Ειδήσεις & Κείμενα

Οι απόψεις σας πάνω σε γενικά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα αναλύονται εδώ.

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό Elendil » Πέμ, 05 Ιαν 2012 9:56 pm

Όπως η σφαγή της Σμύρνης «βαφτίστηκε» συνωστισμός έτσι και η δικτατορία του Αουγκούστο Πινοσέτ στη Χιλή έγινε... στρατιωτική κυβέρνηση!

Αυτό θα μαθαίνουν από ‘δω και πέρα οι μικροί Χιλιανοί γιατί αυτό θα λένε τα βιβλία τους. Η συντηρητική κυβέρνηση του Σεμπαστιάν Πινιέρα (του πρώτου δεξιού προέδρου από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα) αποφάσισε να αλλάξει τη διατύπωση στα σχολικά βιβλία και να ονομάσει τα χρόνια που ο Πινοσέτ κυβέρνησε τη χώρα και οδήγησε χιλιάδες πολίτες στο θάνατο ή τα βασανιστήρια «στρατιωτική κυβέρνηση».

Η απόφαση του Εθνικού Εκπαιδευτικού Συμβουλίου της Χιλής προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, θύελλα αντιδράσεων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που κατηγόρησαν την κυβέρνηση για προσπάθεια συγκάλυψης της ιστορίας.

Η απάντηση των κυβερνώντων ήταν πως απλά πρόκειται για μια πιο γενικευμένη έκφραση, χωρίς πολιτικά κίνητρα! «Είναι ένας γενικότερος όρος που χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο» εξήγησε ο υπουργός Παιδείας Αραλντ Μπέγιερ και «έτρεξε» να πει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει ότι ο Πινοτσέτ ήταν επικεφαλής «δικτατορικής κυβέρνησης».

«Η Ιστορία δεν μπορεί να αλλάξει: Ήταν δικτατορία. Τελεία», δήλωσε ο Εδουάρδο Φρέι, πρόεδρος της χώρας από το 1994 ως το 2000.

Από τις 11 Σεπτεμβρίου του 1973, όταν ο Πινοσέτ ανέτρεψε τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και μέχρι το 1990, όταν «έπεσε» το καθεστώς του, μια από τις πιο στυγνές δικτατορίες στη Λατινική Αμερική, περισσότεροι από 3.000 Χιλιανοί εξαφανίστηκαν ή σκοτώθηκαν από τις ένοπλες δυνάμεις, ενώ άλλοι βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν.

http://www.newsit.gr/default.php?pname= ... 55&catid=7
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς
Νίκος Γκάτσος

If you end up with a boring miserable life because you listened to your mom, your dad, your teacher, your priest, or some guy on television telling you how to do your shit, then you deserve it.
Frank Zappa
Άβαταρ μέλους
Elendil
Επίτιμο μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 1777
Εγγραφή: Τρί, 16 Σεπ 2008 10:22 pm
Τοποθεσία: Ζωγράφου
Έτος εισαγωγής: 2007

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό paktomenos » Παρ, 06 Ιαν 2012 7:56 am

θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία?

“ σου στέλνω κάποιον για να δεις / κι έχω κι άλλους δύο / α, ωραία, αφήστε ένα τηλέφωνο και διεύθυνση / τα γράφεις κάτω, λάθος κίνηση / επίσημη λύση η ανατίναξη / μιας και κάθε αποτυχία κρύβει οργή και δύναμη ”

