Ειδήσεις & Κείμενα

[Reporter]

@georgecv Το κειμενάκι αυτό κυκλοφορεί τελευταία σε πολλά μπλογκς γιαυτο δεν έβαλα και πηγή.


ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΙΣΜΟΣ: το ανωτατο σταδιο της πασοκικής υποκρισίας
Αγαπητέ φίλε, σας αξίζουν συγχαρητήρια που ασχολείστε με το Φαινόμενο «Μανδραβελισμός». Αλλά δυστυχώς σας διαφεύγουν οι πιο κρίσιμες ψηφίδες, έτσι ώστε να γίνεται η εικόνα που δίνεις να είναι αποσπασματική και κάπου κάπου εσφαλμένη.
Ο πολύς κόσμος έχει την εντύπωση οτι πρόκειται για αγκιτάτορα του φιλελευθερισμού που προηγούμενα πέρασε από τη νεολαία της
ανανεωτικής αριστεράς.
Τρομερό λάθος: ο Πασχος Μανδραβελης ήταν τυχοδιωκτικό ΒΑΘΥ ΠΑΣΟΚ (και όχι στην ΕΚΟΝ-Ρ. Φεραίος όπως τον συμφέρει να διαδίδει για «ξέπλυμα»). Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄80 μάλιστα έβγαζε μια Ανδρεοπαπανδρεϊκή (δλδ. λαϊκιστική) φυλλάδα στην Κοζάνη, την οποία προφανώς ενίσχυε όπως και όλες τις άλλες το Κίνημα της «Αλλαγής» τότε που είχαν κάνει όλοι γιούργια στο Δημόσιο Ταμείο, μαζί με κάποιον άλλον αγριοπασόκο, μετά χώρισαν και κάποια στιγμή μάλιστα βρέθηκαν και στα δικαστήρια για τη μοιρασιά. Τότε ο φιλόδοξος Μανδραβέλης εγκατέλειψε την επαρχιώτικη εφημερίδα («Γνώμη» νομίζω τη λέγανε, αλλά καθώς έχουν περάσει χρόνια δεν παίρνω όρκο. στην Κοζάνη πάντως όλοι θα θυμούνται αν τη λέγαν Γνώμη?, Γραμμή? κάτι τέτοιο.) και κατέβηκε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά στον «Ελεύθερο Τύπο» (που ήταν η κυρίαρχη στο χώρο της τότε κυβερνητικής Δεξιάς), ξεπλύθηκε από τον αυριανιστικό παπανδρεϊσμό, τον βοήθησε στο ξέπλυμα και το ότι πούλαγε δήθεν «φιλελευθερισμό» στην τότε Δεξιά στην οποία ανήκαν Ανδριανόπουλος, Μάνος κλπ, και αργότερα, όταν εκλέχτηκε ο Σημίτης, κόλλησε στους λεγόμενους «εκσυγχρονιστές». Πάντοτε υπηρετούσε, και με το αζημίωτο, τον Επιλεκτικό Φιλελευθερισμό, την Επιλεκτική Δημοκρατία, όπως πολύ εύστοχα γράψατε.

Όταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έγινε Διευθυντής του ΠΑΣΟΚ (2003-04) –στη συνέχεια εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ– η σύζυγος του Πάσχου Μανδραβέλη, Σοφία, υπάλληλος του ΙΚΑ Κοζάνης, αποσπάστηκε στο Κόμμα (ΠΑΣΟΚ) και διατέθηκε στο γραφείο του Παπακωνσταντίνου ως έμπιστή του. Από τότε που έγινε υπουργός είναι ιδιαιτέρα του στα δύο υπουργεία στα οποία τοποθετήθηκε. Τότε ανέβηκαν οι μετοχές του Μανδραβέλη στο Κίνημα, καθώς τους είναι πολύτιμη η πείρα του στα ΜΜΕ, αλλά και η θέση του στο συγκρότημα του Αλαφούζου (Καθημερινή, ΣΚΑΙ). Αν «τρέξει» κανείς την αρθρογραφία του κάθετα, θα δει ότι ήταν ο συνεπέστερος προπαγανδιστής και κόλακας του ΓΑΠ.

Πόση λοιπόν αντικειμενικότητα μπορεί να έχουν τα άρθρα ενός συζύγου κομματόσκυλου (ο οποίος είναι και μυστικοσύμβουλος του Παπακωνσταντίνου); Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πόσο ανέβηκαν οι μετοχές του Μανδραβέλη στο ΠΑΣΟΚ, ο οποίος πια έγινε άτυπος σύμβουλος επικοινωνίας του πολιτικού προϊσταμένου της συζύγου του. (Το ότι είναι ένας από τους λογογράφους του ΓΑΠ δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθεί, παρά τις έντονες φήμες: ενώ υπάρχουν αποσπάσματα ομιλιών που φαίνονται ότι είναι αυτούσια άρθρα του Π.Μ. δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί δημοσίως ότι είναι γραμμένα από τον ίδιο, γιατί θα σου απαντησει ότι «πιθανότατα ο λογογράφος είναι επηρεασμένος από μένα».).

Όσον αφορά τις φιλικές σχέσεις του με τη ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη ή με τη Δράση του Μάνου κλπ ή διάφορες άλλες ομάδες, όλες έχουν στόχο τον επηρεασμό και τη ρυμούλκηση αυτών των πολιτικών μορφωμάτων ή τμημάτων τους στο ΠΑΣΟΚ. Και αυτό είναι μια ακόμη αποστολή υπερ του ΓΑΠ.

Τώρα, πολλοί θα σαγηνευτούν από τη «μάχη» για την υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου στο Διαδίκτυο που θα δώσει ο Μανδραβέλης ως μέλος (από πού κι ως πού;) της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του Υπ. Δικαιοσύνης. Και θα θαυμάσουν τόσοι και τόσοι αφελείς, και θα διαφημίζουν οι μπλόγκερς τους. «αγώνες» του για την ελευθερία. Δοξάστε τον! Εδώ δεν πρόκειται απλώς για τζάμπα μάγκα, πρόκειται για μάγκα που κάνει πολυτελώς αμειβόμενη καριέρα με τζάμπα μέσα — για αυτόκλητο εκπρόσωπο όλων των μπλόγκερς, και δη Αναγνωρισμένον υπό του Κράτους! Που θέλει όλη τη φήμη στο όνομά του, αλλά θέλει και την πολύτιμη ανωνυμία για όσα δεν μπορεί να «πουλήσει» επωνύμως: ο Μανδραβέλης, ως χωρικός, είναι Αχόρταγος. Δεν χορταίνει δημοσιότητα, όταν δεν γράφει κάτι άλλο, όταν δεν ψαρεύει ιδέες στο Ιντερνετ για τις. πρωτότυπες αρθρογραφικές συνθέσεις του, όταν δεν «συντονίζει» γλείφοντας κλπ, τότε χτυπά στο Google τ’όνομά του να δει πόσες αναφορές γίνανε στον ίδιο σήμερα, στα προϊόντα της «σοφής κεφαλής του».

Τέλος, σχετικά με την παρέα της τυχοδιωκτικής δημοσιογραφικής «διανόησης», πρόκειται περί μιας Κλειστής Συλλογικότητας Γλειφτών, που θα πάθουν αφυδάτωση από το πολύ (αλληλο)γλείψιμο. Αρκεί να διαβάσει κανείς ολόκληρο το εμετικό κείμενο ενός κολλητού του που τον συγκαταλέγει στα σημαντικότερα –λέει– πρόσωπα του 2010:

«Εφηβική διάθεση και πρόωρα άσπρα μαλλιά. Συμβολικό; Ο Πάσχος Μανδραβέλης είναι ένας ορμητικός έφηβος με κεφαλή σοφού».

[Reporter]

Πυρκαγιά στην Ανατολική Μεσόγειο

Με μία κίνηση οθωμανικού τύπου η κυβέρνηση της Τουρκίας ενεργοποίησε την θρυαλλίδα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η απέλαση του πρέσβη του Ισραήλ από την Άγκυρα ενεργοποίησε την υποβόσκουσα βαθειά κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών οι οποίες βαίνουν επιδεινούμενες τα τελευταία δύο χρόνια. Στην κρίση αυτή εμπλέκονται εκ των πραγμάτων η Ελλάδα και η Κύπρος. Η αλληλουχία των εξελίξεων από το μεσημέρι της Παρασκευής έως αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας πιστοποιεί του λόγου το αληθές.

