@"μη-κομμουνιστές"
Ο Φρομ και ο Ράιχ, όταν ανέλυαν το φασιστικό κίνημα στην Ευρώπη και ειδικά στην Γερμανία, διαπίστωσαν το εξής σημαντικότητατο (σε αυτό κατέληξε ο καθένας ξεχωριστά, κάτι σαν τον Νεύτωνα και τον Λάιμπνιτζ):
Ήταν ίδιον της ψυχοσύνθεσης του φασίστα να αντιφάσκει με τον εαυτό του. Έμμεσοι ή άμεσοι υποστηρικτές ή εκλογικευτές των φώνων της φασιστικής μικροαστικής τάξης εκείνη την περίοδο μπορούσαν ταυτόχρονα να κατηγορούν τον μπολσεβικισμό και τους Εβραίους (για αυτούς ήταν το ίδιο) ως καταστροφείς και φονιάδες κλπ. Οι φασίστες, η βάση του ναζιστικού κόμματος, κατηγορούσαν τους Εβραίους για όλα εκείνα τα οποία στην ουσία ήθελαν για τον εαυτό τους: δύναμη, ισχύ, χρήματα. Αυτό έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις στις μέρες μας. Βλέπεις πάρα πολλούς ανθρώπους, ως επί το πλείστον "δεξιών" πολιτικών φρονημάτων, να έχουν μια τάση να μιλάνε για τα "εγκλήματα του Στάλιν" ενώ συμμετέχουν, έμμεσα ή άμεσα, στην διάπραξη των εγκλημάτων της δικιάς τους κοινωνίας. Το αποκορύφωμα είναι οι τυπάδες σαν τον Κασιδιάρη, που ενώ είναι δεδηλωμένοι χιτλερικοί, για κάποιο περίεργο λόγο κατηγορούν την αριστερά ως "σταλινική". Η χρυσή αυγή είναι ο πραγματικός εαυτός της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, ο οποίος θα φανερωθεί όταν η τσέπη μείνει με πολύ λίγα λεφτά.
Αυτά όσων αφορά την επίκληση του "σταλινισμού" από απολογητές του και καλά φιλελευθερισμού (παρακαλώ, λίγο Εξάντα δείτε)
Όσων αφορά για το αν θα ήμασταν "Ανατολικό Μπλόκ", ο Ζαχαριάδης μπορεί να ήταν με την Μόσχα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τόσος κόσμος, τέτοια βάση μαχόταν για την ένταξη στην ΕΣΣΔ. Ίσα ίσα που αρκετοί δεξιοί είχαν συστρατευθεί με τον ΕΑΜ και δεν έγιναν δοσίλογοι. Ίσως σε αυτό το γεγονός, στα έντονα εθνικά χαρακτηριστικά (σε βάρος των ταξικών), οφείλεται και ο έντονος πατριωτισμός αρκετών κκεδων.
@atakama
Αυτά τα λέω, γιατί αυτές οι μαρτυρίες δεν έχουν καμιά σχέση με οπαδισμό και ίσα ίσα τους σημάδεψαν και τους ίδιους του ανθρώπους και όλη την κοινωνία. Είναι το ανάποδο του οπαδού όπως νοείται, καθότι οι ίδιοι απλώς αρνήθηκαν τη διαδικασία να επιλέξουν πλευρά είτε λόγω ιδεολογίας είτε γιατί αργά ή γρήγορα θα αναγκαζότανε να σκοτώσουν, αν ήταν νέοι άνδρες. Επιπλέον να ξεκαθαρίσουμε ότι μετά τις εκτελέσεις των διαφόρων ανθρώπων από τις 2 πλευρές, βαφτίζονταν οι εκτελεσθέντες "κομμουνιστές ανταρτες" και "ταγματασφαλίτες- ρουφιάνοι" ανάλογα τη πλευρά, νοοτροπία "έχει τσουκνίδες το χωράφι, βαφτίζω και τα σπαρτά τσουκνίδες και καίω όλο το χωράφι"
Γενικά έχε υπόψη σου ότι στην ουσία οι κοινωνικές σχέσεις δεν υπόκεινται στο σχήμα "δύο άκρα, τα οποία μεροληπτούν, ένα κέντρο ("ουδέτερο"), άρα πιο αξιόπιστο". Σκέψου ότι μεγάλο ποσοστό αυτών που ψήφισε Ανεξάρτητους Έλληνες, τους ψήφισε για το όνομα ("είμαστε ανεξάρτητοι,είμαστε κρέατα"). Δυστυχώς δεν υπάρχει ο αγνός άνθρωπος "που απλά δεν ήθελε να είναι κομμουνιστής". Κατα πάσα πιθανότητα, αυτός ο άνθρωπος θα ήταν χαφιές, όπως αντίστοιχα θα συνέβαινε στο καθεστώς της ΕΣΣΔ, όπου ο απλά ουδέτερος πολίτης το πιθανότερο είναι να ήταν χαφιές για την κατεστημένη εξουσία. Δώσε προσοχή στο εξής περίεργο: η μικροαστική ψυχοσύνθεση είναι αντικομμουνιστική και συνεπής ως προς αυτό. Ένας ο οποίος λέει με πάθος οτι "δεν είναι κομμουνι", δεν περιμένεις να ψηφίσει ΚΚΕ πχ. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΛΕΕΙ "εγώ δεν είμαι φασίστας, ρατσιστής, αλλά..." ΚΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΡΙΧΝΕΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ?
food for thought το σεντονάκι