Κορυφαίο το σχόλιο για τον Πάντο...
Δηλαδή αν σε εμένα αρέσει να κάνω μάθημα όρθιος από άποψη, να πάω να σπάσω όλες τις καρέκλες της πολυτεχνικής για να είναι όλοι όρθιοι.
Ας σταματήσουν, πια, αυτές οι αναχρονιστικές δηλώσεις του τύπου "Το ιστορικότερο", "Ιεροσυλία", "Τα κλασσικά κτήρια", "Καταστροφές". Το συγκεκριμένο graffiti, όπως προανέφερα, είναι θέμα αισθητικής του καθενός το αν θα του αρέσει. Ωστόσο, δεν γίνεται να αφορίζουμε γενικά και αόριστα κινήσεις σαν κι αυτές. Τέτοιες πρωτοβουλίες δίνουν ζωή στο συγκρότημα στην Πατησίων και οπουδήποτε αλλού γίνονται. Είναι πολύ πιο υγιές και ζωντανό ένας τοίχος πανεπιστημίου να είναι βαμμένος με εμπνεύσεις νέων, παρά σε μονότονα αποστειρωμένα χρώματα.
Να μαντέψω ότι αν μια ομάδα νέων έβαφε όλους τους τοίχους μπλέ και με κίτρινο ένα απαξία δεν θα ενοχλούσε κανέναν γιατί το έκανε μία ομάδα νέων. (ελπίζω να μην έδωσα ιδέα...). Δεν διαφωνώ ότι είναι θέμα αισθητικής το αν θα σου αρέσει ή όχι. Διαφωνώ ότι κάποιος επειδή γούσταρε υποχρέωσε μια μεγάλη μερίδα να το τρώει στη μάπα μέχρι να βγούμε από το μνημόνιο (ξέρω και άλλα και με τον Τοτό) και να το ξαναβάψουμε...
Αν το αυτοκίνητό σας δεν είναι ωραίο εμφανισιακά και έρθει κάποιος και το κατουρή..γκραφιτάρει να μαντέψω θα πείτε "Αχ, τί καλός..."
Γενικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλά παραδείγματα ίδιας φιλοσοφίας. Το σωστό είναι απλό. μία ζωγραφίτσα, πας επώνυμα στον πρύτανη και λές: "Θέλουμε να κάνουμε αυτό εδώ. Έτσι και αλλιώς σκατά είναι ο τοίχος. Δεν θα πληρώσετε. Μπορούμε να έχουμε μία επίσημη απάντησή σας σε 10 μέρες;"
Και η λογική μας απέναντι σε τέτοια φαινόμενα πρέπει να είναι η ίδια. Αν ήταν ο τοίχος της πολυκατοικίας σας και σας καλούσαν σε συνέλευση και λέγανε ξηλωθείτε από 2 κατοσταρικάκια να την ξαναβάψουμε και όσοι δεν ξηλωθείτε τώρα θα το πληρώνετε +50ευρά για 4 μήνες στα καλοκαιρινά κοινόχρηστα να δείς πόσο θα υποστηρίζατε το καλλιτέχνημα.
Στην τελική οι συνάδελφοι που έθεσαν βέτο όσον αφορά την ιστορικότητα του κτηρίου, καλά θα κάνουν να μάθουν ότι τη μνήμη των αγώνων του Πολυτεχνείου την τιμάς μέσω της συμμετοχής σου σε συλλογικές πολιτικές διαδικασίες, και όχι μοιράζοντας αφορισμούς πίσω από μια οθόνη. Τέλος, από πότε η εικόνα ενός μηχανικού διαμορφώνεται από το χρώμα των τοίχων της σχολής του, και αν ναι, με ποια κριτήρια ?
Σαν τέτοιος συνάδελφος έχω ακούσει πολλές φορές να μας επευφημούν στο εξωτερικό λόγω των πολιτικών μας πεποιθήσεων και της συμμετοχής μας στην πολιτική ως φοιτητές ΕΜΠ και ποτέ λόγω των γνώσεων και των ικανοτήτων μας ως μηχανικοί... Επίσης τιμάς τη μνήμη των αγώνων του Πολυτεχνείου (είσαι λανθασμένος αν πιστεύεις ότι το ΕΜΠ είναι ιστορικό λόγω του Πολυτεχνείου μόνο) όταν δεν αφήνεις χουντικές νοοτροπίες του στύλ "τιμάς το Πολυτεχνείο όταν συμμετέχεις σε πολιτικές διαδικασίες", "είσαι καλός Έλληνας όταν δεν έχεις αλλοδαπούς" να παίρνουν σάρκα και οστά. Φήμες λένε πως ως πολιτικοί μηχανικοί είμαστε 7οι (νομίζω) στην Ευρώπη ενώ σαν πολιτικοί χωρίς "μηχανικοί" είμαστε για τις κλωτσίες. Α οι πολιτικοί μας αυτοί είναι που μετά το Πολυτεχνείο (λόγω της ηλικίας τους οι 65άρηδες σήμερα ήταν 22 τότε) αντιλήφθηκαν τις σπουδές ώς μέσο πολιτικοποίησης...