Gandalf αυτή ακριβώς ήταν η ένστασή μου για το "επίκαιρον" της εργασιακής απασχόλησης των Πέτρου, Άρη και λοιπων... Στην Ελλάδα του <σήμερα> "φορντισμός" ? !
Μα όχι,
neoktana δεν υπονόησα ότι υπάρχει φορντισμός στην Ελλάδα, ή την Ευρώπη, ή την Αμερική (ή και οπουδήποτε αλλού τέλος πάντων), ούτε βεβαίως την Περίοδο της βιομηχανικής Επανάστασης διανύουμε, ιστορική ήταν η αναφορά μου όχι στο σήμερα...Είναι προφανές ότι άλλο είναι το τεχνολογικό επίπεδο και το επίπεδο μηχανοποίησης κτλ σήμερα απ' οτι το 1920 και έχει αλλάξει και ο ρόλος του εργάτη (πέραν απο κάποιους τομείς έντασης εργασίας όπως η Οικοδομή) (αν και όχι η θέση του)...προφανώς σήμερα, η δουλειά του εργάτη στο φορντικό μοντέλο (πχ το να βιδώνει επαναλαμβανόμενα βίδες) έχει αντικασταθεί από τη μηχανή...
1. Προφανώς δεν είναι ανταγωνιστική η επιχείρηση η οποία περιγράφεται: Έντασης έργασίας ! Με εργαζόμενους μάλλον μορφωμένους και δη σκεπτόμενους ! Ή δεν υπάρχει, ή "έχει βάλει λουκέτο και δεν το έχει μπάρει χαμπάρι" (όπως ο κλάδος των κλωστών), ή ζει εις βάρος της κοινωνίας με επιδοτήσεις (για ψηφαλάκια, αποφυγή "μαύρων σημαιών" κλπ.), ίσως εις βάρος και άλλων επιχειρησέων οι οποίες έχουν καταφέρει να καινοτομήσουν (ακόμη και εις βάρος της απασχόλησης, συνεισφέρουν όμως στο ΑΕΠ και "ίσως" πληρώνουν φόρους και ΦΠΑ).
2. Προφανώς είναι για τα μπάζα η επιχείρηση η οποία περιγράφεται: Με ένα Σύστημα Διαχείρισης και Διασφάλισης Ποιότητας (με επικεφαλής ένα σούργελο), όπου πρώτα γίνεται μπουρδέλο η παραγωγή, εξεγείρονται οι Πελάτες και μετά λαμβάνονται μέτρα ! Φαινομενικώς απαράδεκτα-αυταρχικά... πρωτίστως αναποτελεσματικά ! Ο Δρ. Deming και οι επίγονοι του έχουν λύσει το ζήτημα από τη δεκαετία του 1950 !
http://prometheus.capitalblogs.gr/showA ... 56&blid=28
3. Ως αντιστάθμιση των παραπάνω μεταφέρω (ίσως την έχω ξαναγράψει) την αμηχανία συναδέλφου Επιθεωρητή ISO 9001 όταν σε μικρή βιομηχανία τροφίμων διεπίστωσε ότι δεν υπήρχαν "οδηγίες εργασίας" (όπως προδιαγράφει το Πρότυπο) για το (χειρωνακτικό) τύλιγμα ντολμάδων και τοποθέτηση στην κονσέρβα.
<Μα δε ζυγίζετε ? Πως πιάνετε τα όρια ομοιομορφίας ?>
<Οι παλιές εργάτριες εκαπαιδεύουν τις νεώτερες να το κάνουν "με το μάτι και την αίσθηση του χεριού !">
Μόνο που το τύλιγμα ντολμάδων δεν είναι φορντισμός... αλλά τέχνη ! σχεδόν ισάξια με "μια διανοητική κατα βάση εργασία με αρκετά περιθώρια δημιουργικότητας,.."
Όσο για τα άλλα, πολύ σωστά αυτά που λέτε δεν διαφωνώ, και επειδή ίσως παρεξηγήθηκε αυτό που έγραψα, δεν θεώρησα σε καμιά περίπτωση ότι η ιστορία αφορούσε πραγματικό παράδειγμα παραγωγικής διαδικασίας, ήταν περισσότερο ένα ευφυολόγημα, ένα νοητικό παράδειγμα ώστε να ειπωθεί κάτι άλλο. Και βέβαια το τύλιγμα των ντολμάδων δεν είναι φορντισμός
Παρ' όλα αυτά το ζήτημα της αποξένωσης του εργαζόμενου από την εργασία του δεν νομίζω πως είναι κάτι ξεπερασμένο, περισσότερο εκεί ήθελα να καταλήξω και ίσως κακός το συνέδεσα με τον φορντισμό που είναι απλά ένα συγκεκριμένο (και ξεπερασμένο βέβαια) ιστορικό παράδειγμα.
