Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
Την προηγούμενη εβδομάδα ζήσαμε το απότομο και άδοξο κλείσιμο του κινηματικού κύκλου στον οποίο μπει ο σύλλογος μας τις δύο προηγούμενες εβδομάδες, ένα διάστημα ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, που έδειξε ότι οι φοιτητές δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν συμβιβάζονται, αντίθετα αμφισβητούν αυτό που κυβερνήσεις-πρυτάνεις-υπουργείο επιβάλλουν ως “νόμο” και δεν υποκύπτουν στην καταστολή τους. Ως γνωστόν, όμως, το πλαίσιο της ΔΑΠ που ψηφίστηκε και ορίζει ότι ο φοιτητής πρέπει τώρα να κάτσει στα αυγά του, δεν κάνει λόγο για νέα γενική συνέλευση και καταλαβαίνουμε πολύ καλά πως θέλουν να το αποφύγουν με κάθε τρόπο! Εμείς από την άλλη αναγνωρίζουμε ότι ο σύλλογος δεν πρέπει να παραμείνει ανενεργός και να σταματήσει να συζητάει, τη στιγμή μάλιστα που φαίνεται να ξεπερνιούνται οι αγκυλώσεις του παρελθόντος και οι γενικές συνελεύσεις να προσελκύουν όλο και περισσότερο κόσμο, τη στιγμή που μέχρι και η ΔΑΠ -που θεώρει τη σφραγίδα του συλλόγου το παιχνιδάκι της- αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τις υπογραφές που μαζεύτηκαν για τη διεξαγωγή νέας Γενικής Συνέλευσης. Πρέπει να επιμείνουμε σε αυτήν την κατεύθυνση, την κατεύθυνση της συλλογικής αναζήτησης συλλογικών απαντήσεων για τα προβλήματα της γενιάς μας, της γενιάς που φαίνεται ότι θα ζήσει πολύ χειρότερα από τις προηγούμενες.Ο διάλογος στη σχολή εξάλλου έχει κάθε λόγο να συνεχιστεί τη στιγμή που ζητήματα όπως οι αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών, στον ορισμό του πτυχίου με πιστωτικές μονάδες, και την υποχρηματοδότηση που επιβάλλει ιδιωτικές εταιρίες στις σχολές μας, με πρώτο στόχο τη φύλαξη παραμένουν ανοικτά, όπως επίσης και το νέο αυταρχικό πλαίσιο διοίκησης των πρυτανικών αρχών που πετάει έξω τους συλλόγους των φοιτητών! Ο φοιτητικός σύλλογος δεν φιμώνεται, δεν σιωπά!
Οι δυνάμεις του συντηρητισμού στο πανεπιστήμιο μπορεί να καταφέραν να πετύχουν μια εικονική νίκη στην προηγούμενη Γενική Συνέλευση, ξέρουν όμως πολύ καλά ότι δεν θα μπορέσουν εύκολα να καταπνίξουν πλήρως τη φωνή τόσο της νεολαίας, όσο και του συλλόγου μας, που μπορεί να μην έχει καταφέρει να το φωνάξει ακόμη, αλλά ψελλίζει διαρκώς:
Πως δεν θα ανεχτεί να γίνει γρανάζι στα σχέδια τους, πως δεν θα αντέξει να γίνει η γενιά της ανεργίας και της επισφάλειας, πως θα είναι εκείνη που με συλλογικούς ανυποχώρητους αγώνες θα βγει στην αντεπίθεση, πως θα είναι τελικά η νεολαία που θα ζήσει ελεύθερα.
Με ακριβώς αυτόν τον τόνο η νεολαία, πλάι στους εργάτες, ντόπιους και μετανάστες, εξεγέρθηκε 6 χρόνια πρίν, με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα. Εξεγέρθηκε βροντοφωνάζοντας και όχι ψελλίζοντας αυτή τη φορά τα αιτήματα της, εξεγέρθηκε προκαλλόντας μια κατάσταση απόλυτου πανικού στον κρατικό μηχανισμό, εξεγέρθηκε δημιουργώντας στο δρόμο μία εικόνα από το μέλλον, εικόνες από τις εξεγέρσεις της νέας εποχής που θα ακολουθήσουν, εικόνες από μια άλλη κοινωνία. Έτσι η πορεία στις 6/12 κάθε άλλο παρα επετειακή είναι, ο Δεκέμβρης είναι συνέχεια και παιδί της εξέγερσης του Νοέμβρη του '73, είναι παιδί της αναγκής όλων των καταπιεσμένων για ζωή με αξιοπρέπεια, είναι παιδί της οργής απέναντι σε έναν νέο ολοκληρωτισμό που ορθώνεται μπροστά μας, απέναντι στην άγρια καταστολή και τη φασιστική απειλή που συνεχίζουμε να βιώνουμε.
Απέναντι σε ένα θωρακισμένο κράτος, που αρνείται μέχρι και το βασικό δικαίωμα της ζωής στους Συρίους απεργούς πείνας αλλα και στον πολιτικό κρατούμενο Ν.Ρωμανό, είναι επιτακτικό να πιάσουμε το νήμα του Δεκέμβρη απο εκεί που το αφήσαμε, να βγούμε πάλι μαζικά στο δρόμο, στους χώρους εργασίας και στα αμφιθέατρα, εκεί όπου διεξάγεται ένας διαρκής πόλεμος απέναντι στον κόσμο της εργασίας. Να βροντοφωνάξουυμε ότι δεν θα περιμένουμε από κανέναν κοινοβουλευτικό σωτήρα να μας λύσει τα προβλήματα. Να τους ξεκαθαρίσουμε μια και καλή ότι είμαστε αυτοί που δεν έχουμε τίποτα και ερχόμαστε να πάρουμε τα πάντα!
Όλες/οι στη Γενική Συνέλευση Πέμπτη 4/12, 13:00 στο Αμφ 1,2
Όλοι/ες στην αντικασταλτική/αντικρατική Πορεία, το Σάββατο 6 Δεκέμβρη
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - Ε.Α.Α.Κ
