Προβλήματα σε Διδασκαλία Μαθημάτων/Θέματα Εξετάσεων/Διόρθωση γραπτών

[merde_conserve]

Εγώ έχω να πω το εξής από την εμπειρία σε σχέση με τον τομέα, και συναρτήσει της προηγούμενης και ειδικά των πρώτων δύο ετών.
Μέχρι και το 2ο έτος (4ο εξάμηνο), η σχολή δεν μου άρεσε. Είχα "προσγειωθεί" απότομα, ειδικά στα πρώτα 2 εξάμηνα, που περίμενα μια άρτια οργανωμένη σχολή, με υπερσύγχρονα εργαστήρια, πολύ καλούς καθηγητές κ.ο.κ. Αντ'αυτού βρήκα παλιά αμφιθέατρα χωρίς κλιματισμό τιγκαρισμένα στους φοιτητές και εξοπλισμένα μόνο με μία...Αναστασέλλου, ασυνεννοησία και ανοργανωσιά σε πάρα πολλά μαθήματα, έλλειψη συνεργασίας με τους φοιτητές, τα ανεκδιήγητα "αρχιτεκτονικά" μαθήματα όπου αντί να μας μάθουν τα στοιχειώδη της λειτουργικότητας και της αισθητικής μας μάθαιναν "πόσο μπαλκόνι μπορούμε να βγάλουμε" κτλ.
Μετά το τρίτο έτος, ωστόσο, η άποψή μου για τη σχολή άλλαξε άρδην . Βρήκα αρκετά μαθήματα με ενδιαφέρον που τα θεωρώ πολύ χρήσιμα, πολύ καλύτερα οργανωμένα και με περισσότερα πολυμέσα των οποίων είμαι fan. Από το 7ο εξάμηνο μάλιστα, που είχα και την πρώτη επαφή με τον τομέα, δεν μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα καθόλου.

Στους..."γραφικούς" υδραυλικούς μάλιστα που είναι μετά βίας 20 άτομα μπορώ να πω ότι βρήκα αρκετά στοιχεία που λείπαν από άλλα μαθήματα, ανεξαρτήτως της μεταδοτικότητας των καθηγητών και της φύσεως του μαθήματος. Βρήκα προσωπική επαφή διδασκόντων-διδασκόμενων. Όχι την "επαφή" της αρνητικής έννοιας και των πελατειακών σχέσεων, αλλά αυτή της άνεσης που έχεις με τον καθηγητή, ώστε να μπορείς να τον ρωτήσεις, να τον ωθήσεις να αναλύσει περισσότερα πράγματα, ακόμα και να συζητήσεις μαζί του τη δομή του μαθήματος. Βρήκα ενδιαφέρον και αμοιβαιότητα. Και όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι τα άτομα έγιναν "κανονικά" και επανακτήθηκε η ισορροπημένη σχέση καθηγητή-φοιτητών που πρέπει να υπάρχει. Πλέον , οι καθηγητές δεν κουράζονταν να διδάσκουν σε 100 άτομα, ούτε και οι φοιτητές έτρεχαν να βρουν θέση για να μην τη βγάλουν στη γαλαρία.

Επειδή αυτό το 50% του βαθμού είναι κάτι που εφαρμόζεται συχνά στην Πάτρα (αλλά και στους υδραυλικούς μας, νομίζω) όπως καταλαβαίνεις θα πρέπει να προηγηθεί συνεννόηση με τους φοιτητές - και φαντάζεσαι πόσο δύσκολο είναι να καταλήξεις σε ομόφωνη απόφαση για το αν η πρόοδος θα μετράει 50%. Προφανώς αντιλαμβάνεσαι ότι δε γίνεται να μετράει προαιρετικά 50%, γιατί τότε δεν μπορούν μπουν αντιπροσωπευτικά θέματα στο τέλος, όπως και το ότι δε γίνεται να έχεις 2 διαφορετικά θέματα γιατί τότε πάει περίπατο το επί ίσοις όροις. Και προφανέστατα δεν υποχρεώνεις κάποιον να συμμετάσχει σε πρόοδο....

