Κοροβέσης έγραψε: Χαρακτηριστική περίπτωση εκλεπτυσμένης φασιστικής προπαγάνδας είναι οι ταινίες του Κλιντ Ίστγουντ, όπου υπάρχει ένα ανώτερος ήρωας, που δρα πάντα μόνος, εκτός θεσμών, κοινωνίας, συλλογικότητας και θριαμβεύει χάρη στις ξεχωριστές του ικανότητες τιμωρώντας τους κακούς όπου και να βρίσκονται.
Δεν μας χεζει λεω εγω ο κυριος Κοροβεσης, που θα πιασει στο στομα του τον Κλιντ Ιστγουντ. Μαθαμε τωρα ολοι, οι φαν του γαλλικου ποιοτικου κινηματογραφου: ο Κλιντ Ιστγουντ ειναι φασιστας.
Ο Κλιντ Ιστγουντ και οι ταινιες του ειναι η συνειδηση της συντηρητικης
δημοκρατικης Αμερικης, μια οαση λογικης μεσα στο χαος του καθωσπρεπισμου και της πολιτικης ορθοτητας του συγχρονου αμερικανικου κινηματογραφου. Το οτι ο ηρωας δρα μονος, εκτος συλλογικοτητας (που απ'τον κυριο Κοροβεση μας θεωρειται δειγμα φασισμου), δειχνει την πιστη οτι ενας ανθρωπος μονος του
μπορει να κανει τη διαφορα, αλλα και
εχει το χρεος να αναλαβει δραση και να μην περιμενει παθητικα την κατασταση να αλλαξει απο μονη της. Το "εκτος θεσμων" μαλλον μπηκε εκ παραδρομης, γιατι ο Κλιντ παντα δρα μεσα στα πλαισια του νομου (εστω στα ορια του). Οσον αφορα δε το "εκτος κοινωνιας", ειναι μεγαλο λαθος : ειτε ως αστυνομικος (ντερτι χαρι) ειτε ως ιδιωτης (οι ασυγχωρητοι, γκραν τορινο,κλπ), ο Κλιντ Ιστγουντ προστατευει την κοινωνια.
Σαν συμπερασμα, ο κυριος Κοροβεσης μπορει να ασχολειται με το συριζα, την χρυση αυγη και την ελληνικη πολιτικη σκηνη οσο θελει. Αλλα αν θελει να σχολιασει και τον κινηματογραφο, ας μεινει στον Αγγελοπουλο και τον Ομηρο Ευστρατιαδη: ο Κλιντ Ιστγουντ του πεφτει πολυς.