Εμένα μου έλειψε το Γκίνη. Η άνεση των σχεδιαστηρίων, των χώρων, το μεγάλο ύψος της αίθουσας (!), σε σχέση με τις κλειστοφοβικές, στείρες και "πυκνές" αίθουσες των Νέων Κτιρίων. Δεν μου έλειψε βέβαια το...αμφιθέατρο, αλλά όπως είπα αυτό λύνεται σχετικά εύκολα. Όσον αφορά στο πάνω αμφιθέατρο, δεν έτυχε να γράψω, αλλά σίγουρα πρέπει να είναι πολύ καλό (για να μη μιλήσω για τη...μεγάλη υψομετρική διαφορά που βολεύει στην...παρατήρηση

). Ωστόσο, δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε...2 αμφιθέατρα για να διαμορφώσουμε αυτή την άποψη υπεροχής των υποδομών. Σίγουρα, ένα πιο καινούργιο και καθαρό κτίριο, αλλά οι αίθουσες και τα άλλα αμφιθέατρα δεν είναι καθόλου "τέλεια" για εξέταση.
Για τους επαρχιώτες τα'παμε, ζορίζονται μερικοί λίγο να φτάσουν κέντρο, αλλά δεν πρέπει να σηκωθούν πριν τις 6:30 για να είναι σίγουροι πως θα φτάσουν στην ώρα τους.
Συγγνώμη ρε παιδιά, αλλά εγώ υπερβολικός είμαι που θεωρώ ανόητο να χαρακτηρίζεται ως
ζόρισμα ένα σύνολο 7 πήγαινε-7 έλα με το 608 από τη Ζωγράφου στο Γκίνη μέσα σε ένα μήνα;;; Μόνο ζόρι δεν είναι αυτό. Ας ρωτήσουν πόσο "ωραία" τα περνάμε εμείς που πάμε κάθε μέρα με αυτό το μαμημένο το 242 παρέα με τις μάζες των (αγαπητών ποιοτικά, μισητών "ποσοτικά") ηλεκτρολόγων (

), και το μετρό.
Και επίσης απ'όσο ξέρω από την εμπειρία μου (και εγώ από την επαρχία είμαι), όχι,
δεν μένει το σύνολο των επαρχιωτών Ζωγράφου. Μένει ένα μεγάλο ποσοστό, γύρω στο 70%. Αλλά υπάρχουν πολλοί οι οποίοι είτε μένουν σε οικογενειακά σπίτια/σπίτια συγγενών σε random περιοχές της Αττικής, είτε μένουν σε γειτονικές της Ζωγράφου περιοχές (Αμπελόκηποι, Ιλίσσια, Καισαριανή, Γουδή), ώστε να βρίσκονται πιο κοντά στο κέντρο της Αθήνας.