Ακριβώς μάλιστα επειδή είμαστε λίγα άτομα, υπάρχει "πειραματισμός" στη δομή και στην εξέταση των μαθημάτων και δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην παρακολούθηση. Ναι, είχα τώρα μάθημα στο οποίο υπήρχε προαιρετική πρόοδος στη μισή ύλη στα μέσα του εξαμήνου, και στην οποία αν έγραφες καλά είχες τη δυνατότητα να κρατήσεις το βαθμό και να γράψεις για την άλλη μισή ύλη, για το 50% του βαθμού στην εξεταστική. Δεν φαντάζεστε πόσο ωραίο και βοηθητικό ήταν αυτό. Γιατί άραγε δεν γίνεται και σε πιο πολλά μαθήματα, ακόμα και κορμού; (η κλασσική απάντηση "ο κανονισμός της σχολής δεν το επιτρέπει" είναι τουλάχιστον αφελής. Αν δεν το επιτρέπει, ας αλλάξει, στο πλαίσιο της αναδιαμόρφωσης της πολιτικής της σχολής για την εξέταση των μαθημάτων και ας αυξηθούν τα ποσοστά!)
Στο 9ο εξάμηνο θα έχω επίσης μαθήματα που περιλαμβάνουν θέμα εξαμήνου που μετράει στο σύνολο του βαθμού, χωρίς να γράφεις στο τέλος. Θα έχω εργαστήρια που μετράνε στην πλειοψηφία του βαθμού σου, αντί αυτού της εξεταστικής (Πειραματική Υδραυλική νομίζω). Και όλα αυτά επειδή είναι εξειδικευμένα μαθήματα σε ολιγομελή τμήματα. Ωστόσο, θα μπορούσαν να επεκταθούν ως λογική και σε περισσότερα μαθήματα. Συγγνώμη, αλλά ο κόπος που ρίχνω για 10-15 ασκήσεις μου φαίνεται λίγος για 20%. Και εκ φύσεως απεχθάνομαι αυτές τις ηλίθιες περιόδους που πρέπει σαν ρομποτάκι να "φορτώνεις" και να "ξεφορτώνεις" ύλες μαθημάτων στη μνήμη RAM σου, και να πηγαίνεις περιοδικά να λιώνεις στο γράψιμο, και ονομάζονται εξεταστικές. Η κατανόηση ενός μαθήματος δεν κρίνεται από την απόδοσή σου σε μία μέρα εξέτασης. Δυστυχώς, η σχολή βασίζεται σε αυτή τη μέθοδο και δυστυχώς, το αποτέλεσμα μετράει.

[bell]

Να προσθέσω ότι καλό θα ήταν κάποιος να ανεβάσει μια μεθοδολογία γι αυτή την άσκηση λειτουργικής ανάλυσης με τα πολλά μηχανήματα γιατί κάποιοι έχουν την αυταπάτη ότι η λύση τους είναι σωστή

Εχω την εντύπωση ότι η σωστή απάντηση για ελάχιστο συνδυασμό οχημάτων είναι όταν το Qομ(>Q εργοταξιου) γίνεται min απο τις διάφορες επιλογές για κρίσιμο μηχάνημα και αυτό γίνεται για τα αυτοκίνητα που είχαν το μικρότερο Qαπ

[vaggelio]

Δομικες..Απαραδεκτα τα θεματα και ειδικα οι 4 βαθμοι του εκχιονιστικου που προσωπικα δε θα ειχα ιδεα αν δεν ειχε ανεβασει την αντιστοιχη ασκηση ενα παιδι(αλλα και παλι αυτη που μας εβαλαν ηταν διαφορετικη). Οσο για τις συνθηκες που γραφαμε τουλαχιστον στο αμφιθεατρο..ελεος!Μες στο σκοταδι(με 4 φωτακια μικρα να αναβουν) και τα θεματα με το εκχιονιστικο και τα αδρανη μοιραστηκαν στα μισα παιδια 35 λεπτα μετα που ειχε ξεκινησει η εξεταση και χωρις να δοθει παραταση............!!!!!!!!!!Η αληθεια ειναι οτι δεν καταλαβαινω γιατι επρεπε να την πληρωσουμε εμεις που δεν ειχαν βγαλει αρκετες φωτοτυπιες...

