από eX-mc » Τετ, 06 Νοέμ 2013 5:42 pm
Περί σεβασμού των φοιτητών,
με αφορμή τα όποια σχόλια διάβασα εδώ κι όχι μόνο μετά την πρόσφατη δήλωση του κ. Σιμόπουλου θα ήθελα να εκφράσω το εξής. Ο σεβασμός των φοιτητών και εν συνεχεία των σχολών ή ακόμα κι όλου του ιδρύματος πηγάζει πρώτα απ'όλα από εμάς τους ίδιους. Όταν δε σεβόμαστε εμείς οι ίδιοι πρώτοι ορισμένους θεσμούς δε θα πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους να το κάνουν.
Παράδειγμα: τόσο καιρό όσοι διαφωνούσαν με την κατάσταση είτε μίλαγαν για ομηρία φοιτητών είτε έμεναν απλά αδιάφοροι παρατηρητές θέλοντας παρ'όλα αυτά ένα ανοικτό πανεπιστήμιο. Τώρα που φαίνεται πως πάει να γίνει κάτι τέτοιο αυτοί που πήραν την πρωτοβουλία, ο σύλλογος ΔΕΠ και κατ'επέκταση ο ίδιος ο πρύτανης, καταθέτει μια πρόταση που φυσικά είναι παράλογη και ενάντια των φοιτητών. Ο ρόλος των φοιτητών; Κάθε φορά θεατές στο ένα γεγονός ή στο άλλο. Κάθε φορά προς τη δημιουργία διπόλων ή και παραπάνω πόλων χωρίς τελικά να προσπαθούμε σε μια ουσιαστική δράση ενώ ταυτόχρονα διατυμπανίζει ο καθένας την αποψάρα του.
Οπότε προτού γράψουμε ότι κάποια πράγματα είναι γελοία και παράλογα θα πρέπει πρώτα να αναλογιστούμε τις ευθύνες που έχουμε εμείς οι ίδιοι και τι κάναμε γι'αυτό. Στην ουσία δε ήμασταν ποτέ όμηροι κανενός πέρα από του ίδιου μας του εαυτού, τους ίδιου μας του συλλόγου. Η νοοτροπία "αυτοί" , "εσείς", "αυτός" , "εσύ" δε θα μπορέσει να έχει ποτέ πρακτική λειτουργία. Άρα, αν θέλω να κρατήσω μια αδιάφορη στάση θα πρέπει να είμαι σταθερός σε αυτή κι όχι μόνο όταν δε με συμφέρει κάτι να ανοίγω το στόμα μου. Διαφορετικά, γίνομαι κι εγώ μέλος μια δράσης, μιας πρότασης κι είναι στο χέρι μου να το πετύχω.
Υ.Γ. γίνομαι μέλος μια δράσης δε συνεπάγεται ότι πρέπει να γίνομαι σκυλί των παρατάξεων απαραίτητα. Εκμεταλλεύομαι την ιδιότητά μου ως φοιτητή και λέω αυτό που πιστεύω.
c'est en faisant n'importe quoi
qu'on devient n'importe quiδεν είναι πτήση, είναι πτώση με στυλ.