Ειδήσεις & Κείμενα

[lybe33]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΜΕΔΕ

Η επίθεση που δεχόμαστε στα δικαιώματά μας είναι πρωτοφανής. Η πολιτική του Μνημονίου διαλύει τα ταμεία μας, καταστρέφει την κοινωνική ασφάλιση. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα του Ιούνη και η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου οδηγούν σε αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών μας που σταδιακά θα ξεπεράσει το 100%, ιδιαίτερα για τους ασφαλισμένους μετά την 1.1.1993. Παράλληλα, με το κούρεμα των ομολόγων θέλουν να βάλουν το ΤΣΜΕΔΕ να πληρώσει τα σπασμένα της τράπεζας της Ελλάδος, με απώλειες που μπορούν να φτάσουν μέχρι και το 50%. Θα τους αφήσουμε; Την ίδια ώρα οι κυβερνήσεις των τελευταίων πολλών χρόνων έχουν φροντίσει να αφαιμάξουν τα ταμεία, είτε με απλήρωτες οφειλές είτε με περικοπή των επιχορηγήσεων. Στο φετινό προϋπολογισμό, η επιχορήγηση των ταμείων μειώνεαι κατά 9%!
Η ανασφάλεια στον τεχνικό κλάδο είναι πια καθημερινή πραγματικότητα. Δυσβάστακτες εισφορές που εξωθούν όλο και περισσότερους συναδέλφους στην εγκατάλειψη πρώτα του ταμείου κι έπειτα του επαγγέλματος, εργοδοτική τρομοκρατία, εξοντωτικά ωράρια, απολύσεις, ανεργία, στάση πληρωμών από το δημόσιο προς τους αυτοαπασχολούμενους.
Ως εδώ! Φτάνει πια! Ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, την κοινωνική ασφάλιση, το ταμείο μας. Καλούμε τους συναδέλφους, εργαζόμενους, άνεργους ή αυτοαπασχολούμενους να συμμετέχουμε όλοι και όλες μαζικά στη συγκέντρωση που καλεί το σωματείο μας αυτήν τη Δευτέρα 5/12 στις 8 το πρωί στο κτίριο του ΤΣΜΕΔΕ στην οδό Κολοκοτρώνη.
Ο αγώνας μας χρειάζεται συσπείρωση, ενότητα και συντονισμό! Το σωματείο μας δεν μπορεί μόνο του να δωσει αυτή τη μάχη. Απαίτειται ο ευρύτερος συντονισμός με άλλα σωματεία και φορείς των μηχανικών για τη συγκρότηση ενός πλατιού μετώπου. Και να μην ξεχνάμε ότι ο αγώνας μας δεν είναι μια ακόμα συντεχνιακή μάχη, αλλά κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για την ανατροπή της συγκυβέρνησης και των πολιτικών της, που αποτελούν συνεπή συνέχεια αυτών που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 5/12, 8 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΤΣΜΕΔΕ
ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ!

[paktomenos]

Αν και λίγο μεγαλούτσικο, αξίζει νομίζω να διαβαστεί.(click)

[koutsou-bilo]

Αν και λίγο μεγαλούτσικο, αξίζει νομίζω να διαβαστεί.(click)

+1 πακτομένε απλά ένα από τα συμπεράσματα του δοκιμίου (ώ , ναι) είναι ότι μάλλον σπουδάζουμε το λάθος επάγγελμα μιας και αυτό ειναι συνυφασμένο με το χρήμα ως ανταλλακτικό μέσο και άρα με τον καπιταλισμό ποτέ δεν είναι αργά για μια αλλαγή καριέρας πόσο μάλλον όταν ο σύλλογός μας είναι ο μόνος που λείπει από το πανό του πολυτεχνείου για άλλη μια φορά

[intelx86]