[γάντι του μποξ]

Να πω κι εγώ μια πρόσφατη δυσάρεστη εμπειρία μου με καθηγητή της σχολής μας. Είχα κάνει το θέμα Οδοποιίας-Ι πριν 5 χρόνια αλλά δεν πέρασα το μάθημα. για διάφορους λόγους δεν ξανάδωσα το μάθημα μέχρι πέρυσι που ασχολήθηκα πάλι. Μη γνωρίζοντας αν πρέπει να κάνω ξανά το θέμα απευθύνθηκα στον κ. Κανελλαίδη ρωτώντας τον σχετικά. Μου απάντησε ότι δεν χρειάζεται να ξανακάνω θέμα και ότι ο βαθμός μου υπάρχει στο αρχείο. Εγώ, για καλό και για κακό, όταν ήταν η εξέταση του θέματος, πήρα το παλιό μου θέμα και πήγα κανονικά στην εξέταση και είπα στον κ. Καλτσούνη (καθηγητής του τμήματός μου) ότι το θέμα είναι παλιό, ότι έχω εξεταστεί ήδη σε αυτό από τον τότε διδάσκοντα, τον κ. Γλαρό (μάλιστα πάνω στο θέμα φαινόταν και οι υπογραφές/διορθώσεις του κ. Γλαρού), ότι ο κ. Κανελλαϊδης με διαβεβαίωσε ότι δεν χρειάζεται να κάνω ξανά θέμα ούτε καν να εξεταστώ ξανά σε αυτό, εγώ όμως ήρθα στην εξέταση για να είμαι εντάξει και απέναντί σας. Ίσως θέλετε να με ρωτήσετε κάποια πράγματα πάνω στο θέμα για να δείτε αν έχω ασχοληθεί κλπ. Προς μεγάλη μου έκπληξη ο κ. Καλτσούνης μου απάντησε μιλώντας μου με τρόπο αγενή και προσβλητικό. Έχει περάσει ένας χρόνος αλλά τα θυμάμαι σαν χθες τα λόγια του:
Καλτσούνης: Και που ξέρω εγώ ότι έχεις εξεταστεί στο θέμα παλιότερα? Δεν μπορεί να έρχεται ο καθένας και να μου λέει ότι του καπνίσει
Γάντι: Δεν είμαι ο καθένας, είμαι φοιτητής σας και αν έχω κάνει θέμα παλιότερα ή όχι μπορείτε να το διαπιστώσετε από το αρχείο που ο ίδιος ο κ. Κανελλαίδης μου είπε ότι κρατάτε.
Καλτσούνης: Που να ξέρω εγω αν αυτό το θέμα που μου έχεις φέρει είναι δικό σου
Γάντι: Μα γράφει το όνομά μου επάνω, έχει υπογραφές από τον κ. Γλαρό.
Καλτσούνης: Ο καθένας θα μπορούσε να γράψει το όνομά του επάνω σε κάποιο θέμα!
Γάντι: Σωστά αλλά αυτό ισχύει και για τους υπόλοιπους που έρχονται και εξετάζονται. Γι' αυτό γίνεται η εξέταση ώστε να δείτε αν τα θέματα είναι αντιγραμμένα ή όχι. Αν πιστεύετε ότι δεν είναι δικό μου το θέμα ρωτήστε με ό,τι θέλετε να σας το πω.
Καλτσούνης: Τι να σε ρωτήσω αφού είπε ότι έχεις εξεταστεί ήδη!
Γάντι: Ναι μα εσείς μου λέτε ότι δεν με πιστεύετε!
Καλτσούνης: Για μισό λεπτό. Πως γίνεται να σε εξέτασε ο κ. Γλαρός? Αυτός έχει το πρώτο τμήμα ενώ εσύ είσαι στο δεύτερο.
Γάντι: Ναι αλλά το 2003 που εξετάστηκα εγώ, ο κ. Γλαρός είχε το πρώτο τμήμα!
Καλτσούνης: Με κοροϊδεύεις? Αφού ο κ. Γλαρός έχει το δεύτερο!
Γάντι: Ναι το έχει φέτος. Το 2003 είχε το πρώτο. Ρωτήστε τον κ. Γλαρό, τι άλλο να σας πω?
Καλτσούνης: Λοιπόν, σημείωσα το όνομά σου και θα κοιτάξω στο αρχείο να δω αν έχεις εξεταστεί τότε που λες. Αυτό που κάνεις είναι απαράδεκτο. Δεν γίνεται ο καθένας εδώ μέσα να ισχυρίζεται ό,τι θέλει.
Γάντι: Συγγνώμη αλλά αν σας κοροϊδεύω θα φανεί όταν τσεκάρετε το αρχείο. Αν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία ορίστε εξετάστε με, γι' αυτό ήρθα.
Καλτσούνης: Καλά φύγε και να ξέρεις ότι αν λες ψέμματα θα το διαπιστώσω!

