Ο Δαίμων των blogs

[neaoktana]

Κατά καιρούς διαβάζω ενδιαφέροντα άρθρα.
Σκέφτηκα να τα προτείνω <εδώ> με μία μικρή εισαγωγή και τον σχετικό σύνδεσμο για τη συνέχεια...

Ερυσίχθων....Τετάρτη, 8 Απριλίου 2009

Σε άρθρο της Guardian μεταφρασμένο στην Ελευθεροτυπία,διαβάζω ότι ο καθηγητής Σίφορντ του πανεπιστημίου του Έξετερ σε διάλεξή του,ανέφερε τον πιο κάτω μύθο του Ερυσίχθονος και τον παρομοίασε με την σύγχρονη μετατροπή τής φύσης σε προϊόν που σπαταλάμε τους πόρους της με αφροσύνη,για το κέρδος αλλά και για την ευκολία μας,δημιουργώντας έτσι το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τελικά μέσω της απληστίας μας οδηγούμεθα στην ολοκληρωτική μας καταστροφή.....

(Απο την Βικιπαίδεια)

Ο Ερυσίχθονας ο Θεσσαλός ήταν μυθικός γιος του Μυρμιδόνα ή του Τρίοπα και εγγονός του θεού Ποσειδώνα.

Ο Ερυσίχθονας ήταν γνωστός για την ασέβειά του. Μια ημέρα πήρε μαζί του 20 δούλους του και πήγε στο άλσος που είχαν αφιερώσει οι Πελασγοί στη θεά Δήμητρα. Εκεί διέταξε τους δούλους να κόψουν τα δέντρα για να μπορέσει να χτίσει εκεί παλάτι στο οποίο θα γλεντούσε με τους φίλους του. Ανάμεσα στα άλλα δέντρα βρισκόταν και μία πανύψηλη λεύκα που ήταν το αγαπημένο δέντρο της Δήμητρας. Γύρω από τη λεύκα αυτή οι Δρυάδες Νύμφες έψελναν τα όμορφα τραγούδια τους και χόρευαν τους μαγικούς χορούς τους. Ο ασεβής Ερυσίχθονας δεν σταμάτησε το καταστρεπτικό του έργο ούτε μπροστά στο ιερό αυτό δέντρο. Με την πρώτη όμως τσεκουριά που του έδωσε παρουσιάσθηκε ενώπιόν του η ιέρεια της Δήμητρας Νικίππη, που δεν ήταν παρά η ίδια η θεά μεταμορφωμένη.
συνέχεια (μετά μουσικής) : http://favlos.capitalblogs.gr/showArtic ... mmentstart

[Elendil]

Από ένα τέτοιο θέμα, δε θα πρεπε να λείπουν οι αναφορές στο Ν. Δήμου:

Από την εφημερίδα lifo (28.2.08): Τι είναι Αριστερά;

Επειδή οι λέξεις φθείρονται από την πολλή χρήση – ας επιχειρήσω μία ανανέωση των όρων Αριστερά-Δεξιά.

Οι πρώτοι Αριστεροί ήταν αστοί. Εκείνοι ήταν τότε οι επαναστάτες. Η Αριστερά γεννήθηκε στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, πριν την Επανάσταση, όταν οι Αριστοκράτες και ο Κλήρος πήραν τα δεξιά έδρανα και οι Αστοί τα αριστερά.

Που ουσιαστικά σημαίνει πως από την αρχή Αριστεροί ήταν εκείνοι που ήθελαν να αλλάξουν τα πράγματα, ενώ Δεξιοί όσοι επέλεγαν τη Συντήρηση. Και σήμερα αυτό είναι για μένα το κριτήριο. Χαμογελάω όταν μερικές φορές βλέπω την Δεξιά να επιχειρεί μεταρρυθμίσεις και την Αριστερά να γαντζώνεται στο υπάρχον…

Πριν χρόνια έγραφα: Πρώτο χαρακτηριστικό του αριστερού είναι ή αναζήτηση και δεύτερο η βούληση για ανατροπή.... συνέχεια

Άλλα εξίσου ενδιαφέροντα άρθρα:

• Στην Ελλάδα μιλάμε συχνά για το έλλειμμα του προϋπολογισμού ή του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών – αλλά σπάνια για το έλλειμμα του ορθολογισμού. Έλλειμμα που φαίνεται καθημερινά και στην θεωρία και στην πράξη. Όχι μόνον δεν μας απασχολεί, αλλά εκστρατεύομε και θεωρητικά εναντίον του. Ο ορθός λόγος, που σε αυτόν τον τόπο γεννήθηκε, θεωρείται ξενόφερτος, δυτικόφερτος, απάνθρωπος – ενώ η νεοελληνική διανοητική θολούρα και ασυνέπεια είναι ανθρώπινη, χαρισματική και λεβέντικη.
  
