Έξω οι Αφίσες απο το Πανεπιστήμιο..?

[Lost.in.Athens]

Oκ, δηλαδή για σας οι έγχρωμες ταπετσαρίες από κάτω ως πάνω στους τοίχους είναι απλά μία αθώα ελεύθερη έκφραση, ή μια πρώτη επαφή, αν θέλετε, με το γίδι που ονομάζεται ψηφοφόρος φοιτητής. Κάποιοι πάλι πιστεύουμε ότι είναι μία ντροπιαστική για τη συλλογικότητα των φοιτητών υπέρβαση της ελευθερίας της έκφρασης.

Συμφωνώ 100%. Άλλο είναι να έχεις το συγκεκριμένο χώρο σου που να μπορείς να εκφράζεσαι και άλλο να καταλαμβάνεις όλο το χώρο της σχολής, να τον οικειοποιείσαι και να καταστρέφεις τόσο την αισθητική των χώρων, αλλά και το περιβάλλον, γιατί τα δικαιώματά σου σταματάνε εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των άλλων... Και βέβαια κατά τη γνώμη μου το να κολλάς τις ίδιες αφίσες παντού και να γεμίζεις τους τοίχους από πάνω μέχρι κάτω με τα ίδια μοτίβα και τα ίδια τσιτάτα, μόνο "επανασταστικό" και "απελευθερωτικό για τη σκέψη" δεν μου κάνει, γιατί τα ίδια προπαγανδιστικά μέσα χρησιμοποιούν και οι κυρίαρχες ιδεολογίες για να επηρεάσουν τον κόσμο... Συνεπώς το να κολλάς τόσες πολλές αφίσες, δείχνει ότι δεν σέβεσαι όχι μόνο την αισθητική του συμφοιτητή σου, αλλά και τη νοημοσύνη του, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις να τον επηρεάσεις και όχι με τον πολιτικό σου λόγο και τις προτάσεις σου.
Και βέβαια δεν θεωρώ ότι δεν επηρεάζεται κόσμος. Όταν μάλιστα η προτίμησή του για κάποιο πολιτικό φορέα προσδιορίζεται με αυτόν τον τρόπο, θεωρώ ότι δεν γίνεται για τους σωστούς λόγους... Και όταν ως πολιτικό υποκείμενο καταλήξεις να επιθυμείς οι αφίσες, τα σύμβολα και οι τυποποιημένες φράσεις του πολιτικού χώρου που υποστηρίζεις, που πολλές φορές δεν έχουν και ουσία, να βρίσκονται παντού, τότε έχουμε φτάσει στο στάδιο του οπαδισμού, όπου ο καθένας που βρίσκεται σε αυτό το στάδιο μπορεί να γίνει υποχείριο της εκάστοτε παράταξης και να κάνει πράγματα, χωρίς να σκέφτεται τι εξυπηρετούν και το λόγο που πρέπει να γίνουν.
Και για να κλείσω, προφανώς η κατάσταση με τις αφίσες γίνεται ανεξέλεγκτη κατά τη διάρκεια των φοιτητικών εκλογών, όπου για τους παραπάνω λόγους υπάρχει όξυνση του φαινομένου. Τότε είναι που σε ορισμένα κτήρια του κάτω πολυτεχνείου δεν μπορείς να διακρίνεις ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο τοίχου από τις αφίσες. Τα σεντόνια αυτά όμως δεν είναι μόνο μπλε και πράσινα, αλλά κυρίως κόκκινα... Οπότε αν δεν έχουμε ζήσει έστω και μια φορά τη διαδικασία αυτή, δεν μπορούμε να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη...

[airetikos]

