Συγκέντρωση στο Σύνταγμα

[PAINTER]

προτείνω στην διαχειριστική ομάδα του φόρουμ αν γίνεται τεχνικά, η διεύθυνση
www.real-democracy.gr
να μπει εμφανώς στις πλευρικές στήλες της αρχικής σελίδας, τουλάχιστον για αυτή την περίοδο που διανύουμε.
Η περίοδος είναι ιστορική,κατεβείτε όλοι στην πλατεία συντάγματος και ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΤΕ την ιστορία.

[korfolatis]

Μίκης Θεοδωράκης
http://www.dailymotion.com/video/xj10cr ... yyyyy_news

[gandalf]

Λύθηκε η «κατάσταση πολιορκίας» στο Κοινοβούλιο

Λύθηκε τελικά, την Τρίτη αργά το βράδυ, η «κατάσταση πολιορκίας» από «Αγανακτισμένους πολίτες» που είχαν αποκλείσει τις εισόδους και τις εξόδους στον περιβάλλοντα χώρο του κτηρίου της Εθνικής Αντιπροσωπείας.

Βουλευτές, υπάλληλοι και δημοσιογράφοι που είχαν αποκλειστεί στη Βουλή κατόρθωσαν να διαφύγουν μέσω διαδρόμου από κλούβες και δυνάμεις των ΜΑΤ στην λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Έξω από τις εισόδους του Κοινοβουλίου παραμένουν αγανακτισμένοι διαδηλωτές που φωνάζουν "έξω οι κλέφτες".

Νωρίτερα, οι «Αγανακτισμένοι», ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη και των πανεπιστημιακών, κατηφόρισαν την Πανεπιστημίου και κατέκλυσαν τους γύρω δρόμους. Αποφάσισαν λένε, «να ενώσουν τη φωνή τους με τη φωνή της κοινωνίας ενάντια στα μέτρα που λαμβάνονται ερήμην μας».

Κεντρικοί ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θ. Πελεγρίνης, ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ θα μιλήσουν επίσης οι καθηγητές Γιώργος Κασιμάτης, Γιώργος Κατρούγκαλος, Νότης Μαρίας, Κώστας Μπέης και Κώστας Χρυσόγονος.

Ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε ότι «βιώνουμε μια μεγάλη εθνική τραγωδία και κατηγόρησε τα δυο μεγάλα κόμματα για το γεγονός ότι η Ελλαδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην άκρη του γκρεμού».

Κάλεσε τους Έλληνες να «αντιδράσουν ενωμένοι στις επαίσχυντες συμφωνίες του μνημονίου που παραχωρούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας», αναφέροντας πως «συναίνεση που σημαίνει υπακοή στην Τρόικα δεν μπορεί να υπάρξει».

Από την πλευρά του, ο κ. Πελεγρίνης ανέφερε στους συγκεντρωμένους πως «εάν πιστέψουμε τα λόγια του ποιητή πως "σκλάβος είναι εκείνος που περιμένει να τον απελευθερώσουν", η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ανελευθερίας».

Τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία κάνουν λόγο για τις πιο ειρηνικές διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών, αναφέροντας ότι οι Έλληνες διαμαρτύρονται όχι μόνο κατά των μέτρων λιτότητας και της ανεργίας, αλλά και για την ατιμωρησία των πολιτικών που εμπλέκονται σε θέματα διαφθοράς. Στα Προπύλαια όπου υπήρξε το κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη και των πανεπιστημιακών περίπου 7.000 άτομα συγκεντρώθηκαν για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Αφού ολοκληρώθηκε η εκδήλωση - διαμαρτυρία αρκετοί από τους παρευρισκόμενους μεταφέρθηκαν στο Σύνταγμα, όπου αυτή την ώρα αριθμεί περί τους 20.000 με 25.000 διαδηλωτές.

http://www.skai.gr/news/greece/article/ ... anaktisis/

[san]

Για όσους προσπαθούν να καπελώσουν την όλη προσπάθεια, να έχουν υπόψη τους πως στο τέλος θα τη διαλύσουν και θα μείνουν - για άλλη μια φορά - μόνοι τους...

