Προβλήματα σε Διδασκαλία Μαθημάτων/Θέματα Εξετάσεων/Διόρθωση γραπτών

[recon]

ωραια τα λες.
αλλα!
πως καταληγεις? πως για την μια-και-έξω εξέταση φταίνε οι πολλές μετεγγραφές?
γενικα συμφωνω πως δημιουργείται πρόβλημα, αλλα μην το χέσουμε κιόλας. εγω το βλέπω ως υποχρεωση του καθηγητη να ακολουθει μια συγκεκριμενη μέθοδο με ενδιαμεσες εξετασεις-προοδους-σειρες ασκησεων-εργαστηρια. καθηγητης σε ολοκληρο ΕΜΠ είναι, οχι σε κανα κολλέγιο της πλακας. αλλα φανταζομαι ακομα και εκει πιο σοβαρα τους παιρνουν τους φοιτητες....
η μεγαλη ποσοτητα των φοιτητων δεν μου λεει κατι. πρωτον γιατι απο όλους αυτούς λίγοι θα παρακολουθησουν εργαστηρια-προοδους-ασκησεις οι οποιες θα μετρανε μονο θετικα ασφαλως, και δευτερον γιατι οπως προειπα ειναι υποχρεωση του καθηγητη, ο παραγοντας βαρεμαρα-δυσκολια γιατι ειναι πολλα τα παιδια, δεν λαμβανεται καν υπ'οψη!

[merde_conserve]

πως καταληγεις? πως για την μια-και-έξω εξέταση φταίνε οι πολλές μετεγγραφές?

Δεν είναι ο μόνος παράγοντας που φταίει. Πρωτίστως ευθύνεται η όρεξη για δουλειά και η έμπνευση του καθηγητή. Απλά λέω ότι το έργο του είναι πολύ πιο δύσκολο όταν έχει να κάνει με 150 άτομα απ'ότι όταν έχει να κάνει με 40. Άλλη η επαφή που έχει με τους φοιτητές, άλλο του outcome της επικοινωνίας του. Τα πολλά άτομα κουράζουν εύκολα τόσο τους καθηγητές όσο και τους ίδιους τους φοιτητές. Φυσικά και πάλι λέω πως ο κυριότερος παράγοντας είναι η όρεξη του καθηγητή και ο τρόπος με τον οποίο θέλει να διδάξει.

Φυσικά, δεν δαιμονοποιώ τις μετεγγραφές. Το ποσοτικό πρόβλημα των φοιτητών λύνεται με δύο τρόπους: είτε μειώνεις τον αριθμό των φοιτητών είτε βελτιώνεις την αναλογια φοιτητών-καθηγητών με έξτρα προσωπικό! Δυστυχώς στον τομέα του προσωπικού το ΕΜΠ θεωρώ ότι πάσχει, όχι τόσο ποιοτικά όσο ποσοτικά. Το ποιοτικό φυσικά και σχετίζεται με την (ουουου 666) αξιολόγηση που είναι ανύπαρκτη.

[Lost.in.Athens]

Είμαι της άποψης ότι η σχολή θα πρέπει να επιδιώκει να εξετάζει την απορρόφηση της γνώσης καθ'όλη τη διάρκεια του εξαμήνου και όχι αποκλειστικά στο τέλος. Με σειρές, με προόδους, με εργαστήρια, με projects κτλ. Θα μου πείτε, αυτό γίνεται και τώρα. Αλλά όχι με τη μέθοδο που θα πρεπε. Οι καθηγητές επιλέγουν να βάζουν τέτοιες εξεταστικές μεθόδους ως πρόσθετες στην τελική εξέταση, τις οποίες πολλές φορές μετράνε λίγο ή καθόλου. Οι σειρές και οι πρόοδοι γίνονται απλά ένας μοχλός στρογγυλοποίησης του βαθμού της τελικής εξέτασης προς τα πάνω και ΟΧΙ ένας αληθινός παράγοντας προσμέτρησης στην τελική βαθμολογία.

Δυστυχώς στον τομέα του προσωπικού το ΕΜΠ θεωρώ ότι πάσχει, όχι τόσο ποιοτικά όσο ποσοτικά. Το ποιοτικό φυσικά και σχετίζεται με την (ουουου 666) αξιολόγηση που είναι ανύπαρκτη.