Ώρα να πώ και εγώ την αιρετική μου άποψη. Το λογικό πράγμα, αν δεχτούμε την ανάγκη ύπαρξης των αφισών που είναι και αυτή συζιτήσιμη, είναι να οριστεί από κοινού μια πολιτική των ίσων όρων δηλαδή ίσος "χώρος" για αφισοκόλληση αλλά με περιορισμούς χώρων δηλαδή ρε παιδιά υπάρχει χώρος που οι αφίσες ίσως και να τον ομορφαίνουν (λέγε με τοίχους ισογείου Γκίνη, τοίχους Κτηρίων Ζωγράφου που δεν έχει πολύ φώς και οι τοίχοι φαίνονται θεοσκότεινοι. Όπως και να' χει είναι κάτι που πρέπει να συμφωνηθεί από κοινού για όλους, ειδικά για τους χώρους που ΔΕΝ θα αφισοκολληθούν. Πρέπει να πούνε όλοι μαζί ότι κάποια σημεία θα είναι καθαρά από αφίσες αλλά και να δεσμευτούν οτι θα ανακυκλώνονται οι αφίσες, χάριν οικολογικής συνείδησης. Αλλά θα μου πείς πού να βρεθεί τέτοια συναίνεση...... Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για την επόμενη συνέλευση να διευθετηθεί αυτό το θέμα αν βέβαια δεν υπάρχουν άλλα σημαντικότερα εντός ή και εκτός εισαγωγικών να συζητηθούν στην επόμενη συνέλευση. Και ακόμα θα ταν καλό να συμφωνηθεί και το μήνυμα της κάθε αφίσας να ναι πάντα θετικό και να μην γίνεται αρνητική διαφήμιση από κανένα προς κανένα. Αναφέρομαι στην αλήστου μνήμης αφίσα παράταξης περί πειραμάτων και της αρνητικής διαφήμισης που γινόταν μέσω αυτής. Αυτά τα ολίγα.

[merde_conserve]

Εγώ πάντως θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα αξιαγάπητο υδραυλικό συνάδελφο:

αφισες σε συγκεκριμενο χωρο ( πινακες ανακοινωσεων και ταμπλο οπως αυτο που εχει η ΕΑΑΚ στα νεα κτηρια και εργα τεχνης σε ολους τους τοιχους !

Αφίσες σε πίνακες ανακοινώσεων/ταμπλό, τοίχοι ελεύθεροι για μη-προπαγανδιστική καλλιτεχνική έκφραση. Ας πληρώσει ο σύλλογος υλικά και ας φέρουν crews να κάνουμε και γαμώ τα graffiti!

[stalin]

Όσο για σένα poum η κομματική τύφλα έχει και όρια. Επίσης αν χαλάρωνες και λίγο το ύφος του βαρβατοαγωνιστή που μ..μει και δέρνει και έδειχνες λίγο σεβασμό και σε όσους δεν συμμερίζονται τις ιδέες σου, θα βοηθούσες περισσότερο τον χώρο σου.

εγώ πάντως θα σχολίαζα ότι άλλος έχει το χαρακτηριστικό ύφος , αλλά δε θα επεκταθώ περεταίρω

Ευχαριστώ για την επισήμανση αλλά νομίζω πως το δεικτικό-σατυρικό ύφος (όπως άλλωστε δείχνει το nickname μου) είναι το μόνο που ταιριάζει ως απάντηση σε προκλητικές απόψεις ή σε τραγελαφικές παρωδίες(πχ μπροστά σε κάλπες εκλογής προέδρου) που στήνουν κάποιοι τσε της κακιάς ώρας...
Συνεπώς ευχαριστώ που υπογράμμισες αυτή την διαφοροποίηση!

[3]

Θελω να δωσω καποιες πρωτες επεξηγησεις στο πως το βλεπω εγω (και μονο εγω) το συγκεκριμενο ζητημα. Θα εξετασω αργοτερα την πολιτικη συνεισφορα της αφισας, γιατι ξερω οτι οι περισσοτεροι πειραζεστε (και δικαιωμα σας) κυριοτερα στο αισθητικο κομματι. Καταρχην ας παρουμε υποψιν μας την αισθητικη δραστικοτητα της ΜΙΑΣ αφισας. Η αφισα ειναι το χαρτινο εκεινο υλικο, που ειναι εκ φυσικου της ο μεγαλος ανταγωνιστης/ακυρωτης της φιλοξενης σε αυτην επιφανεια. Η ιδια της η υφη ερχεται και κολλαει αγαρμπα με την μαρμαρινη/σαγρε/γυαλινη ουσια που την υποδεχεται, ερχεται και κολλαει (κανονικα και μεταφορικα) πανω της. Το "πατημα" της ειναι τελοιως βαρυ για εναν τοιχο, πιο βαρυ και απο ενα γκραφιτι ή ενα συνθημα που ερχεται και εναρμονιζεται πιο καλα με το επιπεδο του τοιχου και ακομα βαρυτερο απο το πατημα (σχεδον "κουρνιασμα") ενος εικονιδιου στην επιφανεια εργασιας μας. Επομενως προκαλει δευτερη επιστρωση πανω στον τοιχο, σαν ξενο σωμα. Το δε χρωμα της ειναι εξεπιτουτου ανομοιογενες με της υποστηρικτικης της επιφανειας και προκαλει οπτικη τρυπα. Η επιπεδοτητα της ειναι απαραδεκτη: αναμειγνυεται αερας με την κολλα, κανει φλεβες, ξεσκιζεται ευκολα, ξεκολλαει κλπ. Η αφισα ειναι εκ της φυσεως ο ακαρδος τυραννος του τοιχου: ειναι εναντια του, τον απαξιωνει, του ακυρωνει το επιχρησμα και τις τιμες του, τον "λερωνει-για-να-πει-τα-δικα-της". Στο τελος τον κατακυριευει με τους κλωνους τις. Το ερωτημα ειναι: του αξιζει τετοια μοιρα του τοιχου;