[Reporter]

Δειτε live τη συνέλευση στο σύνταγμα από το thepressproject.gr

[stalin]

Απίστευτη στιγμή σήμερα όταν έσκασαν μύτη 500 μηχανες... (θα προσπαθήσω να ανεβάσω και ένα βίντεάκι που τράβηξα)

[korfolatis]

Καζάκης στο Σύνταγμα
(Τις πρώτες ημέρες)

http://www.tsantiri.gr/koinonia-kinimat ... inteo.html

Πάντως σήμερα άκουσα το Μηλιό να υποστηρίζει ότι είναι συντηρητική πολιτική η επιστροφή στη δραχμή. Ότι μπορούμε να είμαστε κι εμείς ως Ελλάδα ανταγωνιστικοί, αλλά με καλύτερα διαμορφωμένη ευρωπαϊκή πολιτική.

[paktomenos]

Τελικά ο μηλιός θέλει παραμονή στην ευρώπη επειδή

α) δεν μπορούμε να είμαστε αυτοδύναμοι ως χώρα σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά--->ποιοτική αλλαγή μόνο αν γίνει μια πανευρωπαϊκή "επανάσταση" (λες και θα έχει διαφορά με το αν είμαστε μέλος της ΕΕ ή όχι στην εποχή του internet,του goolge και του facebook)

β)ελπίζει σε μια βιομηχανικά ανεπτυγμένη ελλάδα (γιατί μόνο έτσι νοείται ανταγωνισμός) ,άρα η όλη απόρριψη στα περί εξόδου από ΕΕ δεν στέκουν,γιατί πολύ απλά έχουμε τα φόντα για βιομηχανική ανάπτυξη.
Περίεργα πράματα εκεί στον συριζα.Εκτός και αν εννοεί πως η βιομηχανική ανάπτυξη θα έρθει με την βοήθεια της ευρώπης.Δεκτό.Γιατί δεν έγινε μέχρι τώρα?Πως μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα γίνει κάτι τέτοιο στο μέλλον, όταν στις περισσότερες χώρες κυβερνούν ή έχουν άνοδο συντηρητικά μέχρι και ακροδεξιά κόμματα (που σημαίνει πως ο κόσμος είναι πιο συντηρητικός)?Στην Γερμανία(αναφέρω την πιο πλούσια, για να έχουμε το χαρακτηριστικό upper limit) όλα αυτά τα χρόνια είχες ανάπτυξη (προφανώς),ωστόσο οι μισθοί ήταν σταθεροί ή έπεφταν ελαφρώς και το μόνο που ήταν σταθερή αξία ήταν το κοινωνικό τους κράτος.Άρα είναι η ανάπτυξη (στην ουσία σταθερές/αύξουσες κλίσεις γραφημάτων σε πίνακες στατιστικών οργανισμών για να είμαστε ακριβείς) το ζητούμενο?

Παραθέτω ένα κείμενοτου Τάκη Φωτόπουλου, απλά για σκέψη.Δεν μπορώ να αποφανθώ για έξοδο ή μη-έξοδο.Αλλά πιστεύω πως η αυτο-οργάνωση που προτείνει είναι αναγκαία αν και όχι ικανή συνθήκη(μεταξύ άλλων) για το κοινωνικό ζήτημα.

Παραθέτω ένα χωρίο από το παραπάνω κείμενο που αποτελεί απάντηση προς τον ίδιο τον Μηλιό σε άρθρο του που μπορείτε να βρείτε εδώ

