
intelx86 έγραψε:Η μάζα έχει τη δική της δυναμικότητα. Αν τώρα κάνει λάθος, δικό της πρόβλημα, θα το πληρώσει αργά ή γρήγορα.
Reporter έγραψε:Καταγγελία μελών του ΚΚΕ(μ-λ) για τραμπουκισμό εναντίον τους στην πλατεία συντάγματος:
Ενώ από νωρίς στο χώρο που βρίσκεται το τραπεζάκι μας, σε μια ώρα που ακόμη τα πράγματα ήταν άμαζα και όσοι περνούσαν έπαιρναν ή δεν έπαιρναν προκύρηξη μια ομάδα της περιφρούρησης, καμιά τριανταριά με επικεφαλής μια τύπισσα, την έπεσαν στους συντρόφους με την απαίτηση να φύγει η ταμπέλα με τον τίτλιο "Χώρος Αριστερά στη Πλατεία", τα τραπεζάκια καθώς και να σταματήσει το μοίρασμα της προκήρυξης με την ίδια υπογραφή φωνάζοντας ότι δεν έχει θέση η αριστερά, ξεπεράσανε τα κόμματα πια και αποκαλύπτονται, στη πλατεία!
Το πήραν χαμπάρι και ακροδεξιοί, κάποιοι λένε Χρυσαυγίτες, και όλοι μαζί την πέφτουν ακόμη και τώρα (8:30) σε 15 άτομα συντρόφους και συναγωνιστές. Έριξαν το τραπεζάκι, πέταξαν τις προκυρήξεις, έσκισαν με κοπίδι το πανό, έκαναν αλυσίδες και χτυπάνε και σπρώχνουν. "Ακομμάτιστοι" και ακροδεξιοί μαζί!
Η τρομοκρατία όμως δεν θα περάσει ότι και αν κάνουν. Χουντικές πρακτικές στο κίνημα δεν θα περάσουν.
Η ιστορία αυτή θα πρέπει να καταδικαστεί απ' όλους πια ανεξάρτητα από τις απόψεις τους. Δεν μπορεί κάποιοι να αφεθούν και να καθορίζουν στο λαό το τι θα ακούει και τι όχι!
Και δύο κειμενάκια-προβληματισμοί που θέτω για προβληματισμό:
1ο κείμενο:
Πλατεία ή Σοβιέτ?
Σύντροφοι, ζούμε σε καιρούς σύγχυσης. Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να δημιουγείται ένα πράγμα, με συγκεκριμένα μπλογκ, συγκεκριμένες ιστοσελίδες, και συγκεκριμένους αντμίνς, το οποίο θέλουν να πλασάρουν ως αυθόρμητο, απαγορεύοντας δια ροπάλου όλα τα κόμματα. Δεν λέω για τον απλό κοσμάκη που θα κατέβει όντως με αγνές προθέσεις, αλλά για τους καθοδηγητές αυτού του πράματος. Κύριοι, το να έχουμε αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα είναι μια κατάκτηση. Μέχρι το 1974 ήταν ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ τα κομμουνιστικά κόμματα, τα σφυροδρέπανα, οι κόκκινες σημαίες. Τώρα κάποιοι καθοδηγητές αυτού του "αυθόρμητου" κινήματος με τις ευλογίες των αστικών ΜΜΕ, θέλουν να κάνουν το ίδιο: να απαγορέψουν τα κόμματα, και δη τα κομμουνιστικά κόμματα, τα κομμουνιστικά σύμβολα, τα σφυροδρέπανα και τις κόκκινες σημαίες. Και δεν μιλάω μόνο για τα σύμβολα ώς σύμβολα, αλλά για τις ιδέες που εκφράζονται μέσα από αυτά. Και δεν είναι άλλα από την Ανατροπή αυτού του καπιταλιστικού συστήματος, και την Οικοδόμηση ενός σοσιαλισμού πραγματικού! Και κύριοι όταν λένε "έξω τα κόμματα" η ζημιά γίνεται στα κομμουνιστικά κόμματα, γιατί ποιά κόμματα θα πήγαιναν για παρέμβαση εκεί? θα πήγαινε νομίζετε το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ να μοιράσουν φυλλάδια? Θα πήγαινε το φασιστικό ΛΑ.