Για να απαντησουμε πρεπει να αξιολογησουμε αισθητικα και τον τοιχο. Και εδω ειναι το δυσκολοτερο κομματι αναλυσης γιατι εκ φυσης ο τοιχος προηγεται της αφισας και η δευτερη δεν μπορει να υπαρξει χωρις τον πρωτο (εκτος και αν κυρηξει προσωρινη ανακωχη μαζι του και παει και φυτρωσει σε κανα ταμπλο..). Εκει ακριβως διαπλεκεται το αισθητικο και με το πολιτικο, και διαπλεκονται διοτι πρεπει αν ειναι να ταχθουμε υπερ της αφισας (που εγω εκει θα καταληξω στο τελος) πρεπει να της αναγνωρισουμε κυριαρχικα δικαιωματα απεναντι στον τοιχο. Καταρχας ας αρχησουμε απο το προφανες: ολοι οι τοιχοι δεν ειναι οι ιδιοι! Ειναι προφανες οτι μας καιει λιγοτερο αν ενας τοιχος, μια τζαμαρια, μια μεταλλικη πορτα, ακομα και μια γειτονια ολοκληρη (Ψυρρή; Γκαζι; Εξαρχεια;) να ειναι κολλημενη μεχρι αηδιας με αφισες, παρα τοιχοι που τους θεωρουμε πως εχουν αλλη κοινωνικη καταξιωση. Οι τοιχοι της πολυκατοικιας μας για παραδειγμα. Οι διαδρομοι της σχολης μας. Υπαρχουν δηλαδη κυριαρχικα δικαιωματα της αφισας στη μια περιπτωση ενω στην αλλη οχι. Τι αλλαζει εδω στην αισθητικη μας αντιληψη για τον τοιχο;

Αλλαζει το εξης απλο: Συχνα θεωρουμε τον ΚΑΘΑΡΟ τοιχο ως τον μεγαλο δεσποτη της ευπρεπειας. Ο αρχοντας της αισθητικης κατανοιξης. Το οροσημο της καθολικης μεγαλειοτητας του πολεοδομικου ιστου, το επιγειο δομικο βασιλειο της ευταξιας και της μακαριοτητας. Ολος ο κοσμος μας μπορει να πλυμμηριζεται απο ευθεια, ορθογωνισμενα, δομικα κατασκευασματα (δρομοι, τοιχοι, πεζοδρομια, η χαρα ενος ευκλειδιου ονειρου!), συμβολα του αρχιτεκτονικου μας παραδεισου. Ενας λευκος-ακιληδωτος τοιχος ειναι μια αγαλιαση για πολλους, με την λιτη και απεριτη καλοσυνη του. Και θα ερθει μια παλιο-αφισα να τον αμφισβητησει;

Ε κι ομως θα ερθει και εδω κρυβεται το πολιτικο που λεγαμε. Ο καθαρος τοιχος καποιες φορες δεν ειναι μονο το καμαρι της συγχρονης αισθητικης, αλλα ειναι και ψωροπερηφανος για αυτο! Η αμολυντη μοντερνα σιλουετα του που πρεπει να παραμεινει τετοια για παντα, γιατι πια ειναι η εμμονη του κυριαρχου λογου που μιλαει, αυτου που απαιτει τη λευκοτητα των τοιχων. Η καθαροτητα του τοιχου ειναι συνωνυμη και της κοινωνικης ευσεβειας-γαληνης-αδιαταραξιας. Ειναι και αυτο ενας "υγιεινισμος της διακοσμητικης μας". Ολα καθαρα, ολα κρυσταλλινα, ολα υποκριτικα θα πω εγω. Και αυτο επιτυγχανεται με μεσο την κατασυκοφαντηση της αφισας, του γκραφιτι, και οτι βρομιζει τα προδιαγεγραμμενα. Καθολου τυχαιοι οι αλλοτε ψηφισμενοι νομοι περι απαγορευσης της αφισοκολλησης για ΔΗΘΕΝ (ΝΑΙ ΔΗΘΕΝ! ΕΛΕΟΣ..) λογους περιβαλλοντικων ευαισθησιων. Και φυσικα οι αφισες αντεπιτιθονται..