Μέρα με τη μέρα, γίνεται ολοένα και πιο κατανοητή από το κοινωνικό σώμα η κρισιμότητα της στιγμής στην οποία βρίσκεται παγκόσμια η αναπαραγωγή αυτού του κόσμου. Μέσα στη δίνη της κρίσης, παράγονται όλες αυτές οι κάθετες τομές, οι οποίες έχουν ως αποδέκτη την ίδια τη σχέση εργασίας – κεφαλαίου στα θεμέλιά της. Όσο και αν η επίθεση είναι ως τώρα τέτοια που αμφισβητεί ακόμα και την ίδια τη φυσική ύπαρξη μέρους των εργαζομένων (αδυναμία περίθαλψης, αύξηση αστέγων, μετανάστευση), είμαστε ακόμα στην αρχή. Η δυσκολία αναπαραγωγής του κεφαλαίου στις διάφορες μορφές του, θα λάβει σιγά σιγά την παραδοσιακή πολιτική μορφή που της αντιστοιχεί, δηλαδή της δικτατορίας πάνω στις κατώτερες τάξεις. Το αυξανόμενο επίπεδο της καταστολής στις μητροπόλεις του κόσμου, από τις μαζικές συλλήψεις και τις πλαστικές σφαίρες στις αμερικάνικες πλατείες, τα τανκς στους δρόμους της Μόσχας, τις νέες τεχνικές αντιμετώπισης διαδηλώσεων στη Ρώμη και τους νεκρούς των Αραβικών εξεγέρσεων, μέχρι την καταστολή ειρηνικών κινητοποίησεων ή καταλήψεων στην Ελλάδα και την κάλυψη που της προσφέρει η ακροδεξιά αντιπροσώπευσή της στο κοινοβούλιο, γίνονται το νέο πρόσωπο της καπιταλιστικής τάξης στον πόλεμο που αρχίζει να ξεσπά. Ο πολίτης-προστατευόμενο τέκνο του κράτους-κηδεμόνα (αν υποθέσουμε ότι εκφραζόταν κοινωνικά και πολιτικά από τη διευρυμένη μεσαία τάξη) καταρρέει μαζί με τις γλυκές υποσχέσεις κοινωνικής προοπτικής και τους διαλόγους μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.
Από τις κυρίοτερες πτυχές της διαδικασίας αυτής είναι μαζί με τη γενίκευση της επισφάλειας της εργασίας, η γιγάντωση του αριθμού των απολύσεων. Η εργατική νομοθεσία που αφορούσε τα παραπάνω θέματα ξηλώνεται κομμάτι-κομμάτι, και σταδιακά οδηγούμαστε σε μια κεντρικότητα αυτών των χαρακτηριστικών ως κοινωνικό δεδομένο. Η περικοπές των δαπανών, οι απολύσεις και η εφεδρεία στο δημόσιο τομέα, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε δημόσιους φορείς (ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί, μπλοκάκηδες όλων των ειδών, μερικώς απασχολούμενοι γιατροί, συμβασιούχοι στους ΟΤΑ, ενοικιαζόμενες καθαρίστριες κλπ) φέρνουν στο προσκήνιο μια νέα εργασιακή πραγματικότητα: αυτή της απομαζικοποίησης της εργασίας και της συνεχούς εναλλαγής ανάμεσα στην ανεργία και την ευέλικτη εργασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μόρια από την κάρτα ανεργίας είναι πρακτικά το μοναδικό κριτήριο εύρεσης εργασίας σε καποιο φορέα. Μαζεύεις 12 μήνες άνεργος (ή δουλεύοντας αλλού μαύρα), έπειτα με τα μόρια της ανεργίας ίσως εργαστείς με 8μηνη σύμβαση, χωρίς να προλάβεις να χτίσεις σχέσεις με τους συναδέλφους και πάλι από την αρχή.
Η συγκεκριμένη τάση στην πορεία της ταξικής πάλης, καθορίζει πλέον σε μεγάλο βαθμό τις μορφές που παίρνουν οι αγώνες, δηλαδή τις δυνατότητες και τα όριά τους (μαζί βέβαια με τα κομμάτια των εργαζομένων που διατηρούν ακόμα κάποιες παλαιότερες σχέσεις εργασίας και μορφές πάλης, όπως πχ μαζικοί χώροι, εργοστάσια κλπ.). Διαφαίνεται ότι η πτώση της αξίας των πανεπιστημιακών πτυχίων και η μη σύνδεσή τους με κάποιο επάγγελμα, η αλεπάλληλες εναλλαγές εργασιακών ρόλων καθώς και η απονομιμοποίηση των μισθολογικών αιτημάτων που προωθείται μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας, κάνουν την εργατική ταυτότητα πιο ρευστή και τους αγώνες να είναι ασυνεχείς, μη-συνδικαλιστικοί με την παραδοσιακή έννοια και να διαχέονται στο κοινωνικό πεδίο. Το τελευταίο χαρακτηριστικό, εξαιτίας και της επίθεσης στην αναπαραγωγή (υγεία, ρεύμα, φόροι, μεταφορές), δείχνει να κερδίζει έδαφος ως πρακτική οργάνωσης των προλετάριων και της μεσαίας τάξης που προλεταριοποιείται, μέσα από κινήσεις στις πλατείες, συνελεύσεις γειτονιάς, την όσμωση συνδικάτων με τους καταναλωτές των υπηρεσιών (Μετρό, ΔΕΗ, νοσοκομεία). Όσο το κράτος θα παραιτείται από την ‘ομαλή’ συνέχιση της καθημερινότητας, οι νηπιακές για την ώρα αυτές μορφές οργάνωσης θα δοκιμάζονται και σε μεγαλύτερο βαθμό, με πιο σκληρή τη μανία της καταστολής και τις εσωτερικές συγκρούσεις.
