Αν και σε εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ η κατεύθυνση μας,
νομίζω μια τέτοια κομπλεξική τάση υπάρχει αρκετα κι από άλλους καθηγητές,
γιατί ίσως τα μαθηματα είναι πολλά και κατατεμαχισμένα.
Πόσο να εμβαθύνει κανείς σε προπτυχιακό επιπεδο στο σχεδιασμό αεροδρομίων;
Όχι πολυ.
Συνεπώς,ας μοιρασουμε ενα βιβλιο 850 σελίδων

,
ας είμαστε ασαφείς στα κομμάτια εντός ύλης

,
ας κλείσουμε τις σημειώσεις στην εξέταση

,
ας φυλάμε τα θέματα με μυστικοπάθεια

(αυτό πάει κ σε αλλα μαθήματα της κατεύθυνσης π.χ.Αστικά Οδικα-που ο άνθρωπος πλέον βάζει θέματα άνω ποταμών, Συνδυασμένες κλπ-που είναι τόσο περιορισμένο το τι μπορει να πέσει που τα φύλανε τα θέματα σαν τα μάτια τους και μετά φόβου Θεού πιστεως, αφού βάζουν τα ίδια.)
Αλλά αυτό με τις κλειστές σημειώσεις είναι αστείο.
Κακογουστο μεν, αστείο δε.
Να αφιερώνεις χρονο να μάθεις "απλή μεθοδολογία ασκήσεων" είναι κακή σχολική-δευτεροβάθμια-εμπειρία.
