Ο Δαίμων των blogs

[neaoktana]

Οι άνδρες έχουν την τάση να είναι άπιστοι...

ακόμη κι όταν έχουν την πιο όμορφη γυναίκα δίπλα τους.

η συνέχεια εδώ: http://mogadishu.capitalblogs.gr/listArticles.asp

[neaoktana]

Η σύγκρουση των πολιτισμών, η τραγωδία του ΟΗΕ και η αμφισβήτηση του Διεθνούς δικαίου

Η ΕΙΔΗΣΗ:
"Επτά αλλοδαποί εργαζόμενοι του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν δολοφονήθηκαν στη βόρεια αφγανική πόλη Μαζάρ-ι-Σαρίφ μετά από διαδήλωση διαμαρτυρίας για τον πάστορα στις ΗΠΑ που έκαψε το Κοράνι, όπως ανακοίνωσε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με την αστυνομία, δύο από αυτούς αποκεφαλίστηκαν".

<Την εποχή της οριζόντιας πληροφόρησης όλα μαθαίνονται. Ο ρόλος του διαδικτύου στην ταχύτατη μεταμόρφωση του κόσμου δεν έχει ακόμα κατανοηθεί. Κάποτε μάθαινε ο κοσμάκης τι γίνεται στον κόσμο απο την τηλεόραση. Ο μηχανισμός της τηλεόρασης είναι ταυτόχρονα φίλτρο εκτός απο τις άλλες κακές πλευρές που του έχουν αποδοθεί.
Σήμερα η πληροφορία διαδίδεται οριζόντια και με μεγάλη ταχύτητα.
Δεν έχω λόγια να σχολιάσω τον πάστορα στις ΗΠΑ. Προφανώς έκανε το show του για το ποίμνιό του. Οι απόψεις για ανώτερες η κατώτερες θρησκείες και πολιτισμούς είναι αυτές που αναδύονται μέσα και απο τις δύο πράξεις. Ο πάστορας και ο αφγανικός όχλος το ίδιο θεό πιστεύουν.>

Περισσότερα εδώ: http://maecenas.capitalblogs.gr/showArt ... ment217403
Διαβάστε και τα σχόλια

[neaoktana]

Η ποιότητα της φτώχιας

1965, δεκατεσσάρης τότε, πήγαινα σχολείο, κάναμε μόνο απόγευμα, γιατί το γυμνάσιο μας στεγαζόταν με νοίκι σε ένα ιδωτικό δημοτικό, γύριζα σπίτι, και την άλλη μέρα πάλι το ίδιο.
Ο πατέρας μου, τη μόνη κοινωνική υπηρεσία που χρησιμοποίησε στη ζωή του ήταν το ΙΚΑ. Το πλήρωνε, κι εκείνο τον περίθαλπτε και τον συνταξιοδότησε.
Κάθε μέρα, ξεκίναγε για τη δουλειά, χαμάλης ήτανε, περιμένοντας ότι όλο και κάποιος θα θέλει να κουβαλήσει πράγματα, και έτσι θα κάνει κι αυτός μεροκάματο.
Αλλες μέρες ερχόταν με πολλά, σχετικά λεφτά, άλλες χωρίς ούτε μία δραχμή.
Πέρασε 35 χρόνια δουλειάς, χωρίς ουτέ μία μέρα να είχε τη σιγουριά ότι αύριο θα έχει μεροκάματο.
Από δύο χρονών, που έφυγε από το χωριό του το Μπαξέκιοι στην Πόλη, μέχρι που πέθανε, ποτέ δεν έιχε σιγουριά για την επόμενη μέρα.

Ηταν , και παρέμεινε οικονομικά φτωχός.
Ψυχολογικά όμως κατά ένα περίεργο τρόπο, ήταν πάντα ο ένας , ο μοναδικός.
Ηταν δηλαδή ένας ψυχολογικά πλούσιος, οικονομικός φτωχός.