Για πολύ κόσμο, οι εναλλακτικές επιβίωσης ή αξιοπρεπούς ζωής με τους όρους που γνωρίζαμε θα περνάνε μέσα από νέα πεδία. Τέτοια μπορεί να είναι τόσο η μαύρη οικονομία και οι παρυφές της μαφίας, αφού το κράτος στρέφεται στην παραοικονομία για να αυξήσει το ποσοστό κέρδους ή ακόμα δομές αυτοδιαχείρισης της φτώχειας (όπως πχ, η ζωή σε γκέτο, ή άλλα φαινόμενα που είδαμε πρόσφατα στην Ελλάδα – μετακύλιση του κόστους εκπαίδευσης στους γονείς μέσω εθελοντισμού, έρανοι για να μαζευτούνε λεφτά για φοιτητικές σημειώσεις στο Πανεπιστήμιο κ.ά). Από την άλλη, είναι στοίχημα να οργανωθούνε και προσπάθειες ανάπτυξης ενός κινήματος με επιθετικά χαρακτηριστικά, το οποίο ταυτόχρονα θα χτίσει δίκτυα και σχέσεις πέρα από την αξία και το κεφάλαιο ανάμεσα στα μέλη του. Εδώ είναι που φαίνεται η αξία αυτών των πρώιμων εγχειρημάτων αυτο-οργάνωσης σε γειτονιές και πρωτοβουλιών στους χώρους εργασίας: είναι τέτοια τα μορφώματα, ανοιχτά και οριζόντια, τα οποία με τη δημιοργία δεσμών και τα μικρά αλλά ειλικρινή βήματα μπορούν να ξεπεράσουν τη μπετοναρισμένη διαμεσολάβηση των κομματικών μηχανισμών ή και την εισαγωγή ιδεολογιών διαχωρισμού όπως ο εθνικισμός και ο ρατσισμός. Άρα, η δυναμική αυτών των πρωτοβουλιών δεν έχει εργαλειακό χαρακτήρα, όπως πιστεύουν κομμάτια της Αριστεράς, τα οποία κατά τα άλλα αγχώνονται για τις στρατηγικές του ελληνικού κράτους και την εθνική κυριαρχία, αλλά είναι μέσα στις αντιφάσεις της η παραγωγή του κομμουνισμού, των κοινοτήτων αγώνα.
Οι προβληματικές που γεννιούνται, παρουσιάστηκαν το 2001 με την κρίση και τις ταραχές στην Αργεντινή, με άλλα όμως δεδομένα όσο αφορά την παραγωγή και τη σύνθεση των γειτονιών, και απαντήθηκαν ως ένα βαθμό με την αυτοδιαχείριση και την αλληλεγγύη μεταξύ των ανέργων (piqueteros) και της πρώην μεσαίας τάξης που βγήκε στο δρόμο (cacerolazos). Πέρα από την ορμή που έχει η απαλλοτροίωση και η λειτουργία των εργοστασίων από τους εργάτες, που μέχρι ένα σημείο φαίνεται να αποτελούνε μια λύση μέσα στον καπιταλισμό, η αυτοδιαχείριση ως πρακτική θα χτυπηθεί τόσο από το διεθνή ανταγωνισμό και το νόμο της αξίας, όσο και από το περιεχόμενο της ίδιας της εργασίας στα σύγχρονα κέντρα, δηλαδή την παντελή απουσία νοήματος και την πλήρη αλλοτροίωση. Αν η επανάσταση φαντάζει σήμερα ακατόρθωτη, είναι γιατί κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα έχει υπαχθεί στο κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή την επόμενη μέρα. Αυτό το άγχος του ανταγωνιστικού κινήματος να φτιάξει πλατφόρμες της αταξικής κοινωνίας θα πρέπει να εγκαταλειφθεί. Είναι σίγουρο ότι σε μια ενδεχόμενη παγκόσμια εξέγερση, θα τεθούνε όλα τα ζητήματα: πώς θα φτάνουν τα αγαθά στον κόσμο? Πώς θα καλλιεργούμε και θα τρώμε? Ποια θα είναι η μορφή της εκπαίδευσης και της υγείας? Όλα αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, απαντιούνται με παραδείγματα αγώνα πέρα από τη μισθωτή εργασία. Η επιμονή για επιστροφή στη μισθωτή εργασία, είναι βέβαια απαραίτητη ως στρατηγική πχ. σε απολυμένους για την ενδυνάμωση του ταξικού αγώνα, αλλά ως πρόταγμα είναι ανεδαφική (αφού το κεφάλαιο σήμερα δε χρειάζεται μεγάλο κομμάτι του εργατικού πληθυσμού) αλλά και αποκρύπτει την ιστορική και ωμή αλήθεια:
ότι η δουλειά και η ανεργία μαζί γεννήθηκαν και μαζί θα πεθάνουν!