Χρονολόγιο

Το μεσημέρι της Παρασκευής η Άγκυρα εξέδωσε οργίλη ανακοίνωση δια της οποίας καταγγέλλει το περιεχόμενο της έκθεσης του ΟΗΕ για το αιματηρό συμβάν, τον Μάιο του 2010, στα διεθνή χωρικά ύδατα, έξω από τις ακτές του Ισραήλ, όταν δυνάμεις του ισραηλινού στρατού επιτέθηκαν κατά του στολίσκου που μετέφερε βοήθεια στους Παλαιστινίους στην Γάζα. Εννέα ακτιβιστές τουρκικής καταγωγής σκοτώθηκαν.

Η Τουρκία αντέδρασε τότε έντονα και ζήτησε από τις ισραηλινές αρχές να καταθέσουν επίσημα την συγνώμη του κράτους του Ισραήλ και να αποζημιώσουν τις οικογένειες των θυμάτων. Ήταν το δεύτερο σοβαρό επεισόδιο στις σχέσεις Τουρκίας Ισραήλ.
Λίγους μήνες πριν ο Ταγίπ Ερντογάν ερχόταν σε live φραστική σύγκρουση με τον πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Περές σε forum στο Νταβός της Ελβετίας η οποία σύγκρουση μεταδίδονταν τηλεοπτικά.. Αμέσως μετά σημειώθηκε έντονο διπλωματικό επεισόδιο κατά την διάρκεια επίσκεψης του πρέσβη της Τουρκίας στο Ισραήλ στοπ γραφείο του Ισραηλινού ΥΠΕΞ. κ Λίμπερμαν. Ο ισραηλινός υπουργός ανάγκασε τον τούρκο διπλωμάτη να καθίσει σε ένα χαμηλό σκαμνάκι εντός του γραφείου του. Η ενέργεια αυτή θεωρήθηκε (και ήταν ) προσβολή.
Το μεσημέρι της Παρασκευής ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας πληροφορούμενος από αμερικανικά δημοσιεύματα (New York Times) το περιεχόμενο του τελικού πορίσματος του ΟΗΕ για το συμβάν, το οποίο δεν ικανοποιεί την τουρκική πλευρά ,έσπευσε να δημοσιοποιήσει τη λήψη μέτρων κατά του Τελ Αβίβ. Αυτά έχουν ως εξής :

Α) Απελαύνεται ο πρέσβης του Ισραήλ στην Άγκυρα.
Β) Απελαύνεται όλο το διπλωματικό και διοικητικό προσωπικό της πρεσβείας του Ισραήλ στην Άγκυρα καθώς και οι οικογένειες τους, και οι διπλωματικές σχέσεις υποβιβάζονται σε επίπεδο Β . Γραμματέα Πρεσβείας.
Γ) Παγώνουν όλες οι στρατιωτικού περιεχομένου συμφωνίες που έχουν υπογραφεί με το Ισραήλ.
Λίγο αργότερα ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιούλ εξηγούσε πώς η αντίδραση αυτή εντάσσεται στην μία πρώτη φάση. Η δεύτερη φάση που θα ακολουθήσει εξαρτάται από τις αντιδράσεις της κυβέρνησης του Ισραήλ.

Σχεδόν αμέσως ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπεντζαμίν Νετανιάχου συγκάλεσε εσπευσμένα το υπουργικό του συμβούλιο.

Παράλληλα στην Αθήνα ανακοινωνόταν επίσημα η επίσκεψη τις αμέσως επόμενες ημέρες (4 έως 7 Σεπτεμβρίου), του Υπουργού Άμυνας, Πάνου Μπεγλίτη, στο Τελ Αβίβ κατά τη διάρκεια της οποίας θα υπογραφεί επιχειρησιακό μνημόνιο μεταξύ των δύο υπουργείων. Το Timing της επίσκεψης αυτής δεν διέφυγε της προσοχής των ξένων διπλωματικών παρατηρητών στην Αθήνα.

Όπως δεν διέφυγε της προσοχής και η ατζέντα των συναντήσεων του κ Μπεγλίτη. Στο πρόγραμμα των συναντήσεων είναι πρόεδρος Σιμόν Περές, ο πρωθυπουργός Μπέντζιαμιν Νεντανιάχου, ο Υπουργός Εξωτερικών Αβιγκντόρ Λίμπερμαν και ο Υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπάρακ.
Σχεδόν παράλληλα ο Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας ο Εγκεμέν Μπαγίς, εκστόμιζεευθείες απειλές κατά της Κύπρου και εμμέσως κατά του Ισραήλ . Για πρώτη φορά η Άγκυρα χρησιμοποίησε στρατιωτικούς – πολεμικούς όρους αντιδρώντας στην απόφαση Κύπρου – Ισραήλ μα προσχωρήσουν σε εξόρυξη υδρογονανθράκων εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου (ΑΟΖ) και αυτής του Ισραήλ. Ο Tούρκος υπουργός μίλησε για πολεμικό στόλο της Τουρκίας που έχει εκπαιδευτεί για τέτοιους σκοπούς.

Λίγη ώρα αργότερα, το Νο 2 της τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης , ο Φαρούκ Λόγγογλου, αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και γνωστός διπλωμάτης που διετέλεσε μόνιμος υφυπουργός εξωτερικών, προέβλεπε σε ορατό μέλλον γενική σύγκρουση των στόλων Τουρκίας και Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η δήλωση αυτή αναρτήθηκε στα πρωτοσέλιδα των τουρκικών ΜΜΕ στις ηλεκτρονικές τους εκδόσεις.
Νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Νεντανιάχου δήλωνε πώς το Ισραήλ δεν πρόκειται να ζητήσει συγνώμη από κανέναν.

Αργά το απόγευμα της Παρασκευής, ο Τσεγκίζ Τσαντάρ ένας από τους γνωστότερους πολιτικούς συντάκτες στα τουρκικά ΜΜΕ προέβαινε σε μία σουρεαλιστική για τα δεδομένα της Ανατολικής Μεσογείου διαπίστωση: «Τουρκία και Ισραήλ βρίσκονται ένα βήμα πριν την εμπόλεμη κατάσταση». Προφανώς κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί μία τέτοια εξέλιξη πριν από δύο χρόνια. Τουρκία και Ισραήλ, σύμμαχοι των ΗΠΑ, η Τουρκία μέλος του ΝΑΤΟ, με Τελωνειακή σχέση με την ΕΕ, το Ισραήλ βασικός εκφραστής των δυτικών συμφερόντων στη Μέση και Εγγύς Ανατολή, να φθάνουν στο σημείο της ρήξης.

Eπιμέλεια: Φίλιππος Καραμέτος
πηγή : http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=371314&cid=5

[Reporter]

Η ελληνική αριστερά της λιβυκής “επανάστασης”