ΚΑι αυτό τελικά είναι που διαφέρει μεταξύ του μεταπολεμικού φτωχού στην Ελλάδα,
με τον σημερινό νεοφτωχό στην ίδια χώρα.
Οτι ο σημερινός φτωχός, είναι πρώτα,ψυχολογικά φτωχός.
Μπορεί οικονομικά να είναι σε καλή κατάσταση, όμως το σύστημα, έχει καταφέρει να τον εξοντώσει ψυχολογικά, πριν του αφαιρέσει την οικονομική δύναμη.

Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο εδώ: http://irasot.capitalblogs.gr/showArtic ... 92&blid=25
Ο συντάκτης του είναι Συνάδελφος, προσφάτως συνταξιούχος Καθηγητής ΑΤΕΙ

[neaoktana]

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ: «Γραμματείς και πρεσβύτεροι αιώνες»

«Ιδού η μικροτάτη Παρασκευή πάλι
σε βαφή Μεγάλης βουτηγμένη.

Μέτωπο αιμάτινο σου πλέκουν τ’ ακανθώδη έθιμα
και επί τον ιματισμόν σου έβαλαν κλήρο
η νηστεία ο Μπαχ τα βαρελότα και η μέθοδος
να φτάνει με καρφιά στα άκρα του ο πόνος.

Τι κι αν εσχίσθη το καταπέτασμα των χαμομηλιών
τι κι αν χρωμάτων στρατιαί εξεπλήττοντο
σταύρωσον σταύρωσον αλαλάζουν
τα κρεοπωλεία οι ψησταριές κι οι φούρνοι.

Δε μ’ άκουσες.
Αφησες ανύμφευτη την κόμη της Μαγδαληνής
και σπατάλησες το σπάνιο Νυμφίο άρωμά σου
για να κάνεις τεστ αληθείας στην αγάπη, στον πλησίον.

Σου φώναζα να τους αφήσεις όπως είναι
όπως τους παραλάβαμε από την υπαρξιακή παράδοση
όπως περιγράφτηκαν από στόμα σε στόμα
από πικρό ποτήριον σε πικρότερο. Δε γλίτωσε
σταυρώθηκε όποιος διανοήθηκε να τους επαληθεύσει.

Προσκυνώ το οικείον προσφιλές μου σφάλμα σου.
Εν συντριβή περιστρέφω τη σούβλα
αδημονώντας σε αμνέ μας».

Από εδώ: http://maecenas.capitalblogs.gr/showArt ... ment218294

[ili@]

«Το ταξίδι μου έμαθε ότι δεν ξέρω τίποτα»

Στη στήλη "Grεεκς" οι Ελληνες που ζουν, προσωρινά ή για πάντα, σε διάφορες χώρες του κόσμου αφηγούνται τις αληθινές τους ιστορίες και μιλούν για την Ελλάδα του χθές και του σήμερα.

Το όνομά μου είναι Γιώργος Κωνσταντίνου. Γεννήθηκα τον Δεκέμβριο του 1967 στην Θεσσαλονίκη. Την ημέρα που ο βασιλιάς έφυγε από την Ελλάδα. Στην Χούντα θυμάμαι τον πατέρα μου, δεξιός, να ακούει Θεοδωράκη και να μας λέει «μη τυχόν το πείτε σε κανέναν». Στο δημοτικό θυμάμαι έναν συμμαθητή μου που μας έλεγαν να μην του μιλάμε. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί. Ήταν ο «Άλλος». Ως παιδί, διάβαζα κόμιξ, κυρίως το «Μπλεκ» - τον ήρωα της εξεγερμένης Αμερικής ενάντια στους Άγγλους. Και έτρεχα στις αλάνες. Κάποια στιγμή ξύπνησα και είδα ότι ο πεζός περίσσευε απέναντι στο αυτοκίνητο...
http://gazikapllani.blogspot.com/2011/04/blog-post.html

[neaoktana]

Τo BLOG του Γιάννη Κάφκα (που χτυπήθηκε βάναυσα από μπάτσους και χαροπαλεύει στο Κρατικό)

http://diffusedlight.blogspot.com/

[DimaCivil]

Ένα πολύ ενδιαφέρον φωτογραφικό blog..

http://photostudio112.blogspot.com

[neaoktana]

Οι πολίτες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας μίλησαν. Εμείς πότε;


Aντιγράφω απο το site "Αυτονομία ενάντια στη βαρβαρότητα" http://eagainst.com/

Παρά την πιθανή διαφωνία που μπορεί να έχει κανείς αναμφίβολα πρόκειται για μια άλλη φωνή διαφορετική απο την ξύλινη γλώσσα των προστατών του λαϊκου συμφέροντος της δεξιάς και της αριστεράς.

