
Υπάρχουν όμως και ορισμένοι οι οποίοι διαμένουν μόνιμα εκτός Αθήνας (πολλές φορές αρκετά μακρυά), είναι εργαζόμενοι, είναι οικογενειάρχες με ό,τι αυτό συνεπάγεται και δεδομένης και της ιδιαίτερα δύσκολης εποχής που ζούμε δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν συστηματικά μαθήματα (όσα οφείλουν τέλος πάντων), να έχουν άμεση επαφή με τους διδάσκοντες για επίλυση αποριών π.χ. Προγράμματα τύπου mycources βοηθάνε πάρα πολύ, αλλά δεν υποκαθιστούν τελείως τη διδασκαλία.
Όσοι από αυτούς προσπαθούν πραγματικά στο μέτρο που μπορούν, αξίζουν να έχουν όση βοήθεια γίνεται για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν. Και κάποιος ο οποίος έχει περάσει 50 από τα 55 μαθήματα της σχολής δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως "μη ικανός" να περάσει και τα υπόλοιπα.
Πάντως και οι τοποθετήσεις των υποψηφίων πρυτάνεων, κλίνουν προς την παροχή τουλάχιστο μιας βαθειάς ανάσας προς όλους όσους δείξουν έμπρακτα διάθεση να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Και η απλή λογική λέει ότι το "ξεσκαρτάρισμα" είναι απαραίτητο. Καταχωρημένοι φοιτητές οι οποίοι δεν έχουν πραγματοποιήσει εγγραφή για περισσότερα από 2 ή από 4 εξάμηνα ανήκουν σε μια εντελώς διαφορετική κατηγορία από όσους συμμετέχουν ακόμα (στο μέτρο που μπορούν). Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δύσκολη μια συγκεκριμένη και αποφασιστική ενημέρωση από το ίδρυμα σχετικά με τη διαδικασία που πρόκειται να εφαρμοστεί, ώστε να μην αδικηθεί κανένας. Όσοι έχουν αποφασίσει να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους, είτε θα αγνοήσουν την ειδοποίηση, είτε θα επιβεβαιώσουν ότι εγκατέλειψαν,αλλά κανένας δε θα βρεθεί προ τετελεσμένου.
Για τους υπόλοιπους (π.χ. εμένα) ας γίνει τουλάχιστο μια ενημέρωση σχετικά με το τι επίκειται να συμβεί, μιας και η αβεβαιότητα του εάν και πότε θα εφαρμοστεί ο νόμος, εάν οι διαγραφές θα είναι οριζόντιες ή κάθετες, τυφλές ή οτιδήποτε άλλο είναι απίστευτα ψυχοφθόρα. Αλλά και η τελευταία χρονιά, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι βοήθησε στην επίλυση του προβλήματος. Τον περισσότερο χρόνο το ίδρυμα ήταν κλειστό, τα εξάμηνα ήταν 2,50-μηνα και η έκτακτη εξεταστική σε κάποια μαθήματα ήταν πραγματική παρωδία. Για το εαρινό, ούτε λόγος να γίνεται, τα ζείτε και τα βλέπετε.
Αλλά άνθρωποι ικανοί που μπορούν να τιμήσουν και επίσημα το επάγγελμα του μηχανικού,να βρεθούν ξαφνικά στην κατηγορία Δ.Ε. χωρίς να τους αναγνωρίζεται οποιαδήποτε δεξιότητα (ούτε καν τεχνικού λυκείου ή ΤΕΕ) με πλήρη αγνόηση της όποιας (μακράς ενίοτε) πορείας τους στη σχολή, ε, είναι άδικο και όχι μόνο δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα αλλά θα δημιουργήσει και ακόμα κοινωνική αναταραχή.
Υποκειμενικές βέβαια οι απόψεις μου και σαφέστατα επηρεασμένες από την άθλια ψυχολογική κατάσταση στην οποία με έχει φέρει κυρίως η αβεβαιότητα (μαζί με την αναδουλειά των τελευταίων χρόνων και τα υπόλοιπα προβλήματα) και εάν κανείς νομίζει ότι είμαι λάθος, ευχαρίστως να το συζητήσουμε.