Ένα κείμενο που γράψαμε στον Εγκέλαδο για τις αλλαγές στο νόμο διαμαντοπούλου:
ΟΤΑΝ ΤΑ ΓΕΡΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΕΑ ΚΟΛΠΑή «Οι αλλαγές στο νόμο διαμαντοπούλου και τι αυτές σηματοδοτούν»Μετά τις περσινές κινητοποιήσεις σύσσωμης της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στο νόμο 4009, οι εκλογές για τα συμβούλια διοίκησης δεν πραγματοποιήθηκαν μπλοκάροντας ουσιαστικά την εφαρμογή του. Παρ’ όλα αυτά, και μετά τις τελευταίες εκλογές, η «νέα» ηγεσία του υπουργείου εξακολουθεί να εμμένει πιστή στην κεντρική τάση του νόμου,
την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στην παιδεία δηλαδή στην παραγωγή αναλώσιμων αποφοίτων με ελαστικά δικαιώματα που θα είναι εύκολα εκμεταλλευόμενοι, συμβαδίζοντας με την πολιτική πλήρους εργασιακής αποδιάρθρωσης των τελευταίων χρόνων.Πιο συγκεκριμένα, το dna του νόμου παραμένει ανέπαφο στοχεύοντας στην απαξίωση της έννοιας της παιδείας και στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης (
σπάσιμο πτυχίων σε 3+2 χρόνια, δίδακτρα, πιστωτικές μονάδες, νομιμοποίηση κολλεγίων, φοιτητικά δάνεια, κατάργηση του ασύλου, υποχρηματοδότηση). Στα πλαίσια της τακτικής εφαρμογής του νόμου, οι αλλαγές μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες:
i) Αλλαγές που «κλείνουν το μάτι» στο πρότερο διοικητικό καθεστώς:Επαναφορά ακαδημαϊκού ρόλου του τμήματος και τομέων, εκλογή του κοσμήτορα από τους καθηγητές κάθε σχολής και όχι με απευθείας διορισμό από το συμβούλιο διοίκησης, διευρυμένη σύνθεση της συγκλήτου.
Οι αυταρχικές διατάξεις του αρχικού νόμου παραμένουν ανέπαφες σχετικά με την μετάβαση της οικονομικής και οργανωτικής κυριότητας του ιδρύματος στα συμβούλια διοίκησης με τη συμμετοχή και εξωπανεπιστημιακών παραγόντων. Η συμμετοχή των φοιτητών παραμένει μηδαμινή έως συμβολική (όπως και των εργαζόμενων στο ίδρυμα). Δαιμονοποιείται, δηλαδή, οποιαδήποτε μορφή δράσης και διεκδίκησης μέσω της δημιουργίας σχημάτων & συλλογικοτήτων.
Παράλληλα, τα οικονομικά του ιδρύματος παραμένουν προσανατολισμένα σε μια λογική αξιολόγησης από εξωτερικούς αξιολογητές στη βάση του ισοζυγίου εσόδων-εξόδων και του κέρδους.ii) Μεταβατικές διατάξεις που εκβιάζουν την άμεση εφαρμογή του νόμου:Μετάθεση εκλογής νέων οργάνων στην ευθύνη του πρύτανη, διεξαγωγή για τις εκλογές νέων μελών έως τις 25 Οκτώβρη, πρόβλεψη ηλεκτρονικής ή επιστολικής διεξαγωγής αν αναβληθούν δύο φορές (έπειτα διορισμός νέων οργάνων με υπουργική απόφαση).
Είναι προφανές ότι το Υπουργείο θέτει τους πρυτάνεις προ των ευθυνών τους για την εφαρμογή του νόμου, επιθυμώντας να διαρρήξει τη μέχρι τώρα έστω και προβληματική σύμπλευση και των πρυτάνεων στον αγώνα της πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στο νόμο. Επιπλέον,
η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων συνεχίζει να συνδέεται με την πορεία εφαρμογής του νόμου, εκβιάζοντας ακόμα περισσότερο για την εφαρμογή του.