Γεια σου ρε Merde! Πες τα έξω από τα δόντια και άσε τους άλλους να λένε για εντατικοποίηση κλπ κλπ. Και γω είμαι της άποψης ότι η εξέταση θα πρέπει να γίνεται σταδιακά καθ' όλη τη διάρκεια του εξαμήνου με διάφορες μεθόδους όπως είπες και συ, όχι μόνο επειδή επιβραβεύονται αυτοί που παρακολουθούν και ας μην γράψουν και τόσο καλά στο τέλος από ατυχία κλπ, αλλά κατά τη γνώμη μου είναι πιο καλό εκπαιδευτικά, καθώς άλλο πράγμα είναι να αφομοιώνεις ένα σύνολο ύλης ή μεθόδων σταδικά κατά τη διάρκεια του εξαμήνου και να τα εφαρμόζεις και άλλο να τα μαθαίνεις μέσα σε 2 μέρες, απλά για να πας να γράψεις. Γιατί το πιθανότερο είναι έτσι όπως μέσα σε 2 μέρες έκατσες και έμαθες το μάθημα, μέσα σε 2 μέρες θα το έχεις ξεχάσει (βλ. αντίστοιχη εικόνα). Όσο για το σπάσιμο της ύλης σε μία πρόοδο και στην τελική εξέταση, ξέρω μια περίπτωση που εφαρμόζεται αυτό και από ό,τι μου είπαν, ήταν πολύ θετικό για αρκετούς φοιτητές που είχαν να διαβάσουν τη μισή ύλη στην εξεταστική αν έγραφαν καλά στην πρόοδο. Προϋπόθεση για τα παραπάνω βέβαια αποτελεί και ο σωστός προγραμματισμός για τα διάφορα μαθήματα, γιατί όταν γράφεις τις προόδους απανωτά τη μία πάνω στην άλλη, ούτε εκπαιδευτική αξία έχει, καθώς δεν θα γίνει σωστό διάβασμα, αλλά ούτε και ορθή αξιολόγηση μπορεί να γίνει.

[ingenieurin26]

Να σας πω την αλήθεια, θεωρώ ότι ο κόπος μου στα περισσότερα από τα μαθήματα που έχουν σειρές και θέματα είναι δυσανάλογος του (αμφισβητούμενου πολλές φορές) αποτελέσματος. Ειδικά στα μαθήματα των πρώτων ετών.

Πιστεύω ότι η λύση όλων αυτών των σειρών και των θεμάτων θα έπρεπε πρώτα από όλα να μας βοηθάει να μαθαίνουμε. Ωστόσο εμείς παίρνουμε πίσω έναν ενδεικτίκο βαθμό που μερικές απλά αντιπροσωπεύει τον κόπο που φαίνεται ότι έκανες (βλ. Οδοποιία) κι οχι αν πχ ο δρόμος που έχεις σχεδιάσει είναι περισσότερο ή λιγότερο κοντά στο επιθυμητό. Αυτό συμβαίνει διότι ο αριθμός των καθηγητών σε σχέση με τους φοιτητές είναι πολύ μικρός ώστε να διορθωθούν με προσοχή τα πάντα. Από την άλλη όμως γιατί να πεις ότι το πρόβλημα είναι οι μετεγγρεφές κι όχι όλος αυτος ο πρόσθετος πληθυσμός που παραδίδει ασκήσεις που μόλις αντέγραψε στο κυλικείο και δεν ενδιαφέρεται καθόλου να μάθει ; Αυτός είναι ο προβληματισμός μου, δεν έχω να προτείνω κάτι, οποιαδήποτε λύση θα μπορούσε να φανεί αντιδημοκρατική

[Elendil]

Off topic:

Μπορείς πιό εύκολα να σταθείς απέναντι σε έναν απλό συνάδελφό σου και να τον αμφισβητήσεις, από ότι απέναντι σε καθηγητές όπως ο αείμνηστος Ι. Βαρδουλάκης (ο οποίος είχε συγγράψει και ένα βιβλίο που είναι ακόμη και σήμερα μονογραφία).

Σε ποιο βιβλίο αναφέρεσαι theodore?

[neaoktana]

Η δική μου εμπειρία από τη γνωστή "πολύχρονη υπερπροσπάθεια μάρκετινγκ" για προσέλκυση στη "Μ.τ.Ρ." και "Εφ.Υδρ" είναι (παρόλα τα θετικά αποτελέσματα) μάλλον απογοητευτική = ο δείκτης <προσπάθεια/αποτέλεσμα> πτωχός.
Δεν το "βάζω κάτω", αλλά έχω σχεδόν εξαντλήσει τις ιδέες μου... αναμένω ανάδραση από αυτές /ούς που μόλις ολοκλήρωσαν το έργο...