Ο.Σ.? Δεν θα πήγαιναν. Ακόμα και αν είχαν το θράσος να πάνε, θα τρώγανε κλωτσιές. Τώρα όμως έχει μπεί εξαρχής το "έξω από τα κόμματα" δήθεν για όλα τα κόμματα, αλλά ουσιαστικά πόρτα τρώνε τα κομμουνιστικά κόμματα. Εκεί μέσα αλωνίζουν οι πασόκοι, οι νεοδημοκράτες, και οι φασίστες του λαος και της χρυσής αυγής, γιατί αυτοί μια ζωή έτσι παρεμβαίνουν, χωρίς κομματική ταυτότητα. Οπότε τους βολεύει. Επίσης σε αυτό το πανηγύρι έχουν χωθεί όλες οι συνιστώσες από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλοι οι οπορτνουνιστές δηλαδή. Κομματικοί στα γραφεία, Ακομμάτιστοι στις πλατείες. Εκεί που λέμε ότι έχουν πέσει χαμηλά, πέφτουν όλο και πιο χαμηλά. Συγκεκριμένα στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΑΡΑΝ) στην Πάτρα να κρατάνε Ελληνικές σημαίες! Τα άτομα αυτά εκτός ότι δεν έχουν καμία σχέση με κομμουνισμό, δεν μιλάνε καν με αριστερή φρασεολογία. Ο λαϊκισμός σε όλο το μεγαλείο. Κύριοι τα πράγματα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ, πολυ περισσότερο σοβαρά απ' όσο φαίνεται. Κάνω έκκληση στα κομμουνιστικά κόμματα, που έχουν την στοιχειώδη σοβαρότητα, και αναφέρομαι στο ΚΚΕ, ΜΛ-ΚΚΕ, ΚΚΕ(μ-λ) και το ΕΕΚ, να συντονιστούν και να δράσουν μετωπικά στον δρόμο, γιατί οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι, και πάνω απ'όλα επικίνδυνοι! Σύντροφοι, καλύτερα να έχουμε διαφορές για το Κρεμλίνο, και να συμφωνούμε στον Μάρξ τον Λένιν και την Οκτωβριανή Επανάσταση,,, παρά να έχουμε διαφορές για το αν θα πρέπει(?) να επιτρέπονται(!) κόμματα στις πλατείες, και να συμφωνούμε σε μια δήθεν αμεσοδημοκρατία, που να έχει μια αόρατη δομή, και εξουσιαστές που να μην φαίνονται! ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΙΑΤΙ Ο ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ...
2ο κείμενο:
Μαθήματα δημοκρατίας
Το πιο εξοργιστικό δεν είναι η αριστερά εκείνη που εγκαταλείπει τις σημαίες της. Είναι ότι προσπαθεί να πείσει όποιον την ακούει ότι το να κρύβει την ταυτότητά της προκειμένου να «πάρει μαθήματα» από το «κίνημα» είναι μια λυτρωτική εμπειρία.
Κάποιος που γειράσκει αισθανόμενος αεί διδασκόμενος επιδεικνύει και σεμνότητα και σοφία. Όποιος όμως προσπαθεί να παρουσιάσει την αναξιοπρέπεια σαν σεμνότητα και την κενότητα σαν σοφία είναι απλώς υποκριτής. Γιατί πρέπει να δούμε τελικά και την ποιότητα των μαθημάτων που διδάσκεται η αριστερά στο Σύνταγμα και θα πρέπει να τα μάθει σαν να την καλέσει κάποιος για να την εξετάσει.
Μάθημα 1ον: Η άμεση δημοκρατία.
