MJ23 έγραψε:Επειδή ακούω συχνά να λένε ότι το πρόβλημα είναι το οικονομικο σύστημα που εφαρμόζεται και γενικότερα ότι δημιουργεί πολλές ανισότητες, έχει κάποιος να προτείνει κάποιο σύστημα που να μην δημιουργεί ανισότητες; Να μας πει και ποτέ δοκιμάστηκε και γιατί λειτούργησε.
Το θέμα δεν είναι το οικονομικο σύστημα, το θέμα είναι πως αυτό εφαρμόζεται. Αυτός είναι και ο λόγος που χώρες με το ίδιο οικονομικό σύστημα έχουν τελείως διαφορετικά αποτελέσματα πολλές φορές.
Τώρα σχετικά με την κληροδοτηση του πλούτου, υποθέτω το λες απο την οπτική ότι θα ξεκινάνε απο κάπως πιο κοινή γραμμή εκκίνησης. Ωστόσο στην πράξη αυτό δεν ισχύει μιας κια πάντα κάποιοι θα είναι πιο εργατικοί, πιο έξυπνοι πιο ψηλοί, πιο όμορφοι κλπ. Η φύση η ίδια είναι άνιση. Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί τα παιδιά του λιγότερο εργατικού γεωργού θα πρέπει να ξεκινάνε με τα ίδια εφόδια του πιο εργατικού γεωργού. Αν γινόταν κάτι τέτοιο, θα υπήρχε ένα κράτος που στο όνομα της ισότητας θα φερόταν ανισα στους πολίτες του, λάθος δεν βρίσκεις; και τελως πάντων δεν βλέπω καν τον λόγο που θα πρέπει να επιλέξουμε την ισότητα πάνω απο την ελευθερία, στην πράξη δηλαδή ενα αυταρχικό κράτος και οχι την ελεύθερη επιλογή.των πολιτών.
Το εχω πρόθεση να βοηθήσω τον αδύναμο, δεν σημαίνει εν κατακλείδι, ότι όντως τον βοηθάω με τις επιλογές που παίρνω και παραδείγματα στην ιστορία υπάρχουν πολλά.
Αυτό που λέω είναι, άλλο ο γεωργός, άλλο τα παιδιά του. Ας αφήσεις τον καπιταλισμό και την επιχειρηματικότητα να λειτουργήσουν χωρίς head start. Έχουμε εμείς οι δύο την ίδια τρομερή ιδέα για μια επένδυση σε γεωργικά πχ. Εσύ με το αρχικό κεφάλαιο που διαθέτεις λόγω κληρονομιάς μπορείς να την υλοποιήσεις, εγώ που δεν έχω στον ήλιο μοίρα, δεν μπορώ. Τα λεφτά πάνε στα λεφτά και δεν αφήνουμε την ισότητα των ευκαιριών να εκφραστεί mano a mano. Δηλαδή, ο ίδιος ο νεοφιλελευθερισμός που ευαγγελίζεται το skill, το επιχειρηματικό δαιμόνιο, την πρόβλεψη, την εργατικότητα, το ταλέντο, την επένδυση, με την κληροδότηση πλούτου και τα πλεονεκτήματα που αυτή δημιουργεί, καταργεί αυτό το αφήγημα. Μοιάζει λοιπόν πιο πολύ σαν μια διατήρηση των αστικών τάξεων ανά τις δεκαετίας και τους αιώνες κι όχι σαν μια πλήρως και ελεύθερα ανταγωνιστική αρένα ίσων ευκαιριών μεταξύ ατόμων της ίδιας γενιάς.
Κι όλα αυτά από τη ματαιότητα της ανθρώπινης ανυπαρξίας που θέλει να συνεχίσει να υπάρχει και μετά θάνατον