Συμπερασματικά, σε καμία περίπτωση η λογική του νόμου να καταργήσει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και να υποβαθμίσει τα πτυχία μας δεν αλλάζει. Αυτό που αλλάζει είναι η τακτική εφαρμογής του νόμου με βάση τις περσινές αντιδράσεις, η οποία γίνεται πιο ύπουλη, επιθυμώντας τη διάρρηξη της ενότητας των κομματιών του Πανεπιστημίου.Η πολιτική αυτή όμως, για να εγκαθιδρύσει την στοχοθεσία της δεν αρκείται στην εφαρμογή του νόμου 4009, αλλά
επεκτείνεται και στο νέο πακέτο μέτρων των 11,5 δις. Μετά το «κούρεμα» του αποθεματικού των ταμείων πριν λίγους μήνες, προστίθενται στον πολιορκητικό κριό νέες περικοπές.
Συναρθρώνεται έτσι και η παιδεία στην συνολικότερη επίθεση ενάντια στο κοινωνικό κράτος και τις κατακτήσεις του.
Οι περικοπές που αφορούν την ανώτατη εκπαίδευση υπολογίζονται στα 170 εκατ. ευρώ και περιλαμβάνουν:
- Συγχωνεύσεις-καταργήσεις περίπου 100 τμημάτων.
- Μείωση στο προσωπικό (μόνιμο & έκτακτο) των ιδρυμάτων και στις λειτουργικές δαπάνες.
- Περικοπές 20% στους μισθούς των καθηγητών.
- Επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα και πιθανώς στους φοιτητές που υπερβαίνουν τα ν+2 έτη φοίτησης.
- Πιθανή κατάργηση των συγγραμμάτων από το επόμενο εαρινό εξάμηνο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ αυτά τα μέτρα απαξιώνουν συνολικά τη δημόσια παιδεία, ενώ παράλληλα
ανοίγουν το δρόμο σε λύσεις της αγοράς εφόσον το συγκριτικό πλεονέκτημα των δημόσιων πανεπιστημίων έναντι των ιδιωτικών κολλεγίων αίρεται (η λειτουργία του δημόσιου πανεπιστημίου θα είναι εντελώς οριακή μετά τις 31 Δεκέμβρη που λήγει η θητεία των τωρινών οργάνων). Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ίδρυσης της πρώτης ιδιωτικής πολυτεχνικής σχολής στο Μαρούσι, όπως και η πρώτη ιδιωτική νομική σχολή στο Σούνιο.
Το θύμα, ωστόσο, όλης αυτής της πολιτικής όπως συναρθρώνεται σε όλη την σφαίρα του πανεπιστημίου δεν είναι μόνο το ίδιο το πανεπιστήμιο, αλλά η έννοια της δημόσιας παιδείας και συνεπώς ολόκληρη η κοινωνία.
Μάλιστα, η απαξίωση της παιδείας συμπληρώνει μια ευρύτερη επίθεση στα δημόσια αγαθά (ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών ύδρευσης, ηλεκτρισμού, μεταφορών).
Με πυξίδα μας την αλληλεγγύη (όπως αυτή εκφράστηκε με δωρεάν μαθήματα σε μαθητές λυκείου από τους φοιτητές του ΕΜΠ την προηγούμενη χρονιά) και το πανεπιστήμιο όπου η γνώση θα είναι ελεύθερη και με όχημα την αντίστασή μας το επόμενο διάστημα,
γκρεμίζουμε το δικό τους σχέδιο και φτιάχνουμε το δικό μας υπόδειγμα! Καλούμε το επόμενο διάστημα όλους τους συλλόγους του ΕΜΠ να συζητήσουν για τις εξελίξεις στην παιδεία μέσω των διαδικασιών τους και μέσω
ανασυγκρότησης της Παμπολυτεχνειακής Συνέλευσης ώστε να συντονίζει τον αγώνα του ΕΜΠ ενάντια στο νόμο που διαλύει τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία και την υποχρηματοδότηση.
Οι ζωές και οι σπουδές μας δεν υποθηκεύονται!ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ.
Ενημερώση κάθε 15 δευτερόλεπτα
από kavourdista-amugdala » Τρί, 11 Σεπ 2012 2:20 pm 