ή να τελειώνουμε και με τα δυο ?

Companero Joven

Αναδημοσίευση:blaumachen
Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή.
Έλντερ Πεσσόα Κάμαρα, αρχιεπίσκοπος Ολίντα-Ρετσίφε Βραζιλίας
(καλά σου κάνουν! οι φτωχοί είναι χαζοί! Αξιοκρατία ΡΕ!!!!)
paktomenos
 
Δημοσιεύσεις: 1349
Εγγραφή: Παρ, 05 Μαρ 2010 11:14 pm
Τοποθεσία: Ανάμεσα σε Σκύλλα και Χάρυβδη.
Έτος εισαγωγής: 2008

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό lybe33 » Παρ, 06 Ιαν 2012 5:06 pm

Καλό το κείμενο, αλλά δεν σχετίζεται με τον τίτλο...Παραθέτει περιγραφές σωστότατες ως διαπιστώσεις, αλλά σίγουρα δεν αποτελούν επιχειρήματα για την υπεράσπιση της θέσης του τίτλου του άρθρου!
Γιατί βλέπω μια εμμονή στη χρησιμοποίηση ορισμένων μαρξιστικών εργαλείων (ταξική πάλη & συγκρούσεις) αλλά κάποια άλλα αμελούνται (υπεραξία, μεγιστοποίηση κέρδους από πλευράς εργοδότη, κεφαλαιακή υπερσυσσώρευση)... :?: :?:
Επίσης, πέφτει στη λούμπα που θέλει μανιωδώς να αποφύγει: νοηματοδοτεί την ''εργασία'' με το αστικό πολιτικό της περιεχόμενο και τραβάει τα επιχειρήματα από τα μαλλιά έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του το συμπέρασμα στο οποίο θέλει να καταλήξει.
Άβαταρ μέλους
lybe33
Επίτιμο μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 2638
Εγγραφή: Τετ, 03 Δεκ 2008 11:55 am
Έτος εισαγωγής: 2008

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό paktomenos » Παρ, 06 Ιαν 2012 5:32 pm

Το κείμενο αυτό δεν είναι της ομάδας blaumachen, αλλά μοιράστηκε από άγνωστο στην πορεία ανέργων στην Θεσσ/νικη αν δεν κάνω λάθος. Επίσης ίσα ίσα, το αίτημα για κατάργηση της εργασίας είναι κατάργηση της μισθωτής εργασίας -της παραγωγικής εργασίας- και είναι στον πυρήνα της μαρξικής κατηγορίας της Αξίας (και άρα υπεραξίας). Και ειδικά η ομάδα blaumachen είναι πολύ "δυνατοί" -ανήκουν δε στο ρεύμα του "αυτόνομου μαρξισμού".Απλά αντί να εξυμνούν την μισθωτή εργασία -όπως κάνει η αριστερά-, επιζητούν την κατάργησή της.Βάζω με αφορμή αυτό σου το σχόλιο και το παρακάτω κείμενο, δημοσιευμένο από την ομάδα blaumachen.


Πηγή: blaumachen
Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή.
Έλντερ Πεσσόα Κάμαρα, αρχιεπίσκοπος Ολίντα-Ρετσίφε Βραζιλίας
(καλά σου κάνουν! οι φτωχοί είναι χαζοί! Αξιοκρατία ΡΕ!!!!)
paktomenos
 
Δημοσιεύσεις: 1349
Εγγραφή: Παρ, 05 Μαρ 2010 11:14 pm
Τοποθεσία: Ανάμεσα σε Σκύλλα και Χάρυβδη.
Έτος εισαγωγής: 2008

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό lybe33 » Σάβ, 07 Ιαν 2012 5:58 pm

paktomenos έγραψε:Απλά αντί να εξυμνούν την μισθωτή εργασία -όπως κάνει η αριστερά-, επιζητούν την κατάργησή της.

Υπεραξία είναι συνώνυμο της εκμετάλλευσης εφόσον ο εργάτης είναι αποκομμένος από τα μέσα παραγωγής.Έτσι για να ζήσει ο εργάτης το μόνο που μπορεί πλέον να πουλήσει είναι η εργασιακή του δύναμη...Μετατρέπεται έτσι η εργασία σε εμπόρευμα, από τη στιγμή που ο εργάτης δεν μπορεί να πουλήσει ο ίδιος τα προϊόντα που κατασκευάζει.
Με αυτή την έννοια κάθε μάχη για αύξηση μισθών και μείωση ωραρίων είναι μάχη για τη μείωση της εκμετάλλευσης και της υπεραξίας, δηλαδή θεμελιώδες αριστερό αίτημα!
Καμία αριστερά δεν προτάσσει την κατάργηση της εργασίας, το αντίθετο μάλιστα: επιδιώκει την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και δεξιοτήτων των εργαζόμενων με στόχο τις ανάγκες τους και όχι τα κέρδη του εργοδότη.
Επίσης, η αξία δεν είναι το ίδιο με την υπεραξία:
  • Αξία είναι η αναγκαία ποσότητα εργασίας για την παραγωγή ενός εμπορεύματος (μη τη μπλέκεις με την τιμή).
  • Υπεραξία είναι η πλεονάζουσα της εργατικής δύναμης αξία.
paktomenos έγραψε:Και ειδικά η ομάδα blaumachen είναι πολύ "δυνατοί" -ανήκουν δε στο ρεύμα του "αυτόνομου μαρξισμού".

