Κοιτάω την επική φωτό των Θρησκευτικών και δεν ξέρω αν πρέπει να κλαίω ή να γελάω με τη γραφικότητα της όλης φάσης.
Φυσικά και ένα τέτοιο μάθημα εκ των υστέρων μόνο εμετό μου φέρνει. Ο θρησκευτικός σκοταδισμός εισάγεται στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσα από την πίσω πόρτα του "καθωσπρεπισμού" και της "ορθόδοξης ελληνικότητας" (ναι, λες και περιμέναμε το Χριστό για να υπάρξουμε ως έθνος).
Δεν θέλω ούτε καν να θυμάμαι αυτό το δημοκρατικό μάθημα και τους καθηγητές του. Ενδεικτικά αναφέρω: κειμενάκια κατά των αμβλώσεων, κειμενάκια υπέρ του θρησκευτικού γάμου, εξέταση πάνω στα θεωρητικά του χριστιανισμού, και άλλα τέτοια όμορφα.
