
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 7/11: 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Η εξέγερση των φοιτητ(ρι)ών στο Πολυτεχνείο το 73’, κάνει το Νοέμβρη να ναι πάντα συνυφασμένος με την Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Αντίσταση. Να είναι συνδεδεμένος με τον δίκαιο και αυτονόητο αγώνα για ψωμί και παιδεία. Είναι πηγή έμπνευσης και κουράγιου για την νεολαία, τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, τους λαούς του κόσμου. Είναι ο ίδιος ο αγώνας εκείνης της νεολαίας, που μας προκαλεί να σκιαγραφήσουμε την σημερινή πραγματικότητα και να αναλογιστούμε, ποια θέλουμε να ναι η δικιά μας στάση, απέναντι σ’ όσα βιώνουμε. Η δεδομένη χρονική περίοδος, η οποία χαρακτηρίζεται από μια διαρκή επίθεση της ΝΔ σε όλα τα μέτωπα της κοινωνίας, επιτάσσει να θυμηθούμε τους αγώνες του ’73, να αντιληφθούμε τι πέτυχαν και να παλέψουμε ακόμη περισσότερο για τις ανάγκες μας!
Είναι λογικό να αναρωτηθούμε γιατί αυτός ο αγώνας των φοιτητ(ρι)ών πριν από 50 χρόνια ήταν τόσο σημαντικός. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες το 1973 χρησιμοποίησαν τις σχολές τους ως εκείνο το μέσο, το οποίο μπορεί να πετύχει να εκφραστεί μια ολόκληρη οργή απέναντι στο καθεστώς. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σήμανε την αρχή για μια κοινωνική αναταραχή που κατάφερε να ρίξει την χούντα. Ακριβώς για αυτό τα τανκ μπήκαν μέσα στο Πολυτεχνείο, για να τρομοκρατήσουν όσους και όσες αγωνίζονταν και να βάλλουν φρένο στις διεκδικήσεις τους. Ο αντιδικτατορικός αγώνας μέσα στα πανεπιστήμια, τα κατέστησε χώρους όπου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες συζητούσαν, προβληματίζονταν, αμφισβητούσαν και που εν τέλει διεκδικούσαν μέσω των φοιτητικών συλλόγων τους, χώρους που καμία κρατική κατασταλτική δύναμη δεν είχε θέση.
Το πανεπιστήμιο, λοιπόν, όπως το γνωρίζουμε δέχεται μια έντονη και διαρκή επίθεση από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια. Η ΝΔ μέσα από νόμους προηγούμενων ετών (νόμος Κ-Χ, ίδρυση της ΟΠΠΙ, διαγραφές, ΕΒΕ) προσπαθεί να αλλάξει ριζικά το πανεπιστήμιο, τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα αυτού, την επαγγελματική μας προοπτική και να διαλύσει την συλλογική μας διεκδίκηση μέσα σε αυτό. Με τις πρόσφατες εξαγγελίες για την αναθεώρηση/παράκαμψη του άρθρου 16 (του άρθρου εκείνου που κατοχυρώνει ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν) βλέπουμε ξεκάθαρα τις διαθέσεις της για την δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, τα οποία θα λειτουργούν παράλληλα με τα δημόσια. Όλο αυτο το αφήγημα υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων πατάει πάνω στην χρόνια υποχρηματοδότηση και άρα υποβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως η ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων σημαίνει πως κάποιος θα έχει την δυνατότητα να μπαίνει σε αυτό και να αγοράζει επί της ουσίας ένα πτυχίο με τα ίδια ακριβώς επαγγελματικά δικαιώματα με κάποιον ο οποίος κόπιασε για να περάσει στο δημόσιο ειδικά αν αναλογιστούμε τα χρήματα που έχει δώσει στα φροντιστήρια αλλά και την ΕΒΕ. Σε ένα δεύτερο επίπεδο (και απο την διεθνή εμπειρία στην Ευρώπη) είναι γεγονός πως η συνύπαρξη ιδιωτικών και δημόσιων πανεπιστημίων θα οδηγήσει στην επιβολή διδάκτρων στα δημόσια. Για εμάς δεν νοείται να πληρώνουμε για τις σπουδές και το πτυχίο μας!