Λαχανάκια Βρυξελλών
του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Η Ευρώπη έχει προδιαγραφές για το όριο των κραδασμών που μπορεί να προκαλεί ένα κομπρεσέρ. Εχει προδιαγραφές και για τις τεχνητές οδοντοστοιχίες. Εχει προδιαγραφές και για τα αγγούρια. Σύμφωνα με την οδηγία 1677/88 η κυρτότητα του αγγουριού, όσο δροσιστικό και πικρό κι αν είναι, δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 10 χιλιοστά για 10 εκατοστά μήκους. Στην περίπτωση που το αγγούρι παραβεί τον κανόνα τότε δεν μπορεί να ενταχθεί στην κατηγορία «έξτρα».
Εχει 36 προδιαγραφές για τα φασόλια, τα λάχανα και τα πεπόνια, και για τα σπαράγγια: το χρώμα τους, λέει, πρέπει να είναι άσπρο ή σχεδόν άσπρο προς το πρασινωπό στο ένα τρίτο του μήκους τους. Για τα πρώιμα το εν λόγω χρώμα μπορεί να αφορά το ένα τέταρτο του μήκους τους. Εχει προδιαγραφές και για τις μπανάνες και για τις ιδιότητες που πρέπει να έχει το μήλο για να βγει στην αγορά. Εχει προδιαγραφές και για τα προφυλακτικά: το μήκος τους δεν μπορεί να αποκλίνει πάνω από 10 χιλιοστά και το πλάτος πάνω από 20 χιλιοστά από τις ονομαστικές αξίες που αφορούν τις διαστάσεις τους.
Το σύνολο αυτών των προδιαγραφών στην επίσημη ευρωδιάλεκτο των Βρυξελλών φέρει τον ευγενή τίτλο «ευρωπαϊκά κεκτημένα». Το σύνολο των ευρωπαϊκών κεκτημένων οι ιστορικοί του μέλλοντος θα το βρουν κατατεθειμένο στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το 2004 την εφημερίδα αυτή την αποτελούσαν 85.000 σελίδες. Σήμερα πρέπει να ξεπερνάει τις 150.000. Το 2005 οι τόμοι αυτής της εφημερίδας ζύγιζαν έναν τόνο, όσο και ένας νεαρός ρινόκερος.
Τις πληροφορίες αυτές τις βρήκα στο εξαιρετικό κείμενο του γερμανού συγγραφέα Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ με τον τίτλο «Το γλυκό τέρας των Βρυξελλών ή η Ευρώπη υπό κηδεμονία». Κι αν σε εντυπωσιάζει, φίλε αναγνώστη, ο τρόπος με τον οποίον η γραφειοκρατία των Βρυξελλών φροντίζει την καθημερινότητά σου σκέψου ότι έχουν πολλά να γίνουν ακόμη. Σκέψου, ας πούμε, ότι δεν έχουν βγει προδιαγραφές για τα τραγούδια και τους στίχους των τραγουδιών που παράγονται ή σιγοψιθυρίζονται στις χώρες της ΕΕ. Δεν υπάρχουν προδιαγραφές που να ορίζουν πότε ένα θεατρικό έργο πρέπει να ονομάζεται δράμα ή κωμωδία, όπως και δεν υπάρχουν προδιαγραφές για αυτά που χρειάζεται ένα μυθιστόρημα για να χαρακτηρισθεί «ψυχολογικό» ή «αστυνομικό». Η Ευρώπη δεν έχει ακόμη προδιαγραφές για το πώς αντιμετωπίζονται οι επιθέσεις των χρηματαγορών. Γι' αυτόν τον λόγο, προφανώς, όσοι πίστευαν μέχρι σήμερα πως η οικοδόμηση της Ευρώπης ταυτιζόταν με την έκδοση προδιαγραφών τα έχουν ελαφρώς χαμένα. Οσο κι αν μερικοί, όπως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, εργάζονται πυρετωδώς για να επεξεργαστούν κοινές ευρωπαϊκές προδιαγραφές για τους προϋπολογισμούς και τα χρέη των κρατών-μελών της Ενωσης.
Εσύ βέβαια, ως απλός πολίτης, μπορείς να συνεχίσεις να σκέφτεσαι πως δεν σε νοιάζει καθόλου η κυρτότητα του αγγουριού, αρκεί να σε δροσίζει και να μην πικρίζει. Κοινώς πως η Ευρώπη είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσεις στα χέρια των γραφειοκρατών των Βρυξελλών και των πολιτικών που τους μιμούνται.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

[paktomenos]

Sorry που το βάζω εδώ, αλλά δεν θα το έβαζα στο topic των youtube videos για κανένα λόγο.

