

Όλα πάντως δεν είναι θέμα ισορροπιών; Μήπως στην μάζη μεταξύ ηθικής και επιθυμιών δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτος νικητής; Η ανικανότητά μας να ελέγξουμε τα πάντα δεν είναι πηγή δυστυχίας πολλές φορές; Αλλά δεν είναι δίκαιο το τίμημα δεδομένου πως η ίδια ανικανότητα και μας φέρνει ευτυχία και μας βγάζει από την ανουσιότητα που θα συνόδευε ένα πλήρως ελεγχόμενο κόσμο;