
ΧΡΙΣΤΙΝΑ έγραψε:Κάνοντας μία αναζήτηση στο google για την διαξονική εκκεντρότητα στα θεμέλια έπεσα πάνω σε αυτήν την δημοσίευση στο michanikos.gr:Ο έλεγχος διαξονικής εκκεντρότητας απαιτεί επαναληπτική διαδικασία κατά την οποία υπολογίζεται ο ουδέτερος άξονας του θεμελίου δηλ κατά μήκος του άξονα αυτού οι τάσεις κάτω από το πέδιλο είναι 0 και εκατέρωθεν θετικές και αρνητικές. Ο υπολογισμός της θέσης αυτού όπως είπα απαιτεί επαναληπτική διαδικασία γιατί κάθε φορα που αλλάζεις την κλίση του αλλάζουν και οι ροπές αδρανείας των διατομών του θεμελιου που ορίζονται από τον άξονα αυτό.
Αυτό δεν έχει κάποια σχέση με την άσκηση. Δεν μπλέκεται πουθενά ο ουδέτερος άξονας.
Στην άσκηση Α1 του επαναληπτικού φυλλαδίου απαιτείται μία τέτοια προσέγγιση ή μπορώ να εξατάσω την κάθε διεύθυση ξεχωριστά λέγοντας ότι ex=3600/(2700+25*a*b) αντίστοιχα ey=7200/(2700+25*a*b), τα βάζω στην ανισότητα που δίνεται και βρίσκω ένα τυχαίο ζεύγος τιμών πχ a=15 και b=9;
Θα κάνεις το δεύτερο(δεν θα εξετάσεις την κάθε διεύθυνση ξεχωριστά). Θες απλά ένα ζεύγος τιμών που να ικανοποιεί την εξίσωση. Λες πχ. α=1 και βρίσκεις το b.
Στο δεύτερο ερώτημα της ίδιας άσκησης προκειμένου να βρω τον οικονομικότερο συνδυασμό θα πρέπει να κάνω την συναλήθευση της δοσμένης ανισότητας και ταυτόχρονα η κάθε μία από τις δύο εκκεντρότητες θα πρέπει να είναι μικρότερη του L/6;
Όχι, το L/6 δεν μπλέκεται πουθενά. Θα πρέπει το ζεύγος τιμών σου να ικανοποιεί τον περιορισμό που δίνεται αλλά και το α*b(το εμβαδό της επιφάνειας) να είναι το μικρότερο δυνατό ταυτόχρονα.