Απλά OMG

[recon]

Επίθεση με μαχαίρι δέχθηκε φοιτητής της ΑΣΟΕ μέρα μεσημέρι

Νέο κρούσμα βίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Καθηγητές: Ο χώρος «έχει παραδοθεί στο φόβο και στην εγκληματικότητα».

Νέο κρούσμα βίας καταγγέλλει ο σύλλογος των διδασκόντων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

«Η εγκληματικότητα τυλίγει πια ασφυκτικά το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και οι δράστες αποθρασύνονται» αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση των διδασκόντων στο Ίδρυμα. «Τελευταίο κρούσμα είναι η ένοπλη ληστεία με μαχαίρι σε βάρος διδακτορικού φοιτητή του Πανεπιστημίου μας, το μεσημέρι της Τετάρτης, στην πύλη του Πανεπιστημίου επί της οδού Μαυροματαίων. Υπενθυμίζουμε ότι πριν από λίγο καιρό έλαβε χώρα παρόμοιο περιστατικό σε χώρο εργαστηρίου εντός του Πανεπιστημίου» αναφέρουν οι καθηγητές.

Οι διδάσκοντες καταγγέλλουν ακόμη ότι έμποροι γύρω από το Ίδρυμα το έχουν μετατρέψει σε «ένα άθλιο τριτοκοσμικό παζάρι» , ενώ «οι ληστρικές επιθέσεις, οι παρενοχλήσεις και η εξαθλίωση, έγιναν για πολύ καιρό ανεκτά από την πολιτεία». Απορίας άξιο ωστόσο παραμένει γιατί τα μέλη του Ιδρύματος δεν καλούν την αστυνομία στις περιπτώσεις όπου γίνονται μάρτυρες παράβασης των νόμων.

«Το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών δεν θυμίζει πια πανεπιστήμιο, η δημόσια εικόνα του είναι αποκρουστική, έχει παραδοθεί στον φόβο και στην εγκληματικότητα, διώχνει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες μακριά και απελπίζει τους εργαζόμενους» αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση.

Και καταλήγει με τη φράση: «Δεν είναι ανάγκη να χυθεί πρώτα αίμα για να αντιμετωπίσουν οι αρμόδιοι το εκρηκτικό πρόβλημα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών».



http://www.newsit.gr/default.php?pname= ... 75&catid=3


Μα καλα, ειμαστε σοβαροι??? τι προβοκατοριλικια ειναι αυτα

[Reporter]

AΓΓΛΙΑ- Δουλειά βρίσκει όποιος μπορεί να πληρώσει!

Στη Βρετανία οι νεαροί απόφοιτοι πανεπιστημίου δεν δουλεύουν πλέον με χαμηλό ή καθόλου μισθό, αλλά σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποκτήσουν πείρα για καλύτερες πιθανότητες εισδοχής σε μια όλο και πιο περιορισμένη αγορά εργασίας… πληρώνουν!
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC οι εργοδότες λαμβάνουν μέχρι και 65 στερλίνες την ημέρα από αποφοίτους που θέλουν να δουλέψουν κοντά τους!
Έτσι πλέον δουλειά δεν βρίσκει όποιος έχει ικανότητες ή μέσον… αλλά όποιος μπορεί να πληρώσει!

