από kafros » Δευτ, 31 Αύγ 2009 6:06 pm
Όσοι έλυσαν (δηλαδή, προσπάθησαν να λύσουν, γιατί δε λυνόταν) την πρώτη άσκηση, διαπίστωσαν ότι η άσκηση ήταν ΛΑΘΟΣ. Δεν αναφέρω λεπτομέρειες γιατί ήταν λάθος, όποιος διάβασε ξέρει. Αυτό αποδεικνύει ότι αυτός που επινόησε αυτή την άσκηση, δεν την έλυσε (δεν αναφέρω καν το ενδεχόμενο να προσπάθησε να τη λύσει και να του βγήκε επειδή την έλυσε λάθος).
Όταν, λοιπόν, ο καθηγητής αντιλήφθηκε το λάθος θα έπρεπε να πάει σε όλες τις αίθουσες και να ενημερώσει. Δεν ξέρω τι έπρεπε να πει (και δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να το σκεφτεί αυτό), ίσως να αφαιρέσει κάποιο ερώτημα ή να αλλάξει κάποιο νούμερο. Δεν το έκανε. Όχι μόνο αυτό αλλά απ’ ότι μου μετέφεραν σε συζητήσεις με φοιτητές δεν παραδέχθηκε καν το λάθος λέγοντας να γράψουμε ότι νομίζουμε (με επιφύλαξη γιατί μου το μετέφεραν). Η μη παραδοχή του λάθους είναι απόδειξη εγωισμού και αλαζονείας, ενώ η παραδοχή απόδειξη σοφίας και στοιχειώδους σεβασμού στο φοιτητή. Εγώ περιμένω μια ειλικρινή συγγνώμη γιατί ενώ ο καθηγητής ήξερε ότι η άσκηση ήταν λάθος, δεν ενημερώθηκα.