Από αυτή τη σκοπιά είναι πράγματι λυπηρό ότι σημαντικό τμήμα της αντισυστημικής Αριστεράς μας δεν αντιλαμβάνεται καν τη σημασία της εξόδου από την ΕΕ. Έτσι, κάποιοι, έχοντας μείνει απολιθωμένοι σε κάποια «Μαρξιστική» σκέψη των αρχών του περασμένου αιώνα, προτείνουν μέτρα για να αλλάξει ο συσχετισμός εργασίας-κεφαλαίου στην Ελλάδα[5] απορρίπτοντας την έξοδο όχι μόνο από την ΕΕ, αλλά ακόμη και την ΟΝΕ —προφανώς μη έχοντας πάρει μυρουδιά για τη διεθνοποίηση της οικονομίας της αγοράς και την ένταξη της ελληνικής (μέσω της ΕΕ) σε αυτήν! Άλλοι πάλι συναρτούν την έξοδο από την ΕΕ με την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, «ξεχνώντας» ότι το αίτημα εξόδου από την ΕΕ είναι από τη φύση του αντισυστημικό και η ικανοποίησή του αποτελεί αναγκαία (αλλά όχι και επαρκή) συνθήκη για οποιαδήποτε συστημική αλλαγή

[Reporter]

Καταγγελία μελών του ΚΚΕ(μ-λ) για τραμπουκισμό εναντίον τους στην πλατεία συντάγματος:

Ενώ από νωρίς στο χώρο που βρίσκεται το τραπεζάκι μας, σε μια ώρα που ακόμη τα πράγματα ήταν άμαζα και όσοι περνούσαν έπαιρναν ή δεν έπαιρναν προκύρηξη μια ομάδα της περιφρούρησης, καμιά τριανταριά με επικεφαλής μια τύπισσα, την έπεσαν στους συντρόφους με την απαίτηση να φύγει η ταμπέλα με τον τίτλιο "Χώρος Αριστερά στη Πλατεία", τα τραπεζάκια καθώς και να σταματήσει το μοίρασμα της προκήρυξης με την ίδια υπογραφή φωνάζοντας ότι δεν έχει θέση η αριστερά, ξεπεράσανε τα κόμματα πια και αποκαλύπτονται, στη πλατεία!
Το πήραν χαμπάρι και ακροδεξιοί, κάποιοι λένε Χρυσαυγίτες, και όλοι μαζί την πέφτουν ακόμη και τώρα (8:30) σε 15 άτομα συντρόφους και συναγωνιστές. Έριξαν το τραπεζάκι, πέταξαν τις προκυρήξεις, έσκισαν με κοπίδι το πανό, έκαναν αλυσίδες και χτυπάνε και σπρώχνουν. "Ακομμάτιστοι" και ακροδεξιοί μαζί!
Η τρομοκρατία όμως δεν θα περάσει ότι και αν κάνουν. Χουντικές πρακτικές στο κίνημα δεν θα περάσουν.
Η ιστορία αυτή θα πρέπει να καταδικαστεί απ' όλους πια ανεξάρτητα από τις απόψεις τους. Δεν μπορεί κάποιοι να αφεθούν και να καθορίζουν στο λαό το τι θα ακούει και τι όχι!

Και δύο κειμενάκια-προβληματισμοί που θέτω για προβληματισμό:

1ο κείμενο:
Πλατεία ή Σοβιέτ?