Και ''μαρξισμός'' και ''αυτόνομος''?Περίεργα μας τα λένε :mrgreen:
Άβαταρ μέλους
lybe33
Επίτιμο μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 2638
Εγγραφή: Τετ, 03 Δεκ 2008 11:55 am
Έτος εισαγωγής: 2008

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό paktomenos » Σάβ, 07 Ιαν 2012 6:47 pm

Σου απάντησα με PM
Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή.
Έλντερ Πεσσόα Κάμαρα, αρχιεπίσκοπος Ολίντα-Ρετσίφε Βραζιλίας
(καλά σου κάνουν! οι φτωχοί είναι χαζοί! Αξιοκρατία ΡΕ!!!!)
paktomenos
 
Δημοσιεύσεις: 1349
Εγγραφή: Παρ, 05 Μαρ 2010 11:14 pm
Τοποθεσία: Ανάμεσα σε Σκύλλα και Χάρυβδη.
Έτος εισαγωγής: 2008

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό neaoktana » Σάβ, 07 Ιαν 2012 9:08 pm

Προσπάθησα ειλικρινώς και επιμελώς να κατανοήσω την αρχική ανάρτηση.
Το ίδιο έπραξα με το κείμενο του συνδέσμου.
Τάπαιξα!.. (και δεν είμαι και χτεσινός)
Ενδεικτικώς εκεί, όπου κατηγορείται και η <just in time> μέθοδος παραγωγικής διαδικασίας...
(όπου ανάθεμα εάν οι συντάκτες του κειμένου, αλλά κυρίως οι αναγνώστες γνωρίζουν τι σημαίνει... και που κολλάει... με την ταξική πάλη).
Είναι δυνατόν κάποιος/α να γράψει με δέκα (10) έως δώδεκα (12) bullets, αυτό το οποίο ονομάζεται <executive summary>;
"Le meteque" - G. Moustaki (- 23/05/2013) & Zazie: https://www.youtube.com/watch?v=O51zyf83mfk
"Et nous ferons de chaque jour toute une eternite d' amour, que nous vivrons a en mourir..."
neaoktana
Επίτιμο μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 4405
Εγγραφή: Πέμ, 05 Ιουν 2008 3:24 pm
Έτος εισαγωγής: 1969

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό lybe33 » Κυρ, 08 Ιαν 2012 12:18 am

Αντί για executive summary κάτι που το αντιλαμβανόμαστε με το συναίσθημα και την αλληλεγγύη:
Μέρες Απεργίας
Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την απεργία στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος στον Ασπρόπυργο. Για περισσότερους από 2 μήνες*, 400 εργαζόμενοι αγωνίζονται για τα αυτονόητα: τη σταθερή εργασία, το 8ωρο, το πενθήμερο και έναν αξιοπρεπή μισθό.

Σενάριο – Συνεντεύξεις: Κώστας Καλλέργης, Γιάννης Βάκρινος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέξανδρος Θεοφυλάκτου
Μοντάζ: Θεοδώρα Κατριμπούζα, Ηλίας Τσιαμπούρης
Μουσική: Ανδρέας Κουλούρης (από το soundtrack της ταινίας “Το Ρόδι” του Χρήστου Καρτέρης)
* Οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία διανύουν σήμερα την 68η ημέρα απεργίας.
Άβαταρ μέλους
lybe33
Επίτιμο μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 2638
Εγγραφή: Τετ, 03 Δεκ 2008 11:55 am
Έτος εισαγωγής: 2008

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό Reporter » Δευτ, 09 Ιαν 2012 1:20 am

Οι μάσκες έπεσαν...Η Xρυσή Aυγή τιθεται ανοικτα ΑΠΕΝΑΝΤΙ απο τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ και στηρίζει ανοικτά τον ΒΙΟΜΗΧΑΝΟ Μάνεση της Ελληνικης Χαλυβουργιας

’XΡΥΣΗ’’ εφεδρεία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛαΟΣ -Καπιταληστων* ενάντια στον αγώνα της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

Με ανακοίνωση του το φασιστικό μόρφωμα της ‘’Χρυσής Αυγής’’, επιτίθεται με σφοδρότητα στον αγώνα των εργαζομένων στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ. Μιλούν κινδυνολογικά, για ‘’νέα PIRELLI’’, επισείοντας τον κίνδυνο να κλείσει το εργοστάσιο. Είναι καλά γνωστό, πως οι ακροδεξιοί και πολύ περισσότερο οι φασίστες είναι ενάντια στις εργατικές απεργίες και στα συνδικάτα, πράγμα που αποδεικνύει και την ψεύτικη φύση του ενδιαφέροντός τους για τους ‘’έλληνες εργάτες’’. Δεν είναι και τόσο συνηθισμένο ωστόσο να αναγκάζεται η οργάνωση αυτή να πάρει δημόσια ειδική θέση για μια απεργία.

