Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
Μα τι είναι επιτέλους η Γενική Συνέλευση και γιατί είναι τόσο σημαντική;
Η Γενική Συνέλευση αποτελεί την πιο σημαντική διαδικασία του φοιτητικού συλλόγου. Πρόκειται για μια αμεσοδημοκρατική διαδικασία, όπου όλοι και όλες συζητάμε και συμμετέχουμε στην λήψη της απόφασης του φοιτητικού συλλόγου. Μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις μπορούμε να διεκδικούμε καλύτερους όρους σπουδών, να αντιταχθούμε σε μέτρα και νόμους που μας πλήττουν ή να συνδεθούμε με ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα που μας αφορούν, κάνοντας συλλογικά τα ζητήματα που μας απασχολούν.
Γιατί τώρα;
Για την πολλά υποσχόμενη 4η καλύτερη σχολή παγκοσμίως…
Μπάινοντας στην σχολή μας μετά από τον τόσο κόπο και άγχος που κατέθεσες στην Πανελλήνιες, σίγουρα έχεις δει και εσύ η ίδια κάποια πράγματα που σου έκαναν εντύπωση. Η «4η καλύτερη σχολή πολιτικών μηχανικών στον κόσμο», όπως κάποιοι καυχιούνται μάλλον δεν επιβεβαιώνει τον τίτλο της -από το πέρα δώθε στο αμφιθέατρο, στις αίθουσες, ακόμα και στην Σεμφε για να κάνεις μάθημα, το ποσό που καλείσαι να βάλεις απ την τσέπη σου για τα σχεδιαστικά υλικά, τις πεσμένες οροφές στις αίθουσες των μαθημάτων και τα μαθήματα, όπως η ιστορία της αρχιτεκτονικής που δεν μπορείς να δηλώσεις, λόγω έλλειψης καθηγητή μέχρι τις μετεγγραφές που αργούν να γίνουν δεκτές με αποτέλεσμα συμφοιτητές μας να μην έχουν κωδικούς μέχρι τον Φλεβάρη. Είναι προφανές πως οι ελλείψεις καθηγητών και φοιτητικών παροχών όπως και οι υποβαθμισμένες υποδομές είναι αποτέλεσμα της χρόνιας υποχρηματοδότησης του δημόσιου πανεπιστημίου, σε συνδυασμό με την άρνηση της διοίκησης να αντιπαρατεθεί με το υπουργείο παιδείας και να την διεκδικήσει.
Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και το διαχρονικό πρόβλημα με το όριο δήλωσης μαθημάτων. Το να μην μπορούμε να δηλώσουμε πάνω από 10 μαθήματα ανά εξάμηνο την στιγμή που ισχύουν οι διαγραφές στα 8 έτη δεν έχει κανένα απολύτως νόημα και ουσιαστικά έρχεται να μας τιμωρήσει σε περίπτωση που δεν περάσαμε τα μαθήματά μας στην ώρα μας, να γεμίσει περισσότερο άγχος μια καθημερινότητα που είναι ήδη εντατικοποιημένη! Παλεύουμε για μία καθημερινότητα που δεν θα είναι ασφυκτική, γιατί οι ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών είναι αναγκαίοι τόσο για αξιοπρεπείς σπουδές και πλήρη κατανόηση του γνωστικού αντικειμένου, όσο και για να μπορούμε να ασχοληθούμε με πράγματα που μας ενδιαφέρουν εκτός μαθημάτων.
Για το πολυπόθητο ερώτημα : Τίνος είναι τελικά το ΕΜΠ;
Τις τελευταίες μέρες όλες, όλοι και όλα είδαμε με τα μάτια μας να γράφονται κάποιες από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ΕΜΠ. Ξεκινώντας από την Παρασκευή 27/9 όπου στην Βραδιά του Ερευνητή είδαμε τους ερευνητές του ΕΜΠ να κάνουν κινητοποίηση διεκδικώντας το αυτονόητο, τον μισθό τους. Η απάντηση του Χατζηγεωργίου, πρύτανη του ΕΜΠ ήταν να καλέσει τις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες χτύπησαν και προσήγαγαν ερευνήτριες και φοιτητές. Λίγη ώρα μετά ο ίδιος έγινε βάιραλ, δηλώνοντας πως το πολυτεχνείο δεν ανήκει σε μας, αλλά σε αυτούς και πως είμαστε μη συμβατά μοσχεύματα. Και ενώ σκεφτόμασταν πως η κατάντια του ιδρύματος μας έφτασε στο αποκορύφωμα της, είδαμε την Τρίτη 1/10 τον κοσμήτορα των ΗΜΜΥ, Τσανάκα να καλεί φοιτήτρια που συμμετέχει σε αριστερό σχήμα, σε πειθαρχική ακρόαση επειδή κρέμασε ένα πανό στη σχολή της. Για εμάς δεν νοείται πανεπιστήμιο και ακαδημαϊκό έργο χωρίς την ελευθερία της έκφρασης και χωρίς συλλογικές διεκδικήσεις. Σε όσους μας αποκαλούν μη συμβατά μοσχεύματα και προσπαθούν να φιμώσουν κάθε φωνή αντίστασης και πολιτικής έκφρασης απαντάμε ότι το πολυτεχνείο ανήκει στους φοιτητές, στους ερευνητές και κυρίως ανήκει σε ολόκληρη την κοινωνία. Χθές χτυπήθηκαν οι ερευνητές, σήμερα η συμφοιτήτρια μας διώκεται με πειθαρχικά, αύριο θα χτυπήσουν οποιονδήποτε και οποιαδήποτε από εμάς αντιδρά στη σιωπή που προσπαθουν να μας επιβάλλουν!