Και θα ερθει καποιος και θα μου πει: μα οκ ας μιλησουν και οι αφισες, ας διεκδικησουν χωρο, ας ειναι σημαδια μιας κοινωνικης αντιδρασης και αυθορμητικοτητας, αλλα ΜΕ ΜΕΤΡΟ! Ας ειμαστε ειλικρινεις ομως. Κανεις δεν ειναι πολιτικα αυτοκτονικος για να δημιουργει ΕΠΙΤΗΔΕΣ τον φοβο του γαντι του μποξ του "όπου κι αν γυρίσω το κεφάλι μου, όπου κι αν πέσει η ματιά μου". Δεν υφαινουμε τους οπτικους μας ιστους για να πεσετε σαν μυγες μεσα. Ουτε για να τρελανουμε/εκνευρισουμε κανεναν, ουτε για χαζες ψηφοθηρικες ελπιδες (κανεις δεν περιμενει κατι απο τις αφισσες). Η εμφαση (και οχι φανατισμενος παροξυσμος) στις αφισες γινεται απο μια κριτικη ματια στο αντιθετο του: τον καλαισθητικο ησυχασμο με μια δοση τσαχπινιας στον τοιχο! Να δουμε δηλαδη τοιχους συγκαταβατικους και πρωτευοντες εν σχεσει με τις αφισσες. Λιγες πολιτικες πινελιες, μοναχικες minimal υπαρξεις σε καθε διαδρομο και εφτιαξες την biennale κριτικη, (γκ)ριζοσπαστικη, και "μετρημενη" στη μυτη των παπουτσιων του μπαλετου. Ενα νεο σκεπτικιζον-αλλα-και-ρεαλιστικο κουκλιστικο θεατρο. Και καθε τοσο θα την προσεχουμε βεβαια, αλλα πληροφοριακα (ε μην υπερβαλλουμε κιολας!), λες και κολλανε οι γεωτεχνικοι καμια ανακοινωση για αναπληρωση εδαφομηχανικης.. Θα αναγνωριζουμε "ενδεικτικα" τις αφισες του καθενος, λες και αναγνωριζουμε καμια λεζαντα που αναγραφεται η διευθυνση μιας οδου. Αντε στο τελος να γινουν και τα τραπεζακια με τους τυπους απο πισω σαν το κοριτσακι που πουλαει λεμοναδα στον ξυλινο παγκο της στον πλατυ δρομο των διερχομενων.. Ε ΜΠΛΙΑΧ, αηδιασα ηδη!!! Τι απονευρωση ειναι αυτη; Αυτη η κατασταση αργα η γρηγορα ρεπει και στο πρωτο: συντομα και ΧΩΡΙΣ αφισες, με λιτη την πολιτικη μας διαιτα, πρωτα οπτικοαισθητικα, μετα ουσιωδως πολιτικα. Αλλωστε σπανιως υπαρχει δικτυ ασφαλειας σε τετοιους κατηφορους. Οποιος δεν βαλει χειροφρενο τρακαρε.

Του αξιζει λοιπον του τοιχου η αφισσα! Εχει κυριαρχικα δικαιωματα η αφισσα πανω του, παρα την γκροτεσκα αισθητικη της εχει δυναμικη και μπορει και εμποδιζει τους λευκους τοιχους ειτε απο την ολικη μουγγαμαρα ειτε απο την "ευχαριστη" πολιτικη συνεισφορα της "δραστηριας" αφισας. Και επειδη ειπε και ο dimos γιατι στο σπιτι μας δεν εχουμε τετοια αφισοκοληση, θα απαντησω οτι το σπιτι μου δεν εχει αφισοκολληση γιατι δεν χρειαζεται/θελω να κανω καποια πολιτικη παρεμβαση, ΑΛΛΑ οριζω την αισθητικη του ΠΑΛΙ ΕΓΩ, και οταν υπαρχει πολιτικη-αισθητικη συγκρουση για κατι εντος του σπιτιου μου ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΩ ΕΝΝΟΕΤΑΙ, και αντιστοιχα εχω παλι χωρο ΜΟΥ, δωματιο ΜΟΥ, οικειοποιημενο κατα τον ιδιο τροπο. Δεν βλεπω διαφορες..

