Ειδήσεις & Κείμενα

[Nestoras]

http://www.sev.org.gr/
Αυτός είναι ο ΣΕΒ;

[Prince of Persia]

Οxydo αγορι μου, μην κουραζεσαι...ο gousia δεν μπαινει σε καλουπια...ειναι απλα ιδεα!!!Γι' αυτο δεν τον καταλαβαινεις!!!

[tony24]

Συνονόματοι..ΣΕΒ->Σύλλογος Ελλήνων Βαρυποινιτών..αποτελεί πανσπουδαστικό αντιπτυχιακό κίνημα

[drakoumel]

Οι «βαστάζοι» του καπιταλισμού θέτουν αιτήματα (για τα αφεντικά τους)
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις δηλώσεις του Σταύρου Θεοδωράκη


Δεν θα γίνει τώρα γνωστό ότι το «Ποτάμι» είναι εχθρικό απέναντι σε οποιαδήποτε εργατική διεκδίκηση, ότι υπηρετεί συνειδητά και πιστά τα επιχειρηματικά συμφέροντα, ειδικά των καναλαρχών (μια «κακή» λέξη, που δεν θα βρείτε ποτέ σε ανακοίνωση του κόμματος), ή ότι στέκεται με τον πιο απαράδεκτο και ελιτίστικο τρόπο απέναντι στην κοινωνία που υποτίθεται, θέλει να αλλάξει.

Οι τελευταίες δηλώσεις του απόλυτου αρχηγού του, Σταύρου Θεοδωράκη, ειδικά για τους εμπόρους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, μαρτυρούν καθαρά ότι το Ποτάμι, είναι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», αλλά πάντα και πάνω από όλα, με τα αφεντικά.
Ενώ λοιπόν ο κ. Θεοδωράκης είπε ότι αυτή τη φορά πρέπει να τηρήσουμε το μνημόνιο πιστά και μέχρι τέλους, θυμήθηκε να προσθέσει κάπου ανάμεσα στις προτάσεις του την «κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος». Λίγο πιο μετά βέβαια, ζήτησε να προχωρήσουν άμεσα όλες οι αποκρατικοποιήσεις γιατί «έτσι θα βρούνε δουλειά χιλιάδες άνεργοι».

Τι θέλει το «Ποτάμι» και οι πολιτικοί του συνοδοιπόροι; Μα φυσικά την πλήρη απαλλαγή των μεγάλων επιχειρήσεων από κάθε φορολογία και τις «ασπιρίνες» στην παραγωγική βάση, με τις γνωστές και αποτυχημένες συνταγές των «επιχειρηματικών ευκαιριών για μεμονωμένους παραγωγούς και επαγγελματίες». Όσο για τη μείωση της ανεργίας, αν δεν ήταν υποβολιμαίες, οι προτάσεις του θα ήταν αστείες. Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι οι επιχειρηματίες που λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία, δημιουργούν θέσεις εργασίας και όχι θέσεις που στην καλύτερη περίπτωση διαμοιράζουν τη φτώχια, απολαμβάνοντας βασιλικές ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις. Ο κ. Θεοδωράκης θέλει επίσης διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, αρκεί αυτός να «πηγαίνει στους Δήμους», λες και αν πηγαίνει στους Δήμους, θα πάψει να είναι ένας ληστρικός φόρος. Παρεπιμπτόντως, αυτή είναι μια απαίτηση της τρόικας ώστε να εξαλειφθεί κάθε επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό προς τους ΟΤΑ.

Το «Ποτάμι» προσπαθεί φιλότιμα να γίνει ο εκφραστής της πολιτικής των μνημονίων. Αυτό που γνωρίζουν όμως οι μικρομεσαίοι, οι άνθρωποι που δουλεύουν με «μπλοκάκι» σε κάθε είδους δουλειά, τα μικρομάγαζα και οι οικογενειακές επιχειρήσεις, είναι ότι είναι πλέον υπό αμφισβήτηση και αίρεση ακόμα και τα στοιχειώδη, όπως η υγειονομική κάλυψή τους. Επίσης, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι όλο και συχνότερα καλούνται να σηκώσουν το βάρος των επιχειρήσεων που τα αφεντικά εγκαταλείπουν ή πτωχεύουν, αφήνοντας πίσω τους χρέη σε υπαλλήλους, ταμεία, δημόσιο, για τα οποία οι μνημονιακές νομοθεσίες τους καλύπτουν.