Πηγή: http://www.bbc.co.uk/news/uk-england-me ... e-16052301

[lybe33]

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ
Δευτέρα, 12 Δεκέμβρη, 9 π.μ., στα Δικαστήρια της Ευελπίδων
ΚΑΛΟΥΝ:
Αντιφασιστική Πρωτοβουλία «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» (Κάτοικοι κέντρου Αθήνας, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, YRE, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», Δημοτική Κίνηση «Ανοιχτή Πόλη»), Επιτροπή Αφγανών Προσφύγων, Ζωντανή Βιβλιοθήκη, Κέντρο Αγωνιστικής και Πολιτιστικής Αλληλεγγύης των λαών Τουρκίας – Κουρδιστάν, Μεταναστευτική Συμμαχία (Action Congo, KASAPI-Φιλιππίνες, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, ASANTE), Επιτροπή Ενάντια στα Γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Παγκράτι.

Την κινητοποίηση στηρίζουν:
Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά δικαιώματα, ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, Κόκκινο, Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, Νεολαία ΣΥΝ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ, Οικολόγοι-Πράσινοι, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ.

Στις 12 Δεκέμβρη 2011, δικάζονται 3 μέλη φασιστικής συμμορίας που στις 18 Σεπτέμβρη 2011 στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, μαχαίρωσαν Αφγανό πρόσφυγα κοντά στην καρδιά και στο στομάχι. Ο άτυχος Αφγανός ευτυχώς επέζησε και θα είναι μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο μαζί με συμπατριώτες του που την ώρα της επίθεσης βρίσκονταν μαζί του. Μεταξύ των κατηγορουμένων και η “τηλεαστέρας-κάτοικος” της Χρυσής Αυγής, Θέμις Σκορδέλη, που κατηγορείται και για άλλες επιθέσεις (βλέπε link με βίντεο πιο κάτω). Πρόκειται για μία μόνο από τις εκατοντάδες επιθέσεις των τελευταίων μηνών που φτάνει στα δικαστήρια, παρά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες για νεοναζιστικά εγκλήματα από το κέντρο της Αθήνας ως τον Ασπρόπυργο και από το Περιστέρι ως την Πετρούπολη.

Το ρατσιστικό μίσος δεν έχει καμιά θέση ανάμεσά μας, την ώρα που ντόπιοι και μετανάστες εργαζόμενοι παλεύουμε μαζί ενάντια στα χαράτσια, τα μνημόνια και τα μέτρα βαρβαρότητας. Η κυβέρνηση Παπαδήμου με υπουργοποιημένους τους θαυμαστές της χούντας των συνταγματαρχών και του Μεταξά βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ., κάνει ότι μπορεί για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τους πραγματικούς υπεύθυνους της φτώχειας και της ανεργίας. Η ΕΛ.ΑΣ. διευκολύνει σε κάθε ευκαιρία τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, όπως πρόσφατα στη Νίκαια, που έστειλαν διμοιρίες των ΜΑΤ να χτυπήσουν αντιφασιστική διαδήλωση. Την ίδια στιγμή περιφρουρούσαν φασιστοσύναξη θαυμαστών του Χίτλερ που βεβήλωναν το μνημείο του Μπλόκου της Κοκκινιάς.

Αστυνομικοί και λιμενικοί δολοφονούν μετανάστες στα σύνορα και κυνηγούν τους μικροπωλητές που βγάζουν ένα μεροκάματο, ενώ η κυβέρνηση αρνείται το άσυλο από χιλιάδες πρόσφυγες και νόμιμες άδειες παραμονής στους μετανάστες που ζουν στη χώρα. Και εκκρεμεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγή ακροδεξιών δικηγόρων ενάντια στο νόμο περί ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών. Επιχειρούν με κάθε τρόπο να μετατρέψουν τους μετανάστες σε αποδιοπομπαίους τράγους, όπως ακριβώς προσπαθούν να στρέψουν την οργή του κόσμου ενάντια στους δημοσίους υπαλλήλους, τα συνδικάτα, την αριστερά, απέναντι σε όλους όσους αντιστέκονται στις πολιτικές της φτώχειας και της ανεργίας. Δεν θα περάσει.

