Σίγουρα χρειάζονται κανόνες..…δεν γίνεται να κάνει ο καθένας ό,τι του καπνίσει μέσα στο πανεπιστήμιο! (Ακόμη δεν μπορώ να ξεπεράσω το «ψυχολογικό» σοκ ότι η αποθήκη του Εργαστηρίου Στατικής έχει καταληφθεί από «αγνώστους», οι οποίοι έχουν αλλάξει και την κλειδαριά, ώστε να μην μπορούμε να μπούμε!)
Και το όλο «μπάχαλο» ενισχύεται από κόμματα/παρατάξεις/σχήματα που πιστεύουν ότι μέσα από την γενική συνέλευση θα καταφέρουμε να βοηθήσουμε να διορθωθεί το χάος στην Χ ή Υ χώρα (αναφέρομαι στο παρελθόν), την στιγμή που δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να βάλουμε τάξη στη δική μας χώρα, ξεκινώντας από το δικό μας πανεπιστήμιο! Ουδείς λόγος ανησυχίας πλέον! Ήρθε ο νέος νόμος!
Ο νέος νόμος (Άρθρο 8, §5α) προβλέπει –μεταξύ άλλων– τη συμμετοχή προσώπων από το χώρο της πολιτικής στην διοίκηση των ΑΕΙ, κάτι που αντιτίθεται στην §5 του Άρθρου 16 του Συντάγματος. Με την συμμετοχή των πολιτικών καταλύεται η έννοια της πλήρους αυτοδιοίκησης των Πανεπιστημίων, αφού πλέον θα παρεμβαίνουν σε αυτά η νομοθετική και εκτελεστική λειτουργία/εξουσία, όπως αυτές ορίζονται από τις §1,2 του Άρθρου 26 του Συντάγματος. 
Ακόμη όμως και αν τα πολιτικά πρόσωπα δεν θα διαθέτουν την βουλευτική ιδιότητα ή δεν θα συμμετέχουν στην εκάστοτε κυβέρνηση κατά την περίοδο θητείας τους στα συμβούλια διοίκησης, αυτή η διάταξη, λόγω των φαινομένων διαπλοκής που ευνοεί, κρίνεται και πάλι αρνητικά. Ο νέος νόμος αποκλείει τα κόμματα από την συμμετοχή στις αποφάσεις της διοίκησης, όμως αυτό δεν είναι αρκετό! Οι διάφορες πελατειακές σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί κατά καιρούς μεταξύ κομματικών παρατάξεων και καθηγητών είναι γνωστό και λυπηρό φαινόμενο. Είναι επομένως οξύμωρο να περιμένει κανείς ότι άνθρωποι που ανήκουν στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα θα συμμετέχουν στα όργανα διοίκησης χωρίς να βλάπτουν το κοινό συμφέρον με το να καιροσκοπούν πώς να ωφεληθούν οι ίδιοι, όπως ήδη γίνεται (εδώ και πολλάαααα χρόνια) και σε άλλους τομείς της χώρας μας.
Επίσης, η ιδεολογική χειραγώγηση και πόλωση που έχω παρατηρήσει να επιχειρείται στο παρελθόν από τα κόμματα/παρατάξεις/σχήματα δεν αφήνει τους νέους ελεύθερους ούτε να σκεφτούν, ούτε να κοινωνικοποιηθούν ομαλά, ούτε να μάθουν να συνεργάζονται έχοντας ως κοινό στόχο να λύνουν ένα πρόβλημα• και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το μάθουν αυτό οι φοιτητές από το να προσπαθήσουν μαζί να λύσουν ένα πρόβλημα που αφορά την σχολή τους!
Με τα κόμματα μέσα στο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές μαθαίνουν να τα βλέπουν όλα μέσα από ένα ζημιογόνο πλαίσιο πολιτικής/κομματικής ιδεολογίας. Ζημιογόνο, διότι δεν αφήνει περιθώριο για νέες ιδέες! ( Τι να τις κάνουμε τις νέες ιδέες άλλωστε…;
)
Και μιας και μιλάμε για «νέες» ιδέες: Θεωρώ ότι όποιος ασχολείται με τα κοινά θα πρέπει να το πράττει για την ικανοποίηση που θα λάβει από την αναγνώριση του έργου του, και όχι για να ικανοποιεί δικές του -αυστηρά- προσωπικές επιθυμίες, όπως γίνεται από τους διεφθαρμένους πολιτικούς στις ημέρες μας. Επίσης, θα υπενθυμίσω ότι στα πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν υπάρχουν φοιτητικές «οργανώσεις» που να υποστηρίζονται από κοινοβουλευτικά κόμματα. Επί παραδείγματι, στις ΗΠΑ υπάρχουν οι φοιτητικές «αδελφότητες» (Αγγλ.: “fraternities”).
