Αγαπημένοι στίχοι - τραγούδια

[rossi46]

Και μιας και πιάσε χειμώνας full
Amon Amarth- Under The Northern Star http://www.youtube.com/watch?v=DsI-a-UKIGA

The icy winter is creeping near
Dark skies above us
Biting frost is in the air
Darkness surrounds us

The cold, piercing autumn breeze
Fills the longship sail
Soon the lakes and seas will freeze
And snow will lay its veil

Many years we've been away
The oceans we have roamed
Now the north star guides us on our way
As we are headed home

The many hardships we've endured
Have brought us rich reward
Now the north star guides us home
With cargo full of gold

Many friends died on the way
Only few of us survived
But I would gladly take their place
In Oden's hall up high

The icy winter is creeping near
Dark skies above us
Biting frost is in the air
Darkness surrounds us

Soon the lakes and seas will freeze
Snow will lay its veil
And we will long for the summer breeze
When we can set our sails

[doodookopoulos]

Ετσι κι αλλιως, οπλιζεις οπως θες
δεν εισαι σαν τα αλλα τα στανταρ που ειχα
ετσι κι αλλιως δουλευεις με τριβες
σε σενα αυτο που εψαχνα χρονια βρηκα

Λογικη μην ψαχνεις, με το ωπλισμενο
σ' αγαπαω τοσοοοοοο ΠΡΟΕΝΤΕΤΑΜΕΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!

(μερντε εστω ενα τετραστιχο μπορει να κανει την διαφορα, δεν χρειαζεται να γραψεις ολοκληρο τραγουδι αμα δεν σου βγανει...μερικα σημεια παντως ειναι πολυ καλα)

http://www.youtube.com/watch?v=CPMAsn5Z ... re=related

[merde_conserve]

Αφιερωμένο στους καιρούς μας, σε όσους πήγαν έξω, σε όσους πολλούς θα πάνε, και φυσικά στο intelx86 που γουστάρει Κηλαηδόνη.

http://www.youtube.com/watch?v=VsgczP1c ... re=related

“Μια λύση μετανάστευση
όταν η ανεργία
την χώρα μας μαστίζει
μα στην οικονομία
ας δούμε τι κοστίζει
μια λύση μετανάστευση
σε πλάνο ατομικό

Όταν εργάτης φεύγεις
δεκαοκτώ χρονό
στον τόπο σου ακόμα
είσαι παθητικό
κι ενώ έχεις κοστίσει
στον τόπο στον λαό
σε ξένο τόπο δίνεις
το ενεργητικό

Από την άλλη πάλι
στον ντόπιο αφεντικό
το άνεργο στοιχείο
επαναστατικό

Μια λύση μετανάστευση
για σένα απελπισίας
ανάγκες που μπαλώνει
μα το δικό σου τόπο
το βλέπεις πως ζημιώνει
μια λύση μετανάστευση
σε πλάνο ατομικό”

[rossi46]

In Flames - Moonshield http://www.youtube.com/watch?v=BP6aP8wA-as
Album: The Jester Race
Song: Moonshield
Year: 1996

Tired of dull ages, I walk the same ground,
Collecting the tragedies still
Hollow ambitions in a hollow mind
Carried my cross to the hill

And how I lust for the dance and the fire
Deep of the nectarine sunset to drink
Spill me the wind and its fire
To steal of the colors - I'm the moonshield

Shattered hope became my guide
And grief and pain my friends
A brother pact in a blood-ink penned
Declare my silent end

Naked an dying under worlds of silent stone
Reaching for the moonshield that once upon us shone

And how I lust for the dance and the fire
deep of the nectarine sunset to drink
spill me the wind and its fire
to steal of the colors

I'm the... I'm the... I'm the...
I'm the moonshield

[lawine]

Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου - Νικηφόρου Βρεττάκου

....Μην με μαρτυρήσεις!
Και προπαντός να μην του πεις
πως μ'εγκατέλειψε η ελπίδα !

Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο σημείωσε τα φαράγγια
που πέρασα, και τις κορφές που πάτησα και τ'άστρα
που είδα. Πες τους από μένα,
πες τους απ'τα δάκρυά μου
ότι επιμένω ακόμα πως ο κόσμος
είναι όμορφος!

@dimos

[doodookopoulos]

Aγαπημενο κουλο τετραστιχο

Τα τραγουδια που γραφω σπανια εχουν ρεφρεν
Δε φοραω σουτιεν, ουτε ζω στο Αινταχο
Μενω στην Καλλιθεα κι αγαπαω μια Κικη
Η ζωη μονο ετσι ειναι ωραια

(απο το τραγουδι του Φοιβου Δεληβορια "Η Κικη καθε βραδυ")

[Τσαπέκης Γιάννης]

Iron Maiden
Rime Of The Ancient Mariner


Hear the rime of the Ancient Mariner
See his eye as he stops one of three
Mesmerises one of the wedding guests
Stay here and listen to the nightmares of the sea

And the music plays on, as the bride passes by
Caught by his spell and the Mariner tells his tale

Driven south to the land of snow and ice
To a place where nobody's been
Through the snow fog flies on the albatross
Hailed in God's name, hoping good luck it brings

And the ship sails on, back to the north
Through the fog and ice and the albatross follows on

The mariner kills the bird of good omen
His shipmates cry against what he's done
But when the fog clears, they justify him
And make themselves a part of the crime

Sailing on and on and North across the sea
Sailing on and on and North 'til all is calm