Όπως, λοιπόν, οι φοιτήτριες και οι φοιτητές το 1973 αγωνίστηκαν για την δημοκρατία, το δημόσιο, δωρεάν πανεπιστήμιο και την συλλογική πάλη εντός του, πετυχαίνοντας μάλιστα την συνταγματική κατοχύρωση του άρθρου 16 το ‘74, έτσι και σήμερα θα αγωνιστούμε και εμείς για δημόσιες και δωρεάν σπουδές, για ένα πανεπιστήμιο με επαρκή χρηματοδότηση, ποιοτική και δωρεάν φοιτητική μέριμνα , για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό.
Απέναντι, λοιπόν, στα πραγματικά προβλήματα των ιδρυμάτων όπως οι ελλείψεις αιθουσών και καθηγητών, οι οποίες υπάρχουν καθημερινά και στην σχολή μας, βλέπουμε να μπαίνουν διαφορετικές προτεραιότητες τόσο από την διοίκηση του ΕΜΠ όσο και από την ΝΔ. Τους είδαμε, λοιπόν, την προηγούμενη εβδομάδα να φέρνουν για μια ακόμη φορά την αστυνομία με τα ΜΑΤ μέσα στο ίδρυμα (στους Χημ.Μηχ) καταπατώντας το άσυλο με στόχο να εκκενώσουν έναν πολιτικό χώρο φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να γκρεμίζουν μια ολόκληρη αίθουσα και να καταστρέφουν υλικό πολιτικών δυνάμεων. Εμείς, όμως, δεν έχουμε αυταπάτες- ξέρουμε πολύ καλά ότι στόχος τους δεν είναι ούτε ο “εκδημοκρατισμός” ούτε ο “εκσυγχρονισμός” των πανεπιστημίων! Στόχος τους είναι πανεπιστήμια αποστειρωμένα με μία καθημερινότητα ασφυκτική- με μία καθημερινότητα που θα αρχίζει και θα τελειώνει με διάβασμα, μαθήματα και άγχος να τελειώσουμε στην ώρα μας για να μην διαγραφούμε. Ένα πανεπιστήμιο ουσιαστικά χωρίς κανένα προβληματισμό, συζήτηση και διεκδίκηση!
Το πανεπιστήμιο, ωστόσο, ούτε αποκομμένο είναι από την κοινωνία και τους αγώνες της ούτε και αποκομμένο από τον πολιτικό διάλογο και την συλλογική πάλη- όπως θέλουν να το κάνουν. Οι διεκδικήσεις ολόκληρης της κοινωνίας μας αφορούν όλους και μπορούμε να τις στηρίξουμε μέσα από τον φοιτητικό μας σύλλογο- δεν θα μείνουμε αμέτοχες/οι, λοιπόν, στο έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή κατά του Παλαιστινιακού λαού! Ενός λαού που εδώ και 75 χρόνια βρίσκεται υπό την κατοχή του Ισραήλ με τη βοήθεια και την συναίνεση του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ και είναι ενταγμένο σε ένα καθεστώς Απαρτχάιντ όπου οι Παλαιστίνιοι φυλακίζονται αναίτια, χάνουν κάθε θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, βομβαρδίζονται σε καθημερινή βάση και συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε νερό και ρεύμα! Όσο κι αν προσπαθούν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης μαζί με τα ελληνικά και την ίδια την κυβέρνηση της ΝΔ και την παράταξή της την ΔΑΠ να συγκαλύψουν τα εγκλήματα του Ισραήλ και να τα αποκρύψουν-εμείς ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν άλλες λέξεις που να χαρακτηρίζουν αυτό που γίνεται στη Γάζα πέρα από: εθνοκάθαρση, εγκλήματα πολέμου, γενοκτονία!
Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις μπορούμε να δώσουμε και πάλι αξία στην φετινή 17 Νοέμβρη και να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε συλλογικά και από τα κάτω για τον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου!
Συζητάμε και αποφασίζουμε συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά το πώς θα αγωνιστούμε στο σήμερα!
Για αυτό όλες και όλοι την Τρίτη 7/11 στο Αμφιθέατρο ½, στη 13:00!
Το event της εκδήλωσης: https://fb.me/e/1mPU3qIQT
ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