Όπως φαίνεται από ένα πλήθος δημοσιευμάτων, σχολίων και αντεγκλήσεων, η «Λιβύη» λειτούργησε μεταξύ άλλων και ως θέμα ανάδειξης των εντάσεων που χαρακτηρίζουν τις θέσεις των διαφόρων εκφάνσεων της ελληνικής αριστεράς. Πιο συγκεκριμένα, η βασική διάσταση των απόψεων φάνηκε πως υπάρχει ανάμεσα σ’ εκείνους που υποστήριξαν χωρίς επιφύλαξη τους αντικανταφικούς ως «επαναστάτες» και σ’ εκείνους που, διατηρώντας την βασική αρνητική τους στάση απέναντι στο κανταφικό καθεστώς, αντιπαρατέθηκαν σε μια τέτοια θέση άκριτης υποστήριξης των «εξεγερμένων». Φυσικά, μεταξύ «εξέγερσης» και «επανάστασης» υπάρχει μεγάλη απόσταση, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του κειμένου μου.
Στα περιοριστικά πλαίσια μιας ανάρτησης έγραψα κι εγώ ένα κείμενο («Καλάσνικοφ με σαγιονάρες») που μάλλον ενόχλησε τους υποστηρικτές της λιβυκής αντιπολίτευσης. Μπορεί τώρα να ενοχληθούν από τη λέξη «αντιπολίτευση», αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτε γι’ αυτό. Με άλλα λόγια, δεν μπορώ να αφαιρέσω από το πλαίσιο των αντικανταφικών δυνάμεων αυτούς που ηγήθηκαν του αγώνα κατά του κανταφικού καθεστώτος και να κρατήσω μόνο το τμήμα του λιβυκού λαού που πήρε τα όπλα για να πολεμήσει υπό τις διαταγές τους και αντικειμενικά για τα συμφέροντά τους. Ας δούμε, λοιπόν, πιο αναλυτικά αυτή την ηγεσία, δηλαδή το «Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο των εξεγερθέντων», όπως παρουσιάζεται από ένα τμήμα της ελληνικής αριστεράς που το υποστηρίζει (βλ. ΑΥΓΗ, 28.8.2011, «Λιβύη: Μια ακτινογραφία του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου»):
«Επικεφαλής αυτού του Συμβουλίου είναι ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης του Καντάφι, Μουσταφά Αμπντέλ Τζαλίλ. Ο 59χρονος δικηγόρος θεωρείται συντηρητικός και πιστός μουσουλμάνος και έχει ως ένα βαθμό την έξωθεν καλή μαρτυρία και ως υπουργός Δικαιοσύνης, καθώς συγκρούστηκε επανειλημμένα με τους συναδέλφους του στο Υπουργικό Συμβούλιο και τον ίδιο το Καντάφι, καταγγέλλοντας παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (…)Το Συμβούλιο διαθέτει μια Εκτελεστική Επιτροπή, η οποία επιδιώκει να παίξει τον ρόλο μεταβατικής κυβέρνησης στη Λιβύη, μέχρι τη διεξαγωγή εκλογών σε οκτώ μήνες. Επικεφαλής αυτής της Επιτροπής, σε ρόλο μεταβατικού πρωθυπουργού, και νούμερο δύο του Εθνικού Συμβουλίου, είναι ο οικονομολόγος Μαχμούτ Τζιμπρίλ. Ο Τζιμπρίλ σπούδασε στο Κάιρο και τις Ηνωμένες Πολιτείες και πριν από την εξέγερση ήταν ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου για την Οικονομική Ανάπτυξη της χώρας, ένα είδος υπουργού Οικονομίας του καθεστώτος Καντάφι. (…) Εκπρόσωπος του Συμβουλίου προς τα έξω είναι ο Αλί αλ Ισάουι. Ανήκει στη νεώτερη γενιά των εξεγερθέντων, αλλά ήταν κι αυτός στέλεχος του καθεστώτος. Το 2007 είχε διοριστεί υπουργός Εμπορίου.(…) Αρμόδιος για τα στρατιωτικά θέματα στο Συμβούλιο είναι ο Ομάρ αλ Χαρίρι, ένας από τους συντρόφους του Καντάφι το 1969, όταν πήρε με τα όπλα την εξουσία και ίδρυσε τη λαϊκή Τζαμαχιρία. (…)Τέλος, εμφανίστηκε αίφνης τις προάλλες από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ο διάδοχος του θρόνου της Λιβύης, Μοχάμετ αλ Ζενούσι. Με συνεντεύξεις του στον δυτικό Τύπο ο 48χρονος εγγονός του τελευταίου βασιλιά άφησε να εννοηθεί ότι θα ήθελε πολύ να επιστρέψει στη Λιβύη μετά από δύο δεκαετίες στην εξορία. “Είμαι έτοιμος να υπηρετήσω τον λαό μου, εάν αυτό θελήσει”, τόνισε την περασμένη εβδομάδα στη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα “Zeit”. Υπενθυμίζεται ότι ο Καντάφι έδιωξε με την επανάσταση του 1969 τον βασιλιά και έκαψε το παλάτι. Ο Μοχάμετ αλ Ζενούσι εγκατέλειψε τη Λιβύη το 1988 μαζί με τον άρρωστο πατέρα του, τον τότε διάδοχο του θρόνου Χασάν, που πέθανε το 1992. Έκτοτε διοργάνωνε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις αντικαθεστωτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία και τη Γαλλία. Ο Μοχάμετ αλ Ζενούσι ζει από την οικονομική συνδρομή εξόριστων Λίβυων και πιστών στον θρόνο οικογενειών στη Λιβύη». Από την «ακτινογραφία» αυτή δεν πρέπει να ξεχάσουμε και κάποιους άλλους «επαναστάτες»: τους φυλάρχους που συμμετέχουν ή επηρεάζουν το «Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο». «Σε πρώτη φάση», όπως αναφέρεται στο ίδιο κείμενο « φαίνεται ότι συμμετέχουν όλοι οι σημαντικοί φύλαρχοι της Κυρηναϊκής, της Ανατολικής Λιβύης, αλλά ελάχιστοι από τους φυλάρχους της Δυτικής Λιβύης, που μέχρι πρότινος -ενδεχομένως ακόμη- ήταν πιστοί στον Καντάφι».
Επειδή κάποιοι αριστεροί που κινούνται στο χώρο του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να διαμαρτυρηθούν για την «υποστηρικτική» θέση που τους αποδίδω, ας διαβάσουν την «ανακοίνωση» που εξέδωσε η υπεύθυνη του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ρένα Δούρου (22.8.2011):
«(…) Μετά από έξι μήνες νατοϊκών αεροπορικών επιχειρήσεων, με την αιγίδα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς και με την παρασκηνιακή βοήθεια αραβικών χωρών (Αιγύπτου, Κατάρ, Μπαχρέιν, κ.α.), οι εξεγερμένοι κατάφεραν να ανατρέψουν το καθεστώς Καντάφι.
Η Λιβύη ζει ιστορικές στιγμές, καθώς γίνεται ένας ακόμη κρίκος της “αραβικής άνοιξης”: είναι η τρίτη χώρα, μετά από την Τυνησία και την Αίγυπτο, που ένα αυταρχικό, αποκομμένο από το λαό καθεστώς, ανατρέπεται από λαϊκή εξέγερση» (!!!)
«Μετά από έξι μήνες νατοϊκών αεροπορικών επιχειρήσεων… το καθεστώς ανατρέπεται από λαϊκή εξέγερση», τι είδους ακροβασία είναι αυτή; Η οποία, μάλιστα, καταλήγει να ασκεί… αριστερή κριτική στην ελληνική κυβέρνηση, επειδή… καθυστέρησε να αναγνωρίσει το επικείμενο νέο καθεστώς.
Πιστεύω, όμως, ότι το σημαντικότερο ατόπημα της υποστηρικτικής προς το νέο «επαναστατικό» καθεστώς θέσης είναι ότι προσπαθούν (όταν δεν κάνουν ακροβασίες σαν την παραπάνω της εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ) να εξαφανίσουν από την ηγεσία της «επανάστασης» το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα αραβικά «επαναστατικά» καθεστώτα, και τους μηχανισμούς τους (CIA, SAS κλπ). Ας τους βάλουμε κι αυτούς στο σκηνικό της σφαγής:
«(…) Ο Καντάφι υπέκυψε στη συντριπτικά υπέρτερη στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ, που θα τον είχε ανατρέψει πολύ νωρίτερα αν δεν πάσχιζε, ύστερα από την εμπειρία του Ιράκ, να τελειώσει τον πόλεμο με μηδενικές απώλειες και χωρίς να ερεθίσει την αραβική κοινή γνώμη (κάτι που, για την ώρα, επετεύχθη). Το ΝΑΤΟ ανέκοψε την αντεπίθεση των Κανταφικών δυνάμεων, οι οποίες, κατά την έναρξη των βομβαρδισμών, τον Μάρτιο, είχαν φτάσει στις πύλες της Βεγγάζης. Από εκείνη τη στιγμή, η “επανάσταση της 17ης Φεβρουαρίου” είχε απαχθεί από τις ξένες δυνάμεις και η αντιπολίτευση λειτουργούσε ως δύναμη πεζικού του ΝΑΤΟ, κάτι σαν τη Βόρεια Συμμαχία στο Αφγανιστάν. Περίπου 7.500 βομβαρδισμοί αεροπλάνων του ΝΑΤΟ διέλυσαν βάσεις, επικοινωνιακά κέντρα, αποθήκες πυρομαχικών και τεθωρακισμένα του Καντάφι, ανοίγοντας δρόμο στους αντάρτες, ενώ αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροπλάνα κατέγραφαν επί 24ώρου βάσεως τις κινήσεις του εχθρού.
Όπως έγραψε ο Ρίτσαρντ Νόρτον–Τέιλορ στον Guardian, δυνάμεις των ανταρτών εκπαιδεύονταν από άνδρες των βρετανικών ειδικών δυνάμεων SAS (εν ενεργεία και απόστρατους, που εργάζονται σήμερα σε ιδιωτικές εταιρείες) και από συναδέλφους τους άλλων χωρών, κυρίως από τη Γαλλία, το Κατάρ και την Ιορδανία. Την παρουσία Γάλλων «συμβούλων» και «εκπαιδευτών» αναγνώρισε ο υπουργός Εξωτερικών, Αλέν Ζιπέ. Η Washington Post ανέφερε ότι κλιμάκια της CIA δραστηριοποιήθηκαν στην ίδια κατεύθυνση, αξιοποιώντας τους διαύλους που απέκτησαν όταν συνεργάζονταν με την κυβέρνηση Καντάφι εναντίον του κοινού εχθρού, των ισλαμιστών. Βρετανοί και Αμερικανοί στρατιωτικοί σύμβουλοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην καθοριστική μάχη της Μισράτα, στο πλευρό της αντιπολίτευσης.
Τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ είχε και η “επιχείρηση γοργόνα” για την άλωση της Τρίπολης. Όπως αποκάλυψε το Associated Press, στρατιωτικοί από τις χώρες του ΝΑΤΟ και το Κατάρ άρχισαν να μαζεύουν προ τριμήνου στη Βεγγάζη ομάδες αντικαθεστωτικών από την Τρίπολη, τη Ζιντάν και τη Ζαουίγια, όπου έτυχαν εντατικής εκπαίδευσης προτού σταλούν πίσω στις πόλεις τους, για να σχηματίσουν ένοπλους, συνωμοτικούς πυρήνες. Οι Δυτικοί επέλεξαν τα όρη Ναφούζα ως καταλληλότερο σημείο εκκίνησης για τη μάχη της Τρίπολης και ενίσχυσαν τις βάσεις των ανταρτών με φορτία (κυρίως γαλλικών) όπλων και στρατιωτικούς συμβούλους. Όταν δόθηκε το σύνθημα της τελικής εφόδου, καταιγιστικοί βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ διέλυσαν βασικά αμυντικά οχυρά των κανταφικών, όπως τη βάση της 32ης Μεραρχίας, που διηύθυνε ο γιος του συνταγματάρχη, Χαμίς.
Υπό το πρίσμα των παραπάνω, δεν ξενίζει η απροσδόκητα χαμηλή αντίσταση που συνάντησαν οι μαχητές της αντιπολίτευσης στη μάχη της Τρίπολης. Αν δεν είχε αποδυναμωθεί τόσο πολύ ο εχθρός τους, θα τους ήταν εντελώς αδιανόητο να επιβληθούν. Όπως χαρακτηριστικά ομολόγησε ο στρατιωτικός εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης, Φαντλάλα Χαρούν, σε διεθνές πρακτορείο ειδήσεων, την αποφασιστική νύχτα της 21ης προς 22 Αυγούστου, όταν οι μαχητές της αντιπολίτευσης έφτασαν στην Πράσινη Πλατεία, μόλις 150 ένοπλοι ξεσηκώθηκαν μέσα στην Τρίπολη, ενώ άλλοι 200 έφτασαν από τη Μισράτα. Αριθμοί που μάλλον δεν παραπέμπουν σε λαϊκή εξέγερση, σε μια πόλη δύο εκατομμυρίων κατοίκων» (Καθημερινή, 28.8.2011)
Φυσικά όλα τα παραπάνω που δημοσιεύτηκαν στις Guardian, Washington Press, Associated Press, Καθημερινή και πλήθος άλλων διεθνών δεξιών και αριστερών εφημερίδων, μπορεί να τα χαρακτηρίσει κανείς ψεύδη και συκοφαντίες σε βάρος της «επανάστασης» και να καθαρίσει μια και καλή. Το ίδιο μπορεί να πράξει και με το δημοσιευμένο από την Liberation έγγραφο του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου σύμφωνα με το οποίο το Συμβούλιο παραχώρησε στη Γαλλία κατά προτεραιότητα την πρόσβαση στο 35% του λιβυκού πετρελαίου σε αντάλλαγμα για την υποστήριξή της. Άλλωστε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο διέψευσε το δημοσίευμα, και το ίδιο έπραξαν οι πηγές της διπλωματίας του Σαρκοζί και η γαλλική πετρελαϊκή βιομηχανία. Δε συνέβη κανένα ξεπούλημα του πετρελαίου και των άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών της Λιβύης από τη νέα «επαναστατική» της ηγεσία προς τις χώρες και τους καπιταλιστές της Δύσης. Οπότε κι εγώ άστοχα χαρακτήρισα στο προηγούμενο κείμενό μου («Καλάσνικοφ με σαγιονάρες») «ξεπουλημένη» την «επαναστατική» ηγεσία της Λιβύης. Όσο για τη φράση μου σχετικά με τον εξοπλισμό των «ανταρτών» από τις παραπάνω δυνάμεις («επαναστατική» λιβυκή ηγεσία, ΝΑΤΟ, Ε.Ε. κλπ.), κι αυτό είναι «παραπληροφόρηση», όπως έγραψε κάποιος διαμαρτυρόμενος «αναρχικός», αφού αυτό που πραγματικά συνέβη ήταν ότι… τα όπλα αποκτήθηκαν από τα στρατόπεδα του Καντάφι με επαναστατικές ενέργειες των εξεγερμένων. Όσο για τα σχετικά με τα όπλα που γράφτηκαν παραπάνω («Όπως αποκάλυψε το Associated Press, στρατιωτικοί από τις χώρες του ΝΑΤΟ και το Κατάρ άρχισαν να μαζεύουν προ τριμήνου στη Βεγγάζη ομάδες αντικαθεστωτικών από την Τρίπολη, τη Ζιντάν και τη Ζαουίγια, όπου έτυχαν εντατικής εκπαίδευσης προτού σταλούν πίσω στις πόλεις τους, για να σχηματίσουν ένοπλους, συνωμοτικούς πυρήνες. Οι Δυτικοί επέλεξαν τα όρη Ναφούζα ως καταλληλότερο σημείο εκκίνησης για τη μάχη της Τρίπολης και ενίσχυσαν τις βάσεις των ανταρτών με φορτία (κυρίως γαλλικών) όπλων και στρατιωτικούς συμβούλους»), προφανώς συνιστούν συκοφαντίες των καπιταλιστών σε βάρος της λιβυκής «επανάστασης».
Το πώς ξεκινάει μια επανάσταση, από το πώς συνεχίζεται και κυρίως το πώς τελειώνει, είναι ζητήματα που μπορούν (και συνήθως συμβαίνει) να διαφέρουν τεράστια. Κλασικό ιστορικό παράδειγμα, η Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία. Τηρουμένων των αναλογιών, αν δεχτούμε ότι η εξέγερση (ή, αν θέλετε, η «επανάσταση») κατά του αυταρχικού κανταφικού καθεστώτος είχε στο ξεκίνημά της λαϊκό χαρακτήρα, δεν μπορούμε καθόλου να πούμε το ίδιο για τη συνέχεια. Την ηγεσία την είχαν απ’ την αρχή ή την ανέλαβαν πολύ σύντομα τα αντιπολιτευόμενα πρώην στελέχη του κανταφικού καθεστώτος (βλ. παραπάνω ονόματα και ιδιότητες) και η επανάσταση έγινε «επανάσταση», δηλαδή υπόθεση καθεστωτικών συμφερόντων. Όταν πια η ιστορία ήταν χαμένη, η ηγεσία κάλεσε το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. κλπ. και οι απλοί λαϊκοί αγωνιστές μετατράπηκαν σε τραγικές φιγούρες, σαν αυτή του «αντάρτη» με το καλάσνικοφ και τις σαγιονάρες, που εμφανίζεται στη φωτογραφία της προηγούμενης ανάρτησης. Για ποια συμφέροντα πολεμάει; Είτε το ξέρει είτε όχι, σκοτώνεται για έναν πόλεμο που δεν είναι ο δικός του και για συμφέροντα ξένα, από ταξική και εθνική άποψη. Στο δικό του πόλεμο κανένα ΝΑΤΟ και κανένας ιμπεριαλιστικός οργανισμός σαν την Ε.Ε. δε θα αναλάβει να πολεμήσει για λογαριασμό του. Όταν αναλαμβάνουν αυτοί πρόκειται ακριβώς για την αντίθετη περίπτωση: Για να τον χρησιμοποιήσουν για τα δικά τους συμφέροντα.
Λυπάμαι που… δεν υποστηρίζω τις εξεγέρσεις στις οποίες ηγείται το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι αναβαπτισμένοι σε επαναστάτες πρώην κανταφικοί αξιωματούχοι κλπ., όπως πράττουν αρκετοί «αριστεροί», ακόμα και «αναρχικοί». Αν δεχτώ πως έχουν δίκιο, τότε θα πρέπει να δεχτώ πως δεν είμαι ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Άλλωστε, ποτέ δε μ’ ενδιέφεραν στην πραγματικότητα οι «ετικέτες».