Εγω φιλοι μου καταληγω στο οτι καλως ειναι ετσι το πανεπιστημιο. Αφισοκολημενο, αφισοστολισμενο. Καταλαβαινω οτι καποιος τους πιανει σιχαμαρα γιατι η δικια τους πολιτικη αισθητικη τους συστεινει μια αλλη διακοσμηση του χωρου. Καταλαβαινω οτι τα πολιτικα συμβολα των αφισων τα θεωρουν φετιχισμενα οταν εξαπλωνονται παντου. Εμεις απλως θελουμε να γραψουμε σε πολλους καλοθελητες των ζωων μας οτι "οι μερες της αφθονιας σας ειναι μετρημενες" (οποιος εχει δει το εργο καταλαβαινει πως το βαζω), εστω και αν αυτο δεν ειναι ολη η ουσια της πολιτικης μας προτασης. Θα μπορουσα καλλιστα ομως να ισχυριστω και εγω οτι οι φετιχισμοι της αφισας ειναι ακολουθουμενοι απο αντιφετιχισμους της λιγοτερης αφισας. Εν τελει και μενα με πιανει αντιφετιχισμος με τα καλα αμαξια, με το γηπεδο και τις αθλητικες εφημεριδες αλλα δεν μπορω να το αποδειξω οτι ειναι περισσοτερο σωστος ο ισχυρισμος μου αντι ενος αλλου. Ειναι θεμα αισθητικης. Στην περιπτωση μου, πολιτικης αισθητικης..

Το μονο το οποιο δεχομαι και κατανοω ειναι οτι οι αφισες σε ορισμενους διαδρομους και (δυστυχως σε αρκετους στη σχολη μας) τρωνε και αρκετο φως απο το χωρο. Αυτο το κατανοω και το βλεπω και εγω, και ισως θα μπορουσαν να μειωθουν καπως απο ολες τις παραταξεις αμοιβαια. Και φυσικα καταλαβαινω οτι εαν η πλειοψηφια (αν και εγω αμφιβαλλω, αλλα for the sake of argument, το δεχομαι εστω) των φοιτητων οριζει κατι ως λανθασμενο (αισθητικα και πολιτικα) αυτο φαινεται αντιδημοκρατικο. Αλλα με σεβασμο στο ονομα της πλειοψηφιας, αυτο δεν λεει και πολλα παντα. Γιατι ειναι γεγονος και το γραφει και η wikipedia, πως το ad populum δεν ισχυει παντα.. http://en.wikipedia.org/wiki/Argumentum_ad_populum .

Αυτα τα λιγα!!!!!!!!!!

[merde_conserve]

Το παραθεωρητικοποιείς φίλε 3 ενώ δεν του αξίζει. Αν λάβουμε υπόψη όλα όσα είπες τότε:

α.) Το να βάλω από πάνω-ως-κάτω white pride αφίσες στη γειτονιά μου με γκρούπες από skinheads να χαιρετάνε ναζιστικά είναι μία μεγάλη αισθητική αναβάθμιση από την κανονικότητα της μονοχρωμίας του τοίχου (;)

β.) Η τεράστια αφίσα "πάρτυ με το Βέρτη" της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν είναι ένας φτηνός τρόπος προσυλητισμού φοιτητών αλλά μία αισθητική αντίσταση απέναντι στον επιδερμικό καθωσπρεπισμό ενός καθαρού τοίχου.

γ.) Το να μη θέλεις ταπετσαρίες συνεχόμενων αφισών είναι για λόγους στερεοτυπικής, συστημικής ψευδο-αισθητικής. Στην πραγματικότητα, πέφτεις στη λούμπα του συστήματος που απαιτεί ο καθαρός τοίχος να είναι και όμορφος. Ωστόσο, πραγματικά καθαρός είναι ένας τοίχος γεμάτος με το πουλάκι της ΔΑΠ ή το σφυροδρέπανο των κνιτών, γιατι χαλάει την κανονικότητα (;!)