Οι απλώς «αντιμνημονιακές» απαντήσεις στους θιασώτες και εραστές των μνημονίων, μένουν από καύσιμα. Το μνημόνιο δεν είναι απλά μια «κακή στιγμή» που είναι «διαχειρήσιμη με καλύτερους όρους», εντός της ΕΕ και του ευρώ. Είναι ο μοναδικός τρόπος για να λειτουργήσει τη δεδομένη στιγμή ο καπιταλισμός και η μοναδική «γιατρειά» που παίρνει είναι η πλήρης κατάργησή του μνημονίου, μαζί με την ανατροπή των πολιτικών που το δημιουργούν, με αγώνα για τη δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας, με τους εργαζόμενους στο τιμόνι της.

πηγή

[mourgolykos]

Συγχαρητήρια στον Υπουργό και καθηγητή της Σχολής Ι. Γκόλια

Ο καθηγητής της Σχολής και Πρύτανης του ΕΜΠ Γιάννης Γκόλιας ορκίστηκε μέλος της υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου 2015. Συγκεκριμένα, ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος & Ενέργειας.
Η Σχολή συγχαίρει τον καθηγητή της, και για μεγάλο διάστημα Πρόεδρο και Κοσμήτορά της, και τού εύχεται καλή δύναμη και καλή δουλειά.

πηγή: http://www.civil.ntua.gr/news/2015/9/1/ypourg/

Spoiler: show

Γιατί αγαπάμε Γκόλια!

[OxYdO]

Νέα πολιτική κίνηση από πρώην στελέχη του Σύριζα και της Νεολαίας Σύριζα και συμπόρευση με τη Λαϊκή Ενότητα

Όσες και όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο είμαστε αφοσιωμένες/οι στην υπόθεση της Αριστεράς, των ιδανικών και των αγώνων της. Όλα αυτά τα χρόνια δώσαμε πολυετείς και σκληρές μάχες για την ενότητα των αριστερών δυνάμεων, τη συνάντηση της Αριστεράς με το οικολογικό κίνημα και τη ριζοσπαστική ανασυγκρότηση του χώρου, ήδη από την εποχή του πρωτοπόρου εγχειρήματος του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης, καρπός του οποίου υπήρξε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ήμασταν ανάμεσα σε αυτές και αυτούς που διαδήλωσαν στη Γένοβα και στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, που συμμετείχαν στο νικηφόρο μέτωπο του «άρθρου 16», πο βρέθηκαν στο δρόμο τον Δεκέμβρη του 2008, που στήριξαν όλα τα κινήματα που είχαν στόχο την προάσπιση των πολιτικών, κοινωνικών, ατομικών και εργασιακών δικαιωμάτων, με αποκορύφωμα τους αντιμνημονιακούς αγώνες μας στις πλατείες και το μεγαλειώδες δημοψήφισμα του 62%. Βρεθήκαμε μαζί στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες των εργαζομένων, των νέων και των ανέργων, στις μεγάλες διαδηλώσεις κατά της κρατικής καταστολής, στην υπερήφανη μάχη των κατοίκων ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική.