Ο ίδιος καθηγητής όταν στο επόμενο εξάμηνο έκανα το θέμα οδοποιίας-ΙΙ και πήγα να εξεταστώ βαριόταν τόσο που ούτε καν άνοιξε το φάκελο με το θέμα. Του το δίνω, το παίρνει, το αφήνει στην άκρη με τα υπόλοιπα και μου λέει "τι να σε ρωτήσω τώρα, έχει περάσει και η ώρα, να σου βάλω ένα 6 και είμαστε εντάξει?". Σαν τον μπακάλη που βάζει μισό κιλό φέτα και λέει "να τ' αφήσω?". Και όπως στον μπακάλη λέμε πάντα "αστο" έτσι κι εγώ στον μπακάλη-καθηγητή απάντησα "εντάξει είμαστε".

[Alexander]

Τραγικό Γάντι, μου'χουν τύχει κι εμένα τέτοιες όμορφες περιπτώσεις. Μετά την περασμένη εξεταστική έχω πλέον γαϊδουρέψει, γιατι κατάλαβα οτι εκτός απο διάβασμα μπορεί να θέλει και γερά νεύρα για να βγάλεις τη σχολή - zen νοοτροπία κι έτσι. Αφού πήγα χτες να πάρω τις ασκήσεις αστικά υδραυλικά και ο Βασιλόπουλος μου ειχε σημειώσει μια ως "Εκπρόθεσμη - Δεν προσμετράται" πράγμα το οποίο δεν υπήρχε, αλλα πλέον...δεν ασχολούμαι καν "να βρω το δικιο μου" αφού ξέρω οτι στην εξεταστική είναι τα λεφτά.

Τέλος, όσο για τις γνώσεις που μας δίνει το ΕΜΠ: Μας δίνει ένα τρόπο σκέψης, και μια νοοτροπία οτι μπορούμε να λύσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα, αυτό μονο. Προσωπικά ωρες ώρες δυσκολεύμαι να θυμηθώ πώς βγαίνει...η διακρίνουσα, ή τέλος πάντων ο,τιδήποτε απο μαθήματα που ένα εξάμηνο πριν έγραψα βαθμάρες, οπότε μην πολυψάχνετε αν μας δίνει κάτι πέρα απο ένα καλό "mental training" που λένε και οι γιάνκηδες. Μένουν βέβαια κάποιες πολύ βασικές αρχές αλλά μέχρι εκεί.