Ειδικά στο τελευταίο, αφού το πήγαμε στο υπερ-θεωρητικό, να πω και εγώ την προχώ θεωρία μου. Δεν "χαλάει την κανονικότητα" φίλε 3. Θα χαλούσε τη συνέχεια του τοίχου με μία στιγμιαία α-συνέχεια, με μία μοναδιαία παρουσία που θα έβγαζε μάτι ως μαύρο πρόβατο μέσα στο συνεχές του τοίχου. Αντίθετα, η συνεχόμενη ταπετσαρία των αφισών σας αντικαθιστά την κανονικότητα του καθαρού τοίχου με μία άλλη: αυτή της προπαγάνδας. Δεν είναι αντίσταση, είναι μία απλή μετάγγιση εξουσίας στην έκφραση. Από την έκφραση που θέλει να έχει η σχολή/το σύστημα απέναντί μας μέσω του καθαρού τοίχου (;;!) περνάμε στην έκφραση που θες εσύ να υπάρχει μέσω της ταπετσαρίας σου. Είναι συνεπώς μία υπέρβαση, ένα abuse attempt, της παραβίασης της κανονικότητας που τόσο αναλύεις.

[amfisvitias]

Παρόλο που σε γενικές γραμμές με κάλυψε ο medre, θα ήθελα να αναλύσω λίγο το ad populum που ανέφερε ο 3. Καταρχάς δεν μπορείς να βασίζεσαι στο γεγονός ότι δεδομένου πως το ad populum δεν ισχύει πάντα μπορείς να κάνεις συνέχεια πράγματα στα οποία αντιτίθεται η πλειοψηφία. Με την ίδια λογική μπορείς να πεις ότι ο περισσότερος κόσμος αντιτίθεται στο φόνο, αλλά οι πολλοί δεν έχουν πάντα δίκιο άρα μπορώ να το πράξω. Η λογική σου, αυτή του ad populum reversal ενέχει τους ίδιους κινδύνους με αυτή που επικρίνεις.

Ο κίνδυνος του ad populum είναι πως η επικρατέστερη άποψη δεν οδηγεί στην αλήθεια πάντα. Αλλά δεν μπορείς να επιβάλεις την δική σου άποψη ως αλήθεια, δεν θα μπορούσες ακόμα και αν ήταν όντως αλήθεια. Για να φέρω ένα άλλο παράδειγμα, ο περισσότερος κόσμος πιστεύει πως η coca cola είναι καλύτερη, ενώ πειράματα έχουν δείξει πως αν δεν ξέρεις τις μάρκες, προτιμάμε την pepsi. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να κλείσουμε την coca cola; Όχι, επειδή δεν αφαιρείς έτσι απλά το δικαίωμα επιλογής του κόσμου. Μπορείς να τους πληροφορήσεις, αλλά όχι και να αποφασίσεις για αυτούς. Και για να χρησιμοποιήσω και κάτι άλλο από την ιστοσελίδα που ανέβασες, αν κοιτάξεις λίγο παρακάτω θα δεις πως υπάρχουν εξαιρέσεις για το πότε πρέπει να δέχεσαι το ad populum, και η δημοκρατία είναι μία από αυτές τις εξαιρέσεις.

Εξάλλου ενώ μπορείς σε άλλες περιπτώσεις όπως ίσως για θέματα οικονομίας να επιμένεις και να χτυπάς το κεφάλι σου δικαίως αν δεν ακολουθούνται οι τακτικές σου, επειδή μπορεί να έφερναν καλύτερα αποτελέσματα, δεν μπορείς σε τέτοια υποκειμενικά ζητήματα. Σε τέτοια ζητήματα υπάρχουν απλώς γνώμες, δεν υπάρχει καθολική αλήθεια. Και όπου υπάρχουν απλώς γνώμες, σε μια δημοκρατία είναι το καθήκον σου να σεβαστείς την γνώμη των πολλών.