Οργανωθήκαμε στον ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενοι/ες από διαφορετικά σημεία εκκίνησης – άλλοι από κόμματα, οργανώσεις και κινηματικές συλλογικότητες, άλλες ανένταχτες. Όλα αυτά τα χρόνια εργαστήκαμε με ανιδιοτέλεια για το κοινό μας εγχείρημα, δρώντας με βάση την αδιαπραγμάτευτη για όλους μας συμφωνία να ακυρωθούν τα μνημόνια και να διατυπώσουμε συλλογικά μια νέα ατζέντα για τον κοινωνικό μετασχηματισμό – ιδίως μετά την εξάντληση του σοσιαλδημοκρατικού μοντέλου και του αποτυχημένου παραδείγματο των χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Δώσαμε μάχες γι’ αυτό που παρέμενε ζητούμενο: την εσωκομματική δημοκρατία, την οριζοντιότητα των δομών, την αντι-ιεραρχική και συλλογική συμμετοχή των μελών μας στον πολιτικό διάλογο και τη λήψη των αποφάσεων. Και, πάνω από όλα, επιμείναμε στην ανάγκη τα κόμμα να δουλεύει συσηματικά μέσα στην κοινωνία, επιμένοντας ότι μόνο έτσι θα φάνταζαν εφικτοί σήμερα οι στόχοι της συλλογικής χειραφέτησης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Με την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ, και παρά τις ενστάσεις μας για το περιεχόμενο και τη διαδικασία διαμόρφωσης της πολιτικής του, στηρίξαμε την κυβέρνηση της Αριστεράς, με την ελπίδα ότι αυτή θα κρατούσε ζωντανή την κοινή μας υπόθεση: την ανατροπή της σκληρά ταξικής λιτότητας, την αναβάθμιση της δημοκρατίας, την ανάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας και της αξιοπρέπειας των πολιτών. Παρά τις αμφιβολίες και την κριτική απόστασή μας από την αδιέξοδη, όπως αποδείχτηκε, στρατηγική της κυβέρνησης, να εγκλωβιστεί σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς να φροντίσει για ένα μαζικό κίνημα αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων στην Ελλάδα και την Ευρώπη -- στρατηγική που οδηγούσε σε εγκλωβισμό στο πλαίσιο και τους όρους της ηγεμονίας των νεοφιλελεύθερων αυταρχικών ευρωπαϊκών δυνάμεων--, δώσαμε μαζί τη νικηφόρα μάχη του ΟΧΙ.

Ακόμα και μετά την ταπεινωτική συνθηκολόγηση της 13ης Ιουλίου, που διέψευσε τις προσδοκίες και τις ελπίδες της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ιδίως των πιο ταλαιπωρημένων στρωμάτων που οδηγήθηκαν στη φτώχεια, αλλά και της νεολαίας, πολλοί/ές από εμάς παραμείναμε στον ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικώντας τη μη εφαρμογή, τουλάχιστον- από την κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε η Αριστερά, του εξοντωτικού Μνημονίου. Σήμερα όμως αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι το εσωκομματικό πραξικόπημα, η προκήρυξη δηλαδή εκλογών και η ακύρωση συλλογικών αποφάσεων, ήταν η τελευταία σταγόνα. Η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης καταπάτησε την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για τη διεξαγωγή Έκτακτου Συνεδρίου, ακυρώνοντας τη δυνατότητα να αναζητήσουμε με δημιουργικό τρόπο, συλλογιά και ενωτικά, χωρίς δηλαδή αποκλεισμούς, τα αίτια της καταστροφικής στρατηγικής που ακολουθήθηκε ερήμην του κόμματος. Αυτός ήταν και ο μόνος τρόπος να συνδιαμορφώσουμε, ως κομματική συλλογικότητα, ένα κοινό πρόγραμμα απεγκλωβισμού από το δόγμα της ανυπαρξίας εναλλακτικής (TINA), στο οποίο εμφανώς έχει προσχωρήσει η ηγεσία του κόμματος και της κυβέρνησης.

Επειδή αρνούμαστε να γίνουμε συνένοχοι/ες στο να μετατραπεί το Τρίτο Μνημόνιο σε προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ δε περισσότερο στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακό κόμμα, με διαφορετική κοινωνικοπολιτική συγκρότηση και ταξική αναφορά από αυτές που εκφράστηκαν στις εκλογές και τη μάχη για το ΟΧΙ.

Επειδή έχει μεγάλη σημασία να μην εγκαταλειφθεί το ΟΧΙ στη ναζιστική ακροδεξιά, αλλά αντίθετα, να ενισχυθεί ο αγώνας ενάντια στο Μνημόνιο με τη στήριξη ενός αριστερού ψηφοδελτίου.

Επειδή έχει πολύ μικρότερη σημασία ποιος θα διαχειρίζεται το Τρίτο Μνημόνιο στο εφιαλτικό σενάριο μιας βουλής που θα απαρτίζεται μόνο από κόμματα που εκπροσωπούν παραλλαγές διαχείρισης του ανελαστικού μνημονιακού προγράμματος.

