Πανεπιστημιακά Συγγράμματα (αναφορά του Τ.Κουράκη στη Βουλή)

[gandalf]

Να μοιράζονται δωρεάν όσα βιβλία απαιτούνται, να αναβαθμισθούν τα πανεπιστημιακά τυπογραφεία, οι βιβλιοθήκες και τα αναγνωστήρια. Να απεμπλακεί το Πανεπιστήμιο απ΄τους εκδοτικούς οίκους.

(*Ο Τάσος Κουράκης είναι αναπλ.καθηγητής στην Ιατρική του ΑΠΘ, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.)

Η απαράδεκτη ρύθμιση περιορισμού των συγγραμμάτων στον αριθμό των υποχρεωτικών και επιλεγόμενων μαθημάτων που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου συνιστά βάναυση περιστολή του δικαιώματος στη δημόσια και δωρεάν και εκπαίδευση, είπε ο Τ. Κουράκης. Ζήτησε να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση ώστε να μοιράζονται δωρεάν όσα βιβλία απαιτούνται για την παρακολούθηση του κάθε μαθήματος, έτσι ώστε να μην υπάρχει μονόπλευρη παρουσίαση του θέματος και να αμφισβητείται η καθηγητική αυθεντία. Επισήμανε ότι όλα τα υλικά (σημειώσεις, παρουσιάσεις, εργαστηριακοί οδηγοί, πτυχιακές εργασίες, κλπ) πρέπει να τυπώνονται από πανεπιστημιακά τυπογραφεία. Γι΄αυτό πρέπει να αναβαθμισθούν τα πανεπιστημιακά τυπογραφεία ανά ίδρυμα ή πόλη ώστε να εκτυπώνονται σε αυτά όλα τα συγγράμματα και να απεμπλακούν οι εκδοτικοί οίκοι και επιχειρήσεις από τη διανομή και εκτύπωση, ώστε να επιτευχθεί και οικονομία κλίμακας, είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Έφερε ως χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου όπου: Το σύνολο των τίτλων που εκτυπώνονται εντός ΕΜΠ, από τον οργανωμένο εκδοτικό μηχανισμό ανέρχεται ετησίως σε 734 τίτλους βιβλίων, πανεπιστημιακών εκδόσεων και σημειώσεων συνολικού κόστους 80.000 ευρώ. Αντίθετα το σύνολο των τίτλων που προσφέρονται από το ελεύθερο εμπόριο, ενώ ανέρχεται σε 636 ετησίως, κοστίζει στο ελληνικό κράτος 1,1 εκατομ. ευρώ. Και συνέχισε: Πέραν των δωρεάν συγγραμμάτων, όλο το αναγκαίο υλικό (βιβλία, άρθρα, κλπ) που υποστηρίζουν κάθε μάθημα, πρέπει να υπάρχει στις βιβλιοθήκες των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε ικανό αριθμό για να το δανείζονται όλοι οι φοιτητές που εγγράφονται στο αντίστοιχο μάθημα και το δικαίωμα σε φωτοτυπίες να είναι απεριόριστο. Επιβάλλεται να αναβαθμισθούν και να δημιουργηθούν όπου δεν υπάρχουν αναγνωστήρια. Να δημιουργηθούν βάσεις δεδομένων συγγραμμάτων (ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες) προσβάσιμες από όλους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες.
Πολύ σημαντικό είναι επίσης ο κάθε διδάσκων ή διδάσκουσα να δηλώνει από την αρχή του μαθήματος (και να αναρτά στην αντίστοιχη ιστοσελίδα) το περιεχόμενο του μαθήματος, το υλικό διαλέξεων, εργασιών, ασκήσεων, εργαστηρίων, φροντιστηρίων, κλπ., καθώς και τα γνωστικά πεδία που θα εξετασθούν οι φοιτητές, ώστε έγκαιρα οι ίδιοι να προσδιορίσουν τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες προκειμένου να αναζητήσουν τα κατάλληλα συγγράμματα.

[ve ra]

Απορώ γιατί μιλάνε οι Συνασπισμένοι για πτυχές του Ν.Πλαίσιο. Ποιος δε θυμάται τον αντι-νόμο πλαίσιο του Αλαβάνου στις 8/3/07 την ώρα που οι φοιτητές έξω από τη βουλή έτρωγαν ξύλο. Και ποιος δεν είδε τους Συνασπισμένους να καταθέτουν τη λίστα τους για τα συγγράμματα αν και είχε παρθεί απόφαση από τη ΓΣ....

[merde_conserve]

Έφερε ως χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου όπου: Το σύνολο των τίτλων που εκτυπώνονται εντός ΕΜΠ, από τον οργανωμένο εκδοτικό μηχανισμό ανέρχεται ετησίως σε 734 τίτλους βιβλίων, πανεπιστημιακών εκδόσεων και σημειώσεων συνολικού κόστους 80.000 ευρώ. Αντίθετα το σύνολο των τίτλων που προσφέρονται από το ελεύθερο εμπόριο, ενώ ανέρχεται σε 636 ετησίως, κοστίζει στο ελληνικό κράτος 1,1 εκατομ. ευρώ.

Απλά να σχολιάσω κάτι πάνω σε αυτό. Καλή είναι η αριθμητική παράθεση των δύο μεγεθών, αλλά πρέπει να συνυπολογίσουμε τον παράγοντα της ποιότητας. Από τους...734 τίτλους βιβλίων των εκδόσεων του ΕΜΠ, το ποσοστό των ποιοτικών συγγραμάτων που εκδίδονται (έγχρωμες εικόνες, ποιότητα χαρτιού και πλαστικοποίησης, γενική ποιότητα έκδοσης κτλ) είναι πολύ μικρό. Τα περισσότερα είναι πάμφτηνα σετάκια πρόχειρων σημειώσεων, όπως αυτά τα...φωτοαντίγραφα που παίρνουμε στα 3/4 των μαθημάτων μας. Η λύση συνεπώς δεν είναι η a priori εξάρτηση των εκτυπώσεων από το εκάστοτε ίδρυμα, διότι αυτή συνεπάγεται αυτόματη μείωση της ποιότητάς της (όπως διαπιστώνουμε και οι ίδιοι), αλλά η ενίσχυση της εξάρτησης εφ'όσον διασφαλιστεί η βελτίωση της ποιότητας.
Από την ίδια τη διαφορά της τιμής εξάλλου (80 χιλιάδες με...1 εκατομμύριο), μπροούμε να συμπεράνουμε ότι προφανώς υπάρχει και διαφορά ποιότητας στις εκδόσεις, και δεν οφείλεται μόνο στη δίψα των ιδιωτών για κέρδος (που και αυτή βεβάιως, είναι σημαντική)...