Στις 12 Δεκέμβρη, καλούμε κάθε εργαζόμενο και νέο-α, ντόπιο και μετανάστη-τρια να ενώσει τη φωνή του μαζί μας στα Δικαστήρια της Ευελπίδων. Διεκδικούμε και παλεύουμε για:
Να καταδικαστούν οι μαχαιροβγάλτες δολοφόνοι.
Όχι στην κρατική συγκάλυψη των ρατσιστικών εγκλημάτων.
Διάλυση των φασιστικών συμμοριών.
Έξω οι φασίστες από τα υπουργεία.
Γειτονιές αλληλεγγύης, όχι ρατσιστικού μίσους.

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ κας ΣΚΟΡΔΕΛΗ, ενδεικτικά, από 2 βίντεο που βρηκαμε στο youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=TW7KpJKN3sU

http://www.youtube.com/watch?v=0Yja04a_oH0

Πηγή: indymedia

[Reporter]

Ευρωπαϊκή Ένωση : Το Σιδηρούν Παραπέτασμα

Από τη Βαλτική μέχρι την Κρήτη και από τη Λισαβόνα μέχρι το Δουβλίνο και τη Στοκχόλμη, ένα σιδηρούν παραπέτασμα έχει απλωθεί παντού! Ένα σιδηρούν παραπέτασμα που εγκλωβίζει στην φτώχεια και στη στέρηση τους λαούς της ηπείρου. Η απειλή μια νέας ταξικής και πολιτικής τυραννίας του κεφαλαίου για τους εργαζόμενους και τους λαούς βαραίνει πάνω από κάθε στέγη σπιτιού, πάνω από το κεφάλι κάθε ανθρώπινου πλάσματος. Η πείρα από τον καπιταλισμό έδειξε ότι αυτός δεν σέβεται καμία αξία παρά μόνο το κέρδος. Κέρδος από τον ιδρώτα των εργαζομένων, κέρδος από την εκμετάλλευση των λαών, κέρδος από τους πολέμους στους οποίους έχει σύρει άπειρες φορές τους λαούς με αμέτρητα εκατομμύρια νεκρούς.

Αυτή είναι η αφανής εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία αναδύεται αργά αλλά σταθερά κάτω από τις αποφάσεις των ηγετών της για μια νέα δημοσιονομική πειθαρχία και κατάργηση κάθε εργασιακού και δημοκρατικού δικαιώματος που απέμεινε από τις κατακτήσεις των λαών της Ευρώπης στα τελευταία 100 χρόνια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις αρχικές διακηρύξεις της «Eυρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας» για συνεχή διεύρυνση της δημοκρατίας και της ελευθερίας, για συνεχή ευημερία των λαών, για συνεχή ανάπτυξη του καπιταλισμού χωρίς κρίσεις, για ενωμένη Ευρώπη χωρίς διακρίσεις και πολέμους έχει μετατραπεί σήμερα στο ακριβώς αντίθετο όλων των κατά καιρούς διακηρύξεών της. Το φάντασμα του αιματοβαμμένου καπιταλισμού που επιμελώς κρύβονταν πίσω από ψευδεπίγραφες Διακηρύξεις, Συνθήκες και Ευρωσυντάγματα, εμφανίζεται ως αναγεννημένος βρικόλακας μέσα από τις πολιτικές που θεσπίζουν κατά ριπάς οι ηγέτες της ΕΕ, ως εκτελεστές της διαθήκης του.


Η ΕΕ έχει εγκλωβίσει μέσα στο σιδηρούν παραπέτασμά της εκατομμύρια λαών και τους υποβάλει σε σταδιακή αφαίμαξη. Τους αφαιρεί κάθε μέρα, κάθε ώρα και νέα δικαιώματα και παίρνει πίσω όσα με ιδρώτα και αγώνα έκτισαν. Αφαιρεί τον πλούτο των χωρών και των λαών ρίχνοντάς τους κατά εκατομμύρια στην φτώχια, στην ανεργία και στο περιθώριο. Είναι λαοί που «περισσεύουν», ως "υπερπληθυσμμός", για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο και οι απαιτήσεις τους για ζωή πρέπει να συνθλιβούν μέχρι να θωρηθούν «αξιοποιήσιμοι» και «κερδοφόροι». Και αν ο θάνατός τους αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη δεν θα διστάσει να τους αναλώσει σε νέους πολέμους για νέες παρτίδες κερδών του κεφαλαίου.

