Emoticon Ελληνοφρένειας

[BM]

Το θέμα δεν είναι τόσο σοβαρό εδώ μέσα. Όσοι το χρησιμοποιούν, το χρησιμοποιούν χιουμοριστικά. Απλά, "χτυπάει" σε μερικούς.
Προσωπικά, δε με πολυπειράζει να το βλέπω στο φόρουμ. Αλλά, να ξέρουμε γιατί το βάζουμε και με μέτρο.

Η εικόνα αυτή αποτελεί το λογότυπο της τηλεοπτικής εκδοχής της εκπομπής "Ελληνοφρένεια" του ΣΚΑΪ.

Πιστεύω θα ήταν αστείο να σταματούσε η χρήση του συγκεκριμένου εικονιδίου στο φόρουμ τη στιγμή που αυτό το σηματάκι αποτελεί λογότυπο εκπομπής, η οποία προβάλλεται στην ελληνική τηλεόραση κανονικότατα και με μεγάλη απήχηση.

E, και; Επειδή δηλαδή το έχει μια εκπομπή ως σήμα (που κακώς κατ' εμέ το έχει-και αν υπήρχε κράτος, θα έπρεπε να την "επιπλήξει" και να το αλλάξει), πρέπει να το αναπαράγουμε και εδώ; Δηλαδή, αν μία εκπομπή είχε σήμα μία π***α, θα το βάζαμε ως emoticon;

Πηγή:
http://www.army.gr/dimosieuseis/arthra/articles-flag.php

Από το ίδιο λινκ, για΄τι δε βάζεις και τα εξείς;

Η σημαία αποτελεί για μια χώρα, ένα κράτος, το ιερότερο σύμβολό του, το πιο τιμημένο και αγαπητό από το λαό του, την πολιτεία, το στράτευμα και την εκκλησία του, το οποίο είναι κι αυτό που ουσιαστικά το αντιπροσωπεύει σε κάθε επίσημο και ανεπίσημο βήμα στο οποίο εμφανίζεται, εντός και εκτός της εδαφικής του επικράτειας (διπλωματικές και ειρηνευτικές αποστολές, εκδηλώσεις, κατορθώματα, κατακτήσεις κ.τ.λ.). Η σημαία αποτελεί για όλα τα κράτη ένα σύμβολο στο οποίο αποδίδεται ιδιαίτερη και πολλές φορές ανυπέρβλητη ευλάβεια: αποτελεί το υψηλότερο σύμβολο ενός κράτους, μιας και σ' αυτό συμπυκνώνεται η ιστορία του, το παρελθόν του, το παρόν του, η προοπτική του στο μέλλον, και αυτός που την κρατάει πρέπει να είναι και αποφασισμένος να την υπερασπιστεί με όλα τα μέσα, ακόμη και με τη ζωή του, αν αυτό κριθεί αναγκαίο. Όλη η δυσνόητη ιδέα της πατρίδας και του κράτους περικλείεται μέσα στη σημαία. Είναι τόσο στενά συνδεδεμένη η έννοια της σημαίας με την ελευθερία, ώστε και η ελάχιστη προβολή της σε εποχές σκλαβιάς και καταπίεσης σκορπάει ρίγη συγκίνησης, που αναστατώνουν τους σκλαβωμένους και τους ξεσηκώνουν σε επανάσταση, γι' αυτό και πάντοτε οι κατακτητές λαμβάνουν δρακόντεια μέτρα για να μην εμφανίζεται η σημαία της σκλαβωμένης χώρας. Παράλληλα, η έκφραση αποστροφής ή σθεναρής αντίθεσης σ' ένα κράτος ή ένα λαό εκτονώνεται συνήθως πάνω στη σημαία του, η οποία καίγεται κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.

Η απώλεια της σημαίας στη μάχη θεωρείται ασύλληπτη ντροπή και αισχύνη, ενώ αντίθετα η απόκτηση σημαίας του εχθρού προκαλεί υπέρμετρη χαρά και ενθουσιασμό, αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα πολεμικά τρόπαια (βλέπε συλλογή Εθνικού Ιστορικού Μουσείου). Έτσι, ο κάθε στρατιώτης που αγαπά και πιστεύει στο ιδανικό της πατρίδας, θα πρέπει να υπερασπίζει τη σημαία με κάθε δυνατό μέσο, προσφέροντας γι' αυτήν ακόμη και το πολυτιμότερο αγαθό που διαθέτει, την ίδια του τη ζωή.