Επειδή θέλουμε να εκφραστούν ουσιαστικά και ριζοσπαστικά οι κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται για μια άλλη ζωή, στον αντίποδα της εξοικείωσης με τη θλιβερή μνημονιακή «κανονικότητα» που επιβάλλουν οι «από πάνω».

Επειδή στις δυνάμεις αυτές πρέπει να δοθεί λόγος και ρόλος, κι επειδή από αυτές θα παραχθούν οι επεξεργασίες για τον απεγκλωβισμό, σε αντικαπιταλιστική προοπτική, από τα μνημόνια.

Επειδή ο στόχος του απεγκλωβισμού απαιτεί να εξετάσουμε όλα τα ενδεχόμενα, με δεδομένα τα ανελαστικά όρια της νεοφιλελεύθερης αστικής ηγεμονίας στην Ε.Ε. και την ευρωζώνη, αλλά δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την ανάπτυξη κοινών αγώνων με τους ευρωπαϊκούς λαούς και την αξιοποίηση των ρήξεων που προέκυψαν ή θα προκύψουν από τους αγώνες αυτούς.

Επειδή αρνούμαστε να εγκαταλείψουμε τον αγώνα για την ανάσχεση των μνημονιακών πολιτικών, την επιβίωση, την αξιοπρέπεια και την δημοκρατία – το δικαίωμά μας δηλαδή να αντιστεκόμαστε

Για όλους αυτούς τους λόγους επιδιώκουμε να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, με αποσκευές τις αξίες και τα οράματα που έχουμε ως αριστεροί και αριστερές, στην προσπάθεια να συγκροτηθεί μία πλατιά, πλουραλιστική κίνηση εκλογικής παρέμβασης για τις 20 Σεπτέμβρη.

Η κίνηση αυτή, η Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση (ΑΡΚ), είναι ένα εγχείρημα με ταξικό, οικολογικό, φεμινιστικό, κινηματικό, αντιρατσιστικό και διεθνιστικό πρόσημο, η ατζέντα του οποίου αντλεί από την ισχυρή παρακαταθήκη του ΟΧΙ. Η κίνηση θα συμμετάσχει στην εκλογική μάχη, σε συνεργασία με το ενωτικό, πολυπολικό Μέτωπο που συνδιαμορφώνεται με τη ΛΑΕ και άλλες πολιτικές δυνάμεις και συλλογικότητες. Το στοίχημα γι’ αυτή μας τη συμμετοχή είναι το υπό συγκρότηση Μέτωπο να αρθρωθεί και να λειτουργήσει δημοκρατικά, με συλλογικούς και «ανοιχτούς» όρους, αντλώντας από τις καλύτερες παραδόσεις της Αριστεράς του 21ουαιώνα και απορρίπτοντας τρόπους οργάνωσης, λειτουργίας και παρέμβασης που απογοητεύουν, αντί να εμπνέουν.

[PAINTER]

α) απο ποτε το ειδησεις κ κειμενα ονομαστηκε "ανακοινωσεις γραφειων κομματων"
β) του κοντου ανταρσυα του φταινε οι τριχες...

[Shi]

α) απο ποτε το ειδησεις κ κειμενα ονομαστηκε "ανακοινωσεις γραφειων κομματων"
β) του κοντου ανταρσυα του φταινε οι τριχες...

Μια ανακοίνωση (κόμματος ή πολιτικού σχηματισμού/ η ανταρσύα ανήκει στην δεύτερη κατηγορία, "πολιτικού μετώπου"), αποτελεί συλλογική πολιτική τοποθέτηση/κείμενο πάνω στην συγκυρία. Ακόμη περισσότερο από ένα μόρφωμα στο οποίο δεν δίνεται σχεδον καθόλου(!) τηλεοπτικός ή οποιοσδήποτε άλλος χρόνος προβολής, ίσως επειδή οι θέσεις ενοχλούν τους καναλάρχες της λάσπης και της προπαγάνδας.

Τι έχει παραπάνω να προσφέρει ένα έταιρο κείμενο ένος ασπούμε αρθρογράφου, ή πολλές φορές ενός "γνωστού και πετυχημένου" επιχειρηματία ή προσώπου, από την τοποθέτηση ενός πολιτικού σχήματος, και μάλιστα σε μία περίοδο κοινοβουλευτικών εκλογών?