Πηγή: http://oapatris.wordpress.com/2011/09/0 ... /#more-502

[intelx86]

Νόμος είναι το δίκιο του νεκρού
Tου Πασχου Μανδραβελη

Στην Ελλάδα, για κάθε παρανομία υπάρχουν τρεις δικαιολογίες. Η πρώτη έχει να κάνει με «το καλό του λαού». Το ΠΑΜΕ, για παράδειγμα, καταστρέφει τον τουρισμό για το καλό των εργαζομένων. Παρανομεί εμποδίζοντας τα πλοία να αποπλεύσουν, αποκλείει ξενοδοχεία αναφερόμενο σε μια ανώτερη ηθική που συνοψίζεται στο σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

Τη δεύτερη δικαιολογία ανασύρουν όσοι παρκάρουν στο μέσον της Ακαδημίας. «Και πού να το βάλω;», ρωτούν τους αστυνομικούς όταν αυτοί φιλοτιμηθούν να κάνουν τη δουλειά τους. Η ίδια δικαιολογία χρησιμοποιείται και από χιλιάδες μικρομεσαίους που φοροδιαφεύγουν. «Δεν βγαίνουν» αν κόβουν όλες τις αποδείξεις και «θα κλείσουν το μαγαζί», αν πρέπει να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές.