Αλλά και άλλα πολλά..

Εγώ δε θ' αναφερθώ στο emoticon..
δείτε αυτό : http://www.youtube.com/watch?v=iki7upLztLA

Είσαι αστείος φίλε! Για πολλούς λόγους!
Από το ότι δεν έχει σχέση το βιντεάκι αυτό με το θέμα μας και που θες να καταλήξεις, έως το ότι τι παέι να πει αυτό που έβαλες; Και οι Σκανδιναβικές σημαίες πχ, είναι παρόμοιες, αλλά και Ιταλίς, Γαλλίας, Βεγλίου κτλ! Τι σημαίνει; Ότι είναι "κλεμμένες"; Ότι δεν συμβολίζει κάτι για το Νορβηγό η σημαία του επειδή μοιάζει με τη σημαία της Σουηδίας; Μετράει το copyright; Με τη λογική σου, η κάθε σημαία έπρεπει να είναι εντελω΄ς διαφορετική από μια άλλη. Να βάζουμε σημαίες με καφέ και άσπρους κόκκους, και μια άλλη χώρα να βάζει για σημαία κιτρινοπράσουνους ρόμβους. Άσε που η ελληνική σημαία (οι 5 γαλάζιες και 4 λευκές ρίγες, τα χρώματα, ο σταυρός, συμβολίζουν κάτι, που για σένα να μην είναι τίποτα, αλλά για άλλους είναι πολλά..).
Α, και πού'σαι.. Ρίξε μια ματιά σε σημαίες Αλβανίας, Μαυροβουνίου, Σερβίας, εθνόσημο Ρωσίας και Γερμανικής Συνομοσπονδίας,(ίσως να ξεχνάω κι άλλα) και πες μου τι σου θυμίζουν. Το ίδιο και των Σκοπίων. Και να μη το χοντρύνω και μιλήσω για τη σημαία της Τουρκίας, γιατι η σημαία της είναι ελληνικό "copyright", από την ίδρυσης της Κωνσταντινούπολης.
Και τέλος. Όταν την καις, ηδονίζεσαι; ΓΟυστάρεις καίγοντας ένα πανί - φτηνό καχέκτυπο της british east india company;

[intelx86]

Το κράτος πρέπει να είναι πολύ προσεκτικό όταν τα βάζει με τη σάτυρα καθώς αυτή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας ήδη από τα αρχαία χρόνια. Βλέπε τη σχετικά πρόσφατη υπόθεση Χ.Σαρτζετάκη-Β.Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν). Όσο για το αν λειτουργούν οι κρατικοί μηχανισμοί του κράτους πάνω στην τηλεόραση, λέγε με ΕΣΡ, το βλέπουμε καθημερινά, τόσο στην επίπληξη των συντελεστών της συγκεκριμένης εκπομπής για τις ομοφυλοφιλικές ανησυχίες του Bob του σφουγκαράκι όσο και στη ακατάπαυστη προβολή εκπομπών της Ανίτας Πάνια που προσβάλουν τη προσωπικότητα κάθε ανθρώπου.

Παραθέτω σχετικό άρθο από Τα ΝΕΑ

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Νατάσα Μπαστέα

Είστε δημόσιο πρόσωπο και είμαι καλλιτέχνης. Μέσω του καλλιτεχνικού μου έργου λέω ότι «τα πιάνετε». Μου κάνετε μήνυση και πάμε στα δικαστήρια. Και εκεί προσπαθούμε να βρούμε άκρη. Σας συκοφάντησα ή με προστατεύει η ελευθερία του λόγου; Η επίθεση ήταν προσωπική ή έγινε σε αυτό που εκπροσωπείτε; Η τέχνη έχει όρια και, αν ναι, ποια είναι αυτά; Η κριτική στην εξουσία έχει όρια και, αν όχι, γιατί;
Αριστερά: Γιώργος Νταλάρας - Δεξιά: Τζίμης Πανούσης

Ο Γιώργος Νταλάρας αποκάλεσε «κότα» τον Τζίμη Πανούση στο δικαστήριο. Η διένεξή τους έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης

Η πρόσφατη δικαστική διαμάχη μεταξύ του Γιώργου Νταλάρα και του Τζίμη Πανούση έφερε και πάλι στο προσκήνιο το ζήτημα της ελεύθερης έκφρασης. Τα χρονικά των δικαστηρίων βρίθουν περιπτώσεων ­ οι οποίες συνήθως γνωρίζουν μεγάλη δημοσιότητα ­ δημοσίων προσώπων που καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη εναντίον όσων τους άσκησαν κριτική καθ' οιονδήποτε τρόπο.

