
Να συμπληρώσω πολύ συνοπτικώς:
1. Βεβαίως και το μείζον θέμα είναι το "γιατί παραπαιδεία και στο ΕΜΠ"! (*) Με απασχολεί και όσο περνάει από το δικό μου χέρι προσπαθώ να φέρω βελτιώσεις. Κάποιες περπατήσανε κάποιες όχι. (βλ. τελευταίο ποστ μου στο μίτο της Μ.τ.Ρ, όπου και θα επανέλθω αναλυτικά).
2. Από την άλλη δεν είναι δυνατό να εκτοξεύονται βαρειές κατηγορίες εναντίον "πασών και καθενός" εμού προφανώς συμπεριλαμβανομένου (βεβαίως ουδεμία μύγα έχω...) Η παραπομπή της υπόθεσης στο Πειθαρχικό του ΤΕΕ έχει πρωτίστως συμβολικό - παιδαγωγικό χαρακτήρα. Είναι καιρός να ΄θυμηθούμε οι παλαιότεροι και να μάθετε οι νεώτεροι ότι υπάρχει Κωδικας Δεοντολογίας των Μηχανικών και ότι η "τηλεοπτική - διαδικτυακή δημοκρατία" δεν τον έχει καταλύσει. Εκφράσεις του στυλ "έχω γω λαμόγια ράμματα για τη γούνα σας..." (και μάλιστα κατά συναδέλφων) δεν συνάδουν με τον παραπάνω Κώδικα.
Όλα τα παραπάνω υπό την αίρεση ότι το κείμενο πράγματι ανήκει στην συνάδελφο Σ.Λ.
(*) Για την ιστορία, ακόμη και όταν ο γράφων σπούδαζε υπήρχαν "βοηθήματα" και "φροντιστήρια" κυρίως στα μαθήματα των δύο πρώτων ετών.
Ο γράφων μάλιστα είχε με έναν άλλο συνάδελφο συγγράψει το πρώτο (και μάλλον μόνο) "ημιεπίσημο" βοήθημα. Μη υπάρχοντος βιβλίου του Καθηγητή για το μάθημα των Υδραυλικών Έργων καταγράψαμε, δακτυλογραφήσαμε, σχεδιάσαμε τα σχήματα με "κοπίδι" σε μεμβράνη, επιμεληθήκαμε και εκδώσαμε (σε πολύγραφο!..) τις σημειώσεις μας από τις παραδόσεις του. Από αυτές διάβασαν οι συμμαθητές μας και τα επόμενα δύο έτη, μετά βγήκε το βιβλίο.
Με τον Καθηγητή είχαμε συζητήσει και μας είχε απαντήσει: <Δεν το απαγορεύω διότι είναι απαραίτητο, δεν το αναγνωρίζω διότι είναι υπ' ευθύνη σας το περιεχόμενο>.
Η τιμολόγηση έγινε με ευρύτατη διαβούλευση και συναίνεση με τους "πελάτες", λαμβάνοντας υπόψη τα τεχνικά έξοδα και την καθαυτή πνευματική εργασία. (την τιμή διάθεσης δεν την ενθυμούμαι...)