Οι τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ αγγίζουν τα όρια του περάσματος από την κλασσική αστική έννοια της δημοκρατίας και του κράτους στον ωμό αυταρχισμό, στην κοινοβουλευτική δικτατορία και ευκόλως στον ημι-φασισμό και στον πόλεμο. Η επιβίωση του κεφαλαίου και όχι εκείνη της Ευρώπης είναι η ρίζα και η αφορμή, ως και η μοναδική εξήγηση της εγκληματικής πολιτικής των… Έχουν την θρησκεία των καπιταλιστών και το δόγμα της πλήρους υποταγής των λαών και των ανθρώπων στο κεφάλαιο.


Η πλήρης κατάργηση των εθνικών κοινοβουλίων, η κατάργηση των κρατικών οικονομικών πολιτικών, ο ασφυκτικός έλεγχος των προϋπολογισμών, η αυτόματη τιμωρία των απείθαρχων χωρών (!) και κυρίως η εφαρμογή γενικών κανόνων λιτότητας και αυταρχισμού, σε όλη την ΕΕ, είναι οι προπομποί της νέας φρίκης που έρχεται στους λαούς του σιδηρού παραπετάσματος.

Αν το 1946 ο Ο. Τσόρτσιλ μίλησε για «σιδηρούν παραπέτασμα» δείχνοντας το σοσιαλιστικό στρατόπεδο ήρθε ο καιρός να αντιστραφούν πλήρως οι όροι και οι περιγραφές του να ταιριάζουν στον δικό του κόσμο, στον καπιταλισμό που υπεράσπιζε, στο κεφάλαιο του οποίου κάλυπτε τα εγκλήματα δείχνοντας προς ανατολάς.

ΣΣ. Για τη συγγραφή του κειμένου χρησιμοποιήθηκαν σε παράφραση αποσπάσματα από τους αντικομουνιστικούς λόγους του Ουίνστον Τσόρτσιλ στο Φούλτον των ΗΠΑ στις 5 Μάρτη 1946 και στη Βοστόνη στις 31 Μάρτη 1949.

Πηγή: http://aristeripolitiki.blogspot.com/20 ... st_12.html

[Exeisanapthra?]

Περί μαγκιάς

ΤΙΣ άγιες τούτες ημέρες λίγη νηστεία από τα βαρετά θέματα της εκπαίδευσης και της έρευνας καό θα κάνει στη στήλη. Αλλωστε υπάρχει μείζον πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία: «Τι εστί μάγκας;». Και να τι λένε οι μάγκες, μέσω της προπολεμικής δισκογραφίας, περί του συναφιού τους:

Ορισμός του μάγκα: «Είμαι φίνος μάγκας, πρώτος τεκετζής, είμαι και μαγκιόρος μπαρμπουτζής», «Εμαθα πως είσαι μάγκας, μερακλής, χασικλής και νταβατζής», «Αν είσαι φίνος μάγκας, πού 'ν' τα μπεγλέρια σου, αν είσαι και σερέτης, πού 'ν' τα μαχαίρια σου;» και των αρετών του: «Χτες το βράδυ στο μπαρμπούτι, μου τη σκάσαν μπαλαμούτι», «Οποιανού χρωστούσα του τ' απόμεινα».

Μάγκικα επαγγέλματα: «Η τύχη μου το 'φερε να κλέψω ένα σακάκι», «Κάτω στα Λεμονάδικα έγινε φασαρία, δύο λαχανάδες (πορτοφολάδες) πιάσανε...», «Τα 'κονομούσα έξυπνα και πάντοτε στη ζούλα, γιατί 'μουνα λαθρέμπορας και τα πουλούσα ούλα».