Ας υποθέσουμε ότι πιστεύετε πως ο τάδε υπουργός είναι ανόητος και ανίκανος να βρίσκεται σε αυτή την θέση. Τι θα γίνει εάν βγείτε και το πείτε δημόσια; Θα θεωρηθεί συκοφαντία, εξύβριση ή μπορεί και να δικαιωθείτε; Ο νόμος 367 του Ποινικού Κώδικα θα δώσει την απάντηση, λέει ο δικηγόρος Μάκης Τζίφρας, που έχει χειριστεί πλήθος παρόμοιων περιπτώσεων με πολιτικούς, δημοσιογράφους και καλλιτέχνες. «Εάν μπορέσετε να υποστηρίξετε ότι έχετε δεδικαιολογημένο ενδιαφέρον στην κριτική, ακόμη και εάν αυτή η κριτική συνιστά αρχικά αξιόποινη πράξη (εξύβριση), μπορεί να αρθεί ο άδικος χαρακτήρας της. Εάν η λέξη "ανόητος" αποτελεί το συμπέρασμα μιας ολόκληρης ιστορίας που διηγείστε, τότε θα κριθεί βάσει και ενός άλλου σημείου ­ της αναγκαιότητας να το αναφέρετε. Εάν δηλαδή μπορούσατε να πείτε ότι είναι ανίκανος να βρίσκεται σε αυτή την θέση, χωρίς να προσθέσετε ότι είναι ανόητος, τότε θα καταδικαστείτε. Το ίδιο μπορεί να συμβεί για μια καταγγελία, ότι ένας υπουργός έχει μια σχέση που τον επηρεάζει στην άσκηση των καθηκόντων του. Θα κριθεί τόσο το δεδικαιολογημένο ενδιαφέρον σας όσο και η ανάγκη να προχωρήσετε στην συγκεκριμένη αποκάλυψη ή χαρακτηρισμό. Ο νομοθέτης, όμως, έχει αφήσει ανοικτή αυτή την νομοθεσία και σε περιπτώσεις σάτιρας, αναφέροντας δεδικαιολογημένο ενδιαφέρον ή ανάλογες περιπτώσεις».

Το γεγονός μας φέρνει και στο θέμα των ημερών. Στην τέχνη, η ελευθερία του λόγου αποτελεί μια διαφορετική έννοια;
Την διέπουν μήπως άλλοι κανόνες;

«Η τέχνη δεν έχει όρια», λέει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, γνωστός για τις έντονες αντιπαραθέσεις του αλλά και για την υπεράσπιση των «λιβέλων». «Από τη στιγμή που κανείς, προς το παρόν, δεν μπορεί να ορίσει τι είναι ωραίο, δεν μπορούμε να ξέρουμε κάθε φορά πού σταματά η ομορφιά και πού αρχίζει η ασκήμια.

Άρα, το αισθητικό θέμα που αφορά την τέχνη δεν μπορεί να λυθεί παρά μόνο μέσα στην περιοχή του αισθητικού. Αν το αφήσουμε να λειτουργήσει, ο μόνος τρόπος για να κριθεί είναι η αντοχή του στο χρόνο. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως πώς είναι δυνατόν να καταφεύγουμε στα δικαστήρια και να αναθέτουμε σ' ένα δικαστή να λύσει προβλήματα τέτοιας υφής».

Εθισμός στην ασέβεια από τη μικρή οθόνη

«Η προστασία της αξιοπρέπειας του πολίτη δεν υπάρχει, με κλασικά επιτιθέμενο την τηλεόραση», συμφωνεί και ο Τάκης Παππάς. «Παραβιάζεται το απόρρητο του ανθρώπου που αναγκάζεται να μιλήσει και με τρόπο που είναι μειωτικός για τον ίδιο. Υπάρχουν εκπομπές που είναι αποκρουστικές και εμπίπτουν στην βαρβαροποίηση της δημόσιας ζωής. Δεν ξέρω αν εμπίπτουν στην προσβολή, γιατί πρέπει ο ίδιος ο παθών να αντιδράσει. Όμως αυτή καθαυτή η ταπείνωση που προβάλλεται εθίζει τον κόσμο στην ανοχή της καθημερινής προσβολής και ασέβειας στην αξία του ανθρώπου».

