Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
Είναι κοινή παραδοχή ότι η απεργία των εργαζομένων έχει ξεπεράσει σε διάρκεια και μαχητικότητα την εκτίμηση και των πιο αισιόδοξων φωνών γύρω απο αυτό το ζήτημα καθώς διανύει την 8η εβδομάδα. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη πιο κρίσιμη φάση της ,με τις κινήσεις του υπουργείου (απογραφή μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας) να προσπαθούν να διασπάσουν την ενότητα των απεργών. Σε αυτή την καμπή της μάχης κρίνουμε απαραίτητο να μπορέσουμε με αποφάσεις να στηρίξουμε τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων, καθώς καθημερινά κρίνεται η έκβαση της μάχης.
Τώρα πρέπει να πάρουμε τη κατάσταση στα χέρια μας και να μη μείνουμε αδρανείς, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε ότι στην ΑΣΟΕΕ οι μπάτσοι εισβάλλουν στο προαύλιο και στο Πάντειο το Σ.Ι προσπαθεί να επιβάλλει δίδακτρα!
Σε αυτή τη κατεύθυνση επιδιώξαμε τη προηγούμενη εβδομάδα να επαναφέρουμε στο σύλλογο τη κουβέντα σε σχέση με το ρόλο των φοιτητών στον αγώνα των εργαζομένων μέσα απο μια εκδήλωση που συνδιοργανώσαμε με τους απεργούς. Στην εκδήλωση αυτή απευθύναμε κάλεσμα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις αλλά και κάθε φοιτητή που τάσσεται στο πλευρό των εργαζομένων, στην οποία υπήρξε πρόταση από τους ίδιους για νέα εκδήλωση που θα επιδιώξει να ταρακουνήσει τους φοιτητές και να ακολουθήσει γενική συνέλευση. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι εμείς ποτέ δεν τοποθετηθήκαμε κατά της δράσης συλλογικοτήτων εντός της σχολής. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος καλεί μια πρωτοβουλία ή εκδήλωση, αλλά σε ποια κατεύθυνση κινείται, τι συζητά και τι επιδιώκει. Οι συνάδελφοι από την αρ.εν. με τη στάση τους και την κριτική που κάνουν αναπαράγουν και οξύνουν έναν ψευτοδιαχωρισμό του τύπου «παραταξιακός και ανεξάρτητος» φοιτητής, όπου ο δεύτερος τοποθετείται από θέση ισχύος ως προς τον πρώτο το οποίο στη σημερινή συγκυρία και τη συνολική κρίση εκπροσώπησης δημιουργεί αναχώματα για τη συμμετοχή σε συλλογικές διαδικασίες.
Ταυτόχρονα, θέλουμε να δείξουμε ότι στο Σύλλογο υπάρχει ένα αγωνιστικό δυναμικό που αναγνωρίζει την αναγκαιότητα οι συζητήσεις που γίνονται εν είδη εκδηλώσεων να γίνονται χωρίς τα κομμάτια της Σχολής που έχουν διαδραματίσει έναν συγκεκριμένο ρόλο ενάντια σε όλες τις διεκδικήσεις απέναντι στις κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων(βλέπε Κουτσογιάννης), πόσο μάλλον να αντιμετωπίζονται ως κάποιοι οι οποίοι είναι άξιοι να συντονίζουν μια κουβέντα με τέτοιο χαρακτήρα.
Όσο προωθητικές και να είναι πρωτοβουλίες και συζητήσεις τέτοιου τύπου δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το σύλλογο και τις λειτουργίες του. Αντίθετα μπορούν και πρέπει να έχουν χαρακτήρα συμπληρωματικό-ενημερωτικό και να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία για την ανασυγκρότηση του συλλόγου και των γενικών συνελεύσεων. Άλλωστε στη Γ.Σ καλούνται να τοποθετηθούν και όσοι μπορεί να είναι κατά της απεργίας των διοικητικών.
