από Shi » Τετ, 17 Ιαν 2018 3:27 am
Εργασία για όλους, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών μας!
Μαζί με τις καινοτομίες του νέου προγράμματος σπουδών, φέτος για πρώτη φορά το εγγραφολόγιο έθετε όριο 15 χρωστούμενων μαθημάτων για τη δήλωση του μαθήματος «Πρακτική Άσκηση». Μέχρι και φέτος το μάθημα της Πρακτικής Άσκησης αποτελούσε προαιρετικό, καθ’ επιλογήν μάθημα του 9ου εξαμήνου, που μπορούσε να δηλωθεί από φοιτητές αυτού και μεγαλύτερων εξαμήνων χωρίς περιορισμούς. Στην περσινή διεξαγωγή της, οι διαθέσιμες θέσεις υπερκάλυπταν τον αριθμό των δηλωθέντων, ενώ ο μισθός, αναγόταν στα 1100 ευρώ για τη δίμηνη εργασία, δηλαδή ο κατώτατος μισθός.
Πριν απαντήσουμε το κατά πόσο είναι λογικός ο περιορισμός αυτός ας πούμε λίγα λόγια για την Πρακτική Άσκηση (ΠΑ):
Το μάθημα της ΠΑ έχει εισαχθεί εδώ και χρόνια στους περισσότερους κύκλους σπουδών των ΑΕΙ/ΤΕΙ, ενώ μάλιστα σε όλες τις σχολές της τεχνικής εκπαίδευσης, η υλοποίηση της από τους σπουδαστές είναι υποχρεωτική για την απόκτηση του πτυχίου. Εναρμονιζόμενα με τα πρότυπα των ευρωπαϊκών κατευθύνσεων και πανεπιστημίων, η ΠΑ, εισάγεται εν πολλοίς για να «συνδέσει την εκπαιδευτική διαδικασία με αυτήν της αγοράς εργασίας» καθώς και για την «απόκτηση εργασιακής εμπειρίας». Παρότι και οι δύο φράσεις σε εισαγωγικά μπορεί να φαίνονται ορθολογικές, είναι γεγονός ότι η εισαγωγή της ΠΑ, και μάλιστα σαν ένας θεσμός που επεκτείνεται στους όρους εργασίας και μετά τις σπουδές, έχει λειτουργήσει ως μοχλός για την υποβάθμιση των μισθών και των εργασιακών συνθηκών των νέων εργαζομένων. Σε αυτό το γεγονός πρέπει να προστεθεί και ο τρόπος που αυτή οργανώνεται στις περισσότερες σχολές, δηλαδή ότι η υλοποίηση της ορίζεται με βάση της ανάγκες τις εκάστοτε εργοδοσίας, η οποία συνήθως καθορίζει και τις χαμηλές αμοιβές, και όχι για την συμβολή της στην εκπαιδευτική διαδικασία και τις αντίστοιχες κοινωνικές ανάγκες.
Στη σχολή μας παρότι η ΠΑ είναι προαιρετική, ένας βασικός λόγος που επιλέγεται από τους φοιτητές είναι ότι αποτελεί μια πρώτη εργασία στον κλάδο, και δύο μισθούς που τους έχει ανάγκη το μεγαλύτερο κομμάτι των φοιτητών της σχολής σε εποχή κρίσης και ανεργίας. Με τον περιορισμό που τίθεται φέτος στη δήλωση της ΠΑ, πολλοί συμφοιτητές μας αποκλείονται από αυτή την δυνατότητα. Εμείς από την πλευρά μας αναρωτιόμαστε αν ο περιορισμός αυτός γίνεται για τη μείωση των κονδυλίων για την ΠΑ ακριβώς όπως συμβαίνει με τους μισθούς και κάθε κοινωνικό αγαθό, ενώ ταυτόχρονα εγκρίνονται τεράστια κονδύλια για χρηματοδοτήσεις ιδιωτικών ερευνητικών project εντός του Πολυτεχνείου.
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο διεκδικούμε στα σημερινά πλαίσια την άρση αυτού του περιορισμού και την ελεύθερη δήλωση και διεξαγωγή της Πρακτικής Άσκησης από όλους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που βρίσκονται πέραν του 9ου εξαμήνου. Ταυτόχρονα όμως, παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο όπου η διαδικασία της εκπαίδευσης είναι άρρηκτα δεμένη με την πρακτική εφαρμογή, οι οποίες εξυπηρετούν το συμφέρον της κοινωνίας και προσφέρουν μισθούς και όρους εργασίας στους φοιτητές και εργαζόμενους σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες μας. Αντιπαλεύουμε για αυτό το λόγο την εκμετάλλευση της εκπαιδευτικής διαδικασίας από τους επιχειρηματικούς φορείς και το ιδιωτικό κέρδος, που χρησιμοποιεί την ΠΑ για να καλύψει τις «κανονικές» θέσεις εργασίας που κλείνουν και να μειώσει τα μεροκάματα. Αντιπαλεύουμε ταυτόχρονα τις λογικές των ψεύτικων διαχωρισμών και των συντεχνιασμών, βλέποντας το εργασιακό μας παρόν και μέλλον κοινό με τους συναδέλφους μας στη σχολή καθώς και με τους φοιτητές στα τμήματα Πολιτικών Μηχανικών της Τεχνικής Εκπαίδευσης.
Απαιτούμε / Διεκδικούμε:
- Ελεύθερη δήλωση και διεξαγωγή της Πρακτικής Άσκησης για όλους του φοιτητές άνω του 9ου εξαμήνου.
Όχι στο όριο των 15 μαθημάτων.
- Οι «πρακτικάριοι» να αναγνωρίζονται σαν εργαζόμενοι με αντίστοιχες οικονομικές και ασφαλιστικές απολαβές. Αυξήσεις στους μισθούς στο ύψος των αναγκών μας.
- Για ένα πανεπιστήμιο με εναρμονισμένη εκπαιδευτική και πρακτική διαδικασία για το συμφέρον της κοινωνίας, χωρίς ιδιωτικό κέρδος και εκμετάλλευση.
Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση - ΕΑΑΚ
«Απ’ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις, με ευχές και παρακάλια»
«Κι (…) Αν είν’ ο λάκκος σου, πολύ βαθής, χρέος με τα χέρια σου, να σηκωθείς».