[3]

Δεν ξερω γιατι το εγραψα ετσι, μου βγηκε, και μετα βαριομουν να το σουλουπωσω. Το θεμα παντως ειναι οτι το α) και το β) που μου λες ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΠΑ και περισσοτερο ΔΕΝ ΤΑ ΕΝΝΟΗΣΑ. Οπως προλογησα, απανταω "κυριοτερα στο αισθητικο κομματι" για αυτο ανελυσα και τη χημεια του τοιχου με την αφισσα κλπ κλπ. Και αυτο σημαινει πως απανταω για μια δοσμενη ποικιλια αφισων συνηθεις και σχετικως αποδεκτες. Αρα σαν εξαγομενα συμπερασματα απο οσα γραφω αποκλειεται το α) ως ενδεχομενο επι της αρχης εκτος αν θεωρουμε οτι εχουν ωραιο πολιτικο περιεχομενο τετοιου τυπου αφισες (ιιιου..) και αποκλειεται και το β) γιατι τοτε προχωραμε σε μεγαλυτερη αναλυση και στο περιεχομενο της αφισας, στο φουλ πολιτικο του ζητηματος, αρα και αυτο αποκλειεται σαν εξαγομενο συμπερασμα. Εγω απλα οσον αφορα τις αφισες τις εξετασα και αμυνθηκα υπερ αυτων ως προς το συνολο τους (το συνηθες φαινομενικο συνολο τους) για αρχη (γιατι αμα αμυνομουν μονο απο αυτες που κολλαω εγω, ξερουμε πως ο καθενας θα μπορουσε να με κατηγορησει για "κομματικη τυφλωση"), και ανελυσα τον τροπο τους με τα αλλα πραγματα. ΠΡΟΦΑΝΩΣ και υπαρχουν και "λευκες αφισες" τυπου Βερτης, ΔΑΠ κλπ. Προφανως και οι αφισες δεν ειναι ιερες, δεν ειναι ολες ιδιες και καποιες χανουν το δικαιωμα τους να γινονται ταπετσαριες σε τοση μεγαλη εκταση. Εγω αναφερομαι σε αυτες που ΟΝΤΩΣ πανε να σπασουνε "τον καθωσπρεπισμο" που λες και εσυ αλλα δεν μενω μονο στον "καθωσπρεπισμο του τοιχου", αλλα και τη γενικοτερη κουλτουρα μεσα στη σχολη! Απο εκει και περα απλα δεν τραβηξα διαχωρισμους, να πω οι αφισες του ταδε ειναι μουφιες, ειναι τελειως ανουσιες. Αυτο το αφησα για τον αναγνωστη.. Ο καθενας μπορει να θεωρει και τις δικες μου αφισες "λευκες", εγω του υπερασπιζομαι την μαχιμη αφισα εν γενει, δεν του την υποδεικνυω. Αρα το β), ξαναλεω, δεν ειναι συμπερασμα του 3, αλλα του merde_conserve για τις πεποιθησεις του 3 οσον αφορα τις αφισες Βερτη.. Ε λαθος κανεις! Δεν θεωρω οτι εχουν ιση αξια οι αφισες της ΔΑΣΠ με αλλες, ουτε αισθητικα, ουτε πολιτικα. Πιο απλα μιλωντας, δεν υπερασπιζομαι το συμφερον καθε αφισας και καθε αφισανθρωπου, καθε παραταξης! Μιλαω για συγκεκριμενα πραγματα. Και απο οσο μας εξυπονοεις και στο β) μαλλον ουτε και σενα οι αφισες του Βερτη. Ε ΔΕΝ ΠΑΣ ΝΑ ΤΙΣ ΣΚΙΣΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΝΑ ΜΕ ΞΑΛΑΦΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ? Αλλα ξεχασα, μετα μπορει να καταληξεις να παιζεις ξυλο για τις αφισες