The albatross begins with its vengeance
A terrible curse a thirst has begun
His shipmates blame bad luck on the Mariner
About his neck, the dead bird is hung

And the curse goes on and on and on at sea
And the thirst goes on and on for them and me

"Day after day, day after day we stuck nor breath nor motion
As idle as a painted ship upon a painted ocean
Water, water everywhere and all the boards did shrink
Water, water everywhere nor any drop to drink"
[Samuel Taylor Coleridge (1798-1834)]

There, calls the Mariner, there comes a ship over the line
But how can she sail with no wind in her sails and no tide

See... onward she comes
Oward she nears, out of the sun
See... She has no crew
She has no life, wait but there's two

Death and she Life in Death, they throw their dice for the crew
She wins the Mariner and he belongs to her now

Then... crew one by one
They drop down dead, two hundred men
She... She, Life in Death
She lets him live, her chosen one

"One after one, by the star-dogged moon,
too quick for groan nor sigh
each turned his face with a ghastly pang,
and cursed me with his eye
four times fifty living men
(and I heard nor sigh nor groan)
with heavy thump, a lifeless lump,
they dropped down one by one"
[Samuel Taylor Coleridge (1798-1834)]

The curse it lives on in their eyes
The Mariner he wished he'd die
Along with the sea creatures
But they lived on, so did he

And by the light of the moon
He prays for their beauty not doom
With heart he blesses them
God's creatures all of them too

Then the spell starts to break
The albatross falls from his neck
Sinks down like lead into the sea
Then down in falls comes the rain

Hear the groans of the long dead seamen
See them stir as they start to rise
Bodies lifted by good spirits
None of them speak and they're lifeless in their eyes

And revenge is still sought, penance starts again
Cast into a trance and the nightmare carries on

Now the curse is finally lifted
And the Mariner sights his home
Spirits go from the long dead bodies
Form their own light and the Mariner's left alone

And then a boat came sailing towards him
It was a joy he could not believe
The pilots boat, his son and the hermit
Penance of life will fall onto Him

And the ship sinks like lead into the sea
And the hermit shrieves the Mariner of his sins

The Mariner's bound to tell of his story
To tell his tale wherever he goes
To teach God's word by his own example
That we must love all things that God made

And the wedding guest's a sad and wiser man
And the tale goes on and on and on

UP THE IRONS!!!!!!!!

[Akainu]

Ένα άψυχο σώμα
μ'ένα μήλο στο στόμα
(σιγά θα κλάσω)
γύρω-γύρω πατάτες
ΦΑΤΕ

Spoiler: show

ΜΑΛΑΚΕΣ

Άπο το τραγούδι "Ωδή στα διάφανα κρίνα" από το συγκρότημα

Spoiler: show

"ΑΡΧΙΔΙΑ"

[lawine]

Όρνιθες - Πάροδος (1962)
Πού πού πού πού πού πού `ναι αυτός
που μας εκάλεσε;
Πού πού πού πού σε ποιο μέρος βόσκει;
Tι τι τι τι τι τι τι `ν’ η αιτία;
Ποιο ποιο ποιο ποιο ποιο ποιος ο λόγος;
Πώς, πούθε, ποιοι `ναι,
πού `ναι, πες μας, δε θα πεις;

A, προδοθήκαμε, επάθαμε ανόσια,
τούτος ήτανε φίλος μας κι έβοσκε
στα χωράφια μαζί μας σαν σύντροφος.
Καταπάτησε νόμους αρχαίους
και τους όρκους των όρνιων επρόδωσε.

Με δόλο εδώ μας κάλεσε
κοντά σε γένος άνομο
που πάντα εχτρός μας στάθηκε
πάντα τροφή μας έκανε.

Αμή με τούτο τ’ όρνιο μας
ύστερα θα τα ειπούμε
μόνον ετούτοι οι γέροι λέω,
ευθύς να το πληρώσουν:
κομμάτια να τους κάνουμε
κομμάτια να τους φάμε
Α, προδοθήκαμε, πάθαμε ανόσια.

Εμπρός, απάνω τους ριχτείτε,
εμπρός με ορμή σκοτώστε τους,
εμπρός με τις φτερούγες σας
παντού περικυκλώστε τους
κι οι δυο τους να βογκήξουνε
να φάνε χώμα οι μύτες τους
γιατί ούτε σκιερό βουνό
ούτε κι αιθέριο σύννεφο
ούτε και πέλαγο ψαρό
μπορεί να τους γλιτώσει αυτούς
από τα νύχια τούτα μου.
E! μην κοντοστεκόσαστε,
εμπρός να τους μαδήσουμε,
απάνω τους νυχιές, τσιμπιές
πού `ν’ ο ταξίαρχος; εμπρός,
να προχωρήσει το ελαφρό.

Αέρα, κελελέφ!
χαμηλώστε μπρος τις μύτες,
μην κοντοστεκόσαστε,
βάρα, χτύπα, μάδα, δείρε,
το τσουκάλι σπάσε πρώτα.

Μάνος Χατζιδάκις - Όρνιθες Πάροδος

@ έναν αγαπημένο φίλο που μου λείπει ιδιαίτερα, κατά mqn airetikos!

[Electra]

Ναι. Οτι κι αν γινει στον κοσμο αυτο
θα εξακολουθω να χρωσταω το μπετο
κι αν ερθουν ελεγχοι και σεισμοι
θα'ναι για μενα οι ικανοτικοι!
κι αν ερθει παλι κατακλυσμός
θα'σαι για μενα ο υδραυλικος

http://www.youtube.com/watch?v=mYSjJBcdQMM