Και για να απαντήσω στον
amfisvitias και στο τελευταίο σας ποστ. Συμφωνώ απόλυτα. Δεν θεωρώ σε καμιά περίπτωση ούτε "σωστή" συμπεριφορά του εργαζόμενου αυτή, ούτε βέβαια είναι αυτός ο σωστός τρόπος για τον εργάτη να ξεπερνά τα αδιέξοδα του ή να παλέβει για καλύτερες συνθήκες, μισθό κτλ. Απλά δεν μπήκα στον κόπο να το διευκρινίσω, αν και σωστά κάνατε, καθώς και πάλι το θεώρησα περισσότερο ως ένα θεωρητικό σχήμα και όχι πραγματικό παράδειγμα. Κάποτε πολύ παλιά οι εργάτες ως αντίδραση σπάγανε τις μηχανές. Προφανώς και αυτό ήταν καθυστερημένο, και σε λάθος κατεύθυνση καθώς δεν ήταν οι μηχανές ο "εχθρός" τους, ούτε οι μηχανές τους καταπίεζαν, γιαυτό και αναπτύχθηκαν μετά άλλες ιδέες για το πως πρέπει αν αγωνίζεται η εργατική τάξη, τι σκοπούς να έχει κτλ...Αλλάζοντας τα μαχαιροπίρουνα στα σακουλάκια του αεροπλάνου το μόνο που θα μπορούσες να πετύχεις θα ήταν να σε απολύσουν
Για μένα όλη αυτή η ιστορία περισσότερο έχει ενδιαφέρον στο επίπεδο του πως δημιουργούνται αδιέξοδα για κάποιον άνθρωπο εξαιτίας της εργασίας του, πια η σχέση του ανθρώπου με την εργασία του κτλ
@efp@linosΓια άλλη μια φορά κάνεις αυτό που κάνεις πάντα, εξαιτίας δικών σου κολλημάτων βάζεις τον άλλον να σου αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, ότι δεν τον πήρε τηλέφωνο ο Τσίπρας και του είπες, πόσταρε στο MQN αυτό το κείμενο από το τάδε μπλογκ γιατί με ένα μαγικό τρόπο όποιος το διαβάζει γίνεται Σύριζα ή δεν ξέρω και γω τι άλλη συνομωσία ή φαντασίωση. Όσο για την ακροδεξιά που κάπου αναφέρεις, ναι το παραδέχομαι, ή μάλλον ποτέ δεν το έκρυψα, κάνω προπαγάνδα ενάντια στην Ακροδεξιά για ιδεολογικούς λόγους. Ασχέτως εκλογών ή μη. Ασχέτως αν υποστηρίζω κάτι ή όχι. Και ανένταχτος αριστερός να ήμουν πάλι για την Ακροδεξιά τα ίδια θα έλεγα. Όσο για την παρούσα αναρτηση μόνο εσύ θα μπορούσες να βρεις κάποια σύνδεση με τις εκλογές.
Όπως ανέλυσε και ο δάσκαλος και για να σε επαναφέρω στην πραγματική ζωή , το " κεφάλαιο " δεν το ενδιαφέρει να είναι κακό το ενδιαφέρει να είναι αποτελεσματικό . Το άρθρο " σου " λοιπόν ανέλυσε ένα σύστημα μίας εταιρίας χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς στόχο ...οπότε εν τω συνόλω μια ψευδή κατάσταση .
Το Κεφάλαιο το ενδιαφέρει να παράγει κέρδος (αποτελεσματικά). Αυτό για να το πετύχει, πέρα από διάφορους επιμέρους τρόπους (αύξησης του κέρδους), βασικό στοιχείο εκμετάλλευση των εργαζομένων. Και βέβαια δεν είναι μανιχαϊστικό το θέμα (κακίας και καλοσύνης) απλά όταν εκμεταλλεύεσαι κάποιον, καμιά φορά πρέπει να γίνεις και λιγότερο ή περισσότερο καταπιεστικός. (Όσο για το κείμενο ξαναλέω ότι δεν αποτελεί πραγματικό παράδειγμα, αλλά μια νοητή κατασκευή).
Όσο για το τί είναι υπαρκτό και τι ανύπαρκτο, σε πληροφορώ ότι οι συνθήκες Εργασίας, τα ωράρια, οι μισθοί, κτλ είναι πολύ υπαρκτά πράγματα...θα το διαπιστώσεις σύντομα όταν θα πας να δουλέψεις (και βέβαια δεν αφορούν μόνο τους εργάτες όλα αυτά)Αυτοί όμως που σε παρακίνησαν ( υποσεινήδητα και μή ) τα έχουν όλα αυτά κατά νού τους ....
Πίσω απ' όλα αυτά κρύβεται η καταραμένη η μηχανή αναζήτησης του Google που με έριξε πάνω σε αυτό το blog...(μήπως η Google είναι του Σόρος???)
Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
. Αυτοί όμως που σε παρακίνησαν ( υποσεινήδητα και μή ) τα έχουν όλα αυτά κατά νού τους ....
)
Το δημιουργικο κομμάτι του ψάχνω να βρω το λάθος είναι το πιο μικρό, δυστυχώς! Για όσους θέλουμε να αυταπατόμαστε...Σημασία έχει να σου αρέσει αυτό που κάνεις, αλλιως βάζεις στο πρόγραμμα πλαστικά κουταλάκια και δεν παίρνεις ποτέ πτυχίο!