  Η ιστορία της Ελλάδας θα μπορούσε να αναλυθεί σαν πόλεμος των ορθολογιστών εναντίον των αντίθετων....
  συνέχεια: Νεοελληνικός Ανορθολογισμός
  
  
• ....Με τον ίδιο τρόπο δόθηκαν όλες οι άλλες απαντήσεις – με ακριβή αναφορά του χωρίου που υπήρχε στο βιβλίο. Ο καθηγητής που μιλούσε υπογράμμιζε πως έπρεπε να αναγραφούν ακριβώς τα κείμενα του εγχειριδίου χωρίς αλλαγές.
  Δεν έμαθα τι ήταν το θέμα, σε ποια εποχή αναφερόταν... Μόνο αράδες για αποστήθιση.....
  ολόκληρο το άρθρο: Παπαγάλοι του 21ου αιώνα (για το εκπαιδευτικό σύστημα)
  
  
• Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, η ψηφοφορία συνεχίζεται, τα exit polls σφυγμομετρούν και κανείς δεν έχει ενδείξεις για την έκβαση.
  Δεν ξέρω λοιπόν ακόμα ποιος κέρδισε τις εκλογές του 2007 – ξέρω όμως με σιγουριά ποιος τις έχασε.
  Εμείς.....
  συνέχεια: ΝΤΡΟΠΗ (για τις εκλογές μετά τις φωτιές)

Τα ανενεργά πλέον blog του:

• http://doncat.blogspot.com/
• http://doncat2.blogspot.com/
• http://dimoutech.blogspot.com/

Η προσωπική του ιστοσελίδα με πλήθος κειμένων: http://www.ndimou.gr/index_gr.asp

[neaoktana]

Μεταξύ άλλων "Υπολογισμός κόστους οικοδομής" :
http://calc-online.blogspot.com/

[neaoktana]

GreenDream
Κάθε αλήθεια περνάει από τρία στάδια: Πρώτα γελοιοποιείται - Μετά βρίσκει σφοδρή αντίδραση - Στο τέλος θεωρείται αυτονόητη

Δεν είναι ένα απλό blog, είναι μία "ηλεκτρονική βιβλιοθήκη"... για το Περιβάλλον, τις Πηγές Ενέργειας...

http://bioenergynews.capitalblogs.gr/sh ... p?id=18111

[neaoktana]

Goldmine
El Condor pasa
Χαίρετε!
Γνωστό είναι το γράμμα που ακολουθεί ...
Ένα φρεσκάρισμα με ανάλογο ντεκόρ...
και ευχές για ένα ευχάριστο Σαββατόβραδο!
http://goldmine.capitalblogs.gr/listArticles.asp

[neaoktana]

<Η βρεγμένη τύρφη κολλούσε στρώματα-στρώματα στις γυμνές του πατούσες, σε κάθε του βήμα τα πόδια του βάραιναν, όταν δεν μπορούσε πια να περπατήσει σταματούσε και καθάριζε τα πόδια του, τότε σήκωνε το κεφάλι και κοιτούσε πάντα προς την ανατολή, είτε ήταν μπροστά του, είτε ήταν πίσω του. Ήταν ένα παράξενο παιδί, από μικρός δούλευε για να τα βγάλει πέρα, μα ποτέ δε παραπονιότανε γιατί στους δικούς του κόσμους πάντα μπορούσε και χανόταν, στα χωράφια στο χωριό με τα χώματα πάλευε κι όταν πρόκοψε να σπουδάσει, όχι που το ‘θελε κανείς αλλά να, τα κατάφερε και ‘κει, στην λαχαναγορά ξεφόρτωνε καφάσια κάθε ξημέρωμα, έβλεπε πάντα το ξημέρωμα, δεν το επεδίωκε αλλά ίσως υποσυνείδητα να το ‘ψαχνε, μα ήταν πάντα υπέροχο το ξημέρωμα.

Ο καιρός είναι ένας γαμημένος σύμβουλος …

Τα χρόνια πέρασαν, το ξημέρωμα το ‘χασε, το ωράριο άλλαξε και η δουλειά επίσης, δεν κουβάλαγε πια τίποτα και γιατί πληρωνόταν αναρωτιόταν ώρες-ώρες. Καινούργια κουσούρια τον βρήκαν, όλη την ώρα σκεφτόταν την δουλειά και τα κίτρινα χαρτάκια που πολλαπλασιάζονταν σαν τις κατσαρίδες. Έχασε την του επαφή με το ξημέρωμα.