Σύντροφοι, ζούμε σε καιρούς σύγχυσης. Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να δημιουγείται ένα πράγμα, με συγκεκριμένα μπλογκ, συγκεκριμένες ιστοσελίδες, και συγκεκριμένους αντμίνς, το οποίο θέλουν να πλασάρουν ως αυθόρμητο, απαγορεύοντας δια ροπάλου όλα τα κόμματα. Δεν λέω για τον απλό κοσμάκη που θα κατέβει όντως με αγνές προθέσεις, αλλά για τους καθοδηγητές αυτού του πράματος. Κύριοι, το να έχουμε αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα είναι μια κατάκτηση. Μέχρι το 1974 ήταν ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ τα κομμουνιστικά κόμματα, τα σφυροδρέπανα, οι κόκκινες σημαίες. Τώρα κάποιοι καθοδηγητές αυτού του "αυθόρμητου" κινήματος με τις ευλογίες των αστικών ΜΜΕ, θέλουν να κάνουν το ίδιο: να απαγορέψουν τα κόμματα, και δη τα κομμουνιστικά κόμματα, τα κομμουνιστικά σύμβολα, τα σφυροδρέπανα και τις κόκκινες σημαίες. Και δεν μιλάω μόνο για τα σύμβολα ώς σύμβολα, αλλά για τις ιδέες που εκφράζονται μέσα από αυτά. Και δεν είναι άλλα από την Ανατροπή αυτού του καπιταλιστικού συστήματος, και την Οικοδόμηση ενός σοσιαλισμού πραγματικού! Και κύριοι όταν λένε "έξω τα κόμματα" η ζημιά γίνεται στα κομμουνιστικά κόμματα, γιατί ποιά κόμματα θα πήγαιναν για παρέμβαση εκεί? θα πήγαινε νομίζετε το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ να μοιράσουν φυλλάδια? Θα πήγαινε το φασιστικό ΛΑ.Ο.Σ.? Δεν θα πήγαιναν. Ακόμα και αν είχαν το θράσος να πάνε, θα τρώγανε κλωτσιές. Τώρα όμως έχει μπεί εξαρχής το "έξω από τα κόμματα" δήθεν για όλα τα κόμματα, αλλά ουσιαστικά πόρτα τρώνε τα κομμουνιστικά κόμματα. Εκεί μέσα αλωνίζουν οι πασόκοι, οι νεοδημοκράτες, και οι φασίστες του λαος και της χρυσής αυγής, γιατί αυτοί μια ζωή έτσι παρεμβαίνουν, χωρίς κομματική ταυτότητα. Οπότε τους βολεύει. Επίσης σε αυτό το πανηγύρι έχουν χωθεί όλες οι συνιστώσες από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλοι οι οπορτνουνιστές δηλαδή. Κομματικοί στα γραφεία, Ακομμάτιστοι στις πλατείες. Εκεί που λέμε ότι έχουν πέσει χαμηλά, πέφτουν όλο και πιο χαμηλά. Συγκεκριμένα στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΑΡΑΝ) στην Πάτρα να κρατάνε Ελληνικές σημαίες! Τα άτομα αυτά εκτός ότι δεν έχουν καμία σχέση με κομμουνισμό, δεν μιλάνε καν με αριστερή φρασεολογία. Ο λαϊκισμός σε όλο το μεγαλείο. Κύριοι τα πράγματα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ, πολυ περισσότερο σοβαρά απ' όσο φαίνεται. Κάνω έκκληση στα κομμουνιστικά κόμματα, που έχουν την στοιχειώδη σοβαρότητα, και αναφέρομαι στο ΚΚΕ, ΜΛ-ΚΚΕ, ΚΚΕ(μ-λ) και το ΕΕΚ, να συντονιστούν και να δράσουν μετωπικά στον δρόμο, γιατί οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι, και πάνω απ'όλα επικίνδυνοι! Σύντροφοι, καλύτερα να έχουμε διαφορές για το Κρεμλίνο, και να συμφωνούμε στον Μάρξ τον Λένιν και την Οκτωβριανή Επανάσταση,,, παρά να έχουμε διαφορές για το αν θα πρέπει(?) να επιτρέπονται(!) κόμματα στις πλατείες, και να συμφωνούμε σε μια δήθεν αμεσοδημοκρατία, που να έχει μια αόρατη δομή, και εξουσιαστές που να μην φαίνονται! ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΙΑΤΙ Ο ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ...

2ο κείμενο:

Μαθήματα δημοκρατίας

Το πιο εξοργιστικό δεν είναι η αριστερά εκείνη που εγκαταλείπει τις σημαίες της. Είναι ότι προσπαθεί να πείσει όποιον την ακούει ότι το να κρύβει την ταυτότητά της προκειμένου να «πάρει μαθήματα» από το «κίνημα» είναι μια λυτρωτική εμπειρία.