Το μάθημα ξεκινά καταρχήν με λαθροχειρία, γιατί οι επίδοξοι μαθητές αριστεροί δεν εννοούν ολόκληρο το Σύνταγμα, άλλα το μέρος του γύρω από τη συνέλευση. Γιατί στο πάνω Σύνταγμα δεν διδάσκεται καμιά δημοκρατία. Στη συνέλευση τώρα, που πραγματώνεται η νέα μορφή της άμεσης δημοκρατίας, είναι φανερό πως ολόκληρη η διαδικασία (τι συζητιέται, τι αποφασίζεται, πως αποφασίζεται, πως εφαρμόζεται αυτό που αποφασίστηκε, πως ελέγχεται η εφαρμογή αυτού που αποφασίστηκε) καθορίζεται σε διαδικασίες εκτός καμίας συνέλευσης και τελικά αυτό που απομένει είναι η ελευθερία όποιου θέλει να έχει για 1,5 λεπτό της ώρας το λόγο. Αλλά, θα πει κανείς, ότι όλα τα παραπάνω είναι διαδικασίες διαμορφούμενες που μπορούν να τροποποιηθούν καθημερινά και τελικά προϊόν συσχετισμού. Έστω. Αλλά εδώ είναι σάπιο και σαθρό το ίδιο το θεμέλιο της δημοκρατίας (στην όποια της μορφή): Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, γραπτώς και προφορικώς. Αυτό, που το εξασφαλίζει ακόμη και το σύνταγμα της ελληνικής αστικής δημοκρατίας, στην real democracy έχει καταργηθεί και απαγορεύεται. Όποιος τολμήσει να αψηφήσει την απαγόρευση (όπως το ΚΚΕ (μ-λ) στην προσπάθειά του να κοινοποιήσει τις ιδέες του μοιράζοντας μια προκήρυξη) συναντά το χλευασμό και τελικά την καταστολή. Αυτή είναι η ανώτερη μορφή δημοκρατίας της πλατειακής real democracy.
Μάθημα 2ον: Ήθος και πολιτισμός
Το ήθος και ο πολιτισμός έχουν να κάνουν –όπως λέγεται συνήθως- με την ικανότητα του κινήματος να εκφράζει την αγανάκτησή του πολιτισμένα, χωρίς τη χρήση βίας. Να συνυπάρχει τόσος κόσμος με διαφορετικές πολιτικές καταβολές (sic) χωρίς να ανοίγει ρουθούνι. Βεβαίως, η βία αφορά την αντιπαράθεση του κινήματος με τον αντίπαλο. Γιατί όσον αφορά το δικό μας στρατόπεδο, δεν διστάζει να ασκήσει βία. Όταν για παράδειγμα ένας αγωνιστής τόλμησε (!) να σηκώσει την κόκκινη σημαία τον αντιμετώπησαν με κλοτσιές και μπουνιές. Όταν τόλμησαν (!) οι απεργοί της ΔΕΗ να έρθουν στο Σύνταγμα (χωρίς κομματικές σημαίες) τους αντιμετώπισαν με γιούχα και βρισιές. Για να μην μιλήσουμε για τις διάφορες συμπεριφορές απέναντι στους μετανάστες που τόλμησαν (!) να παραβρεθούν στην ελληνοφρένια του Συντάγματος. Τελικά, μόνο στο βαθμό που κανείς αποποιηθεί καταρχήν την πολιτική του ταυτότητα και στη συνέχεια την συνδικαλιστική (και γενικά κάθε άλλης συλλογικότητας εκτός από αυτή του υπερήφανου έλληνα) τότε μπορεί να συζητήσει «πολιτισμένα».
Μάθημα 3ον: Νέα ποιότητα και ωριμότητα.
Για όποιον δεν έχει φετίχ με τις διαδικασίες, αλλά τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, θα μπορούσε να ανεχτεί τα παραπάνω, αν το αποτέλεσμα που κυοφορείται στο Σύνταγμα είναι μια «νέα ποιότητα». Δυστυχώς όμως, τα αποτελέσματα είναι φτωχά. Για ένα παιδί που έχει λαλήσει πάνω από το κομπιούτερ, η ζωντανή συνεύρεση με συνομηλίκους του με τους οποίους ανταλλάσσει προβληματισμούς, ανάμεσα σε μπύρες, τσίκνα και τσιγάρα, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη, ίσως και αναζωογονητική. Αλλά ως μέθοδος για να αντιμετωπίσουμε το σαρωτικό μνημόνιο, είναι σαφώς ατελέσφορη και επιπλέον αποπροσανατολιστική.