Η τρίτη δικαιολογία αφορά τις υπαρκτές αδυναμίες του κράτους. Oλοι διπλοπαρκάρουν διότι «το κράτος δεν φρόντισε να κάνει πάρκινγκ», πετούν σκουπίδια στον δρόμο διότι «η πολιτεία δεν μερίμνησε να βάλει τον κάδο στην απόσταση το χεριού τους». Οι γιατροί παίρνουν «φακελάκια» διότι «το κράτος τους δίνει μισθούς πείνας», ενώ οι καθηγητές κάνουν «μαύρα» ιδιαίτερα για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Ο δήμαρχος και ο μητροπολίτης Γλυφάδας έστησαν ολόκληρο παράνομο νεκροταφείο στα καμένα και για τους τρεις παραπάνω λόγους. Το κάνουν α) για το καλό του νεκρού –στην περίπτωση αυτή– λαού τους, β) δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο, γ) η πολιτεία δεν φρόντισε. Κι έτσι –προφανώς με πόνο ψυχής– άρπαξαν το κομμάτι του βουνού που τους βόλευε, το περιέφραξαν, έστησαν μια προκάτ εκκλησία και άρχισαν παραμονές Δεκαπενταύγουστου την επανάσταση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε παρανομία πλέον στη χώρα συνοδεύεται με επαναστατική ρητορεία. «Εγώ θα κάτσω στην πόρτα κι ας περάσει το τανκς από πάνω μου», είπε στο δημοτικό συμβούλιο ο μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος, ενθυμούμενος προφανώς την εποχή που προέταξε τα στήθη του στην πύλη του Πολυτεχνείου. Ή, μήπως, δεν ήταν εκεί;

Σε κάθε επανάσταση, όμως, ο διάβολος κρύβεται στα ερωτήματα. Πρώτον: Γιατί έγινε καταπάτηση κρυφίως την Παρασκευή, παραμονές Δεκαπενταύγουστου; Δεν ήθελαν οι παράγοντες της Γλυφάδας τη μέγιστη δημοσιότητα στην επιτακτική ανάγκη που έχει ο δήμος τους; Δεύτερον: Aφού, σύμφωνα με την αντιπολίτευση, «υπάρχει μια έκταση 60 στρεμμάτων στον Υμηττό, σε παλαιό στρατόπεδο της Αεροπορίας, που έχει παραχωρηθεί από το 2009 για τη δημιουργία κοιμητηρίου», γιατί δεν προχώρησαν αυτήν την υπόθεση αντί να παρανομούν;

Τρίτον και κυριότερον: Yπολογίζεται ότι σήμερα στην Αττική υπάρχουν 20.000 άστεγοι. Αν οι νεκροί δικαιούνται μια τελευταία –έστω καταπατημένη– κατοικία, δεν δικαιούνται και οι ζωντανοί μια μόνιμη; Με τον κίνδυνο ότι δίνουμε ιδέες στην παλαβή Aριστερά, πώς θα φαινόταν στον επαναστάτη δήμαρχο αν μαζευόταν ένας ικανός αριθμός αστέγων να καταπατήσουν με το «έτσι θέλω» τον υπόλοιπο Υμηττό;

Δυστυχώς, σ’ αυτή τη χώρα δεν μάθαμε να λύνουμε προβλήματα. Από τα σκουπίδια μέχρι τα νεκροταφεία όλα καθυστερούν, μέχρι η αυθαιρεσία να μοιάζει η μόνη εφικτή λύση. Η τελευταία δείχνει να απαλύνει το πρόβλημα, αλλά τελικώς προσθέτει ένα επιπλέον πρόβλημα. Αυτό της γενικευμένης ανομίας που ζούμε.

Πηγή: Καθημερινή

[MAKIA182]

Ο πρέσβης και η Παιδεία
Με τις κινητοποιήσεις στο χώρο της Παιδείας να συγκλονίζουν την ελληνική κοινωνία, ένα έγγραφο με συνομιλίες της Υπουργού Παιδείας, κας Άννας Διαμαντοπούλου, με τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, Ντάνιελ Σπέκχαρτ, διέρρευσε μέσω του Wikileaks.
Τον Απρίλιο του 2010, η κα Διαμαντόπουλου συζήτησε με τον Πρέσβη για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τις πολιτικές δυσκολίες που θα έκρυβε η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ καθώς και τον ρόλο του συνδικάτου των πανεπιστημιακών σε μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Συγκεκριμένα, ο κος Σπέκχαρτ λειτουργώντας ως “εκπρόσωπος” των κολεγίων Deree και Anatolia, εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του για τη μη αναγνώριση των κολεγίων, την επιθυμία να υπάρξουν φορολογικές ελαφρύνσεις στα αμερικανικά κολέγια στην Ελλάδα ως Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί ενώ ζήτησε από την Υπουργό ακόμη και να κανονίσει ραντεβού μεταξύ του Προέδρου του Deree και του Υφυπουργού Παιδείας.
Σε άλλο σημείο των συνομιλιών, η κα Διαμαντοπούλου έδωσε μαθήματα νομικών και πολιτικών επιστημών στον Πρέσβη αφού προκειμένου να του εξηγήσει το λόγο που δεν μπορεί να προχωρήσει ένα σχέδιο ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ, δήλωσε πως δεν μπορεί να προχωρήσει στην απαραίτητη αναθεώρηση του Συντάγματος γιατί αυτό συνεπάγεται τεράστιο πολιτικό κόστος και μία κοινωνική αναταραχή που πιθανώς να διέλυε το ΠΑΣΟΚ.
Αίσθηση προκαλεί και η διαβεβαίωση της Υπουργού στις συνομιλίες με τον αμερικανό πρέσβη ότι η ΠΟΣΔΕΠ μιλάει με την κυβέρνηση για να δρομολογηθούν μεταρρυθμίσεις. «Η Διαμαντοπούλου», όπως λέει ο ίδιος ο πρεσβευτής στην αναφορά του, «ανέφερε ότι το συνδικάτο των πανεπιστημιακών, η ΠΟΣΔΕΠ, [...] εργάζεται από κοινού με το Υπουργείο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση». Η δήλωση αυτή ήλθε μετά από τη δήλωση του Αμερικανού πρέσβη πως είναι πρόθυμος να "βοηθήσει” σε διάφορους τομείς μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Αυθόρμητα εγείρονται ερωτήματα: για ποιο λόγο ελληνίδα Υπουργός Παιδείας δίνει αναφορά στον Αμερικανό πρέσβη για εκπαιδευτικά ζητήματα; Γιατί η Υπουργός- κατόπιν πίεσης αμερικανικού αξιωματούχου- κανονίζει ραντεβού μεταξύ ενός κολεγίου και του Υφυπουργού; Με ποιους συνομιλούσε από την ΠΟΣΔΕΠ η κα Διαμαντοπούλου και ποιο το περιεχόμενο των συζητήσεων;
Νομίζω πως αυτά τα ερωτήματα χρειάζονται μία απάντηση στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία που ο νόμος για τα ΑΕΙ έχει διχάσει για τα καλά την ελληνική κοινωνία και η εφαρμογή του θα είναι προάγγελος των μελλοντικών μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης.