Οι κυρίες τους: «Μόρτη θέλω κι ας πεθάνω, να φουμάρει και το μαύρο», «Μου 'πες να γίνω μπελαλής, να γίνω αλανιάρης, να γίνω μόρτης, χασικλής, και τότε θα με πάρεις»!

Επαφές με τον νόμο: «Με μπαμπεσιά με πιάσανε, κι άδικα με δικάσανε», «Τα γκλομπ βαρούσαν δώδεκα και 'μείς μαστουρωμένοι, τρεις κάμες ξεβρακώσαμε, μα βγήκαμε χαμένοι».

Περί της άδολης ψυχής τους: «Τώρα θα κάνω έφεση, μήπως με βγάλουν όξω, κακούργα, δολοφόνισσα, για να σε πετσοκόψω. Θα σου 'χυνα πετρέλαιο κι ύστερα να σε κάψω και μέσ' στο ξεροπήγαδο να πάω να σε πετάξω» (Μάρκος Βαμβακάρης, προτού γράψει για τα ματόκλαδά της) και του υπόβαθρου της κουλτούρας τους: «Σαν μαστουρωθείς, γίνεσαι ευθύς, βασιλιάς, δικτά(κ)τορας, θεός και κοσμοκράτορας»!!!

ΜΕ ΒΑΣΗ τα παραπάνω είναι προφανές ότι οι μάγκες του Μεσοπολέμου καλά παιδιά δεν ήταν. Κανέναν δε ηρωικό χαρακτήρα δεν μπορεί να βρει κανείς στις πράξεις ή στα τραγούδια τους. Μικροκακοποιοί, χασικλήδες (και βάλε όπως: «απ' τις μυτιές που τράβαγα, άρχισα και βελόνι») ήταν. Το μόνο καλό τους ήταν η μουσική που άκουγαν και έπαιζαν. Καθαρόαιμη ελληνική μουσική, με ρίζες στους Ελληνες της Ανατολής και πλούσιο εντόπιο (πειραιώτικο) αυτοσχεδιασμό.

Φυσικά, η συντηρητική ελληνική κοινωνία δεν επέτρεπε να ηχογραφούνται τα μάγκικα τραγούδια με τα πραγματικά τους λόγια. Και ο Τσιτσάνης τη «μαστούρα» στον τεκέ του Σιδέρη «σκοτούρα» την τραγουδούσε. Οπότε αποκτήσαμε ευνουχισμένα μάγκικα τραγούδια, που περιείχαν Ζαΐρες, σεΐχηδες, Μισιρλούδες, βεδουίνες, γιαχαμπίμπικα - γιαλελέλια, οντάδες και πασάδες. Η μουσική όμως δεν έπαυε να είναι ωραία και χορευτική. Και τι ήταν άλλωστε ο ανταγωνισμός; Στο μικροαστικό σπίτι μου ακούγαμε ιταλικές και ελληνικές όπερες και οπερέτες και ελαφρά (δυτικού στυλ) ελληνικά τραγούδια. Και χορεύαμε: βαλς, ταγκό, φοξ-τροτ, σλόου, πάσο ντόμπλε, ρούμπα, σάμπα, μάμπο, μπιγκίν, σουίνγκ, μπούγκι - γούγκι, ράσμπα και δεν συμμαζεύεται.

