Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
dimos έγραψε:Την ίδια στιγμή, όμως, όταν παίρνονται αποφάσεις σε συνελεύσεις με 149/1500 φοιτητές μιλάμε για ποτάμι που πίσω δε γυρνά και για πλειοψηφία.
Ε δεν είναι δα και το ίδιο πράγμα η συνέλευση με τούτο εδώ!
Τέλος πάντων. Μου κάνει εντύπωση πώς από τη μία πάμε και ψηφίζουμε και από την άλλη κράζουμε τις παρατάξεις .
Λέγαμε για τις γσ, όπου είναι προφανές ότι μια μερίδα φοιτητών δεν πατάει (αφού αποφάσεις λαμβάνονται με 500/1500 άτομα).
Στις εκλογές όμως που είναι και η "γιορτή" αυτών των παρατάξεων , το κεντρικό συμβάν και η στόχευση από την αρχή της χρονιάς για κάποιες (μαγαζάκια των μεγάλων κομμάτων, μη μου πείτε ότι δεν σας είχαν πιάσει και σας και δεν σας είχαν κάνει δώρο στυλό-φάκελο στις εγγραφές), αγγίζουμε πολύ μεγάλα ποσοστά συμμετοχής (πάνω από 80-85%) .
Αυτό δεν είναι απογοητευτικό? Αξιοσημείωτο??Κάτι βρε παιδί μου..δεν ξέρω τι να πω, πώς να το περιγράψω, αλλά ήταν η πρώτη σκέψη που μου ήρθε όταν διάβασα το ποστ. Πού είναι όλοι αυτοί? Και τι στο διάολο τους κάνουν και έρχονται να ψηφίσουν-βόλτα στο Γκίνη μια φορά το χρόνο? Αυτοί τις θέλουν τις παρατάξεις?
Και από την άλλη, τις παρατάξεις δεν τις ρώτησε ούτε θα τις ρωτήσει ποτέ κανείς.Αλλά ούτε και μας έχουν ανάγκη συνάδελφοι. Ακόμα και αν διώξουμε τα τραπεζάκια, αυτοί θα επιβιώσουν και τότε είναι που θα περνάνε όλα κάτω από το τραπέζι χωρίς να παίρνουμε χαμπάρι. Τα κονέ τα έχουν. Δεν ανησυχούν. Το φοιτητή δε θα τον ρωτάει ποτέ κανείς, ειδικά αν απαξιώσουν εντελώς και το θεσμό της γενικής συνέλευσης . Τότε παρατάξεις δε θα έχουμε, η διαφθορά όμως μια χαρά θα επιβιώνει και θα διαιωνίζεται. Θα πάμε μήπως από το κακό (ομολογουμένως) στο χειρότερο!?
Θα φτιαχτεί και μια ΕΦΕΕ -όπως την ονειρεύεται και η δαπαρα- που επαφή καμία δε θα έχει με τους συλλόγους αλλά θα παίρνει εντολή (?) από τις φοιτητικές εκλογές, και θα κάνουν "διάλογο" με τον κάθε υπουργό. Ποιος θα νοιάζεται τότε για φοιτητικές συνελεύσεις,πώς θα υπάρχει γείωση με τους φοιτητικούς συλλόγους, αφού θα αποφασίζουν οι μεγάλοι.??
Αποκλείεται από τη μία μέρα στην άλλη, ακόμα και αν διώξουμε τα κόμματα, να εξυγιανθούν όλα.
Ούτε και μένα μ αρέσει η "κομματίλα", αλλά δε μ αρέσει και η υποτίμηση του φοιτητικού συνδικαλισμού. Δε γίνεται να μην υπάρχει συνδικαλισμός! Πολλοί τον έχουν ταυτίσει με μια έννοια αρνητική. Αν το καλοσκεφτείται όμως, κάθε στιγμή στη ζωή σας είναι συνδικαλισμός. Από το χαρτζιλίκι που ζητάτε από τον πατέρα μέχρι το μισθό που διεκδικείτε αργότερα από το αφεντικό. Έχει να κάνει μήπως ο συνδικαλισμός με τη διεκδίκηση κάποιων συμφερόντων??
(Ακόμα και τα "φυτά" που πάνε και γλείφουν τον καθηγητή για να τους βάλει 10, συνδικαλισμό κάνουν. Από ατομικό συμφέρον καθαρά, αλλά κάνουν.Am I wrong? ).