ν+3 χρόνια για να διαγραφούμε? Καλύτερα ν+3 λόγοι για να αντισταθούμε
Ένας από του μεγαλύτερους μύθους που διαδίδει η κυβέρνηση της ΝΔ και η νεολαία της η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ είναι πως ένας από τους λόγους της υποβάθμισης των πανεπιστημίων είναι οι φοιτητές που δεν τελειώνουν τις σπουδές τους «στην ώρα τους». Τι σημαίνει όμως στην πραγματικότητα «τελειώνω τις σπουδές στην ώρα μου»; Σημαίνει πως δεν αντιμετωπίζω οικονομικές δυσκολίες και άρα δεν χρειάζεται να εργάζομαι, οπότε δεν με επηρεάζουν τα ακριβά ενοίκια και οι τιμές στα σούπερ μάρκετ. Σημαίνει ότι όλοι έχουμε τους ίδιους ρυθμούς στο να αντιλαμβανόμαστε το αντικείμενο των μαθημάτων. Σημαίνει πως δεν πιεζόμαστε από το όριο δήλωσης, πως παλέυουμε να είμαστε στα τραγικά μικρά ποσοστά επιτυχίας του 20% στην αντοχή υλικών και στην μηχανική 2 που είναι κάποια από τα πιο σημαντικά μαθήματα της σχολής. Σημαίνει πως έχω θυσιάσει όλο τον ελεύθερο μου χρόνο στο να μπαίνω στα μαθήματα, να διαβάζω για τη εξεταστική και να παραδίδω υποχρεωτικές εργασίες, μην αφήνοντας το περιθώριο στον/στην εαυτό/ή μου να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο με απασχολεί και με εμπνέει ή να πάω στην Γενική Συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου, για να συζητήσω και να πάρω αποφάσεις που αφορούν το μέλλον μου. Ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια σχολή όπου ο μέσος όρος αποφοίτησης είναι τα 7 χρόνια!
Για το casus belli της γενιάς μας: το δικαίωμά μας να σπουδάζουμε δωρεάν με ισχυρά πτυχία!
Γιατί όπως φαίνεται προτεραιότητα του ΕΜΠ και της κυβέρνησης της ΝΔ είναι μετά τον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια να ανοίξει παράρτημα το ίδρυμά μας στην Κύπρο με δίδακτρα και με ισάξια πτυχία με τα δικά μας με τη μόνη διαφορά ότι αυτά θα…αγοράζονται! Το περσινό φοιτητικό κίνημα των 10 εβδομάδων καταλήψεων μας θυμίζει ότι αυτό δεν μπορεί και δεν θα το αφήσουμε να περάσει στα ψιλά! Οι πρόσφατες δηλώσεις μάλιστα για δίδακτρα σε σχολές για όσους δεν πέρασαν τις πανελλήνιες κάνει ακόμα πιο ξεκάθαρο ότι τα δίδακτρα θα εφαρμοστούν την επόμενη μέρα σε όλους εμας που σπουδάζουμε ήδη στο δημόσιο πανεπιστήμιο ενώ είναι πλέον φανερό ότι τα πτυχία μας τίθενται υπό διακύβευμα και όσον αφορά την αξία τους αλλά και την ενιαιότητά τους!
Εμείς απέναντι σε όλα αυτά, φανταζόμαστε ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν που μας χωράει όλες και όλους και μπορούμε να σπουδάσουμε χωρίς αποκλεισμούς! Έναν χώρο που δεν θα αποτελεί ένα εξεταστικό κέντρο αλλά έναν ζωντανό κοινωνικό χώρο, στον οποίο θα βρισκόμαστε με τους συμφοιτητές και τις συμφοιτήτριες μας θα συζητάμε και θα ανταλλάσσουμε απόψεις, όπου η αμφιβολία και η αμφισβήτηση υπάρχουν, όπου θα αποφασίζουμε από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο μέχρι και τα μεγαλύτερα κοινωνικά ζητήματα όπως η γενοκτονία της Παλαιστίνης και θα αγωνιζόμαστε συλλογικά απέναντι σε όσα μας πλήττουν εντός και εκτος της σχολής.
Γι’ αυτο όλες και όλοι στη Γενική μας Συνέλευση την Τρίτη 15/10 στη 13:30!
ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