ΥΓ1: Είναι ελαφρώς ειρωνικό η κα Διαμαντοπούλου να κατηγορεί ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα πως ενδιαφερόμενη μόνο για τα κομματικά/παραταξιακά της συμφέροντα εμποδίζει την πρόοδο στην Παιδεία όταν η ίδια φαίνεται πως παράγει πολιτικό έργο σκεπτόμενη το πολιτικό της κόστος καθώς και το κόστος για το κόμμα στο οποίο ανήκει.

ΥΓ2: Θα ήθελα να κλείσω εκφράζοντας την απορία μου σχετικά με το γεγονός ότι σχεδόν σε κανένα από τα μεγάλα ειδησεογραφικά sites και τις εφημερίδες δεν υπήρξε κάποιο ρεπορτάζ σχετικά με τις συγκεκριμένες συνομιλίες. Το έγγραφο δημοσιεύτηκε στις 2 Αυγούστου, πριν από τρεις ημέρες δηλαδή, και από τότε η μόνη αναφορά που έγινε ήταν σε άρθρα που ανέφεραν αποκαλύψεις του Wikileaks αναφορικά με μέλη της κυβέρνησης. Ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να παρουσιάσει το νόμο ως μάννα εξ ουρανού και ο νόμος Διαμαντοπούλου είναι το πρώτο θέμα αυτό τον καιρό, το συγκεκριμένο έγγραφο πέρασε μάλλον στα ψηλά από τα “ανεξάρτητα” ΜΜΕ.

πηγη: protagon.gr

[Becoming_I]

ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Ρεπορτάζ : Απόστολος Λακάσας
(από την Καθημερινή)
Στη δεύτερη εβδομάδα φοιτητικών κινητοποιήσεων εισήλθαν από χθες τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Την ίδια στιγμή η υπουργός Παιδείας κ. Αννα Διαμαντοπούλου έκανε έκκληση στις υγιείς δυνάμεις των πανεπιστημίων να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ενώ...
δεν απέκλεισε διορθώσεις στον νόμο. Από την άλλη, στο ΠΑΣΟΚ εξετάζεται ακόμη και η διάλυση της ΠΑΣΠ που αντιδρά στον νόμο. Ηπιότερο μέτρο είναι η διαγραφή ορισμένων μελών προς παραδειγματισμό. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία των φοιτητικών συλλόγων υπό κατάληψη έως χθες ήταν 232 σχολές και τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Χθες αποφάσισε τη συνέχιση της κατάληψης ο φοιτητικός σύλλογος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Για σήμερα έχουν προγραμματισθεί να συνεδριάσουν οι φοιτητικοί σύλλογοι στην πλειονότητα των υπολοίπων AEI. Ομως όπως φαίνεται, οι κινητοποιήσεις θα συνεχισθούν, καθώς υπέρ της προοπτικής αυτής τάσσονται όλες οι παρατάξεις, που έχουν προγραμματίσει νέα συλλαλητήρια για μεθαύριο Πέμπτη. Στην εξέλιξη των κινητοποιήσεων κρίσιμος είναι ο ρόλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που έχει την πλειοψηφία στην πλειονότητα των σχολών. Μέχρι τώρα τα μέλη της, που παραδοσιακά τάσσονται κατά των καταλήψεων, δεν συμμετέχουν στις συνελεύσεις, με αποτέλεσμα η ΠΑΣΠ και οι παρατάξεις της Αριστεράς (με διαφορετικά επιχειρήματα) να ψηφίζουν υπέρ της κατάληψης. Εκτιμάται ότι οι καταλήψεις θα ανασταλούν περί της 20/9, για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Οι πρυτάνεις, πάντως, τάσσονται υπέρ των ανοιχτών ΑΕΙ. Από την άλλη, ο πρύτανης του ΑΠΘ κ. Ιω. Μυλόπουλος έκανε πρόταση εκεχειρίας στην υπουργό για να εκτονωθεί η κατάσταση εν όψει των εγκαινίων της ΔΕΘ. Καθώς ο νόμος για τα ΑΕΙ καταργεί το άσυλο, η ανησυχία σχετίζεται με τον τρόπο αντιμετώπισης επεισοδίων εντός του Αριστοτέλειου. Η υπουργός Παιδείας κ. Αννα Διαμαντοπούλου μιλώντας για τις αντιδράσεις, ανέφερε ότι «υπάρχει η μεγάλη σιωπηρή πλειοψηφία αυτών που θέλουν τα ΑΕΙ ανοιχτά και υπάρχουν φωνασκούσες μειοψηφίες που δημιουργούν απίστευτα προβλήματα και υπερασπίζονται κεκτημένα που μας οδήγησαν εδώ. Οπως και ένας μεγάλος αριθμός και καθηγητών, οι οποίοι αποτελούν τις υγιείς δυνάμεις στα πανεπιστήμια. Και αυτοί θα πρέπει να έρθουν προ των ευθυνών τους. Ο νόμος είναι ανατρεπτικός και ως εκ τούτου, θα δοκιμαστεί με δυσκολίες. Μπορεί να έχει λάθη. Να τα δούμε και να τα διορθώσουμε στην πορεία. Να δούμε πώς θα κάνουμε το ελληνικό πανεπιστήμιο όπως ονειρευόμαστε. Αυτό θα γίνει και με τις υγιείς δυνάμεις του πανεπιστημίου. Σε αυτές προσδοκώ». Επικριτική ήταν και για τη στάση των Συγκλήτων των ΑΕΙ που ανέβαλαν την έναρξη της εξεταστικής για να διευκολύνουν τις αντιδράσεις των παρατάξεων. «Ουσιαστικά λειτουργούν προς όφελος ενός μέρους των φοιτητών και κατ’ εξοχήν αυτών που τους εξέλεξαν. Γιατί υπάρχουν παιδιά που θέλουν να φύγουν για μεταπτυχιακά. Αλλα που έχουν ξενοικιάσει τα διαμερίσματα και ήθελαν τώρα να δώσουν τις εξετάσεις και παιδιά από την επαρχία και χρειάστηκε να φύγουν πίσω. Οι Σύγκλητοι που πήραν αυτές τις αποφάσεις σκέφτηκαν μόνο ένα μέρος των φοιτητών και σε κάθε περίπτωση δεν σκέφτηκαν το συνολικό συμφέρον του πανεπιστημίου. Η απεργία που ανακοινώθηκε είναι απεργία απέναντι σε τι; Ηρθε ένας νόμος και καλείται η ελληνική Βουλή να ακυρώσει τον νόμο που ψήφισε; Κάπου έχουμε ξεφύγει από τα όρια της λογικής», τόνισε.

Πηγή : http://fimotro.blogspot.com/

ΣΣ. Από που συμπεραίνει ο συντάκτης του άρθρου ότι οι καταλήψεις θα ανασταλούν στις 20/9; Γνωρίζει κάτι που δεν ξέρουμε οι υπόλοιποι;

[stalin]

http://www.skai.gr/news/greece/article/179206/adidraseis-ergazomenon-gia-tis-apoluseis-ston-902/
Τι κάνει το ΠΑΜΕ τώρα;;; Θα κάνει κατάληψη στο σπίτι του λαού;;;

[merde_conserve]

Και η ανακοίνωση των απολυμένων του 902. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς ισχύει και υπό ποιές συνθήκες έγιναν οι απολύσεις, το βρίσκω πάντως από οξύμωρο έως γελοίο.

Φίλοι, συνάδελφοι, εργαζόμενοι στα ΜΜΕ,

Σας κοινοποιούμε την πρώτη ουσιαστικά ανακοίνωσή μας σαν απολυμένοι του 902, μια ανακοίνωση που αναγνωρίζουμε πως όπως ήρθαν τα πράγματα έπρεπε να έχει υπάρξει εδώ και αρκετό καιρό. Δεν είναι ώρα τώρα να δούμε το πώς και το γιατί αυτό δεν έγινε. Το ζήτημα για μας είναι να μας βοηθήσετε να διαδώσουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ για το τι συμβαίνει μέσα στον 902 εδώ και ένα χρόνο, για να μάθει ο κόσμος πώς πολλές φορές τα λόγια μερικών ανθρώπων είναι σε πλήρη αντίθεση και διάσταση με τις πράξεις τους. Για να μπορέσουμε να σώσουμε το ψωμί των συναδέλφων μας που παραμένουνε στο σταθμό και όσοι απολυμένοι θέλουνε να έχουνε δικαίωμα να γυρίσουνε με ψηλά το κεφάλι, για να χτυπηθεί η αλαζονεία της εργοδοσίας του 902 και να κάτσει αυτή η τελευταία ΕΣΤΩ και ΤΩΡΑ στο τραπέζι με τους εργαζόμενούς της, να πάψει να τους περιφρονεί και να τους προσβάλει με το χειρότερο τρόπο, μη μιλώντας μαζί τους και αποκεφαλίζοντας – απολύοντας συνεχώς συναδέλφους.