Στις μέρες μας πυκνώνουν οι φωνές που ζητάνε επιστροφή στην νομιμοποίηση του επιπέδου των καθημερινών πολιτών. ¨Ενα κίνημα κοινοτισμού (Community Spirit) διαπερνά τον Δυτικό κόσμο. Σε πολλές χώρες και ανάλογα με τις συνθήκες παίρνει πιο "συντηρητικό" ή πιο "προδευτικό" περιεχόμενο. Η κεντρική ιδέα είναι μία: Θεσμοί απο τους πολίτες για τους πολίτες. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία του Δυτικού κόσμου οδηγήθηκε στην ισχύ μη αντιπροσωπευτικών θεσμών, επικεφαλής των οποίων τοποθετούνται ανθρωποι, που πολλές φορές η απουσία εκλογικής έγκρισής τους είναι σκανδαλώδης.

Φίλη μεν Ευρώπη, φιλτέρα δε η αλήθεια

ΜΑΙΚΗΝΑΣ

Παραθέτω το κείμενο όπως το αντέγραψα απο το προαναφερόμενο site

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Περισσότερα εδώ: http://maecenas.capitalblogs.gr/showArt ... mmentstart

Δικό μου σχόλιο: Ο Lybe ανοίγει τη μπάλα στον Υβ, που σεντράρει, κεφαλιά - πάσα του Μαικήνα στη μικρή περιοχή και...

[paktomenos]

Ακολουθώντας τον δάσκαλο, παραθέτω και εγώ ένα άρθρο από τους συντρόφους (:P) του "Αυτονομία ενάντια στην Βαρβαρότητα".
Μανιφέστο για μια αληθινή δημοκρατία-Ελλάδα(διαβάστε και τα σχόλια κάτω από το άρθρο).

Αν μπορείτε διαδώστε το.

[intelx86]

Pop-Corn της πρωτομαγιάς
του Techie Chan

Πιο μικρός ήθελα να γράφω ιστορίες που να κάνουν χαρούμενους τους ανθρώπους, αλλά με αυτό δεν εννοούσα χαρούμενες ιστορίες. Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα υπερβολικά πράγματα και τις αλήθειες, είμαι κι εγώ ένα παιδί της εποχής μου. Τελοσπάντων κανείς δεν μπορεί να επιλέξει την εποχή που ζει, οπότε μεγαλώνοντας έγινα ο άγριος μπακάλης/χασάπης TechieChan.

Καθώς ζούμε το τέλος της παλιάς τάξης πραγμάτων που κάποιοι ονομάζουν μεταπολίτευση,δεν μπορώ να πω ότι λυπάμαι. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά πως χαίρομαι κιόλας.


Έτσι αυτές τις μέρες ξαναζώ εκείνη την αμφίθυμη κατάσταση που ζούσα το καλοκαίρι με τους “αγώνες” των “λαϊκών” συσσωρευτών κεφαλαίου που ονομάζουμε φορτηγατζήδες. Από τη μία δεν μπορούσα να μην κοροϊδεύω τα ψέματα των “μαχητών του αυτονόητου”, δηλαδή της κυβέρνησης, του ΙΟΒΕ και των υπόλοιπων μπαλέτων. Από την άλλη δεν έβρισκα κανένα λόγο να είμαι με το μέρος των νοικοκυραίων μιας κλειστής συντεχνίας που έλκει την καταγωγή της από την ένδοξη δικτατορία και που μας έχουν καθίσει στο σβέρκο από τότε. Γιαυτό και καθόμουν στη γωνία τρώγοντας τα ποπκόρν μου και παρακολουθώντας τα κομμάτια της παλιάς συμμαχίας να ξεσκίζονται.



Το ίδιο συμβαίνει και αυτές τις μέρες με τη νέα saga που ονομάζεται κυβέρνηση εναντίον ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.

η συνέχεια εδώ.