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος έχει μηνυθεί δύο φορές και έχει καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης σε δίκες άλλων τρεις φορές. Στη μήνυση που είχε καταθέσει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης εναντίον του Χάρρυ Κλυνν, είχε υποστηρίξει ότι η κριτική δεν είχε γίνει εναντίον του προσώπου του κ. Σαρτζετάκη, αλλά σε ένα δημόσιο πρόσωπο που θέλησε να προβληθεί μέσω κάποιου άλλου συμβόλου (σταυρού). Ο Χάρρυ Κλυνν, τελικά, αθωώθηκε, όπως παλαιότερα και ο σκιτσογράφος Κώστας Μητρόπουλος και ο ηθοποιός Θύμιος Καρακατσάνης για θέματα που είχαν σατιρίσει, αλλά φάνηκε να προσβάλλουν την ευαισθησία ορισμένων εισαγγελέων.

«Ακριβή όρια δεν υπάρχουν, ούτε μπορούν να υπάρξουν», λέει ο δικηγόρος Τάκης Παππάς, που έχει βρεθεί και από τις δύο πλευρές του ζητήματος. Έχει υπερασπίσει εναγόμενους και ενάγοντες σε σχετικές δίκες, αλλά έχει και ο ίδιος καταφύγει στη Δικαιοσύνη για φραστικές επιθέσεις που του έχουν γίνει. «Σε θέματα που έχουν σχέση με μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, στην όποια αισθητική τους φόρμα, ο νόμος προβλέπει ότι θα απαντήσουν κάποιοι "σοφοί", κάποιοι που έχουν κριτήρια για το εάν είναι στα πλαίσια της αισθητικής ένα δημιούργημα. Ο Τζίμης Πανούσης είχε και στο παρελθόν προβλήματα με αγανακτισμένους πολίτες και εισαγγελείς για διάφορα αμφισβητησιακά του κείμενα στον μουσικό του λόγο. Είχαν καταθέσει υπέρ του ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Οι δικαστές μπορεί να ανατρίχιαζαν με τον τρόπο της αισθητικής έκφρασης του Πανούση, αλλά τι να έλεγαν απέναντι στον Χατζιδάκι; Δεν μπορείς να φυλακίσεις σε αυστηρά όρια την αισθητική έκφραση ή το διανόημα. Όσο για την έννοια του μέτρου είναι κάπως υποκειμενική...». Αυτό επιβεβαιώνεται και από ένα σύνηθες φαινόμενο: παραστάσεις να έχουν παιχθεί σε αρκετές πόλεις και, ξαφνικά, σε μια συγκεκριμένη πόλη, ο εισαγγελέας να υποβάλλει μήνυση, ενοχλημένος από κάτι που δεν πείραξε καθόλου συναδέλφους του σε άλλες περιοχές.

Σε εκείνο όμως που μπορεί να υπάρξουν όρια είναι οι προσωπικές επιθέσεις. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος σπεύδει να διαχωρίσει «το πρόσωπο από το πρόσωπο που είναι πρόσχημα τέχνης. Κάθε ενέργεια, καλλιτεχνική ή όχι, που άπτεται προσώπου, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι άλλο να πεις ότι κάποιος είναι κακός ηθοποιός και άλλο να πεις ότι είναι ηλίθιος. Ο Αριστοφάνης, όταν αναφερόταν στον Λάμαχο και τον Κλέωνα, δεν τους έπαιρνε ως πρόσωπα αλλά ως αυτούς που ασκούσαν εξουσία».