[elcv]

Έφυγε το κορίτσι που ενέπνευσε τους αδελφούς Κατσιμίχα να γράψουν το «Μια βραδιά στο Λούκι»

«Την Κυριακή πριν το Πάσχα του '78 ο Αντώνης Βεζυρτζής, ο Εμμανουήλ Κουτσουρέλης κι εγώ, αποφασίσαμε να περάσουμε την Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση τελείως μόνοι στο άδειο πατρικό του Αντώνη στην Ζάκυνθο. Όμως ήταν άλλες οι βουλές του Σύμπαντος. Η πληροφορία διέρρευσε, και τα σχέδια ανατράπηκαν. Από την Μεγάλη Τετάρτη άρχισαν να έρχονται πρώην, νυν και επόμενες και μαζί με τους παλιούς φίλους του Αντώνη που πέρναγαν για ένα γεια, το πατρικό γρήγορα έγινε youth hostel. Τη Μεγάλη Παρασκευή πέρασε απ' το σπίτι με κάτι φίλους του οικοδεσπότη μια ξεχωριστή ύπαρξη. Αδύνατη, τρυφερή, πρόσχαρη με μακριά δάχτυλα και κομμένα τα μαλλιά της αλά γκαρσόν. Μας την σύστησε ο συνοδός της, από δω η «Ρενέ». Η χάρη της και μια γλυκιά καλοσύνη τυλιγμένη με την αστική της ευγένεια απλώθηκε σε όλη την παρέα. Κάναμε συντροφιά και η Ρενέ ξανά ήρθε την επομένη μόνη. Το βράδυ με τον Αντώνη γοητευμένοι και οι δύο από την νέα γνωριμία πίναμε και συζητούσαμε ως μύστες του ωραίου προσπαθώντας να προσδιορίσουμε την γοητεία της. Ο Αντώνης που ήταν εικαστικός, εκείνα τα χρόνια δούλευε κάτι σχεδιαστικές φόρμες που ήταν πότε κοίλες και πότε κυρτές ανάλογα στο φως και την εσωτερική διάθεση του παρατηρητή. Μ’ αρέσει γιατί είναι «ήτο δεν ήτο» δήλωσε. Είναι θελκτική αλλά χωρίς σεξισμό. Είναι κορίτσι με την αθωότητα αγοριού. Είναι άφυλα ερωτική. Είναι νεράιδα αλλά και του κόσμου τούτου συμπλήρωσα εγώ. Η Ρενέ είχε βαφτιστεί πλέον από τον Βεζυρτζή ως «ήτο δεν ήτο». Έτσι δεν έμαθα ποτέ το επίθετό της. Η Πασχαλιάτικη Ζάκυνθος τελείωσε και συνεχίσαμε να βλεπόμαστε στην Αθήνα. Ένα βράδυ πήγα την Ρενέ στο Λούκυ, ένα μπαρ στη Χάρητος. Συνάντησα γνωστούς και φίλους. Ο Αλέξης, ο Νίκος, ο Γιώργος, η Τούλα, ο Θωμάς. Το Λούκυ ήταν στέκι. Ήταν κι ο Χάρης Κατσιμίχας με τον Ζιώγαλα εκεί. Με τον καιρό με τη Ρενέ χαθήκαμε. Μετά από χρόνια ο Χάρης μου εκμυστηρεύτηκε εγκάρδια πως το κορίτσι που περιγράφει στο τραγούδι «Μιά βραδιά στο Λούκυ» ήταν το κορίτσι που συνόδευα εκείνο το βράδυ. Το «Μιά βραδιά στο Λούκυ» γράφτηκε με αφορμή την Ρενέ. Είμαι βέβαιος πως γράφτηκαν κι άλλα τραγούδια για κείνη, απλώς δεν τα έμαθα ποτέ. Καλό ταξίδι Ρενέ».

Αγγελος Σφακιανάκης

[Nysta]

@cv2013 που είσαι ρε μάγκα που δημοσίευες άρθρα από το defencenet κάθε βδομάδα;

Εμπλοκή του εκδότη Γ. Φραγκούλη του Defencenet στο κύκλωμα με τη λαθρο-κοκαΐνη