BullsEye έγραψε:Ποια καρκινώματα? Ας καλυπτόμασταν επαρκώς από τη σχολή για να μην χρειάζονταν οι πρόσθετες σημειώσεις!!!
Δηλαδή οι σημειώσεις της ΔΑΠ είναι το φάρμακο για την ποιοτική αναβάθμιση της σχολής?
Πρώτον,φυσικά και είναι παράλογο και παράνομο να μοιράζονται σημειώσεις από τη ΔΑΠ για πολλούς λόγους:
- Η ΔΑΠ είναι θεωρητικά πάντα παράταξη και δεν έχει ιδρυθεί για να προσφέρει γραμματειακή υποστήριξη.Συνεπώς η προσφορά σημειώσεων δεν αποτελεί αντιπρόταση αλλά συνεπή υποταγή της ΔΑΠ στην πάγια τακτική της,την αποπολιτικοποίηση.
- Οι σημειώσεις της δεν είναι μια αγαθοεργής προσφορά προς αδύναμους και κατατρεγμένους,αλλά έχει ψηφοθηρική στόχευση.
- Αντίστοιχη περίπτωση με τις σημειώσεις είναι αυτή της διαδικτυακής ενημέρωσης.Κανείς δεν υποχρέωνε όπως λες τους φοιτητές να μπαίνουν στο δαποφόρουμ αλλά φυσικά δεν υπήρχε άλλο...Και το δαποφόρουμ δε φτιάχτηκε από τους δαπίτες ως δώρο στη σχολή ούτε είχε σήμα του πολυτεχνείου,την πουλάδα είχε.
Φυσικά και υπάρχει αντιπρόταση:διανομή σημειώσεων από τον εκάστοτε τομέα(βλέπε Γεωλογία-Ρευστά),διανομή παλιών λυμένων θεμάτων από τη γραμματεία,δωρεάν εκτύπωση σημειώσεων που διατίθενται στο δίκτυο.BullsEye έγραψε:Σε ό,τι αφορά την στάση υπέρ της αναγνώρισης των κολλεγίων, θα το ξαναπώ για πολλοστή φορά πως υπάρχει δεδικασμένο. Εν ολλίγοις, τι άρθρο 16 κλπ, κάνουν μια προσφυγή και παίρνουν δικαιώματα. Με αυτό σαν δεδομένο, πρέπει να δράσουμε αλλιώς. Και παρά τους αγώνες σου, εκεί θα καταλήξουμε γιατί μας έχουν στριμώξει στην γωνία. Γιαυτό και πρέπει να προετοιμάσουμε την "επόμενη γραμμή άμυνας (έχω αναφερθεί σε προηγούμενο ποστ, μην τα ξαναλέμε).
Γιατί κάτι που έχει αναγνωριστεί από το όποιο δικαστήριο εγώ πρέπει να το θεωρήσω νόμιμο όταν όχι μόνο δεν είναι νόμιμο αλλά είναι και αντιφατικό με τη νομοθεσία της ΕΕ?
Το
άρθρο 149 της Συνθήκης της Ρώμης, Κεφάλαιο 3, Παιδεία, Επαγγελματική Εκπαίδευση και Νεολαία (2002) ορίζει τα εξής:
«1. Η Κοινότητα συμβάλλει στην ανάπτυξη παιδείας υψηλού επιπέδου, ενθαρρύνοντας τη συνεργασία μεταξύ κρατών-μελών και, αν αυτό απαιτείται, υποστηρίζοντας και συμπληρώνοντας τη δράση τους,
σεβόμενη ταυτόχρονα πλήρως την αρμοδιότητα των κρατών μελών για το περιεχόμενο της διδασκαλίας και την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος, καθώς και την πολιτιστική και γλωσσική τους πολυμορφία.
2. Η δράση της Κοινότητας έχει ως στόχο:
- να αναπτύσσει την ευρωπαϊκή διάσταση της παιδείας, μέσω ιδίως της εκμάθησης και της διάδοσης των γλωσσών των κρατών-μελών,
- να ευνοεί την κινητικότητα φοιτητών και εκπαιδευτικών, μεταξύ άλλων και μέσω της ακαδημαϊκής αναγνώρισης διπλωμάτων και περιόδων σπουδών,
- να προωθεί τη συνεργασία μεταξύ εκπαιδευτικών ιδρυμάτων,
- να αναπτύσσει την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών για τα κοινά προβλήματα των εκπαιδευτικών συστημάτων των κρατών-μελών,
- να ευνοεί την ανάπτυξη των ανταλλαγών νέων, καθώς και οργανωτών κοινωνικομορφωτικών δραστηριοτήτων,
- να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της εκπαίδευσης εξ αποστάσεως.
3. Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη ευνοούν τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες και τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς σε θέματα παιδείας, και ειδικότερα με το Συμβούλιο της Ευρώπης.
4. Προκειμένου να συμβάλει στην υλοποίηση των στόχων του παρόντος άρθρου, το Συμβούλιο:
- αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 251 και μετά από διαβούλευση με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και με την Επιτροπή των Περιφερειών, θεσπίζει δράσεις ενθάρρυνσης, χωρίς να εναρμονίζει τις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις των κρατών-μελών,
- αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία προτάσεις της Επιτροπής, διατυπώνει συστάσεις.
Άρθρο 1501.
Η Κοινότητα εφαρμόζει πολιτική επαγγελματικής εκπαίδευσης, η οποία στηρίζει και συμπληρώνει τις δράσεις των κρατών-μελών, σεβόμενη ταυτόχρονα πλήρως την αρμοδιότητα των κρατών-μελών για το περιεχόμενο και την οργάνωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης.2. Η δράση της Κοινότητας έχει ως στόχο:
- να διευκολύνει την προσαρμογή στις μεταλλαγές της βιομηχανίας, ιδίως μέσω της επαγγελματικής εκπαίδευσης και του επαγγελματικού αναπροσανατολισμού,
- να βελτιώνει την αρχική επαγγελματική εκπαίδευση και τη συνεχή κατάρτιση, για να διευκολύνεται η επαγγελματική ένταξη και επανένταξη στην αγορά της εργασίας,
- να διευκολύνει την πρόσβαση στην επαγγελματική εκπαίδευση και την ενίσχυση της κινητικότητας των εκπαιδευτών και των εκπαιδευομένων και ιδίως των νέων,
- να τονώνει τη συνεργασία μεταξύ εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων στον τομέα της κατάρτισης,
- να αναπτύσσει την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών για τα κοινά προβλήματα των συστημάτων κατάρτισης των κρατών-μελών.
3. Η Κοινότητα και τα κράτη-μέλη ευνοούν τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες και τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς σε θέματα επαγγελματικής εκπαίδευσης.
4. Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 251 και μετά από διαβούλευση με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών,
θεσπίζει μέτρα για να συμβάλει στην υλοποίηση των στόχων που αναφέρονται στο παρόν άρθρο, χωρίς να εναρμονίζει τις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις των κρατών-μελών.»
Όπως ρητά φαίνεται από τα άρθρα 149 και 150 της Συνθήκης της Ρώμης στην πιο πρόσφατη «παγιωμένη» έκδοσή της το 2002, η Κοινότητα μόνο «ενθαρρύνει, υποστηρίζει, συμπληρώνει, θεσπίζει δράσεις ενθάρρυνσης, διατυπώνει συστάσεις», και πάντα «σεβόμενη ταυτόχρονα πλήρως την αρμοδιότητα των κρατών μελών για το περιεχόμενο της διδασκαλίας και την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος, καθώς και την πολιτιστική και γλωσσική τους πολυμορφία», «χωρίς να εναρμονίζει τις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις των κρατών-μελών».Άρα,
- ο Ενιαίος Ευρωπαϊκός Πανεπιστημιακός Χώρος,
- η Μπολόνια και οι επίγονοί της,
- οι χωρίς ακαδημαϊκές αρχές και αξίες αξιολογήσεις των Πανεπιστημίων ως εργοστασίων παραγωγής προϊόντων και προσέλκυσης πελατειών,
- ο ορυμαγδός νομοθετημάτων με προφανείς αντισυνταγματικότητες στις αγχωμένες και προχειρότατες προετοιμασίες των σχετικών σχεδίων νόμων,
- η αλαζονική δήλωση επιθυμίας ανατροπής των θεμελιωδών άρθρων 1 και 2 του Νόμου Πλαισίου 1268/82 για τα ΑΕΙ,
- η επίκληση κάθε πικραμένου να ρίξει το λίθο του αναθέματος στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο των «μετριοτήτων» και, το αποκορύφωμα όλων,
- η προσπάθεια ανατροπής του άρθρου 16 του Συντάγματος,είναι ψηφίδες μιας πολιτικής υποτέλειας, σ’ αυτό που κάποιοι νομίζουν ότι θα ήθελε η Ευρωπαϊκή Ένωση