Οσο για το γ) στο τονισα και απο πανω. Δεν μιλαμε μονο για τον "καθωσπρεπισμο του τοιχου", "την κανονικοτητα του λευκου" και ολα τα αλλα τα ιδια. Τουλαχιστον για αυτα ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΕΓΩ! Αυτα τα λεει ο κοσμος στο μεταξυ του, για τοιχους που βρομιζουν και λερωνονται. Ο κοσμος ανακατευει μονο τις φυσικες μορφες, τις "καθαρες" μορφες, και δεν βλεπει την εκφραση τους. Για αυτο απαντησα σε μια τετοια γλωσσα ωστε να πιασω και την ανησυχια του καθενος. Αλλα το θεμα εξακολουθει να μην ειναι μονο οι μορφες αλλα και το περιεχομενο τους. Και εκει ακριβως μπλεκω το ζητημα του τι αναδυει μια αφισα μεσα απο τη μορφη της και τι περιεχομενο μπορει (αμα θελησει..) να απελευθερωσει. Αλλα εγω δεν αναλυω μονο μορφες, δεν ειμαι καλλιτεχνης, για να μιλαω ΜΟΝΟ με ορους "κανονικοτητα και μη κανονικοτητα", "λευκη - ξελευκη ζωη", "γκριζα καθημερινοτητα και οχι". Αυτα ειναι συγκινησιακες μεταφορες με ελαφρια δυναμη να μετακινουν την πολιτικη αισθητικη και τιποτα αλλο. Σαν πολιτικο ον δεν στεκεσαι ομως μονο εκει, γιατι μετα γινεσαι και πολυ alternative! και ΜΟΝΟ. Απλως ειναι και αυτο μια αρχη στην κουβεντα και μπορουν να ενσωματωθουν στον χρησιμο πολιτικο σκοπο της τελικης ομοφωνιας.. Το να γινεσαι πιο δεκτικος στην εξωτερικοτητα των μορφων σε κανει και πιο δεκτικο και στο μεσα τους (με το χρονο).

Για αυτο που γραφεις στο τελος διαφωνω. Λες "δεν είναι αντίσταση, είναι μία απλή μετάγγιση εξουσίας στην έκφραση". Καταρχας στο ειπα και πριν, δεν υπαρχει μεταγγιση, ουτε διαδοχη, ουτε καποια θετικη συναινεση. Οι χωροι ιδιοποιηθηκαν, δεν ηταν προικα. Και πανω τους φτιαχτηκαν αλλοι, "αφισενιοι". Ετσι οπως λες και εσυ μπορει να μη χαλαει η "συνεχεια", αλλα χαλαει η κανονικοτητα, απορυθμιζεται (εστω και ελαφρως). Τελος δεν κανουν ολες οι αφισες προπαγανδα - οι καθεστωτικες κανουν. Ξερω οτι διαφωνουμε στο ποιος περιεχεται στο "καθεστως", αλλα επιμενω να νομιζω οτι δεν βρισκομαι σε αυτο. Γιατι αλλιως, τι ειδους εξουσια ασκω, τι ειδους φαυλη προπαγανδα, τι στρεβλη πολιτικη πρακτικη; Δεν βλεπω οτι ειμαι εγω το εμποδιο καποιου στα ονειρα του. Ακομα και οι πολιτικοι μου αντιπαλοι με ξορκιζουν σαν πολιτικο εφιαλτη, που "μας χαλαει την καλη λειτουργια των παντων", γιατι ειμαι για αυτους μπορει ακατανοητος, οχι ομως εγκλωβιστικος σαν εξουσια. Δεν ασφυκτια κανεις απο τα χερια μου, αυτο ακουγεται μονο σαν στερεοτυπο για τις soon-to-be-here κινητοποιησεις, ΓΣ κλπ. Να με πει καποιος συντηρητικο, εγκλωβιστικο σαν συντηρηση...παει και ερχεται .. να με πει και εξουσια ημαρτον! Ο τοιχος ομως (σαν συμβολο παντα) και η καθαροτητα, στερηση πολιτικων επιλογων απο τους παντες, λογω διοικησης σχολης και απο καθε περιεργο τιτλοφορο γιαπη με αντε 50 δημοσιευσεις ολες κι ολες και με διαστροφικες βλεψεις για το συλλογο, τον ακαδημαισμο και τις ζωες μας εν γενει (ξερουμε ολοι σε ποιους αναφερομαι..) ειναι εξουσια. Η αληθινη εξουσια. Βλεπω οτι τα πραγματα τα τελευταια χρονια στη σχολη στραβωνουν συνεχως, τον τελευταιο 1μιση χρονο αποτομα κιολας. Μερικοι εχουν τζαζεψει για τα καλα! Φτασανε τα επιπεδα του jordanEMP. Ε ας μην τζαζεψουμε και εμεις, ας δουμε τα πραγματικα ζητηματα και οχι τοιχους-και-αφισες..

[ingenieurin26]

Πληροφοριακά, κανείς δεν κάθεται να διαβάζει τόσο μακροσκελείς δημοσιεύσεις....

[poum]

Πληροφοριακά, κανείς δεν κάθεται να διαβάζει τόσο μακροσκελείς δημοσιεύσεις....

Κακώς!! Εγώ τις διαβάζω