Ακόμη, θα υπενθυμίσω τι συνέβαινε στα Λύκεια κατά τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, όπου ο «μαθητικός συνδικαλισμός» είχε οργιάσει. Η εκπαιδευτική διαδικασία αντιμετώπιζε προβλήματα λόγω των «ιδεολογικών» διαξιφισμών μεταξύ μαθητών και καθηγητών. Στο τέλος, το υπουργείο πήρε την σωστή απόφαση, να απαγορεύσει την ιδεολογική χειραγώγηση των ανηλίκων, με το να απαγορεύσει στα κόμματα να συμμετέχουν στα μαθητικά συμβούλια (γνωστά και ως «δεκαπενταμελή»).
Η ίδια προσπάθεια χειραγώγησης παρατηρείται και στα πανεπιστήμια σήμερα. Και δεν έχει σημασία αν τα κόμματα επιτυγχάνουν σε αυτό ή όχι, διότι θεωρώ ότι αρκετοί –αν όχι όλοι– από τους φοιτητές έχουν την απαραίτητη κρίση για να προστατέψουν εαυτούς. Όμως, με το χάος και τα διάφορα (μικρά ή μεγάλα) επεισόδια που συμβαίνουν σχεδόν κάθε φορά σε χώρους διεξαγωγής Γενικών Συνελεύσεων, Συνεδριάσεων Δ.Σ. ή/και Συγκλήτου, κλπ, είναι βέβαιο ότι ένας σοβαρός νέος άνθρωπος θα ανέπτυσσε μια απέχθεια προς αυτές τις διαδικασίες, ως φυσική στάση άμυνας απέναντι σε κάθε φαινόμενο βίας και έλλειψης πολιτισμένων συμπεριφορών που δημιουργούνται από τους «φοιτητοπατέρες». Επομένως, είναι εύλογο να θεωρεί κανείς ότι σε όλες αυτές τις «κομματοκρατούμενες» διαδικασίες δεν συμμετέχει πλειοψηφία σοβαρών φοιτητών.
Δεν είναι κακή ιδέα η εκπροσώπηση των φοιτητών στα όργανα διοίκησης. Εκτιμώ ότι θα είχαμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα αν θα μπορούσαν να ακουστούν ελεύθερα οι γνώμες νέων ανθρώπων στην Σύγκλητο• χωρίς όμως να υπάρχουν τα κόμματα να καθοδηγούν/ελέγχουν το αποτέλεσμα μέσω της έμμεσης εκπροσώπησης. Με το να ακούγονται οι «ακομμάτιστες» γνώμες, δίνεται η ευκαιρία στους φοιτητές να χρησιμοποιήσουν την πειθώ τους για να εφαρμοσθεί μια καλή ιδέα. Αν τελικά το πετύχουν, θα είναι ευχής έργο• το να έρχεται αντιμέτωπος κανείς με την συντηρητισμό των γηραιότερων, δεν είναι εύκολο πράγμα. Όσο πιο νέος ο άνθρωπος, τόσο πιο φρέσκο το μυαλό από (νέες) ιδέες...! Η κοινωνία μας μέχρι σήμερα λειτουργεί εντελώς αντίθετα από αυτή τη λογική! Και αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι όσο γηράσκει ο άνθρωπος γίνεται παράξενος και δυσλειτουργικός, είναι πρόδηλη η ανάγκη να δίνονται τα ηνία στους νέους• έχοντας όμως την συμβουλευτική συνδρομή των γηραιότερων. Αξίζει να αναφέρω και ένα ενδιαφέρον γνωμικό που άκουσα κάποτε: «Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός». Μήπως είναι καιρός για αναθεωρήσεις κ.κ. πρεσβύτεροι ή είστε πολύ εγωιστές για να το πράξετε;
Αν λοιπόν η κ. Διαμαντοπούλου θέλει όντως να κάνει ριζικές αλλαγές, ιδού η πρόκληση! Τολμάει όμως να διώξει τα κόμματα/παρατάξεις/σχήματα, να αποκλείσει τους -εξ’ ορισμού πλέον- διεφθαρμένους πολιτικούς από τα Πανεπιστήμια, και να δώσει δύναμη στους φοιτητές που ενδιαφέρονται πραγματικά για το πανεπιστήμιό τους; Ή μήπως η «Γενιά του Πολυτεχνείου» είναι τελικά ακόμη πιο ωφελιμίστρια και κενή από αξίες από ότι οι πρόγονοί της;
Δεν πιστεύω ότι είναι πολύ αργά για να διορθωθούν τα πράγματα…! Άλλως, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, όπως και η τήρηση του Συντάγματος, επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία! (Άρθρο 120, §4, Σύνταγμα της Ελλάδας, 2008)
Με εκτίμηση,
Θοδωρής._
_____________________________
Υ.Γ.1: Επισυνάπτω το σχέδιο νόμου όπως ψηφίστηκε στην Βουλή:
Υ.Γ.2: Επισυνάπτω το Σύνταγμα της Ελλάδας:
Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
από neaoktana » Δευτ, 29 Αύγ 2011 6:21 pm 
higher-education-law-2011.pdf