Με αυτή τη λογική και το σκεπτικό που αναλύθηκε στη πρώτη παράγραφο, την Παρασκευή καταθέσαμε διοικητικό συμβούλιο για τη διεξαγωγή συνέλευσης την επόμενη Τετάρτη, έτσι ώστε ο σύλλογος να μπορέσει να συμπορευθεί και να ανατροφοδοτήσει τον αγώνα των εργαζομένων. Οι δυνάμεις που επέλεξαν να στηρίξουν το ΔΣ και να συμμετέχουν άφοβα σε μια συλλογική πολιτική διαδικασία κρίσης των προτάσεων και της επιχειρηματολογίας τους είναι οι ίδιες οι δυνάμεις που οι απεργοί διοικητικοί αναγνωρίζουν ως τις πρωτοπόρες στο χώρο του Πολυτεχνείου, που οι ίδιοι οι απεργοί αναγνωρίζουν τη διάθεση και τον πολιτικά προωθητικά ρόλο που διαδραματίζουν στη διαδικασία. Είναι οι μόνες δυνάμεις που οι ίδιοι οι απεργοί βλέπουν και συνδιαλέγονται καθημερινά, οι δυνάμεις που βρίσκονται έμπρακτα στο πλάι τους από τις απαρχές του αγώνα αυτού. . Οι συνάδελφοι από την Αρ.Εν. δεν στήριξαν τη συγκεκριμένη πρόταση, καθώς δεν αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα ο σύλλογος να αποφασίσει πάνω σε αυτό το ζήτημα παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι τόσο καθημερινά στις πύλες όσο και στην πολυσυζητημένη εκδήλωση τόνιζαν με κάθε τρόπο αυτή την αναγκαιότητα. Οι προφάσεις για λάθoς τρόπο καλέσματος και επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε τα προσχήματα μιας αριστερής δύναμης που όμως δεν επιλέγει την ενδυνάμωση των συλλογικών διαδικασιών. Η ΔΑΠ, ως γνήσιος εκφραστής της μνημονιακής πολιτικής εδώ και καιρό επιλέγει την μη συμμετοχή ως πολιτική στάση αποδυναμώνοντας τον Σύλλογο. Δεν είναι καθόλου περίεργο να σαμποτάρεις τις διαδικασίες του Συλλόγου όταν αυτό που επικρατεί σε ικανοποιεί και το αναγνωρίζεις προωθητικό, κάτι που παραδοσιακά κάνουν οι καθεστωτικές παρατάξεις. Είναι επίσης επικίνδυνο, να επικαλείσαι την ιδιότητα του αγωνιστή ενώ την ίδια στιγμή επιλέγεις την τακτική του αντιπάλου, καθώς με αυτό τον τρόπο καταφέρνεις να δουλέψεις πολύ καλύτερα από κάθε κυβέρνηση, δυσφημώντας τον μάχη κάποιων αγωνιστών.
Υ.Γ1: Δεν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι θα ανοίξουμε τον διάλογο στη σχολή μέσω αντιπαράθεσης στο πληκτρολόγιο, κάτι που έχει οδηγήσει κατά ένα μεγάλο ποσοστό τον Σύλλογο τα τελευταία χρόνια, καλούμε τους συναδέλφους οι οποίοι έχουν πολιτικές διαφωνίες να μην διστάζουν να τις αναδεικνύουν στις ζωντανές διαδικασίες του Συλλόγου, όσο και αν τις υποτιμούν. Αυτή τη διαδικασία είναι που οι δυνάμεις της αρ.εν. επέλεξαν να υποβαθμίσουν το ρόλο της μέσα στο σύλλογο, να προωθήσουν διασπαστικές λογικές και επιχειρηματολογία, να ενθαρρύνουν τον ατομικισμό και να δράσουν ανασταλτικά προς τυχόν σύγκλιση σε κοινές πολιτικές κατευθύνσεις. Με το να χρησιμοποιούν επιχειρήματα που περισσότερο θυμίζουν τον Υπουργό Υγείας πέρυσι και το δίδυμο Πάγκαλου-Πρετεντέρη πριν από δύο εβδομάδες(βίαιες μειοψηφίες, βία των εαακ, αντίστοιχα) και όχι κάποιον που παλεύει για την περαιτέρω συσπείρωση του αγωνιστικού κόσμου της Σχολής, μάλλον δεν τους αξίζει ο χαρακτηρισμός Αριστερή, πόσο μάλλον Ενότητα. Αλλά δεν πειράζει, για εμάς το διακύβευμα δεν είναι ποιος θα επικρατήσει σε μια ενδοαριστερή κόντρα αλλά πως αυτή η διαδικασία θα πάει μπροστά το φοιτητικό σύλλογο. Το ζήτημα δεν είναι να μετρήσουμε δυνάμεις, αλλά να συγκροτήσουμε ένα μάχιμο φοιτητικό κίνημα.
Y.Γ2: Κατανοούμε ότι η συνέλευση έχει προβληματικές και στο πολιτικό και στο τεχνικό κομμάτι της. Παρόλα αυτά, η αναγκαιότητα να συνεδριάσει και να αποφασίσει ο σύλλογος δεν είναι φετιχ της αριστεράς αλλά επιβάλλεται απο την ίδια τη κρισιμότητα της περιόδου. Η συνέλευση δεν είναι δομή, είναι όργανο-διαδικασία...
Είναι πολύ σημαντικό να στηρίξουμε τόσο την εκδήλωση των εργαζομένων τη Τετάρτη 12.00 στο ΑΜΦ 1.2 και να πάρουμε τη κατάσταση στα χέρια μας, συμμετέχοντας στη γενική συνέλευση αμέσως μετά το τέλος της εκδήλωσης.
Ανεξαρτητη Αριστερη Παρεμβαση –εαακ.