Από το Δεκέμβρη του 2010 η εργοδοσία του 902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM – 902 ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ έχει ξεκινήσει ένα κύμα απολύσεων εργαζομένων, που μέχρι σήμερα φτάνουν τους 21(απολύει λίγους λίγους κάθε μήνα, χωρίς προειδοποίηση). Αυτό η εργοδοσία του 902 το κάνει μιλώντας για μεγάλα οικονομικά προβλήματα λόγω κρίσης και μείωσης της κρατικής επιχορήγησης στο ΚΚΕ.

Οι φήμες για απολύσεις ακούγονταν καιρό. Μέχρι και τις δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη του 2010, μας λέγανε ότι τα περί απολύσεων είναι ψέματα για να χτυπηθεί πολιτικά το ΚΚΕ. Αμέσως μετά, τέλη Νοέμβρη του 2010, ο διευθυντής του σταθμού Τάκης Τσίγκας μας ανακοίνωσε ότι λόγω οικονομικών δυσκολιών, ο σταθμός θα κάνει μαζικές απολύσεις. Μας είπε πως αυτές θα γίνουνε με κοινωνικά κριτήρια (οικογενειακές υποχρεώσεις του κάθε εργαζόμενου, ηλικία, οικονομική κατάσταση του κλπ.) και όχι με βάση το ποιος ανήκει ή στηρίζει το κόμμα που είναι και ο ιδιοχτήτης του σταθμού και ποιος όχι. Παράλληλα, μας κάλεσε να στηρίξουμε συνδικαλιστικά το ΠΑΜΕ και να παλέψουμε για ψηλά επιδόματα ανεργίας (!). Αυτό εμείς το πήραμε για ειρωνεία και βαριά προσβολή, όπως και ήτανε.

Χωρίς κανείς να μας εξηγήσει τα οικονομικά δεδομένα με νούμερα, να συζητήσει μαζί μας για λύσεις, να μας ενημερώσει καθαρά τι συμβαίνει και πώς μπορούσε να βρεθεί η πιο καλή για τους εργαζόμενους λύση, μας ξεκαθαρίσανε ότι από 1η του Δεκέμβρη (5 μέρες μετά την παραπάνω ξαφνική ανακοίνωση!!) πιάνουνε το τσεκούρι των απολύσεων. Προσπαθήσαμε να οργανωθούμε για πρώτη φορά, γιατί μέσα στο σταθμό ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝΕ από πάντα η συνδικαλιστική οργάνωση. Κάναμε μια σύσκεψη και βγάλαμε μια επιτροπή τριών συναδέλφων, για να πάνε στο σωματείο των τεχνικών τηλεόρασης (ΕΤΙΤΑ) και να ζητήσουνε συμπαράσταση. Η εργοδοσία του 902-ΚΚΕ, αρνιόταν να συζητήσει μαζί μας, και έδειχνε ότι μας έγραφε -σαν εργαζόμενους και σαν προσωπικότητες- στα παλιά της τα παπούτσια.

Την ίδια ώρα, όπως αποδείχτηκε αργότερα, είχε στείλει στη σύσκεψή μας εκείνη έναν δικό της άνθρωπο να μας χαφιεδέψει, κι έσπειρε έπειτα κατάλληλες φήμες για να μας διασπάσει. Στη συνέχεια, έκανε κάτι ακόμα χειρότερο. Έστειλε πέντε πρώην συναδέλφους μας (και με δική τους μεγάλη ηθική ευθύνη) να βρίσκονται στα γραφεία της ΕΤΙΤΑ, κι όταν πήγε η Επιτροπή μας να μιλήσει, τους είχε δασκαλέψει να πούνε ότι η Επιτροπή δεν εκφράζει τους εργαζόμενους του 902 κι ότι οι απολύσεις είναι αναγκαίες. Έριξε δηλαδή εργαζόμενους ενάντια σε εργαζόμενους, υποχρέωσε τους συναδέλφους μας να γίνουν γενίτσαροι για να μην χάσουν τη δουλειά τους.

Στη συνέχεια, η εργοδοσία – καθοδήγηση του ΚΚΕ έβαλε «περιφρουρήσεις» κατά ανύπαρκτων εχθρών του κόμματος στο κτίριο του 902-ΚΚΕ στον Περισσό και την κατάλληλη στιγμή, βράδυ σαν τον κλέφτη, στις 10 του Δεκέμβρη, απόλυσε 2 από τους 3 της Επιτροπής μας και άλλον έναν εργαζόμενο, που είχε μπει μπροστά στον αγώνα κατά των απολύσεων. Υποχρέωνε μάλιστα εργαζόμενους του 902 – μέλη του ΚΚΕ να συμμετέχουν σε αυτές τις περιφρουρήσεις κατά δήθεν «απειλής» από τους απολυμένους!! Εκείνες οι πρώτες απολύσεις ρίξανε μια απαισιοδοξία σε πολλούς εργαζόμενους, που δεν είχανε προλάβει να οργανωθούνε καλά. «Πού ξέρεις, μπορεί να μην κάνουν άλλες απολύσεις», έλεγαν πολλοί. Δυστυχώς δεν έγινε έτσι, κι αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα για το μέλλον.

Τα κοινωνικά κριτήρια για τα οποία μίλαγε η εργοδοσία πήγανε περίπατο από την πρώτη κιόλας φουρνιά (αφού οι πρώτοι που απόλυσε με εκδικητικότητα ήταν οι εκπρόσωποί μας!). Αυτό που νιώσαμε όλοι όσοι μείναμε στο σταθμό μετά τις 10/12/2010 μέχρι να μας διώξουνε, ήτανε το κλίμα πολέμου – γκέτο που φτιάξανε ενάντια στους μη οργανωμένους στο ΚΚΕ εργαζόμενους του σταθμού. Οι προϊστάμενοι -χρόνια τώρα- μας προσβάλανε και μας αποκαλούσανε στα μουλωχτά τεμπέλήδες, τη στιγμή που αυτοί έπιναν ολημερίς καφέδες και χασκογελάγανε στα γραφεία τους, κι εμείς ιδρώναμε και μας έτρωγε το άγχος και οι δρόμοι. Οι ίδιοι βάλανε μέλη του ΚΚΕ, δημοσιογράφους κυρίως, ανθρώπους που τρώγαμε μαζί το καθημερινό βάσανο του μεροκάματου, να μας κάνουνε το χωροφύλακα και να ακούνε τι λέμε. Το αντάλλαγμα ήταν να τους κρατήσουνε στη δουλειά, στόχος να μας διχάσουνε σε κομματικούς και μη κομματικούς και έτσι να κάνουνε τη δουλειά τους.

Μας απολύανε και γελάγανε, λέγοντας την ψευτιά ότι οι αντιδράσεις μας για τις απολύσεις ήταν μέρος «επίθεσης στο ΚΚΕ», πράγμα που ποτέ δεν κάναμε και δεν είχαμε σκοπό να κάνουμε (άσχετα από πολιτικές απόψεις). Κάνανε χυδαίες επιθέσεις προσωπικά σε συναδέλφους, απειλούσανε έμμεσα ή άμεσα, δείχνανε και δείχνουνε μια απανθρωπιά απέναντί μας που είναι σε πλήρη αντίθεση με αυτά που λένε συνέχεια στη θεωρία. Μας μιλάγανε για δικαιοσύνη και εργατικά δικαιώματα, και είδαμε τη χειρότερη αδικία και εκδικητικότητα, γιατί ζητήσαμε να μη χάσουμε τη δουλειά μας,και αυτοί δεν μας εξηγούσανε καν αντρίκεια και καθαρά γιατί δεν μπορούμε να μείνουμε και γιατί δεν ίσχυε κανένα κοινωνικό κριτήριο στις απολύσεις μας, παρά μόνο κομματικό.

Και δε μας εξηγήσανε ποτέ γιατί ΠΟΤΕ δε μας υπολογίσανε, γιατί περνιούνται για «ανώτεροι» από μας και μας περιφρονούνε επειδή δεν ξέρουμε τσιτάτα σαν κι αυτούς, οι ίδιοι που ορκίζονται στα λόγια στο όνομα του εργαζόμενου και του λαού. Δε σεβαστήκανε ούτε εργαζόμενους που είχανε άνεργες γυναίκες και παιδιά στην κούνια. Μέχρι στιγμής, δεν έχει απολυθεί ούτε ένα κομματικό μέλος (έχουνε παραιτηθεί δύο).