Ετσι, λίγοι από εμάς στραφήκαμε προς τα ρεμπέτικα τραγούδια, που ούτε το ραδιόφωνο δεν έβαζε συχνά. Και βρέθηκα στα δεκαεπτά μου να χορεύω ζεϊμπέκικο από πλάκες 78 στροφών στο «Μαντράκι», στην άκρη του Πασαλιμανιού προς Φρεαττύδα, στον Περαία. Υπήρχαν και λίγα μαγαζιά όπου έπαιζαν ρεμπέτικα τραγούδια και ξενυχτούσαν οι μεγάλοι. Οι μικροί ούτε λεφτά είχαμε ούτε θα μας άφηναν να μπούμε άλλωστε. Στο «Μαντράκι», όμως, που ήταν πάμφθηνο, χορεύαμε τον «Μάγκα απ' το Βοτανικό». Μάγκα όμως δεν είχα συναντήσει στη ζωή μου και ούτε έχω ως σήμερα. Ο περίφημος, όπως μετά έμαθα, Γιώργος Μπάτης γύριζε τη δεκαετία του '50 στις υπαίθριες ταβέρνες της Φρεαττύδας και βγάζοντας από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του το μπαγλαμαδάκι τραγουδούσε για τη δραχμή που του έδινε ο πατέρας μου, για τον «λαγό, τον πονηρό, που μπήκε στης παπαδιάς τ' αμπέλι». Μόνο για μάγκας δεν μου γέμιζε το μάτι. Κάτι άλλοι φτωχοντυμένοι που τους βρίσκαμε στις σπηλιές της Πειραϊκής (προτού καταστρέψει τα βράχια με μπάζα ο περιβαλλοντολογικός εγκληματίας Σκυλίτσης), όπου κατεβαίναμε για μπάνιο και ψάρεμα, μπορεί μεν να κάπνιζαν χασίσι, από μαγκιά όμως δεν έτρεχε κάστανο.

ΕΔΩ ΛΟΙΠΟΝ ο μάγκας, εκεί ο μάγκας, πού είναι ο μάγκας; Με μεγάλο ενδιαφέρον παρατηρώ σήμερα, όπου σε πολλές περιπτώσεις λένε τα παλιά ρεμπέτικα τραγούδια με τα κανονικά τους λόγια, την αντίδραση του κοινού. Λίγα χρόνια πριν σε παράσταση του «Αμήν Αμάν» (χωρίς τα τραγούδια του Ξαρχάκου) εντύπωση μου είχε κάνει ο κ. Εβερτ που με ενθουσιασμό χειροκροτούσε χασικλίδικα τραγούδια που εξυμνούσαν... τη βαριά μαστούρα. Γενικότερα χαριτωμένη (ας πούμε) είναι η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας που τιμωρεί με βαριές ποινές την απλή χρήση προϊόντων κανναβουριάς (το κανναβουράκι του Θεού, που έλεγε ο μεγάλος Τσιφόρος), ενώ συγχρόνως εκστασιάζεται με τα μαστουροτράγουδα.

Υπάρχουν λοιπόν «μάγκες»; Είναι η «μαγκιά» ιδιότητα που πρέπει να επιδιώκεται ή να αποφεύγεται; Οι τραγουδιστές του ρεμπέτικου, που κουβαλάνε σίδερο και καπνίζουν χασίσι, είναι μάγκες; Και τι θα γινότανε αν είχαμε και μάγκα πολιτικό; Και εδώ που τα λέμε, μάλλον είχαμε ως πρόσφατα. Τον αείμνηστο Αντρέα, που, παρ' ότι κολεγιόπαις, και ζεϊμπέκικο χόρευε (επειδή του άρεσε και όχι για να τον δουν) και σιδερικό έφερε (τουλάχιστον στο ντουλάπι του αυτοκινήτου του). Αν συνδυάσεις τα παραπάνω με το γεγονός ότι είχε διατελέσει και πρύτανης ιδιαίτερα καλού αμερικανικού πανεπιστημίου, ίσως βοηθηθεί η κατανόηση της απόλυτα υποτακτικής στάσης απάντων των πασόκων μπροστά του. Αλλωστε, αυτός δεν ήταν που, μάγκικα, τους έκανε αφεντικά, παρά τα απανωτά λάθη πολιτικής που όλοι τώρα ανακαλύπτουν;

Ο κ. Θ. Λουκάκης είναι καθηγητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.

πηγή:Το Βήμα