Ο Αριστοφάνης, βέβαια, είναι πάντα η «υποχρεωτική» αναφορά, σε τέτοιου είδους αντιδικίες, όπως λέει και ο Κώστας Παπαϊωάννου, εκδότης της σατιρικής εφημερίδας «Το Ποντίκι», που έχει σατιρίσει σχεδόν τα πάντα και τους πάντες. «Αναρωτιέμαι όμως, προσθέτει, τι σχέση έχει ο Αριστοφάνης με τα όσα γίνονται σήμερα. Το θέμα είναι πώς μπορείς να βάλεις μόνος σου ένα όριο στον εαυτό σου, ώστε να γελάσει ο άλλος, χωρίς όμως να θίξεις προσωπικά θέματα. Για τα δημόσια ζητήματα, πρέπει να λέγονται όλα. Δεν μπορείς να πνίξεις μια είδηση, επειδή θίγει κάποιον». Το ενδιαφέρον είναι ότι όσο κι αν έχει σατιρίσει «Το Ποντίκι» πολλούς πολιτικούς, όλοι ­ με εξαίρεση τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο που έκανε μήνυση ­ το έχουν δεχτεί αυτό.

Ο Κ. Παπαϊωάννου, πάντως, διαχωρίζει την προσωπική σφαίρα από τη δημόσια. «Όπως όταν μιλάς με κάποιον δεν μπορείς να τον βρίσεις, έτσι συμβαίνει και στο γράψιμο. Μέχρι πρόσφατα ίσχυαν ­ και σε ορισμένες περιπτώσεις ισχύουν ακόμα ­ νόμοι του Μεταξά και της χούντας για τον Τύπο. Βέβαια, τώρα ετοιμάζονται νόμοι και κώδικες, αλλά και πάλι φοβάμαι ότι θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα. Το βασικό είναι η αυτοδέσμευση του δημοσιογράφου απέναντι στην προστασία του πολίτη. Κάτι που γίνεται στις εφημερίδες, αλλά παραβιάζεται διαρκώς από την τηλεόραση».

Η ελευθερία του λόγου ­ φαίνεται να συμφωνούν όλοι σ' αυτό ­ σταματά εκεί που αρχίζει η προσβολή της προσωπικής τιμής κάποιου. Πού αρχίζει η προσβολή αυτή είναι το μεγάλο ζητούμενο. Στο Ποινικό μας Δίκαιο υπάρχουν πέντε διατάξεις που προστατεύουν την τιμή του προσώπου ως έννομο αγαθό. Στη ζωή, όμως, οι διαχωριστικές γραμμές είναι πολύ δυσδιάκριτες. Σε μια μήνυση που είχε καταθέσει ο Βασίλης Φίλιας εναντίον του Γιώργου Βέλτσου για κάποιο κείμενό του, ο Γ. Βέλτσος επέλεξε να υπερασπιστεί τον εαυτό του με την φράση: «Δεν τον έβρισα εγώ. Τον έβρισε η γραφή...».

ΤΑ ΝΕΑ, 26-07-1997
Κωδικός άρθρου: A15897P051

[γάντι του μποξ]

E, και; Επειδή δηλαδή το έχει μια εκπομπή ως σήμα (που κακώς κατ' εμέ το έχει-και αν υπήρχε κράτος, θα έπρεπε να την "επιπλήξει" και να το αλλάξει), πρέπει να το αναπαράγουμε και εδώ; Δηλαδή, αν μία εκπομπή είχε σήμα μία π***α, θα το βάζαμε ως emoticon;

Όταν φτάσουμε κάποια στιγμή να γίνει σήμα εκπομπής μια π**τσα αυτό θα σημαίνει ότι τότε η π**τσα θα θεωρείται ήδη κάτι μη προσβλητικό η σοκαριστικό, οπότε ναι, πιθανότατα θα χρησιμοποιείται και ως emoticon σε ευρεία κλίμακα. Δεν μου προκαλεί εντύπωση. Περίμενε δηλαδή κανείς πριν 50 χρόνια ότι σήμερα θα βλέπαμε σε μεσημεριανές σειρές "γυμνό" ή ότι το "μαλάκας" θα ακούγεται στις εκπομπές σαν να μην τρέχει τίποτα?

Από το ίδιο λινκ, για΄τι δε βάζεις και τα εξείς;

Η σημαία αποτελεί για μια χώρα, ένα κράτος, το ιερότερο σύμβολό του, ......
θα πρέπει να υπερασπίζει τη σημαία με κάθε δυνατό μέσο, προσφέροντας γι' αυτήν ακόμη και το πολυτιμότερο αγαθό που διαθέτει, την ίδια του τη ζωή.

Αλλά και άλλα πολλά..