[a posse ad esse]

Το γεγονός ότι τα προβλήματα υπάρχουν και είναι πολλά όλοι λιγότερο ή περισσότερο το έχουμε συνειδητοποιήσει από την εμπειρία μας στη σχολή.
Τα σοβαρότερα κατά τη γνώμη μου είναι
η αναξιοκρατία (κυρίως στους καθηγητές και στον τρόπο με τον οποίο αυτοί αναδυκνείονται και εξελίσσονται - σχεδόν σαν να είναι στρατιωτικοί και να παίρνουν ανώτερο βαθμό με τα χρόνια ) ,
η προβληματική διοίκηση τόσο σε επίπεδο σχολής και πολυτεχνείου όσο και πολύ περισσότερο σε επίπεδο υπουργείου,
η λογική της μετριότητας ( φυσικά η επιβράβευση της αριστείας τόσο φοιτητών όσο και καθηγητών ώστε να δοθούν και κίνητρα ακούγεται σχεδόν σαν ανέκδοτο στο ΕΜΠ για να μην αναφέρω και την ποιότητα πολλών μαθημάτων όταν ένα χρόνο μετά δε θυμόμαστε τίποτα - όπως τα λες alexander)
η έλλειψη οργάνωσης, αξιολόγησης, προώθησης και χρηματοδότησης της έρευνας
η απουσίας πρακτικής σύνδεσης με το αντικείμενο όπως θα το συναντήσουμε μετά (ωστόσο είμαι σαφώς υπέρ του γερού θεωρητικού υποβάθρου, αρκεί και τα πιο εφαρμοσμένα μαθήματα να γίνονταν έτσι ώστε να αξιοποιείται, δλδ αφού έχουμε το υπόβαθρο εξήγησέ μας το γιατί είναι έτσι η μέθοδος που εφαρμόζουμε, ίσως κάποιος από εμάς μπορέσει να τη βελτιώσει ή να βρει μια νέα, οι απαντήσεις "γιατί έτσι είναι ο τύπος" ή "δεν έχουμε χρόνο για αυτό" νομίζω θα έπρεπε να απευθύνονται σε εφαρμοστές αλγορίθμων και όχι σε μηχανικούς)
και φυσικά η έλλειψη αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα (η κουβέντα για την αξιολόγηση είναι πολύ μεγάλη αλλά νομίζω πως είναι πρωταρχικό ζήτημα και απαραίτητο αν πρόκειται κάτι να αλλάξει, γιατί πως μπορείς να ξέρεις αν κάτι χρειάζεται αλλαγή όταν δεν γνωρίζεις την ποιότητά του? επίσης αφού το μόνο που έχουμε είναι αυτά τα ρημαδοχαρτιά της γραμματείας δεν θα μπορούσαν τουλάχιστον τα συγκεντρωτικά αποτελέσματά τους να δημοσιοποιούνται? ίσως κάποιοι να ντρέπονταν και να προσπαθούσαν περισσότερο)
και τέλος η κομματικοποίηση που έχει καθορίσει σε τόσο μεγάλο βαθμό τη ζωή στα πανεπιστήμια, σε σημείο που να είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάποιον που να κατέχει νευραλγική θέση και να μην ανήκει σε κάποιο κόμμα - είναι άραγε πολύ ουτοπικό να λες " αυτός έχει τόσο σημαντική θέση επειδή είναι σπουδαίος επιστήμονας" σε σχέση με το "είναι στη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ " που ισχύει σήμερα?

ουυυφ! σόρρυ για το μεγάλο ποστ αλλά τα είπα και ησύχασα

[γάντι του μποξ]

Τώρα που τελειώνω θα βγάλω στη φόρα τα άπλυτα. Με ονόματα συγκεκριμένα.

