
Κατά τη διάρκεια των καταλήψεων του Σεπτέμβρη, αλλά και πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, είδαμε την πλειοψηφία των καθηγητών της σχολής μας να στοχοποιούν τα μέσα πάλης που υιοθετούσε ο φοιτητικός μας σύλλογος θέτοντας διαρκώς εκβιασμούς για χαμένα εξάμηνα και εξεταστικές. Η στάση αυτή, αποτελούσε έκφραση συγκεκριμένης πολιτικής βούλησης κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται και από μια σειρά παραδείγματα που παρατηρούνται από την αρχή της χρονιάς, που αποδεικνύουν ότι πολλοί διδάσκοντες συμφωνούν με την άμεση εφαρμογή του νέου νόμου-πλαίσιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όλο το προηγούμενο διάστημα είχαμε τονίσει ότι ο συγκεκριμένος νόμος δημιουργεί ένα πολύ χειρότερο παρόν και μέλλον για τους φοιτητές και αυριανούς εργαζόμενους καθώς καταργεί οριστικά τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, διαλύει τα ενιαία πτυχία και ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση. Συνεπώς είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι η οποιαδήποτε πολιτική τοποθέτηση για αυτή τη μεταρρύθμιση θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα το συμφέρον της ακαδημαϊκής κοινότητας συνολικά , ειδικά από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με ένα νόμο απόλυτα ευθυγραμμισμένο με την άδικη και σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η ελληνική κοινωνία.
Όλα τα παραπάνω επαληθεύονται και με μια σειρά από γεγονότα από την αρχή της χρονιάς με πιο χαρακτηριστικό και αντιπροσωπευτικό την ξεκάθαρη δήλωση του προέδρου της σχολής κου Γκόλια ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί κατά γράμμα. Στα ίδια μήκη κύματος ακριβώς, κινείται και η προπαγάνδιση καθηγητών (όπως η κα Μιμίκου και ο κος Στάμου) για αναγκαιότητα εφαρμογής του νόμου καθώς σε αντίθετη περίπτωση- με βάση τα λεγόμενά τους- οι συνέπειες θα είναι επιζήμιες για τους φοιτητές. Ουσιαστικά, μιλάμε για μια στάση που στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης στις επιλογές του υπουργείου και της κυβέρνησης και έρχεται να συμπληρώσει το παζλ της ποινικοποίησης των αγωνιστικών αποφάσεων του φοιτητικού συλλόγου, φαινόμενο που παρατηρήθηκε έντονα ειδικά κατά τη διάρκεια της επαναληπτικής εξεταστικής (μείωση της διάρκειάς της σε 3 ουσιαστικά βδομάδες από 5, εξέταση μαθημάτων τις μέρες των μεγαλύτερων απεργιών της μεταπολίτευσης ακόμα και σε μέρες που όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς ήταν ακινητοποιημένα).
Τελευταίο και πιο πρόσφατο παράδειγμα στήριξης της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, αποτελεί η συμμετοχή του καθηγητή της σχολής μας κου Γκαζέτα στην εφορευτική επιτροπή που θα έχει ως αρμοδιότητα την συγκρότηση του συμβουλίου διοίκησης στο ΕΜΠ, εκείνου δηλαδή του οργάνου που θα εφαρμόσει όλες τις πτυχές του νέου νόμου και θα συγκεντρώνει όλες τις υπερεξουσίες για όλα τα ζητήματα που αφορούν το ίδρυμα. Θεωρούμε ότι μια τέτοια επιλογή από την πλευρά του συγκεκριμένου καθηγητή είναι ιδιαίτερα προκλητική ειδικά όταν μια μεγάλη πλειοψηφία καθηγητών σε όλη την Ελλάδα αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτές τις επιτροπές υπό το βάρος των αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων. Μοναδική κίνηση σεβασμού απέναντι σε αυτές τις αποφάσεις θα είναι η παραίτησή του από μέλος της εφορευτικής επιτροπής.
Βάση όλων των παραπάνω , όπως όρισε και ψήφισμα που υπερψηφίστηκε στη Γενική Συνέλευση της Πέμπτης 10/11, έχει καλεστεί παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο του κου Γκαζέτα τη δευτέρα 14/11 στις 12:30.
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι οποιαδήποτε πτυχή του νέου νόμου θα πρέπει να απορριφθεί και πάλι από το φοιτητικό σύλλογο μέσα από διαδικασίες μαζικών Γενικών Συνελεύσεων στις οποίες πέρα από την πολιτική ανάλυση θα πρέπει να καθίσταται σαφές ότι όποιος καθηγητής απαξιώνει τις αποφάσεις και στέκεται απέναντι σε αυτές είναι ανεπιθύμητος στο πανεπιστήμιο και δεν έχει δικαίωμα να υπονομεύει το μέλλον και τις ίδιες μας τις ζωές.