Δεν είμαστε όμως και σε συνηθισμένη περίοδο. Όταν στις 11/11/11 στην κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου,σύρθηκαν εξευτελιζόμενοι ο Σαμαράς και ο Καρατζαφέρης, ενώ υπήρχε ήδη δηλωμένη μνημονιακή κοινοβουλευτική ΠΑΣΟΚική πλειοψηφία, πολλοί είχαν εκπλαγεί. Μα γιατί τους επιστρατεύουν άρον-άρον εκθέτοντας τους; Δεν ήταν μόνο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε μόνο του να γονατίσει την αγωνιζόμενη κοινωνία. Ήταν και είναι η ανάγκη μιας μεγάλης αστικής συστράτευσης χωρίς ρωγμές, για την επιτυχή έκβαση μιας συντριπτικής επίθεσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Κατά τη γνώμη μας, τα σοβαρότερα και τα χειρότερα αποτελέσματα αυτής της επίθεσης, δεν τα έχουμε δει ακόμη. Δεν θα κινδυνεύσουν μόνο το εισόδημα, τα κοινωνικά δικαιώματα και η απασχόληση. Το δικαίωμα λαού να οργανώνεται, να αγωνίζεται, να επιβάλλει την θέληση του στα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα, με άλλα λόγια το τσάκισμα της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, έστω σαν δυνητικό ενδεχόμενο, είναι η μεγάλη προϋπόθεση, αλλά και ο σαφής στόχος αυτής της ‘’επανίδρυσης του καπιταλισμού’’ επί των ερειπίων των εργατικών δικαιωμάτων και κοινωνικών καταχτήσεων.

Η υπερ-αντιδραστική στροφή του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, είναι ο δίδυμος αδερφός της κλιμάκωσης της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας και της αρπαγής του κοινωνικού πλούτου.

Ακριβώς επειδή είναι έτσι τα πράγματα, θα γίνουμε μάρτυρες και σε νέα στιγμιότυπα επιστράτευσης εφεδρειών του συστήματος. Μέσα από το κράτος, το παρακράτος, τις υπηρεσίες. Εφεδρείες πολιτικές, ιδεολογικές, αλλά και κατασταλτικές. Ο λαός πρέπει να πεισθεί για το μάταιο της αντίστασης, μπροστά σε ένα συντριπτικό χτύπημα.

Εδώ εντάσσεται η επιστράτευση και της σποράς του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Έχει επομένως πολιτική σημασία και πρέπει να κάνουμε τον κόπο να ασχοληθούμε μαζί της.

Η ανακοίνωση των φασιστών εκπέμπει συγκεκριμένα μηνύματα.

Πρώτον, η ΧΑ στηρίζει καθαρά, απόλυτα και συγκεκριμένα τον βιομήχανο Μάνεση.

Ας παρακολουθήσουμε σχετικά:
‘’Αφορμή της απεργίας είναι το αίτημα της διοίκησης να μειωθούν οι ώρες εργασίας του προσωπικού στις πέντε ώρες την ημέρα από 1η Νοεμβρίου 2011 - 29 Φεβρουαρίου 2012, ώστε να περιορίσει η εταιρεία τις ζημιές της και να μην προβεί σε απολύσεις 180 εργαζομένων’’

‘’Η πρόταση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά’’.

‘’το περιορισμένο χρονικό διάστημα ισχύος του πενταώρου αποδεικνύει ότι η εργοδοσία δεν επιθυμεί να προβεί σε απολύσεις’’.

‘’Δυστυχώς, παρ' όλο που η διοίκηση της εταιρείας έκανε δεκτά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα των απεργών και επιθυμεί να ανακαλέσει τις απολύσεις, τίθενται και νέες αξιώσεις που αφορούν ανύπαρκτες προθέσεις της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και να προωθήσει τις ατομικές’’.

Συμπέρασμα:
Πρόκειται για πιστή αναπαραγωγή των ψεύτικων ισχυρισμών της εργοδοσίας. Αποδεικνύουν έτσι, πόσο δημαγωγική και ψεύτικη είναι και η προπαγάνδα τους πως δήθεν η ΧΑ είναι ‘’εχθρός της μεγάλης και εκμεταλλευτικής ιδιοκτησίας, είτε ντόπιας είτε διεθνιστικής’’.

