από abar » Παρ, 23 Σεπ 2011 6:03 pm
Τόσα χρόνια μετά, και ενώ οι άνθρωποι δεν είναι οι ίδιοι, οι νοοτροπίες παραμένουν ίδιες και δυστυχώς εκφυλίζονται ακόμη περισσότερο.
Τα γεγονότα που ζείτε είναι παρόμοια με κάθε "αγώνα" που ξεκινούσε εν ονόματι της διατήρησης της "δωρεάν ανώτατης/πανεπιστημιακής εκπαίδευσης", και κατέληγαν πάντα σε αγων(ι)α για τις εξεταστικές περιόδους.
Περί του επιπέδου εκπαίδευσης κουβέντα καμιά. Περί του οτι θα βγείτε όλοι αύριο - μεθαύριο σε μια αγορά εργασίας που συνεχώς συρρικνώνεται, με μόνη πλέον κατεύθυνση την μετανάστευση για εύρεση εργασίας δεν δείχνει να απασχολεί κανέναν από τους δημοκράτες που αγωνίζονται για .. για .. για.. τι ακριβώς δεν ξέρω πλέον. Αλλά και ουδόλως απασχολεί την συντριπτική μάζα των φοιτητών που ουδέποτε διερωτήθηκαν με τι ακριβώς όπλα θα ριχτούν στη μάχη της εργασίας, καθώς πλέον ένα χαρτί δεν λέει τίποτε αν δεν αποδεικνύεται στη πράξη η σύνδεσή του με την γνώση της επιστήμης μας. Και είναι ευρέως γνωστό οτι η αξία του πτυχίου μας καθορίζεται πάντα με βάση τον τελευταίο σε γνώσεις που το αποκτά, και όχι από τους αρίστους. Δυστυχώς στις γνώσεις αυτές δεν περιλαμβάνεται η συμμετοχή σε αγωνιστικά σεμινάρια/μπουζούκια/εναλλακτικές διακοπές στα Μάλλια/ κτλ κτλ.
Οι νόμοι που ψηφίζονται, στη χώρα που ψηφίζονται, θα εφαρμόζονται πάντα κατά το δοκούν, καθώς η τήρησή τους απαιτεί την minimun λογική βάση της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη τήρησής τους, η οποία απουσιάζει παντελώς από την ελληνική κουλτούρα.
Τα σημερινά γεγονότα θα είχαν ευκόλως αποφευχθεί, αν ο σημερινός πρόεδρος της σχολής και ο πρύτανής του ΕΜΠ είχαν πράξει τα, σε κάθε άλλο δημοκρατικό κράτος, αυτονόητα και είχαν ζητήσει την συνδρομή της αστυνομίας για την απρόσκοπτη λειτουργία της σχολής σας. (να πω και σχολή μου είναι λίγο καταχρηστικό μετά από 8 χρόνια αποφοίτησης). Αλλά δεν μπορεί να περιμένει κανείς φως στο τούνελ όταν η φοιτητική ιδιότητα αποκτάται με την επιτυχή συμμετοχή στις πανελλαδικές και παύει με την απόκτηση του πτυχίου μόνο. Ο ίδιος ο νομοθέτης δεν έχει σκεφτεί ποτέ το επίσης αυτονόητο, να παύεσαι από φοιτητής όταν παρακολύεις/καταστρέφεις/σαμποτάρεις την λειτουργία της σχολής στην οποία αγωνίστηκες τόσο να μπεις.
Είναι θλιβερό, να βλέπει κάποιος, και ο γραφών συγκεκριμένα, τη σχολή του, να συνεχίζει να διολισθαίνει σε μέλλον αβέβαιο. Είναι θλιβερό να μην υπάρχει συλλογική μνήμη, καθώς οι φοιτητές κάνουν τον κύκλο τους και φεύγουν, αλλά δεν μένει κανείς να κρούει τον κώδωνα σε κάθε νέα φουρνιά.
Ζητώ συγγνώμη για την εκτός χρόνου παρέμβαση, και είμαι βέβαιος οτι για άλλα καίγεστε αυτή τη στιγμή. Αλλά η επικαιρότητα επανέφερε στη μνήμη μου παλιότερες εποχές, οι οποίες μοιάζουν με νηπιαγωγείο μπροστά στον σημερινό βούρκο.
Καλά ξεμπερδέματα.
Υ.Γ. Θα συνεχίσω να υποστηρίζω ακόμα οτι η μαζική αντίδραση και αντίσταση των σκεπτόμενων φοιτητών είναι η μόνη λύση για την εξώθηση στο περιθώριο όλων αυτών που θεωρούν οτι το πανεπιστήμιο δεν είναι χώρος θεραπείας της επιστήμης και κατάκτησης επιστημονικής δεξιότητας, αλλά εφαλτήριο κοινωνικών επαναστάσεων που έχουν καταδικαστεί ιστορικά ως αποτυχημένα.
Η μόνη χρήσιμη και αποτελεσματική κοινωνική επανάσταση θα ήταν αυτή της αριστείας, του ήθους και του σεβασμού, στην επιστήμη που θα σας χαρακτηρίσει και θα σας συντροφεύσει επαγγελματικά στη ζωή σας, στον συνάδελφό σας που μοχθεί και αυτός δίπλα σας και στους αγώνες χιλιάδων γονέων που συντηρούν τα λαμπρότερα μυαλά της χώρας με την προσδοκία οτι θα αποδειχθείτε καλύτεροι από την γενιά του 73 και τα απόνερά της.