
δν εχει σχεση το τι ποσοστο θα πετυχει: Δν "στρωνει υφασμα", δν ιστορικοποιειται το ποσοστο τ, δν "παραδειγματιζει", ειναι παντοτε παροντικο κ χωρις μονιμη και διατηρητεα (ως προς το χρονο) ταυτοτητα.
Και όμως το "ύφασμα που στρώνει" το ανέλυσα στο προηγούμενο post. Επίσης πιστεύω ότι παραδειγματίζει και ότι ιστορικοποιείται αυτή η παρουσία, για άλλους λόγους που δεν κρίνω σκόπιμο να τους αναλύσω εδώ (έχουν να κάνουν με τους...ανεξάρτητους γενικά και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και αντιδρά κανείς στο σημερινό παραταξιακό σκηνικό). Γενικώς εδώ διαφωνούμε, διότι εμμένω στη συμβολικότητα του εγχειρήματος...
ΑΝ ΔΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ, μεσω της τελικης εγκρισης απο εκλογες, οτι μπορει ν διαχειριστει τη θεση τ σωστα, η προσπαθεια τ ειναι θνησιγενης
...και όχι στο αποτέλεσμα που θες να έχει, και στο οποίο ρίχνεις το βάρος εσύ. Μακάρι να υπήρχαν και ένας, και δέκα ανεξάρτητοι, και ας χαλούσε έστω και λίγο αυτό το παραταξιακό μπρα-ντε-φερ. Ακόμα και χωρίς αποτέλεσμα.
ΜΗ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΙ! Τουλαχιστον ως ΕΑΑΚ περσυ δν ειχαμε ψηφισει κανεναν (αλλωστε π ν το εριχνα; λευκο; merde; Ολα αυτα.. merde ειναι!)
Είναι η άποψή σου ως μέλος της ΕΑΑΚ, και είναι σεβαστή. Η δικιά μου άποψη είναι ότι ακόμα και αν δεν σου αρέσει η απόφαση αυτή πρέπει να την παλέψεις στους κανόνες που ορίστηκαν από μια πλειοψηφική διαδικασία. Το να μην πας να την ψηφίσεις ισοδυναμεί με πεισματάρικη ανούσια αντίδραση κατ'εμέ. Καλύτερα να πας, να γράψεις 'είστε όλοι μα$@^ες' και να το ρίξεις άκυρο.
