
AE έγραψε:Θα τω πω άλλη μια φορά: Ιδιωτικά κεφάλαια για έρευνα δεν δίνονται, παρά μόνο στις περιπτώσεις που υπάρχει η προσδοκία γρήγορου αποτελέσματος, με χαμηλό ρίσκο (π.χ. τηλεπικοινωνίες, φαρμακευτική). Αυτό δεν το λέω για να κατηγορήσω τα "κακά" ιδιωτικά κεφάλαια. Κανείς από μας δεν θα έβαζε το χέρι στην τσέπη για να χρηματοδοτήσει κάτι τόσο επισφαλές, όσο η έρευνα. Επιπλέον, με την ιδιωτική έρευνα υπάρχει ένα ακόμα προβληματάκι: τα αποτελέσματά της δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν παρά από τον ιδιώτη χρηματοδότη (που είναι και πάλι λογικό), ο οποίος θα εμποδίσει, π.χ. μέσω πατεντών, τη διάχυση της έρευνας στην κοινωνία.
Αναγκαστικά, λοιπόν, για πρακτικούς καταρχήν λόγους, το μεγάλο βάρος της χρηματοδότησης το επωμίζεται ο ίδια η κοινωνία, στην οποία ωστόσο επιστρέφει η υπεραξία της έρευνας.
Και μια λεπτομέρεις, που ίσως δεν είναι γνωστή. Τα πολλά τελευταία χρόνια, η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στην έρευνα είναι από 0%, για τα ερευνητικά προγράματα που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από ευρωπαϊκούς πόρους, έως 25%, για τα συγχρηματοδοτούμενα έργα. Γενικά, ο έλεγχος της καλής εφαρμογής των προγραμμάτων γίνεται από την ίδια την ΕΕ και, σε μικρότερο βαθμό, από τον ελληνικό θεσμικό φορέα, που είναι η Γενική Γραματεία Έρευνας και Τεχνολογίας.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: Στην αλυσίδα της έρευνας, συμμετέχετε και εσείς, μέσω των διπλωματικών σας εργασιών.
Αναμφίβολα, η ιδιωτική χρηματοδότηση έχει τα σημαντικά μειονεκτήματα της. Όμως και η κρατική, με την υπάρχουσα μορφή δεν έχει άραγε; Τεράστια κρατικά κονδύλια έχουν δαπανηθεί/σπαταληθεί κατά καιρούς, όχι μόνο στον τομέα της έρευνας αλλά και αλλού. Από μέγαλα δημόσια έργα (δρόμοι-κακοτεχνίες κ.τ.λ), μέχρι υποβρύχια και τανκς και έρευνες γύρω από την περίθαλψη της καρέτα καρέτα σε συνθήκες παγετού... Το γεγόνος ότι τα κονδύλια αύτα, τα χειρίζονταν λαμόγια που σε συνδυασμό με το ξέφραγο άμπελι που ήταν-είναι η χώρα όδηγησε στην άφαιμαξη/κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. (Όλος ο πόλεμος για αυτό γίνεται... εν τελει)
Άρα και η μη ελεγχόμενη κρατική χρηματοδότηση που δεν αξιολογείται "το έργον" σε ετήσια βάση είναι κυρίως ζημιογόνα στο σύνολο της. Και εδώ τίθεται το θέμα της αξιολόγησης που κάποιοι -στον δημόσιο τόμεα- τον φόβουνται όπως φοβάται ο διάολος το λιβάνι που λέει και η γιαγιά μου.
Στην Έλλαδα παρά το γεγονός ότι ύπαρχουν μορφές αξιολόγησης (π.χ κατά την εξέλιξη των μελών ΔΕΠ, εσωτερικές αξιολογήσεις Πανεπιστημιακών τμημάτων, αξιολογήσεις Πανεπιστημίων από Διεθνείς Φορείς) η αξιολόγηση παραμένει δαιμονοποιημένη και ταυτίζεται από ένα μεγάλο μέρος της Πανεπιστημιακής Κοινότητας με τη χειραγώγηση και τον "κακοπροαίρετο έλεγχο". Επιπλέον η αξιολόγηση αποτελεί την απόδοση αξίας με βάση ορισμένα διατυπωμένα κριτήρια. Άρα η (υπερ-)αξία μιας ερεύνας πρέπει να εκτιμηθεί και να αξιολογηθεί πράγμα το οποίο εν τέλει πότε δεν γίνεται...
Ιδιάζουσας σημασίας είναι και για τις περιπτώσεις που ζητείται feedback για την ολοκλήρωση ή και συνέχιση ενός προγράμματος. Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά η διαδικασία της αξιολογήσης στο κομμάτι της έρευνας που κρατικο-χρηματοδοτείται, δεν υφίσταται.
Μέχρι πρότινος (προ ΔΝΤ) η ΕΕ μας είχε άφησει μόνους μας να κάνουμε κουμάντο. Ο έλεγχος της ΕΕ γινόταν, επί εποχής Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης, και τα ετήσια πρόστιμα έπεφταν βρόχη και μυαλό δεν βάζαμε.
Προσωπικά πιστευω, οτι η κακοδιαχείριση των κρατικών κονδυλίων απο τα πανεπιστημια τους καιρους "τους καλούς", ευθύνεται εν πολλοις για τη σημερινη κατασταση. Μεσα σε αυτην, την πληρωνουν εργαζομενοι (καποιοι δικαιως-καποιοι αδικως) και οι συνεπειες των οριζοντιων αυτων μετρων ερχονται σαν διαλυομενο ντόμινο να υποβαθμισουν το ελληνικο πανεπιστημιο ακομα περισσοτερο. Δεν μπορω να δεχτώ οτι τα πανεπιστήμια είναι άμοιρα ευθυνών σε καμία περίπτωση. Ολοκληρο ΕΜΠ δεν εχει οργανογραμμα... Ούτε οι ιδιοι οι προεδροι των τμημάτων δεν ξερουν τους υπαλλήλους τους και τις αρμοδιότητες αυτών...
Νομίζω ότι όλα είναι αλληλένδετα μετάξυ τους! Κακοδιαχείριση- Έλλειψη Σωστού Ελέγχου (ναι από το κράτος γιατί όχι;)- Αδιαφάνεια- Κοινωνικοεπαγγελματικά Ρουσφέτια- Έλλειψη Όρθης Πολιτικής Βούλησης =(συγχρονη ιστορια της ελλαδας) ...μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Τα Ελληνικά Πανεπιστημία τις παραπάνω λέξεις τις γνωρίζουν δυστυχώς καλά.. Συγχωρέστε με αν το βλέπω κυνικά, αλλά αυτός ο αγώνας είναι εκ προοιμίου χαμένος. Και διάλογος να υπάρξει μεταξύ πανεπιστημιου-κυβερνησης, θα γινει για τα μάτια του κόσμου και μόνο.
Συγγνώμη αν ξέφυγα από το θέμα της έρευνας, αλλά βλέπω μια συσχέτιση ολών αυτών.