Κάποιος που γειράσκει αισθανόμενος αεί διδασκόμενος επιδεικνύει και σεμνότητα και σοφία. Όποιος όμως προσπαθεί να παρουσιάσει την αναξιοπρέπεια σαν σεμνότητα και την κενότητα σαν σοφία είναι απλώς υποκριτής. Γιατί πρέπει να δούμε τελικά και την ποιότητα των μαθημάτων που διδάσκεται η αριστερά στο Σύνταγμα και θα πρέπει να τα μάθει σαν να την καλέσει κάποιος για να την εξετάσει.

Μάθημα 1ον: Η άμεση δημοκρατία.

Το μάθημα ξεκινά καταρχήν με λαθροχειρία, γιατί οι επίδοξοι μαθητές αριστεροί δεν εννοούν ολόκληρο το Σύνταγμα, άλλα το μέρος του γύρω από τη συνέλευση. Γιατί στο πάνω Σύνταγμα δεν διδάσκεται καμιά δημοκρατία. Στη συνέλευση τώρα, που πραγματώνεται η νέα μορφή της άμεσης δημοκρατίας, είναι φανερό πως ολόκληρη η διαδικασία (τι συζητιέται, τι αποφασίζεται, πως αποφασίζεται, πως εφαρμόζεται αυτό που αποφασίστηκε, πως ελέγχεται η εφαρμογή αυτού που αποφασίστηκε) καθορίζεται σε διαδικασίες εκτός καμίας συνέλευσης και τελικά αυτό που απομένει είναι η ελευθερία όποιου θέλει να έχει για 1,5 λεπτό της ώρας το λόγο. Αλλά, θα πει κανείς, ότι όλα τα παραπάνω είναι διαδικασίες διαμορφούμενες που μπορούν να τροποποιηθούν καθημερινά και τελικά προϊόν συσχετισμού. Έστω. Αλλά εδώ είναι σάπιο και σαθρό το ίδιο το θεμέλιο της δημοκρατίας (στην όποια της μορφή): Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, γραπτώς και προφορικώς. Αυτό, που το εξασφαλίζει ακόμη και το σύνταγμα της ελληνικής αστικής δημοκρατίας, στην real democracy έχει καταργηθεί και απαγορεύεται. Όποιος τολμήσει να αψηφήσει την απαγόρευση (όπως το ΚΚΕ (μ-λ) στην προσπάθειά του να κοινοποιήσει τις ιδέες του μοιράζοντας μια προκήρυξη) συναντά το χλευασμό και τελικά την καταστολή. Αυτή είναι η ανώτερη μορφή δημοκρατίας της πλατειακής real democracy.

Μάθημα 2ον: Ήθος και πολιτισμός

Το ήθος και ο πολιτισμός έχουν να κάνουν –όπως λέγεται συνήθως- με την ικανότητα του κινήματος να εκφράζει την αγανάκτησή του πολιτισμένα, χωρίς τη χρήση βίας. Να συνυπάρχει τόσος κόσμος με διαφορετικές πολιτικές καταβολές (sic) χωρίς να ανοίγει ρουθούνι. Βεβαίως, η βία αφορά την αντιπαράθεση του κινήματος με τον αντίπαλο. Γιατί όσον αφορά το δικό μας στρατόπεδο, δεν διστάζει να ασκήσει βία. Όταν για παράδειγμα ένας αγωνιστής τόλμησε (!) να σηκώσει την κόκκινη σημαία τον αντιμετώπησαν με κλοτσιές και μπουνιές. Όταν τόλμησαν (!) οι απεργοί της ΔΕΗ να έρθουν στο Σύνταγμα (χωρίς κομματικές σημαίες) τους αντιμετώπισαν με γιούχα και βρισιές. Για να μην μιλήσουμε για τις διάφορες συμπεριφορές απέναντι στους μετανάστες που τόλμησαν (!) να παραβρεθούν στην ελληνοφρένια του Συντάγματος. Τελικά, μόνο στο βαθμό που κανείς αποποιηθεί καταρχήν την πολιτική του ταυτότητα και στη συνέχεια την συνδικαλιστική (και γενικά κάθε άλλης συλλογικότητας εκτός από αυτή του υπερήφανου έλληνα) τότε μπορεί να συζητήσει «πολιτισμένα».