Είμαστε εργαζόμενοι με αξιοπρέπεια και δε ζητάμε να είχανε απολυθεί άλλοι στη θέση μας. Άλλωστε, οι περισσότεροι βάλαμε το κεφάλι μας στο ντορβά με τη θέλησή μας, αντιδράσαμε ανοιχτά, αν και ξέραμε ότι μας περίμενε η ανεργία. Δε μας ένοιαξε, αν και γνωρίζαμε ότι θα περάσουμε δύσκολα, γιατί δεν αντέχαμε αυτό το κλίμα της τρομοκρατίας, του γκέτο, της σπιουνιάς, που είχε φτιάξει η εργοδοσία μαζί με τους προϊστάμενους.

Αν μέναμε στη δουλειά, θα μέναμε με το κεφάλι ψηλά και όχι σα δούλοι, όπως μας αντιμετώπιζε για χρόνια η εργοδοσία του 902 με ατάκες όπως «αυτοί τρώνε τα λεφτά του ΚΚΕ», «συνδικαλισμοί στο ΚΚΕ δεν περνάνε» κλπ.

Εμείς ξέραμε πάντα ότι αριστερός είναι αυτός που σέβεται όσους βγάζουνε με κόπο το ψωμί τους, τους εργαζόμενους και το λαό, αγαπάει την αλήθεια, είναι ντόμπρος, δίκαιος, δε σηκώνει τη βρωμιά, τη ρουφιανιά, την υπουλοσύνη, δεν κοιτάει να τη γλιτώσει αυτός και να πονέσουν ή να πεινάσουν άλλοι. Δυστυχώς με σας κύριοι της εργοδοσίας εκεί μέσα, είδαμε τα ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ.

Ξαναλέμε: αν ήσαστε πραγματικά προοδευτικοί άνθρωποι, θα αγκαλιάζατε την Επιτροπή μας, θα μας ανοίγατε τα οικονομικά κιτάπια σας, θα εξηγούσατε το οικονομικό πρόβλημα του σταθμού, θα καθόμασταν μαζί να στύψουμε το κεφάλι μας να βρούμε την πιο δίκαιη για όλους λύση. Και μάλιστα -χωρίς αυτό να το απαιτούσαμε ποτέ, γιατί είμαστε περήφανοι άνθρωποι και συναδελφικοί- θα δίνατε μόνοι σας το καλό παράδειγμα, ξεκινώντας πρώτα από τους εαυτούς σας, από μέλη του ΚΚΕ-ΚΝΕ, φυσικά με κοινωνικά κριτήρια, για να δείξετε το διαφορετικό χαραχτήρα σας από έναν κλασσικό καπιταλιστή εργοδότη, από αυτούς που καταγγέλλετε καθημερινά στα λόγια. Επειδή έχουμε δουλέψει κι αλλού, σας λέμε ότι τη δικιά σας συμπεριφορά δύσκολα τη συναντάς στην πιάτσα. Η εικόνα να πετάτε εργαζόμενους με παιδιά στο δρόμο, να έχετε κινητοποιήσει τη μισή ΚΝΕ της Αττικής για να μην «εισβάλλουνε οι προβοκάτορες απολυμένοι στον Περισσό» (δηλαδή εμείς) και την ίδια ώρα να διασκεδάζετε γελώντας στο γνωστό μικρό δωματιάκι δίπλα στους δημοσιογράφους, θα σας είναι στίγμα και λεκές για πολλά χρόνια.

Εμείς δε θα σταματήσουμε να ξεσκεπάζουμε το αντεργατικό όργιο που σκαρώσατε στον 902 (μέχρι να το σταματήσετε), την ίδια ώρα που φωνάζετε «ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ» και κάνετε τους μεγάλους υπερασπιστές των εργαζομένων. Θα το αποκαλύψουμε σε όσο περισσότερο κόσμο μπορούμε, όχι γιατί μας στερήσατε το ψωμί μας ή γιατί είχαμε κανένα προηγούμενο με το ΚΚΕ ή τον 902, αλλά γιατί μας συκοφαντήσατε, μας βάλατε απέναντι σας σαν δήθεν εχθρούς της εργατικής τάξης, προσπαθήσατε να μας ταπεινώσετε.

ΝΑ ΠΑΓΩΣΟΥΝΕ ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ 902 – ΟΧΙ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ

ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ του 902

[Becoming_I]

Ραντεβού των αντιεξουσιαστών με την... Άννα στη ΔΕΘ

Ο νόμος Διαμαντοπούλου δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 6 Σεπτεμβρίου. Στο Αριστοτέλειο, οι περισσότερες σχολές τελούν υπό κατάληψη από τις αρχές του μήνα. Αυτές είναι οι συντεταγμένες της σύγκρουσης που αναμένεται να διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ, στις 10 Σεπτεμβρίου.

Το Βελλίδειο με το πανεπιστήμιο τα χωρίζει ένας δρόμος. Στις οδομαχίες των προηγουμένων ετών, οι μπαχαλάκηδες χρησιμοποιούσαν το Πανεπιστήμιο ως ορμητήριο ή καταφύγιο για τις καταδρομικές τους επιχειρήσεις. Φέτος όμως το άσυλο έχει καταργηθεί, η αστυνομία δεν έχει δικαιολογία για να μην τους κυνηγήσει και στον πανεπιστημιακό χώρο. Θα το κάνει;

Οι διαδηλώσεις της Θεσσαλονίκης θα είναι το πρώτο πρακτικό τεστ για το νόμο της κας Διαμαντοπούλου. Ο Πρύτανης του ΑΠΘ, ο Μυλόπουλος αποκλείεται να καλέσει την αστυνομία. Εκ του νόμου όμως αυτό δεν είναι πλέον απαραίτητο, η αστυνομία μπορεί να παρέμβει αυτεπαγγέλτως, αν στο χώρο τελούνται αξιόποινες πράξεις. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι μπαχαλάκηδες που συρρέουν κατά εκατοντάδες στη Θεσσαλονίκη θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να την υποχρεώσουν να παραβιάσει τον πανεπιστημιακό χώρο. Αυτό άλλωστε περιμένουν.

Η αστυνομία ενισχύεται για να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο, κατά μήκος της Εγνατίας υπολογίζεται ότι θα παραταχθούν πάνω από 5000 αστυνομικοί. Και οι μπαχαλάκηδες όμως ετοιμάζονται. Στα site του χώρου έχουν αναρτηθεί δεκάδες προσκλήσεις για προσυγκεντρώσεις, κάθε οργάνωση που σέβεται τον εαυτό της έχει δώσει το ραντεβού της χωριστά στο κέντρο της πόλης. Το να ανέβεις είναι μάλλον εύκολο και φτηνό. 20 ευρώ στοιχίζει με τους «Δεν Πληρώνω» δωρεάν είναι με την αμαξοστοιχία που έχει ναυλώσει το ΕΚΑ. Εγγραφές γίνονται στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αστείο, το πώς οι δύο πλευρές παρακολουθούν η μια τις προετοιμασίες της άλλης. Οι μπαχαλάκηδες έχουν βάλει βάρδιες στην Εθνική Οδό και αναφέρουν κινήσεις Ζητάδων και αστυνομικών με κατεύθυνση τη συμπρωτεύουσα.

Το ότι το πανεπιστήμιο τελεί υπό κατάληψη μάλλον διευκολύνει τις καταδρομικές επιχειρήσεις το Σάββατο, αφού η Σύγκλητος, η οποία διευκόλυνε τις καταλήψεις, δεν θα είναι σε θέση να «σφραγίσει» το Πανεπιστήμιο όπως έκανε κάποιες χρονιές.

Θα καεί το πελεκούδι στη συμπρωτεύουσα.

Πηγή : http://www.newpost.gr

[morisson]

Πω πω, ο δημοσιογράφος "προφητεύει" με τόση σιγουριά τα γεγονότα, που αν δεν γίνουν θα πάει να τα σπάσει ο ίδιος...ενημέρωση σου λέει μετά.Κάτι μεταξύ του θα-πέσει-πολύ-ξύλο-απο-μπαχαλάκηδες-μέλη-ΣΥΡΙΖΑ-φοιτητές και θα-δούμε-θα μπεί-η-αστυνομία-στο-πανεπιστήμιο-να-χω-να-γράψω-και-τίποτα-αύριο...μια σούπα απ όλα!

Spoiler: show

Αναφορά προφανώς όχι για τον Becoming_I αλλά για τον δημοσιογράφο.