Μα από τη στιγμή που στην αρχή του ίδιου κειμένου ξεκαθαρίζει ότι η σημαία συμβολίζει απλώς το κράτος τότε τα υπόλοιπα περί ιερότερου συμβόλου και υπεράσπισής του μέχρι θανάτου μόνο γέλιο προκαλούν. Αν υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να πεθάνουν για κρατικά σύμβολα εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Θα τους χαρακτήριζα κουτούς πάντως.

[Giorgitseli]

[b]Και τέλος. Όταν την καις, ηδονίζεσαι; ΓΟυστάρεις καίγοντας ένα πανί - φτηνό καχέκτυπο της british east india company;

Kαταρχάς, εγώ προσωπικά δεν καίω καμιά σημαία γιατί σέβομαι το τι σημαίνει για κάποιους(ανεξάρτητα απ το αν διαφωνώ και αδιαφορώ), αλλά εσύ έχεις πάει στο άλλο άκρο ..θα μπορούσες να σαι πιο ευγενικός...
Φανατίζεσαι και θίγεσαι από ένα βίντεο που απλά σου λέει κάποια πράγματα για την προέλευση της. Γιατί δεν το δέχεσαι? Γιατί τρελαίνεσαι?
Αλλά μια χαρά μας τα λέγανε στο σχολείο..μια χαρά "εθνικό αίσθημα" μας δημιουργούσαν. Τα άκρα μ'ενοχλούν φίλε μου..

[BM]

Το κράτος πρέπει να είναι πολύ προσεκτικό όταν τα βάζει με τη σάτυρα καθώς αυτή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας ήδη από τα αρχαία χρόνια. Βλέπε τη σχετικά πρόσφατη υπόθεση Χ.Σαρτζετάκη-Β.Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν). Όσο για το αν λειτουργούν οι κρατικοί μηχανισμοί του κράτους πάνω στην τηλεόραση, λέγε με ΕΣΡ, το βλέπουμε καθημερινά, τόσο στην επίπληξη των συντελεστών της συγκεκριμένης εκπομπής για τις ομοφυλοφιλικές ανησυχίες του Bob του σφουγκαράκι όσο και στη ακατάπαυστη προβολή εκπομπών της Ανίτας Πάνια που προσβάλουν τη προσωπικότητα κάθε ανθρώπου.

Όταν φτάσουμε κάποια στιγμή να γίνει σήμα εκπομπής μια π**τσα αυτό θα σημαίνει ότι τότε η π**τσα θα θεωρείται ήδη κάτι μη προσβλητικό η σοκαριστικό, οπότε ναι, πιθανότατα θα χρησιμοποιείται και ως emoticon σε ευρεία κλίμακα. Δεν μου προκαλεί εντύπωση. Περίμενε δηλαδή κανείς πριν 50 χρόνια ότι σήμερα θα βλέπαμε σε μεσημεριανές σειρές "γυμνό" ή ότι το "μαλάκας" θα ακούγεται στις εκπομπές σαν να μην τρέχει τίποτα?

Συμφωνώ.

Kαταρχάς, εγώ προσωπικά δεν καίω καμιά σημαία γιατί σέβομαι το τι σημαίνει για κάποιους(ανεξάρτητα απ το αν διαφωνώ και αδιαφορώ),

Μπράβο σου. Και το εννοώ.

αλλά εσύ έχεις πάει στο άλλο άκρο ..θα μπορούσες να σαι πιο ευγενικός...
Φανατίζεσαι και θίγεσαι από ένα βίντεο που απλά σου λέει κάποια πράγματα για την προέλευση της. Γιατί δεν το δέχεσαι? Γιατί τρελαίνεσαι?
Αλλά μια χαρά μας τα λέγανε στο σχολείο..μια χαρά "εθνικό αίσθημα" μας δημιουργούσαν. Τα άκρα μ'ενοχλούν φίλε μου..

Δεν είμαι στο άλλο άκρο φίλε μου. Ίσως είμαι "κουτός", όπως λέει το γαντι του μποξ, πιο πάνω..
Αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα. Όποιος διαφωνεί με κάτι είναι ακραίος.
Σχετικά με το βιντεο, τι να δεχτώ; Ποιά προέλευση; Θες να πεις ότι το 1822, οι τότε Έλληνες, αντέγραψαν το σχέδιο της εταιρίας αυτής.; Δε νομίζω να σέρφαραν στο ίντερνετ παίρνοντας ιδέες... Αλλά, έστω, να το δεχτώ, για την κουβέντα. Μειώνει κάτι αυτό, τη σημαία μας;
Όσο για το σχολείο... Άστα...

