Γιατί έχεις για φωτό ένα κοτσύφι;
Μήπως γιατί εκφράζει την προσωπικότητά της; Δεν είναι από τη μία ελεύθερο, μα από την άλλη ευαίσθητο και μελαγχολικό;
Άραγε κυριαρχούν τα στερεότυπα στη ζωή μας; Κρίνουμε τους άλλους από τις εξωτερικές συμπεριφορές τους και όχι από τον πραγματικό χαρακτήρα τους, που μπορεί να είναι βαθιά κρυμμένος, είτε ηθελημένα είτε όχι; Από ποιους άραγε δημιουργούνται τα πρότυπα αυτά και γιατί επιλέγουμε να τα εσωτερικεύσουμε, αντί να σταθούμε κριτικά και να μην τα δεχόμαστε ως δεδομένα; Όμως για να γίνει αυτό και να βλέπουμε τους άλλους με διαφορετικό μάτι, μήπως θα έπρεπε να δούμε και βαθιά μέσα μας; Να δούμε ποιοι παράγοντες και ποια ερεθίσματα έχουν διαμορφώσει την προσωπικότητά μας; Άραγε το να κλείνεται κάποιος στον εαυτό του και να μην εκφράζει τα συναισθήματά του μήπως οδηγεί στον πεσσιμισμό και τη μιζέρια; Μήπως τελικά αυτό που λείπει από τη ζωή μας είναι το χιούμορ, για να μπορέσουμε να αντέξουμε ακόμα και στις δύσκολες στιγμές της ζωής; Μήπως έτσι θα αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα, τον ευατό μας, αλλά και τους γύρω μας με περισσότερη αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη;
Μήπως αρχίζει να επανέρχεται το θέμα στις φυσιολογικές συνθήκες;
Αν κάποια ρώτησε για το spoiler, γράφει: (με 2 γ ε;;;) πιθανόν για να πειράξω κάποια;