Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
Ένα από τα συνθήματα της απεργίας των διοικητικών είναι το «Η κυβέρνηση κλείνει το πολυτεχνείο». Ένα σύνθημα που επί της ουσίας μεταφέρει το ερώτημα στη σωστή του διάσταση. Κόντρα λοιπόν στη προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης για βολεμένους, κρατικοδίαιτους, μη-παραγωγικούς απεργούς που κλείνουν το πολυτεχνείο και θέτουν σε ομηρεία τους φοιτητές, πρέπει να καταφέρουμε επιτέλους να κάνουμε μια βαθύτερη ανάλυση για το τι σημαίνουν αυτές οι απολύσεις, πως έρχονται να αλλάξουν το πολυτεχνείο και τελικά πως συνδέονται με τους οργανισμούς αλλά και με τη συνολικότερη ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης.
Γιατί όμως το πολυτεχνείο έρχεται πάλι σε μια κατάσταση παρόμοια με του περασμένου διαστήματος Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου;
Ο αγώνας διαρκείας που είχαν πραγματοποιήσει οι διοικητικοί, ανάγκασε για πρώτη φορά μνημονιακή κυβέρνηση να «τραινάρει» τα σχέδια της για απολύσεις στο δημόσιο και την υποχρέωσε σε αναδίπλωση. Οι υποσχέσεις όμως που έδωσε το υπουργείο, ότι κανείς εργαζόμενος δε θα απολυθεί ,αποδεικνύεται ότι ήταν απλά ντρίπλα της κυβέρνησης, τα ιδεολογήματα περί αξιολόγησης καταρρίφθηκαν από το νέο υπουργό παιδείας (!) ,δηλώνοντας ότι υπάρχει καμία υπουργική αξιολόγηση, οπότε οι διοικητικοί 2 μέρες πριν απολυθούν αποφάσισαν να ξαναμπούν σε τροχιά κινητοποιήσεων με κατειλημμένο ΕΜΠ. Ο αγώνας που πραγματοποιήθηκε το πρώτο εξάμηνο συνεχίζει να είναι ανεκπλήρωτος και οι φοιτητές οφείλουμε να σταθούμε έμπρακτα μαζί τους στις πύλες του αγωνιζόμενου πολυτεχνείου.
Η στήριξη του αγώνα των διοικητικών, όπως έχει ξαναειπωθεί δεν εντάσσεται μόνο στο πλαίσιο αλληλεγγύης για ένα αγωνιζόμενο κλάδο που έρχεται να δεχθεί της συνέπειες της κρίσης και του μνημονίου. Οι απολύσεις αυτές είναι ο προπομπός ενός νέου πανεπιστημίου με λιγότερες παροχές προς τους φοιτητές (βλ. ωράριο βιβλιοθήκης), ενός πανεπιστημίου που θα λειτουργεί με λογικές εργολαβίας και ανταποδοτικών κριτηρίων, είναι ο προπομπός για διοικητικές συγχωνεύσεις σχολών (π.χ συγχωνεύσεις γραμματειών) και θα αποτελέσουν και μοχλό για διαγραφές φοιτητών με βάση τα κριτήρια για αναλογία φοιτητών-εργαζομένων. Θα ήταν παράλειψη και λάθος όμως να μη συνδέσουμε τις απολύσεις με τους νέους οργανισμούς που έρχονται, κάτι το οποίο έσπευσε να κάνει ο νέος υπουργός, λέγοντας στους εργαζόμενους περάστε τους οργανισμούς για να επαναπροσληφθείτε.
Τι είναι όμως αυτοί οι οργανισμοί;
Ο οργανισμός αποτελεί ουσιαστικά το καταστατικό λειτουργίας και δομής του ιδρύματος. Με βάση αυτό διαμορφώνονται τα προγράμματα σπουδών, ο τρόπος λήψης αποφάσεων, οι αρμοδιότητες, τα όρια και τα δικαιώματα των μελών του, οι παροχές και οτιδήποτε άλλο αφορά το πανεπιστήμιο. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα βασικά σημεία του πρότυπου οργανισμού: διαγραφές φοιτητων σε ν+2 χρόνια, δημιουργία πιστωτικών μονάδων, διάσπαση πτυχίου σε 3+2, δυνατότητα κάθε σχολής να δίνει περισσότερα από ένα πτυχία με διαφορετικά προγράμματα σπουδών, τα δίδακτρα αφήνονται στην ευχέρεια του συμβουλίου ιδρύματος, περικοπή δωρεάν συγγραμμάτων.
Γίνεται αντιληπτό λοιπόν ότι αυτή η μάχη έχει χαρακτηριστικά προάσπισης των τελευταίων πτυχών του δημοσίου και δωρεάν πανεπιστημίου και αυτό όπως μας δείχνει το παράδειγμα του περασμένου Δεκέμβρη γίνεται μόνο με ανυποχώρητο αγώνα που δεν συνδιαλέγεται με το υπουργείο και τη κυβέρνηση και προυποθέτει κοινό μέτωπο εργαζομένων-φοιτητών. Όλο το παραπάνω σκεπτικό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο σύλλογος πρέπει να συζητήσει πάνω σε αυτά τα επίδικα και να πάρει θέση.
Καλούμε σε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, τη Τετάρτη 25/6 στο αμφ1,2 12,30
