
Απάντηση στον χρήστη dirtyharry
Τουλάχιστον εγώ, ο συνάδελφος σου είμαι "σκεπτόμενος" σε αντίθεση με εσένα που το καλύτερο επίθετο που μπορεί να σε περιγράψει βάσει όσων γράφεις, έχει ως πρώτο συνθετικό οικοδομικό υλικό ευρείας χρήσης και δεύτερο συνθετικό τη λέξη "βλάκας".
Για να διεγείρω λίγο τα εγκεφαλικά σου κύτταρα, μπας και "σκεφτείς" λίγο και εσύ σου παραθέτω κάποιες αλήθειες που ούτε τις γράψαν, ούτε τις παραδέχτηκαν ο Φιντέλ, ο Στάλιν και ο Μάο, αλλά οι αστοί και οι οργανισμοί τους που τουλάχιστον είχαν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια στην παρουσίαση της πραγματικότητας, πάντα από την θέση του κυρίαρχου, σε αντίθεση με τις σαχλαμάρες που έχεις παραθέσει που χρειάζονται τόση σκέψη για να γράψεις, όση χρειάζεται το να ξαναμασήσεις τον πουρέ αντιεπιστημονικής "αλήθειας" που ξερνάει κάθε μέρα ο Πρεντεντέρης. Επειδή λοιπόν αύριο φαντάζομαι πως θα απαιτείς η κοινωνία να σε λέει "επιστήμονα" μάθε πως:
1) Δηλώσεις/Ανακοίνωσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ):
Το σύστημα υγείας της κούβας είναι παράδειγμα για όλες τις χώρες του κόσμου
Η κούβα πρώτη στον κόσμο εξαλείφει την μετάδοση του HIV από μητέρα σε γιό.
Αν θες να "σκεφτείς" παραπάνω για το "αξιοπρεπές" σύστημα υγείας της Κούβας αξιοποίησε το ιντερνετ για να ψάξεις, αλλίως άνοιξε τηλεόραση να σου ξεράσουν λίγο πουρέ με, ναι αλλά έχουν τόση φτώχεια, στο στόμα.
2) Η Κούβα αγαπητέ μου φίλε είναι μονάδικο παράδειγμα χώρας στον κόσμο που έχει χτίσει και αντέξει οικονομία ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ/ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ. Βρες μου μια χούντα και δικτατορία, όπως την αμερικανοκίνητη χούντα του Παπαδόπουλου στην Ελλάδα που έστηνε κώλο και έγλειφε τα αρχίδια των Αμερικανών και των Ιμπεριαλιστών ανά την υφήλιο. Και επειδή οι υποστηρικτές της χούντας είχαν και έχουν ακριβώς τα δικά σου επιχειρήματα και όχι τα δικά μου, πρόσεξε μην από τον πολύ πουρέ υποστηρίξεις καναν νέο Παπαδόπουλο που θα μας σώσει από τον κίνδυνο του να "γίνουμε Κούβα".
3) Πριν κάποια λίγα χρόνια το γνωστό περιοδικό "Forbes" είχε κυκλοφορήσει ένα δημοσίευμα για την "αμήθητη περιουσία του δικτάτορα Κάστρο", στο οποίο παρουσίαζε δημόσια περιουσία (κατα βάση ακίνητη) σαν δική του (!). Το δημοσίευμα αυτό μετά από σχετικό ντόρο, ανακοίνωσαν ως πλαστό αστικές εφημερίδες όπως ο Guardian. Παρ'ολα αυτά, το 2017, σίγουρα θα έχεις κάποια περίφανη ελληνίδα θεία που παρ' ότι πρώτα της κόψαν τον μισθό και μετά την απολύσαν σου έχει αναπαράγει την εν λόγω σαχλαμάρα, μάλλον γιατί έφαγε τόσο πρεντετέρικο πουρέ που της βούλωσε όλες τις εγκεφαλικές αρτηρίες.