[Theodore]

@ Elendil:

Ως γνωστόν, ο αείμνηστος Ι.Βαρδουλάκης είχε γράψει 4-5 βιβλία... ένα όμως από αυτά θεωρείται μονογραφία:

#Title: Bifurcation Analysis in Geomechanics
# Publisher: Routledge; 1 edition (July 1, 1995)
# Language: English
# ISBN-10: 0751402141
# ISBN-13: 978-0751402148

@ neaoktana:

Κι εγώ προσπαθώ από το Σεπτέμβριο του 2008 να προσελκύσω κόσμο στα μαθήματα Στατικής ΙΙ, ώστε να καταρρίψω και τον μύθο του δύσκολου μαθήματος...! Κάθε εβδομάδα κάνω έξτρα μαθήματα ασκήσεων στα οποία οι φοιτητές καλούνται να λύσουν μία άσκηση την φορά στην τάξη. Επίσης, κάθε εβδομάδα μοιράζω και από μία (καινούργια) λυμένη άσκηση, καθώς επίσης και παλιά θέματα. Παρ' όλα ταύτα, ο αριθμός προσέλευσης εξακολουθεί να είναι μικρός. Τα standard άτομα που προσέρχονται στα έξτρα μαθήματα είναι 20-40 στον αριθμό, όσοι δηλαδή παρακολουθούν συστηματικά και την θεωρία του μαθήματος μέχρι το τέλος του εξαμήνου. Οι υπόλοιποι... αγνοούνται...!

[neaoktana]

Είναι γνωστό ότι (*) η "φήμη" (brand name) χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να κατακτηθεί και ότι με το "παραμικρό' χάνεται.
Είναι επίσης γνωστό ότι ένας (1) ικανοποιημένος πελάτης συστήνει το προϊόν ή υπηρεσία σε έναν (1) υποψήφιο πελάτη, ενώ ένας (1) δυσαρεστημένος πελάτης δυσφημεί (δικαίως) το προϊόν ή υπηρεσία σε επτά (7) υποψήφιους πελάτες...
Επιμονή και μακροχρόνια στόχευση...

(*) Ο γράφων είναι απόφοιτος του "Athens" MBA, το οποίο συνδιοργανώνεται από το ΕΜΠ και το ΟΠΑ.

[amfisvitias]

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να χαρακτηριστώ ούτε κατά διάνοια ταλεβάν, αλλά μιας και με ενδιαφέρουν οι τομείς της ψυχολογίας και της διοίκησης δεν μπορώ παρά να κάνω μία προσπάθεια να βρω λύση στο πρόβλημα.

Καταρχάς να επισημάνω ότι τα έξτρα μαθήματα που γίνονται όπως αυτά που κάνει ο theodore καλό θα ήταν να μπουν μέσα στο πρόγραμμα χωρίς απαραιτήτως να αλλάξει κάτι άλλο. Ο λόγος που το λέω είναι πως όταν κάτι είναι εκτός προγράμματος έχει την αίσθηση του κάτι επιπλέον, που σημαίνει ότι αυτοί που παρακολουθούν περιστασιακά υπάρχει ακόμα μικρότερη πιθανότητα να το παρακολουθήσουν, κάνοντας ετσι τις ασκήσεις που γίνονται τότε αποκλειστικό τομέα των diehard φοιτητών.

Παρόλο που έχει παρατηρηθεί ότι η αλλαγή μπορεί να φέρει αύξηση στην παραγωγικότητα πιστεύω ότι για να αυξηθεί η παρακολούθηση πρέπει να γίνει εκμετάλλευση του γεγονότος ότι οι άνθρωποι είναι πλάσματα της συνήθειας και συνεπώς πρέπει να γίνουν προσπάθειες ώστε να καθιερωθεί η συγκεκριμένη συνήθεια. Μία πιθανή λύση θα ήταν να καθοριστεί bonus παρακολούθησης έτσι ώστε όσοι παρακολουθήσουν τα 10 πρώτα μαθήματα να έχουν 1 μονάδα bonus. Το bonus θα δίνεται σε διαβαθμίσεις του 0,1 ώστε να υπάρχουν άμεσα αποτελέσματα για μεγαλύτερη παρακίνηση. Επίσης μπορεί να μπει όρος ότι όποιος χάσει πάνω από 2-3 παρακολουθήσεις (έκτατες καταστάσεις προκύπτουν ενίοτε) σε αυτό το διάστημα θα χάνει όλο το bonus, ώστε να ενθαρρυνθεί η συστηματική παρακολούθηση. Για εξακρίβωση της παρακολούθησης θα δίνεται μία άσκηση που τα διάφορα ερωτήματά της θα λύνονται κατά όλη τη διάρκεια του μαθήματος και θα παραδίδεται στο τέλος του μαθήματος. Η ιδέα είναι ότι το πρώτο βήμα θα είναι κάτι που εξοικιώνει χωρίς να απαιτεί εξοικίωση.