Μερικές φορές έκλεινε τα μάτια και ένοιωθε τα πόδια του δροσερά, η καλοκαιρινή δροσιά τον τύλιγε μέσα στην κάψα του μεσημεριού, μισάνοιγε τα μάτια του και κλεφτοκοιτούσε την χαραυγή μέσα από καλαμπόκια και καπνόφυλλα, ξυπόλυτος στη λάσπη.>
http://www.youtube.com/watch?v=a_ztRUlK ... r_embedded

Link : http://freeagle.capitalblogs.gr/listArticles.asp

[neaoktana]

Το κουμπί μου μέσα...

Οταν ο Σκιννερ εκει γυρω στο 1930 εβαζε τα ποντικια του να πατανε κουμπια για να εξοικονομησουν το επιουσιο τυρακι τους πιθανον να μην ηξερε και ποσο βαθεια θα εφτανε στην ερμηνεια καποιων ψυχολογικων μηχανισμων.
Η μεγαλυτερη ανακαλυψη δεν ηταν οτι με λιγη καταλληλη εκπαιδευση ακομα και ενα ποντικι θα μπορουσε να σκισει στο Σαν Αντρεας (αλλωστε λεγεται οτι ειχε μαθει τη γατα του να παιζει πιανο και το σκυλο του κρυφτο καθως και κατι με περιστερια που μου διαφευγει).
Ηταν που ανακαλυψε τη δυναμη της λεγομενης περιοδικης ενισχυσης.
Πηγαινε ο ποντικας, παταγε το κουμπι μια φορα επεφτε το φαγακι. Ευκολο θα μου πεις, το εμαθε.
Μετα δεν του εδινε με τη μια, του εδωσε πρωτη φορα με τις δυο οποτε το ζωντανο πηγαινε και τσακ-τσακ (αντι για τσακ) πηρε το Λόουερ. Ε μετα, φανταζομαι οτι θα του εδινε στανταρ για λιγο καιρο με πεντε τσακ οποτε ο ποντιξ πηρε το Προφισιενσυ.
Το αληθινα ενδιαφερον αρχισε οταν δεν του εδινε τροφη με τακτικα κλικαρισματα αλλα οποτε νάναι. Μια φορα η τροφη βγηκε στα εντεκα, μια στα τεσσερα, μια στα εικοσιπεντε κ.ο.κ.

Τι εγινε ομως; Τι ειδε;
η συνέχεια εδώ : http://radionowhere.capitalblogs.gr/sho ... mentsstart

[ili@]

Διαβάζω από το άρθρο στο Radio Nowhere:
Καλυτερα να ενισχυσεις καποιον μαθητη ακομα και υπερβαλλοντας παρα να τιμωρησεις μιαν αποτυχια του. Χανεις και ξαναχανεις δεκα φορες αλλα αυτες οι δεκα φορες δεν εχουν το ιδιο βαρος μεσα σου οπως η μια που κερδιζεις.
Για όποιον έχει ασχοληθεί έστω και λίγο, αυτό είναι όντως μια βασική αρχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η επιβράβευση, ακόμα και για κάτι μικρό και φαινομενικά ασήμαντο, λειτουργεί ως κίνητρο για τη συνέχιση της προσπάθειας προς τη διαρκή βελτίωση (και την αριστεία). Το γεγονός ότι το αναρτάς, Δάσκαλε, σημαίνει ότι μπορεί να αρχίσετε να το ακολουθείτε (ως εκπαιδευτικό μότο) και στη ΜτΡ? Και ακόμα καλύτερα, να αποτελέσει βάση ενός εκπαιδευτικού σεμιναρίου ("Πώς να διδάσκετε") που θα πρέπει να παρακολουθήσουν υποχρεωτικά όλοι οι διδάσκοντες της Σχολής μας?

[neaoktana]

Φιλτάτη ili@, πότε θα κόψεις την κακή συνήθεια να διαβάζεις τα "συνέχεια εδώ"... και να ανασύρεις όσα "λόγια προσπαθώ να κρύψω"...

Φίλτατος ξενιτεμένος συνάδελφος ο Yannis K. στην Κίνα εδώ και τρία χρόνια....
Ναυπηγός Μ. του ΕΜΠ, είναι υπεύθυνος Ποιότητας σε Ναυπηγείο, για λογαριασμό ελληνικών συμφερόντων πλοιοκτητών... Γνωριστήκαμε στο διαδίκτυο και επηρρεάζουμε πολύ ο ένας τον άλλο...

[ili@]

Φίλτατε Δάσκαλε, τα λόγια που προσπαθούμε να κρύψουμε έχουν πάντα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και την περισσότερη σημασία! (Α και οι κακές συνήθειες κόβονται πιο δύσκολα από τις καλές...!) Να ευελπιστώ (και μαζί όλοι οι φοιτητές) ότι ο ξενιτεμένος φίλος θα έχει καταλυτική επιρροή πάνω σου (για το αντίθετο, δεν πειράζει... )? Εξάλλου, αριστεία των μαθητών σημαίνει αριστεία των καθηγητών!