Επόμενο κεφάλαιο, μάθημα "Οδοστρώματα", διδάσκων ο κ. Λοϊζος. Το μάθημα ήταν 9.45-12.30 και ποτέ δεν άρχισε πριν τις 11.00! Πηγαίναμε σαν τα κορόιδα κάθε πρωί στις 9.30 και τον περιμέναμε. Άργησε μία, άργησε δύο, ε λέμε έτυχε. Τελικά συνηθίσαμε και από τημέση του εξαμήνου και μετά πηγαίναμε κατά τις 10.30, αράζαμε κυλικείο με καφε και περιμέναμε μέχρι να έρθει και ο καθηγητής. Στο μάθημα δεν παρέλειπε να μας λέει ότι δεν είμαστε καλοί φοιτητές επειδή έχουμε μάθει να κάνουμε εργασίες με συνεργασία και όχι μόμοι μας και ότι σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως το ΜΙΤ, οι φοιτητές δουλεύουν σε πιο αυστηρές συνθήκες και ούτε καν διανοείτε κανείς να αντιγράψει κλπ. Δεν μας είπε αν οι καθηγητές του ΜΙΤ αργούνε κι αυτοί μιάμιση ώρα στο μάθημά τους επί ένα εξάμηνο αλλά φαντάζομαι ότι το κάνουν (μπλακ χιούμορ). Στα οδοστρώματα έγραψα πρόοδο και έκανα θέμα όπου εξετάστηκα και τα πήγα πολύ καλά (8-8,5). Κατέβηκα τον Ιούλιο στην εξεταστική να δώσω το μάθημα, πήγα καλά και ήμουν βέβαιος ότι θα το περάσω και με βαθμό. Τελικά είδα ένα 4 και έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Όταν πήγα να δω το γραπτό μου την ημέρα και ώρα που είχε ορίσει ο καθηγητής, έκπληκτος διαπίστωσα ότι ο ίδιος έλειπε και είχε αφήσει να κάνει τη "βρώμικη" δουλειά μια μεταπτυχιακός. (Σε αυτό το σημείο θέλω να ρωτήσω τΤι νόημα έχει να γίνεται προβολή γραπτών χωρίς την παρουσία του διδάσκοντα? Προφανώς έτσι κάνουν και στο ΜΙΤ, δεν εξηγείται αλλιώς.) Anyway, της λέω πήρα 4 ενώ έχω γράψει καλά. Κοιτάει το γραπτό και μου λέει εδώ λέει ότι κόπηκες επειδή δεν παρέδωσες θέμα και δεν συμμετέιχες και στην πρόοδο. Της λέω και πρόοδο έγραψα και θέμα έκανα και πήρα και μεγάλο βαθμό. Κοιτάει στον υπολογιστή την κατάσταση με τα ονόματα της προόδου και του θέματος και πράγματι βρίσκει το όνομά μου. Μου λέει "έχεις δίκιο, έχει γίνει μεγάλο λάθος, πρέπει να το περάσεις το μάθημα, μισό λεπτό να πάρω τηλέφωνο τον κ. Λοίζο". Παίρνει τον Λοίζο, του εξηγεί την κατάσταση και η απάντηση του είναι "δεν γίνεται να διορθώσεις τίποτα όσο λείπω". "Τι να του πω ομως του παιδιού? Έχει απόλυτο δίκιο και είναι κι από τα τελευταία μαθήματα για πτυχίο απ' ό,τι μου λέει". "Πέστου να το ξαναδώσει το μάθημα το Σεπτέμβρη, θα βάλω εύκολα".
Τελικά το πέρασα το Σεπτέμβρη και με μεγάλο βαθμό αλλά ξόδεψα και 3 μέρες να το ξαναδιαβάσω καλά, μέρες που μπορούσα να διαθέσω σε κάποιο άλλο μάθημα.

[merde_conserve]

Όλα στο φως από το γάντι του μποξ!

Καλά, η δεύτερη ιστορία είναι από τα απίστευτα...

[gandalf]

Πολύ ήπιος είσαι Γάντι...εκεί θέλει τουβλάκι με τσιμεντάκι στην πορτα του γραφείου για να αρχισει να συννενογιέται... (και για να κανουμε και λίγη πρακτική )...(υπερβάλλω βεβαίως θέλοντας να πω πως σε πολυ ακραιες καταστάσεις χρειάζεται πιο δυναμική αντιδραση και απο πολλους φοιτητές μαζι που ειναι και αποτελεσματικη συνηθως...)

[neaoktana]

Και εγώ που νόμιζα ότι αυτά που κάνουμε στον ταλεβανοτομέα σε θέματα επίδειξης γραπτών κλπ. παρακαταθήκη του αείμνηστου Γ. Νουτσόπουλου από το 73 ακόμη !.. είναι κοινός τόπος...