Μάθημα 3ον: Νέα ποιότητα και ωριμότητα.

Για όποιον δεν έχει φετίχ με τις διαδικασίες, αλλά τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, θα μπορούσε να ανεχτεί τα παραπάνω, αν το αποτέλεσμα που κυοφορείται στο Σύνταγμα είναι μια «νέα ποιότητα». Δυστυχώς όμως, τα αποτελέσματα είναι φτωχά. Για ένα παιδί που έχει λαλήσει πάνω από το κομπιούτερ, η ζωντανή συνεύρεση με συνομηλίκους του με τους οποίους ανταλλάσσει προβληματισμούς, ανάμεσα σε μπύρες, τσίκνα και τσιγάρα, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη, ίσως και αναζωογονητική. Αλλά ως μέθοδος για να αντιμετωπίσουμε το σαρωτικό μνημόνιο, είναι σαφώς ατελέσφορη και επιπλέον αποπροσανατολιστική.

Κάποιοι σύντροφοι κατανοούν ότι «το Σύνταγμα κατουράει στον τάφο της Αριστεράς κι αυτή νομίζει ότι ψιχαλίζει». Μια τέτοια προσέγγιση, ακόμη κι αν είναι σωστή στην περιγραφή της κατάστασης, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Γιατί αντιμετωπίζει το «κίνημα» στατικά και την αριστερά σαν εξωτερικό παράγοντα, που δεν συμβάλει και δεν έχει ευθύνη στην διαμόρφωσή του. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα λέγαμε πως η αριστερά που δεν καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα στη βροχή και τα ούρα είναι απλώς ηλίθια. Αλλά εδώ συμβαίνει κάτι σοβαρότερο. Η αριστερά αυτή προσπαθεί να πείσει τον κόσμο της (που ως ένα βαθμό είναι συγχυσμένος από τη διαφήμιση του «κινήματος» από τα ΜΜΕ και τη δεξιά, και ταυτόχρονα από ένστικτο είναι επιφυλακτικός απέναντί του) να βγάλει λεκάνες να μαζέψει τη βροχή και να την πιει αχόρταγα. Η αριστερά του Συντάγματος δεν συνθηκολόγησε στην απαξίωσή της από το «κίνημα», συμβάλει και αναπαράγει καθημερινά την αυτοκατάργησή της και έχει και το θράσος να διαφημίζει τη λοβοτομή σαν διαδικασία μεταμόσχευσης εγκεφάλου από την οποία θα βγει εξυπνότερη.

Το «κίνημα των αγανακτισμένων» είναι αυτό που είναι ή έστω αυτό που μπορεί να γίνει. Πριν όμως από κάθε συζήτηση για αυτό ή για τον τρόπο που θα μπορούσε η αριστερά να παρέμβει στις διαδικασίες, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για ποια αριστερά μιλάμε. Στις σημερινή συγκυρία είναι απολύτως αναγκαίο αυτή η συζήτηση να ανοίξει ανάμεσα στους κομμουνιστές (και μάλιστα όσους συνειδητοποιούν το κατεπείγον της συγκυρίας). Με μια προϋπόθεση όμως. Να μην έχουν ξεχάσει κάτω από το βάρος των εντατικών σεμιναρίων του real democracy την κατακλείδα του κομμουνιστικού μανιφέστου.

«Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος. Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ' αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο».

Κ. Ρουσίτης

[neaoktana]

- "Είδα φως και μπήκα"...
- Η συντριπτική πλειοψηφία (δυστυχώς) των πολιτικών φορέων (ΜΕΓΑΛΩΝ - "μικρών") - καθώς και ΔΗΘΕΝ συνδικαλιστικών οργανώσεων δεν αντιλαμβάνεται καν τον ορισμό: <ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ των ΜΑΖΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ>, όποια καλή ή κακή είναι η λειτουργία τους (των μαζικών χώρων)...
- Αλλά τη θεωρεί ευκαιρία για να "πουλήσει την πραμάτεια της". Καλή ή κακή ΑΣΧΕΤΟ...