Μιας και είμαι σχεδόν μονίμως σε φιλοσοφική διάθεση να αναλάβω να απαντήσω εγώ τις ερωτήσεις της μελωδίας;
Ότι το πτυχίο μπορεί να μην επηρεάσει την ρουτίνα μερικών ανθρώπων δεν φαίνεται από το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι δουλεύουν σε εργασίες που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που μελέτησαν; Ο λόγος που μοχθούμε γι' αυτό δεν είναι ότι το βάλαμε σαν στόχο όταν ονειρευτήκαμε το μέλλον μας και αποφασίσαμε ότι το συγκεκριμένο πτυχίο είναι ο καλύτερος δρόμος για να πορευτούμε; Ο λόγος που το γιορτάζουμε δεν είναι ακριβώς ότι μοχθήσαμε γι' αυτό; Πιστεύω ότι υπάρχουν και άλλοι λόγοι, όπως οι κοινωνικές συμβάσεις, αλλά μόνο του το γεγονός ότι ολοκληρώσαμε ένα τετραετή ή πενταετή κύκλο σπουδών δεν είναι αρκετό για να το γιορτάσουμε, ειδικά αν ήταν απαιτητικός;
Από το να εκτροχιαστώ επεξηγώντας τις κοινωνικές συμβάσεις και φέρνοντας παραδείγματα, μήπως να είναι καλύτερα να θέσω τώρα την κύρια απορία μου, που είναι πως μπορείς να απαξιώνεις το πτυχίο επειδή είναι σε ένα ασήμαντο υλικό αντικείμενο; Το τι είναι σημαντικό και τι όχι δεν το ορίζουμε εμείς; Από τη στιγμή που μία λέξη ή ένα χαμόγελο μπορούν να σου αλλάξουν δραματικά τη διάθεση χωρίς να έχουν καν υλική μορφή, γιατί να πρέπει το υλικό αντικείμενο να έχει μία συγκεκριμένη τιμή για να σε κάνει να πετάξεις στα ουράνια;
Τώρα που βοήθησα να εδραιώσω την πεποίθηση ότι είναι δικαιολογημένη η γιορτή, να επισημάνω πως έχεις τα συγχαρητήριά μου, όπως και όλοι όσοι εκπλήρωσαν τώρα τις υποχρεώσεις τους για το πτυχίο;

Perception dictates reality.