[lawine]

Νομίζω ότι η συζήτηση δεν έχει πλέον κανένα νόημα, κανείς δεν πρόκειται να αλλάξει τη γνώμη κανενός. Ακριβώς επειδή αυτό το φόρουμ είναι ανεξάρτητο είναι πολύ ενδιαφέρον να ακούγονται τόσοι αντίθετες απόψεις. Από κει και πέρα όμως ας σεβόμαστε λίγο τις διαφορετικές απόψεις χωρίς να αποκαλούμε οι μεν τους δε κουτούς. Καθένας για τον εαυτό του κάνει το σωστό.
Η αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα θεωρείται μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης έχουν αρχίσει να φθίνουν αρκετά οι δεσμοί συνεκτικότητας με τις έννοιες ελληνικότητα, και πατριωτισμός, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο αυτή η χώρα μας μεγάλωσε. Δε λέω ότι είμαι περήφανη για την Ελλάδα ούτε για το παρελθόν της ούτε για το παρόν της.
Αλλά σέβομαι το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι, Έλληνες πολίτες, πληρώνουν για τη μόρφωση μου στο πανεπιστήμιο, χωρίς εγώ να είμαι παραγωγική.
Δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα. Αυτός ο τόπος μας έχει διαμορφώσει, μας δίνει και του δίνουμε.

Προσωπικά δε χρειάζομαι κάποιο σύμβολο για να μου τονώσει τον πατριωτισμό. Και αν το θέλετε φροντίζουν κάποιοι με περισσότερη εξουσία για την υποβάθμιση αυτής της χώρας, και όχι οι χρήστες αυτού του φόρουμ. Οι νέοι άνθρωποι καλά κάνουν και απογοητεύονται και θέτουν υπό αμφισβήτηση πάγιες αξίες. Αρκεί να μη μένουμε εκεί, στην απογοήτευση και την αμφισβήτηση.

[Alucard]

Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να μένουμε στην αμφισβήτηση, αλλά μέσω αυτής και της απογοήτευσης, καθώς και της ανάγκης για κάτι καλύτερο, κάτι που να "ταιριάζει" περισσότερο η νέα γενιά προχωρά μπροστά και συνεισφέρει σε αυτό το οικοδόμημα που λέμε κοινωνία και που εξελίσσεται διαρκώς. Τώρα, ο πατριωτισμός των Ελλήνων συγκεκριμένα λογικό είναι να μειώνεται, μιας και περνά όλο και περισσότερος καιρός από τότε που απειλούταν η εθνική μας ανεξαρτησία, έστω άμεσα, και τα πράγματα έχουν έρθει σε κάποια στάση. Διότι υπάρχουν κάποια "μαξιλάρια" ασφαλείας, (καλώς ή κακώς είναι μακρά κουβέντα), όπως η Ε.Ε και το ΝΑΤΟ και ο Έλληνας πλέον θέλει να νιώθει περισσότερο Ευρωπαίος και κοσμοπολίτης (τα πασίγνωστα κόμπλεξ μας) παρά πατριώτης. Δεν πρέπει όμως να τα ισωπεδώνουμε όλα, γιατί κάποτε ίσως αμφισβητηθεί και η εθνική μας ταυτότητα και δεν πρέπει να την έχουμε ξεχάσει στη διαδρομή.

Συμπέρασμα και γνώμη μου: Παν Μέτρον Άριστον
(Διότι το Μετρόν είναι κλειστόν )

[redy]

ρε παιδια ελεος, τι μ.... ειναι αυτες, πατε καλα θεωρειστε φοιτητες μετα, ντροπη!!!! Μια τετοια κουβεντα θα ξεκινησε τον απριλιο του 67! Δηλαδη οταν πιστευεται σε κατι πρεπει να ειναι χειροπιαστο, την Ελλαδα την αισθανεσται σαν τον ολυμπιακο με κασκολ και σημαιες? Δηλαδη ελληνας ειναι αυτος που εχει μαζεψει τα περισσοτερα σημαιακια? Νομιζω μια τετοια κουβεντα δεν ειναι υγιης το μονο που κανουμε τωρα ειναι να δινουμε σημασια στο πρωτο post το οποιο επρεπε να το χλευασουμε ολοι!!! Και οχι να νομιζουν μερικοι οτι ειναι ελληνες ενω στην πραγματικοτητα θα ηθελαν να ειναι ελληνες, γεννημενοι την εποχη του Περικλη αλλα αυτο δεν γινεται τι να κανουμε!