Οι ασκήσεις προς επίλυση μπορούν να αυξάνουν το ποσοστό του bonus παρακολούθησης π.χ. κάποιος που έχει δώσει όλες τις σειρές να έχει 1,5 μονάδα bonus αντί για μία, ή μπορούν να κρατήσουν και ανεξάρτητο χαρακτήρα για αυτούς που δεν θα έχουν το bonus παρακολούθησης. Σε κάθε περίπτωση πάντως η κάθε σειρά ασκήσεων θα έχει κατά προτίμηση το πολύ 3 ασκήσεις, δύο που θα είναι απαραίτητες για το bonus (μεγάλος όγκος αποθαρρύνει την έναρξη των εργασιών) και μία πιο σύνθετη προαιρετική που θα κάνει χρήση του social market/intrinsic rewards. Γενικότερος σκοπός της ιδέας (πάντα πρέπει να καθορίζεται πριν αποφασιστεί η μέθοδος) είναι να δώσει το πρώτο σκαλοπάτι ώστε να υπάρχει επαφή με το μάθημα μέχρι να αρχίσουν οι προς επίλυση ασκήσεις και να δημιουργηθεί η νοοτροπία ώστε να συνεχίσει η επαφή μέχρι το τέλος του εξαμήνου. Ύστερα οι ήδη υπάρχοντες μηχανισμοί (ασκήσεις και πρόοδος) θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μεγαλύτερο βαθμό ώστε να υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα σε επίπεδο γνώσεων και τελικά σε βαθμούς.

Επίσης το bonus μπορεί αντί να δίνεται με τη μορφή +χ μονάδες, να δίνεται ως επί τοις εκατό προσαύξηση του τελικού βαθμού ώστε η κορυφή να έιναι πιο εύκολα προσβάσιμη για αυτούς που προσπαθούν, ενώ να πρέπει να διατηρείται η απαίτηση για ένα συγκεκριμένο επίπεδο για να περάσεις το μάθημα. Επίσης δεδομένου πως είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει να αξιοποιήσει αυτό για το οποίο έχει καταβάλλει κόπο να αποκτήσει, μπορεί να εμπνεύσει περισσότερη προσπάθεια.

Η διαδικασία λογικά θα μπορεί να βελτιωθεί άμα τεθεί σε εφαρμογή και παρατηρηθούν τα προβλήματα που είναι δύσκολο να ανιχνευτούν στη φάση σχεδιασμού, αλλά προς το παρόν εξάντλησα όλο το διοικητικό μου οίστρο.

[korfolatis]

Προσωπικά πιστεύω κι εγώ ότι η σωστή προσπάθεια αργεί να ανταμειφθεί, αλλά αν επιτύχει καθιερώνεται για αρκετό χρόνο...

Τα προβλήματα της Στατικής πιστεύω ξεκινούν ΚΑΙ από τα μαθήματα Μηχανικής.

Στη ΜτΡ όπως και σε πολλά μαθήματα νομίζω ότι γίνεται το λάθος να ξεκινούν τα μαθήματα από πολύπλοκες εξισώσεις και θεωρίες και στην πορεία γίνονται οι απλοποιήσεις που εφαρμόζονται στην πράξη. Νομίζω ότι χρειάζεται η αντίστροφη πορεία, ώστε το μάθημα να σε βάζει σταδιακά στο νόημα του και να γνωρίζουν οι φοιτητές κάθε φορά για ποιο λόγο μαθαίνουν το καθετί, συνδέοντάς το και με την πράξη.

Οι Μηχανολόγοι έχουν μάθημα "Εισαγωγή στη Μηχανολογία", αλλά απ' ό,τι μου έχουν πει παρόλο που είναι πολύ ενδιαφέρον δεν προσελκύει πολλούς στην παρακολούθηση, μάλλον λόγω της ευκολίας στο να το περνάς...

Η οργάνωση ακόμα του μαθήματος είναι πολύ βασικός παράγοντας.
Θα πρέπει να υπάρχει υλικό για μελέτη ευανάγνωστο, τόσο για τη θεωρία όσο και για ασκήσεις.
Καλό είναι ακόμη να υπάρχει σαφής και προκαθορισμένος διαχωρισμός μεταξύ μαθήματος θεωρίας και ασκήσεων. Ενδεικτικά, αναφέρω τα μαθήματα του τομέα Γεωτεχνικής, την Τεχνική Υδρολογία και τις Σιδηρές Κατασκευές.(Και για Εφ. Υδραυλική έχω καλή εικόνα, ειδικά μετά την προσθήκη των πρόσφατων, μάλλον πιο ευανάγνωστων βιβλίων).

Παντώς ένα μείζον θέμα είναι το πολύ βεβαρημένο πρόγραμμα, που στερεί από τους φοιτητές είτε προσωπικό χρόνο, είτε την άνεση να μελετήσουν με την ησυχία τους στο σπίτι, είτε την άνεση παρακολούθησης ενδιαφέροντων μαθημάτων λόγω κούρασης, ειδικά αν αυτά "περνιούνται εύκολα". Αυτός ο παράγοντας είναι από μόνος του αποτρεπτικός για την παρακολούθηση επιπλέον μαθημάτων, ιδιαιτέρως αν οι φοιτητές κατοικούν μακριά.