Δεύτερον, σε μια στιγμή λεηλασίας των εργατικών εισοδημάτων, η ΧΑ έρχεται να μιλήσει γενικότερα για τα ιερά δίκαια του κεφαλαίου γενικά.

Διαβάζουμε σχετικά στην ανακοίνωση τους:
‘’Δεν αρνείται κανείς ότι οι ελληνικές Χαλυβουργίες είχαν πολύ μεγάλα κέρδη τα προηγούμενα έτη, εκμεταλλευόμενες τόσο τους Ολυμπιακούς Αγώνες όσο και τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα, κάτι που δεν είναι κατακριτέο καθώς οι επενδυτές στήνουν εργοστάσια για να κερδίσουν και όχι για να χάσουν’’.

Συμπέρασμα:
Οι φασίστες ζώντας υποτίθεται σε άλλο κόσμο, διατείνονται να μη γνωρίζουν πως τα πλούτη των βιομηχάνων είναι η εργασία και το αίμα των εργαζομένων. Ίσως να θεωρούν πως αυτά βγαίνουν με μαγικά αθώα κόλπα ή αυτό-πολλαπλασιάζονται σαν τα κουνέλια. Ομολογούν πόσο υποκριτές είναι όταν δηλώνουν εχθροί ‘’κάθε εξουσίας που διαιωνίζει αυτή τη σήψη που ‘χει για στήριγμά της την πλουτοκρατία’’.

Τρίτον, οι φασίστες με την ανακοίνωση τους επιχειρούν με χυδαίο τρόπο να προκαλέσουν πόλεμο μεταξύ των εργαζομένων, προς χάρη και χαρά του εργοδότη φυσικά.

Αναφέρεται στην ανακοίνωση τους:
‘’Οι εργαζόμενοι του εργοστασίου Ασπροπύργου έχουν επιτύχει να θεωρούνται υπάλληλοι και να δικαιούνται αποζημίωσης απόλυσης βάσει της υπαλληλικής κλίμακας, οι εργαζόμενοι του Βόλου θεωρούνται εργάτες και σε περίπτωση απόλυσης, η αποζημίωσή τους θα είναι βάσει της εργατοτεχνικής κλίμακας, δηλαδή ψίχουλα.Εάν το εργοστάσιο του Ασπροπύργου κλείσει οι εργαζόμενοι θα λάβουν παχυλές αποζημιώσεις ενώ αντίθετα οι εργαζόμενοι του Βόλου θα βρεθούν στον δρόμο απένταροι.’’

Συμπέρασμα:
Όταν το εθνικιστικό φασιστικό ρεύμα ισχυρίζεται πως αποτελεί τη ‘’μόνη απόλυτη και πραγματική επανάσταση γιατί επιδιώκει γέννηση νέων ηθικών, πνευματικών, κοινωνικών και ψυχικών αξιών’’, δεν εννοεί τίποτα άλλο παρά την καλλιέργεια της λογικής ‘’ο θάνατος σου, η ζωή μου’’. Αποδεικνύουν έτσι ότι το υπόβαθρο του χυδαίου ρατσισμού τους κατά των μεταναστών, δεν είναι η ανοησία της ‘’βιολογικής καθαρότητας της φυλής’’, αλλά ο στόχος που έχουν για εμφύλιο πόλεμος μεταξύ των εργαζομένων, για να μένει αλώβητο το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Είναι χρήσιμο να δούμε αυτή την παρέμβαση μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.

Αρχικά θα κάνουμε ορισμένους σχολιασμούς σε ότι αφορά τη στάση του ευρύτερου ακροδεξιού χώρου στην Ελλάδα απέναντι στην κρίση, το μνημόνιο, την αντεργατική επίθεση.

Στη συνέχεια, θα γίνουν κάποιες επισημάνσεις για την συνολική ταυτότητα του φασιστικού φαινομένου, όπως αυτό ιστορικά εμφανίστηκε.

Η ακροδεξιά σε ρόλο ελεύθερου σκοπευτή

Η λαϊκίστικη δημαγωγία του ακροδεξιού ΛΑΟΣ μαζεύτηκε ταχύτατα, όταν χρειάστηκε να στηριχτεί ο σκληρός πυρήνας της πολιτικής του συστήματος. Είναι γνωστό ότι το ΛΑΟΣ ψήφισε το Μνημόνιο Ι επί της αρχής, πρωτοστάτησε στην συγκρότηση της δοτής συγκυβέρνησης Παπαδήμου, στηρίζει όλη την αντεργατική και αντικοινωνική επίθεση.

Με πιο κριτήριο και γιατί;

Καθόλου δεν υιοθετούμε τους χαρακτηρισμούς ‘’κωλοτούμπας’’ για τον Καρατζαφέρη.

Είναι χρήσιμοι μόνο στον μικρό εμφύλιο δεύτερης σημασίας μεταξύ ΛΑΟΣ και ΧΑ για την φθορά του πρώτου και την είσοδο της δεύτερης στη Βουλή, που είναι τώρα ο στόχος της.