[BM]

ρε παιδια ελεος, τι μ.... ειναι αυτες, πατε καλα θεωρειστε φοιτητες μετα, ντροπη!!!! Μια τετοια κουβεντα θα ξεκινησε τον απριλιο του 67! Δηλαδη οταν πιστευεται σε κατι πρεπει να ειναι χειροπιαστο, την Ελλαδα την αισθανεσται σαν τον ολυμπιακο με κασκολ και σημαιες? Δηλαδη ελληνας ειναι αυτος που εχει μαζεψει τα περισσοτερα σημαιακια? Νομιζω μια τετοια κουβεντα δεν ειναι υγιης το μονο που κανουμε τωρα ειναι να δινουμε σημασια στο πρωτο post το οποιο επρεπε να το χλευασουμε ολοι!!! Και οχι να νομιζουν μερικοι οτι ειναι ελληνες ενω στην πραγματικοτητα θα ηθελαν να ειναι ελληνες, γεννημενοι την εποχη του Περικλη αλλα αυτο δεν γινεται τι να κανουμε!

Πάμε, φιλαράκι, ένα ένα:

α) Μάλακίες λέμε. Μάλιστα..
β) Σωστά. Οι φοιτητές δεν πρέπει να έχουν παρόμοιες απόψεις. Δε θα πρέπει να θεωρούμαστε φοιτητές. Ντροπή μας.
γ) Oh, yeah! Χούντα! '67! Αυτό λέγεται "επίκληση στο συναίσθημα".
δ) Ποιός είπε ότι πιο Έλληνας είναι αυτός με τις περισσότερς σημαίες; Αυτό που λέω και εγώ και το παιδί που άρχισε το τόπικ είναι ότι σε κάποιους ίσως να μην αρέσει αυτή η εικόνα με τη σημαία.Γιατί πολύ απλά, ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ κάι. Συνεπώς, έρχεσαι σε αντίφαση με αυτό που λες, περί "χειροπιαστών".
ε) Έπρεπε να χλευάζουμε το πρώτο ποστ; Γιατί; Έτσι έμαθες;
στ) Το ποιός νομίζει ότι είναι Έλληνας, άστο στην προσωπική κρίση του καθενός.
ζ) Περικλής. Μάλιστα. Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν..


Προς τους αγαπητούς admin:
Συζήτηση κάνουμε. Λόγω της αφορμής με το εικονίδιο. Ούτε σκοπό έχουν να αλληλοθιχτούμε, ούτε να τις...μετρήσουμε. Κουβέντα να γίνεται.

[Elendil]

Εγώ πιστεύω πως ανεξάρτητα από τις όποιες καταβολές της σημαίας, για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού (ίσως το μεγαλύτερο..) αποτελεί και σύμβολο του έθνους, με ότι αυτό συνεπάγεται. (Στο κάτω-κάτω, σε εθνικά κράτη ζούμε..) Δεν πιστεύω ότι οι χρήστες του σήματος της Ελληνοφρένειας (τόσο οι παραγωγοί της εκπομπής, όσο κι εμείς) το χρησιμοποιούν υβριστικά.
Η διαφθορά υπάρχει σε όλους τους τομείς και τείνει να γίνει κανόνας. Αυτό, λοιπόν, που θέλουν να καταδείξουν οι χρήστες είναι το πως η κοινωνία μιας ομάδας ανθρώπων (εν προκειμένω του ελληνικού έθνους) με τις τόσες κατακτήσεις τους ανά τους αιώνες κατάφερε να είναι συνώνυμη με φαινόμενα σήψης. Χρησιμοποιούν ένα σύμβολο του έθνους παραποιημένο, για να δείξουν την παραποίηση του συστήματος αξιών του. Αυτό που θα έπρεπε να μας ανησυχεί είναι ο συμβολισμός της παραποίησης και όχι η παραποίηση.
(Καταλήγουμε δηλ. σε ανάλογο μήκος κύματος με τα όρια της σάτιρας: σκοπός είναι η προσβολή του σατιριζόμενου ή η προσβολή καταστάσεων)