4) Ο καπιταλισμός δεν είναι "ποσοτική κατάσταση". Είναι κοινωνικοοικονομικό σύστημα το οποίο αυτή τη στιγμή ακολουθεί ΟΛΗ Η ΥΦΗΛΙΟΣ της κούβας συμπεριλαμβανομένης και έχει να κάνει δομικά με την δυνατότητα ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και "αγοράς και πώλησης" της εργατικής δύναμης, ενώ μετά τον 20ο αιώνα διάφορες ενώσεις Κεφαλαίων λαμβάνουν την μορφή των μονοπωλίων ή αμα θες "ομίλων" στους οπόιους δεσπόζων ρόλο έχει και ο χρηματοπιστωτικός τομέας, συγκροτώντας αυτό που σήμερα ονομάζουμε "αγορά". Αυτά φίλτατε αν είχες ασχοληθεί στοιχοιωδώς με έννοιες πολιτικής οικονομίας θα έβλεπες ότι τα διδάσκουν στα αστικά πανεπιστήμια (βλ. ΑΣΟΕΕ).
Άρα η Ελλάδα δεν είναι λιγότερο η περισσότερο καπιταλιστική αλλά απλά Καπιταλιστική.
Άρα η ανατολική Γερμανία από την οποία "τρέχαν" να φύγουν οι απεικονιζόμενοι ιδιοκτήτες ΙΧ, η οποία είχε εφαρμόσει συνταγές καπιταλισμού στην σοσιαλιστική οικονομία, προφανώς και θα έφτιαχνε ένα πολύ χειρότερο πιάτο ( που αργότερα θα ξεφούσκωνε από την φαρίνη και θα κατέρρε) από τον καθαρόαιμο καπιταλισμό της δυτικής Γερμανίας.
5) Αυτό που δύσκολα θα παραδεχτούν οι αστοί, και πολύ πιο δύσκολα ίσως μίζερα τυπάκια σαν του λόγου σου, είναι ότι η Κούβα κατάφερε να κάνει αυτό που κατηγορούν τους ανθρώπους ότι δεν μπορούν. Να οργανώσει μια οικονομία και μια κοινωνία που το δυνατό της σημείο δεν είναι ούτε το λαμπρό σύστημα υγείας, ούτε η δημόσια και ποιοτική εκπαίδευση, ούτε το εξασφαλισμένο εισόδημα για κάθε οικογένια. Είναι το ότι την κοινωνία αυτή διαχειρίζονταν οι ίδιοι οι παραγωγοί του πλούτου της, ότι οι άνθρωποι του κοινοβουλίοι όχι μόνο δεν ήταν κομματική, αλλά δεν εκλέγονταν ανάμεσα από τους "ειδικούς παλιάτσους της πολιτικής" στο τσίρκο των κοινοβουλευτικών εκλογών αλλά από τον χώρο εργασίας τους και τους συναδέλφους τους. Είναι ότι τιθάσεψε όπως και οι Σοβιετική Ένωση τις απίστευτες παραγωγικές δυνατότητες του τόπου τους σε κατεύθυνση για την ικανοποίηση του ανθρώπου και όχι του κέρδους. Και ακριβώς αυτήν την επιτυχία φοβούνται να την παραδεχτούν γιατί την επόμενη φορά που θα διεξαχθεί θα γίνει πολύ πιο ολοκληρωμένα, πράγμα που μας επιτρέπουν οι σημερινές κατά πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες της παραγωγής και της τεχνολογίας, αλλά και η εμπειρία του ανθρώπινου γένους.
Μέχρι τότε θα σου παραθέσω ένα σύντομο διήγημα του Μπρεχτ:
Αγάπη για την Πατρίδα
Ο κ. Κ δεν θεωρούσε απαραίτητο να ζει σε μια συγκεκριμένη χώρα. Έλεγε:
- Παντού μπορώ να πεινάσω.
Κάποτε όμως έτυχε να περνάει από μια πόλη που την είχε καταλάβει ο εχθρός της χώρας όπου ζούσε. Τον πλησίασε τότε ένας αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατεβεί από το πεζοδρόμιο.
Ο κ. Κ. κατέβηκε και διαπίστωσε ξαφνικά ότι είχε αγανακτήσει ενάντια σ' αυτόν τον άνθρωπο, και μάλιστα όχι μόνο ενάντια στον άνθρωπο, μα προπαντός ενάντια στη χώρα που εκπροσωπούσε ο άνθρωπος αυτός, τόσο, που ευχήθηκε να γίνει σεισμός και να καταποντιστεί.
- Γιατί, ρώτησε ο κ. Κ., έγινα εθνικιστής εκείνη τη στιγμή; Γιατί συνάντησα έναν εθνικιστή. Μα γι αυτό ακριβώς πρέπει να εξαλείψουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες κι αυτούς που τη συναντούν.