

Κατασκευή ξυλόφουρνου λοιπόν με πρωτόγονα/φτηνά ως επί το πλείστον υλικά. Θα χρειαστείτε πέτρες, πυρότουβλα, κεραμίδια βυζαντινού τύπου, πυρόχωμα (πυράντοχο αργιλόχωμα), άμμο θαλάσσης και κάποιο είδος κονιάματος.
Αρχικά κατασκευάζουμε τη βάση του φούρνου από πέτρες που μαζεύουμε και σπάμε ενώ μπορούμε να φτιάξουμε και το (λατινιστί) λότζιο, την καμάρα δηλαδή για ξύλα ή παλιότερα για το γουρούνι του σπιτιού. Στο συγκεκριμένο φούρνο χρησιμοποίησα σπασμένους σοβάδες-τσιμεντοκονιάματος για την καμάρα. Πριν φτάσουμε στο επιθυμητό ύψος της βάσης μπορούμε να βάλουμε μία στρώση από άδεια μπουκάλια μπύρας ή περλομπετόν για θερμομόνωση.
Μαζεύουμε το πυρόχωμα, σπάμε με βαριοπούλα τα κομμάτια (πολύ σκληρό/συνεκτικό έδαφος) και τα τοποθετούμε σε μεγάλο καζάνι με νερό. Αφού μουλιάσουν μαλάσσουμε τον πηλό με τα πόδια, προσθέτουμε την άμμο και συνεχίζουμε τη διαδικασία.
Στρώνουμε μια στρώση πηλό στη βάση και τοποθετούμε τα πυρότουβλα (έχουμε πρώτα βάλει μια πρόκα με ένα σχοινάκι στο κέντρο που θα το χρησιμοποιήσουμε ως διαβήτη). . . . (η κατασκευαστική διαδικασία παρουσιάζεται με εποπτικό τρόπο στο συνημμένο αρχείο).
Σημαντικός για τη λειτουργία ενός ξυλόφουρνου είναι ο λόγος του ύψους της πόρτας με το ύψος του θόλου (2/3) για την σωστή κυκλοφορία του αέρα. Ο συγκεκριμένος φούρνος είναι εμπνευσμένος από διθάλαμους φούρνους που έχουν κατασκευαστεί στο εξωτερικό. Οι φούρνοι αυτοί έχουν εκτός από το μεγάλο θάλαμο καύσης έχουν και έναν μικρότερο μπροστά (θάλαμος επανάφλεξης) στον οποίο υπάρχει και η καμινάδα. Ο ''κρύος'' (''βαρύς'') αέρος εισέρχεται από το κάτω μέρος της πόρτας στον φούρνο, πυρακτώνεται και όντας πια ''ελαφρύς'' ''γλύφει'' την επιφάνεια του θόλου και στη συνέχεια εξέρχεται από το πάνω μέρος της (εσωτερικής) πόρτας. Στον θάλαμο επανάφλεξης αναμιγνύεται με ''φρέσκο'' αέρα (Η2Ο) και η άκαυστη ύλη-καπνός καίγεται στην καμινάδα η οποία πλέον μοιάζει με τουρμπίνα πολεμικών αεροσκαφών
