Σήμερα:Αφιέρωμα στον Μανώλη ΡασούληΟ Μανώλης Ρασούλης έφυγε απρόσμενα από την ζωή σε γόνιμη ηλικία. Υπήρξε από τους ανθρώπους του λόγου που με το έργο και τη γενικότερη δράση τους άλλαξαν τα δεδομένα στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού.
Με την ιδιαίτερη γραφή του ανανέωσε την κορεσμένη ματιά και θεματολογία του λαϊκού όπως αυτό είχε διαμορφωθεί στα τέλη τηςδεκαετίας του ’70, ξαναδίνοντάς του τη χαμένη αμεσότητα και προσθέτοντας διακριτικά σουρεαλιστικά στοιχεία στο τραγούδι.Ο Ρασούλης ανανεώνει μεστά και ουσιαστικά τη θεματική δομή του λαϊκού τραγουδιού,
ξαναδίνοντάς του τη χαμένη ειλικρίνειά, τον λεκτικό του πλούτο, το χιούμορ και την ειρωνεία, που είχαν χαθεί μέσα στην επανάληψη και στασιμότητα που -παρά τις όποιες εξαιρέσεις- επικρατούσε. Ο Μανώλης Ρασούλης συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως ο Ν.Παπάζογλου, ο Δ.Σαββόπουλος, ο Ν.Ξυδάκης και πολλούς άλλους.
Ένα αφιέρωμα λοιπό σε αυτό τον μεγάλο τραγουδοποιό της ελληνικής σκηνής από τους
Ορφέα Περίδη,
Λιζέτα Καλημέρη,
Λάμπρο Καρελά και
Πέτρο Βαγιόπουλο.
Ορφέας Περίδης: “Ο Ρασούλης συνέδεε τη συγκυρία με την αιωνιότητα…”Κεντρική θέση στην τελευταία ημέρα του Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού (Κυριακή 2 Οκτωβρίου) κατέχει το αφιέρωμα στον Μανώλη Ρασούλη, έναν δημιουργό που ο θάνατός του αποτέλεσε μία από τις μεγάλες και σοβαρές απώλειες τόσο για τον χώρο του πολιτισμού όσο και για αυτόν της ευρύτατης αριστεράς. Σε μια σύντομη αλλά και κατατοπιστική συζήτηση που είχαμε μαζί του, ο Ορφέας Περίδης, πρωτεργάτης και κατά κάποιο τρόπο συντονιστής αυτού του αφιερώματος, μας εξήγησε το γιατί και το πώς του.
* Καταρχήν πιστεύεις ότι ο θεσμός των κομματικών φεστιβάλ -και ειδικότερα των νεολαιών τους- λειτουργεί ακόμα;Τα κομματικά φεστιβάλ νεολαιών είναι φεστιβάλ πολιτισμού, δεν είναι ένας θεσμός ξεθυμασμένος. Φαίνεται πια καθαρά ότι ικανοποιούν άμεσα μία συλλογική ανάγκη, γίνονται κατ’ απαίτηση του κοινού. Οι άχαρες πλατείες και τα σκοτεινά άλση όπου πραγματοποιούνται κάθε χρόνο αυτά τα φεστιβάλ μετατρέπονται για λίγες ημέρες σε τόπους σημαντικών συναντήσεων, γίνονται χώροι ανταλλαγής ιδεών και ναοί της τέχνης.
* Ποιοι είναι οι λόγοι που σε κάνουν να συμμετέχεις στο συγκεκριμένο φεστιβάλ της νεολαίας του ΣΥΝ;Για να προτείνω ένα μουσικό πρόγραμμα, μια πρόσκληση σε ένα λαϊκό γλέντι. Προσπάθεια ομαδική, με εξαίρετους μουσικούς και τέσσερις ερμηνευτές επί σκηνής, αφού, μαζί μου θα είναι ο Πέτρος Βαγιόπουλος, η Λιζέτα Καλημέρη και ο Λάμπρος Καρελάς.
* Πώς βλέπεις να συνδέεται το έργο αλλά και η πολιτική / ηθική στάση του Μανώλη Ρασούλη, στον οποίο θα γίνει αυτό το ειδικό αφιέρωμα, με το όλο περιεχόμενο του φεστιβάλ αλλά και με τα πολιτικά αιτήματα της δεδομένης συγκυρίας;Πράγματι, ο Ρασούλης ήταν ο στιχουργός που συνέδεε πάντα την έμπνευσή του με την επικαιρότητα και ταυτόχρονα με την αιωνιότητα. « Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…». Επίμονος, ανατρεπτικός, μεταφυσικός, στοχαστής, προσγειωμένος, παρηγορητής μα και λίγο απογοητευμένος. Συχνά έλεγε αστεία μα ακόμα και κουζουλάδες, ήταν ένας αληθινός χιουμορίστας. Οι στίχοι και τα βιβλία του είναι «πλήρη ιδεών».
* Ποια ήταν η δική σου σχέση με τη δουλειά του Μ. Ρασούλη, ως μουσικού αλλά ακόμα και ακροατή;Μου έδινε την εντύπωση πως δεν χώραγε ούτε σ’ ένα έθνος ούτε σε μια θρησκεία, δεν ξέρω καν αν χώραγε και σε κάποια ιδεολογία. Πρωτοπόρος στους πολιτικούς αγώνες και οραματιστής. Ήταν για εμένα εμπνευστής στις πρώτες μου στιχουργικές προσπάθειες και συμπαραστάτης σε κάθε τολμηρό στιχούργημά μου, άσχετα με την επιτυχία του.
* Τέλος, τι περιμένουμε να ακούσουμε σε αυτό το αφιέρωμα και πώς ακριβώς θα διαμορφωθεί;Το αφιέρωμα διατρέχει μια τεσσαρακονταετία με τραγούδια σε μουσική των Μάνου Λοΐζου, Χρήστου Νικολόπουλου, Βάσως Αλαγιάννη, Νίκου Παπάζογλου, Πέτρου Βαγιόπουλου, Αντρέα Μικρούτσικου και Νίκου Ξυδάκη. Θα πω όμως και δυο – τρία δικά μου που αγαπούσε ο Μανώλης…
Πηγή:
EcoLeft