Κάποιοι σύντροφοι κατανοούν ότι «το Σύνταγμα κατουράει στον τάφο της Αριστεράς κι αυτή νομίζει ότι ψιχαλίζει». Μια τέτοια προσέγγιση, ακόμη κι αν είναι σωστή στην περιγραφή της κατάστασης, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Γιατί αντιμετωπίζει το «κίνημα» στατικά και την αριστερά σαν εξωτερικό παράγοντα, που δεν συμβάλει και δεν έχει ευθύνη στην διαμόρφωσή του. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα λέγαμε πως η αριστερά που δεν καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα στη βροχή και τα ούρα είναι απλώς ηλίθια. Αλλά εδώ συμβαίνει κάτι σοβαρότερο. Η αριστερά αυτή προσπαθεί να πείσει τον κόσμο της (που ως ένα βαθμό είναι συγχυσμένος από τη διαφήμιση του «κινήματος» από τα ΜΜΕ και τη δεξιά, και ταυτόχρονα από ένστικτο είναι επιφυλακτικός απέναντί του) να βγάλει λεκάνες να μαζέψει τη βροχή και να την πιει αχόρταγα. Η αριστερά του Συντάγματος δεν συνθηκολόγησε στην απαξίωσή της από το «κίνημα», συμβάλει και αναπαράγει καθημερινά την αυτοκατάργησή της και έχει και το θράσος να διαφημίζει τη λοβοτομή σαν διαδικασία μεταμόσχευσης εγκεφάλου από την οποία θα βγει εξυπνότερη.
Το «κίνημα των αγανακτισμένων» είναι αυτό που είναι ή έστω αυτό που μπορεί να γίνει. Πριν όμως από κάθε συζήτηση για αυτό ή για τον τρόπο που θα μπορούσε η αριστερά να παρέμβει στις διαδικασίες, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για ποια αριστερά μιλάμε. Στις σημερινή συγκυρία είναι απολύτως αναγκαίο αυτή η συζήτηση να ανοίξει ανάμεσα στους κομμουνιστές (και μάλιστα όσους συνειδητοποιούν το κατεπείγον της συγκυρίας). Με μια προϋπόθεση όμως. Να μην έχουν ξεχάσει κάτω από το βάρος των εντατικών σεμιναρίων του real democracy την κατακλείδα του κομμουνιστικού μανιφέστου.
«Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος. Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ' αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο».
Κ. Ρουσίτης
stalin έγραψε:Πότε θα καταλάβουν επιτέλους τα διάφορα κέντρα και παράκεντρα οτι δεν μπορούν να τα καπελώνουν όλα; Οι μόνες σημαίες που πρέπει να κυματίζουν στο σύνταγμα είναι οι ελληνικές.
Έχει περάσει η εποχή των ιδεολογιών πια και είμαστε σε αυτή στων δικτύων.
Reporter έγραψε:Νομιζω οτι η παρέμβαση του οννεδίτη ''stalin'' επιβεβαιώνει πτυχές των παραπάνω κειμένων. Οι προϋποθέσεις που θετει το realdemocracy για όποιον παρευρίσκεται στο σύνταγμα ευνοούν αυτούς που πάσει θυσία θέλουν να κρύψουν την κομματική τους ταυτότητα πίσω από ελληνικές σημαίες. Κι αυτο επειδή το κόμμα τους φέρει βαριά την ευθύνη για την χρεωκοπία και την μίζερη καθημερινότητα που έχουν περιέλθει τα λαϊκά στρώματα.
gandalf έγραψε:Έχει περάσει η εποχή των ιδεολογιών πια και είμαστε σε αυτή στων δικτύων.
Καλά ότι νάναι, ο φορέας διάδοσης της πληρόφορίας και επικοινωνίας των ανθρώπων δεν υποκατέστησε ποτέ τις ιδεολογίες. Σαν να λέμε το 60', πέρασε η εποχή των ιδεολογιών είμαστε στην εποχή της εφημερίδας (άσχετο παράδειγμα). Η κυρίαρχη ιδεολογία, πάντα, αυτό που προσπαθεί είναι να παρουσιάζεται, όχι ως τέτοια (δηλαδή ιδεολογία) αλλά ως αυτονόητη κατάσταση των πραγμάτων και αντίστοιχα να αποδεικνύει πως όλες οι άλλες ιδεολογίες που της εναντιώνονται, είναι ξεπερασμένες, δεν υφίστανται πλέον καν. Όταν οι άνθρωποι στην Αίγυπτο ζητάγανε αλλαγές και δημοκρατία, αυτή ήταν μια βαθιά ιδεολογική τοποθέτηση. Το κίνημα που εξελίσσεται στο σύνταγμα, όταν ζητά πραγματική δημοκρατία, αλλαγή ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, να φύγει το μνημόνιο και τα άλλα μέτρα που είναι εις βάρος του λαού, δεν τοποθετείται ιδεολογικά?
Επιστροφή στο Γενικές Συζητήσεις
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 0 επισκέπτες