Ο Καρατζαφέρης (ας μην ξεχνάμε ένας από τους πλουσιότερους βουλευτές) και η ακροδεξιά ευρύτερα, συμπεριφέρονται με απόλυτη ταξική συνέπεια, σε ένα δύσκολο έργο.
Από τη μια, πρέπει να έχουν επαφή με την κοινωνική δυσαρέσκεια, ώστε αυτή να μην αποχτά αριστερό αντικαπιταλιστικό πρόσημο. Σε αυτό βοηθάει το σχήμα ‘’βρίζουμε τους πολιτικούς, ακόμη και τους αστούς πολιτικούς, όχι όμως την αστική πολιτική’’.

Από την άλλη, όπως πάντα, η ακροδεξιά και ο φασισμός, πρέπει να είναι σε ρόλο ελεύθερου σκοπευτή, μαντρόσκυλου προστασίας του καπιταλιστικού συστήματος.

Το ΛΑΟΣ ουδέποτε σκοτίστηκε να επιμείνει σε τεχνοκρατικά υποκριτικά επιχειρήματα περί ‘’οικονομικής καταστροφής’’ ή ‘’κινδύνου χρεωκοπίας’’.

Επέμενε πάντα στο πολιτικό διακύβευμα: Προστασία του συστήματος, αναχαίτιση της αριστεράς ως πολιτική πρόταση ανατροπής, χτύπημα του εργατικού κινήματος.

Ας δούμε δύο πολύ χαρακτηριστικές τοποθετήσεις.

Ο Μάκης Βορίδης, πρώην γενικός γραμματέας της ΕΠΕΝ που ίδρυσε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος μέσα από τη φυλακή και σημερινός Υπουργός Μεταφορών, έλεγε τον Νοέμβρη του 2010:

‘’Η Αριστερά, πολιτικά κερδισμένη, θα αισθανθεί υποχρέωσή της την αύξηση της έντασης για να ανατραπεί η «μνημονιακή» πολιτική. Κινητοποιήσεις, ακτιβισμοί, καταλήψεις κ.λπ. Η κυβέρνηση απέναντι σε αυτό έχει μία υποχρέωση: να προστατέψει την κοινωνία, τους πολίτες, τις επιχειρήσεις, την παραγωγική δραστηριότητα. Η Ελλάδα δεν θα διαλυθεί γιατί κάποιοι θέλουν να ζήσουν την επαναστατική τους φαντασίωση. Και εμείς, ως ΛΑ.Ο.Σ., θα διεκδικήσουμε, θα απαιτήσουμε, θα πιέσουμε την κυβέρνηση για την διατήρηση της ευταξίας και της νομιμότητας.’’ (Η Νέα Δημοκρατία «γιγάντωσε» την Αριστερά
Συνέντευξη του Μάκη Βορίδη στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος»)

Τα δικά μας σχόλια περιττεύουν εδώ. Απλά βρίσκουμε μια ακόμη ευκαιρία να συγχαρούμε το ΠΑΣΟΚ που περιμάζεψε ένα τυπικό φασίστα, προστάτη των επιχειρηματιών και εχθρό του λαού.

Και όταν ο στόχος που είχε τεθεί επετεύχθη με τη συγκρότηση της κυβέρνησης των τραπεζιτών και της ΕΕ, να πως συνοψίζει τα πράγματα ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ:

‘’Αυτό το οποίο τόνισα χθες στην συνάντησή μου με τους εκπροσώπους της τρόικα είναι πως έτσι όπως επιμένουν τελικά ίσως θα πρέπει να πάρουν υπογραφές από την κυρία Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα γιατί με την στάση τους θα κάνουν την αριστερά κυβέρνηση. Τότε οι δικές μας υπογραφές δεν θα έχουν πια καμία αξία. Είναι μια παράμετρος που δεν τους είχε θέσει ποτέ κανείς έως τώρα, πως με την στάση τους θα κάνουν κυβέρνηση την αριστερά, θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε «Κούβα της Μεσογείου» και φυσικά δεν ομιλώ για κόμματα της αριστεράς που συμφωνούν με την παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη. Τα κόμματα αυτά θα έπρεπε κατά την άποψή μου να συμμετέχουν και στην κυβέρνηση’’. (ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΛΑΟΣ κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟΥ MEGA 21/11/11)

Φυσικά αυτή η επιλογή θα έχει κόστος για το ΛΑΟΣ, που ήδη καταγράφεται σε καθοδικά δημοσκοπικά ποσοστά. Η ΧΑ έρχεται ακριβώς από πίσω να περιμαζέψει ότι αποβάλλεται από τον Καρατζαφέρη. Δεν πρόκειται για ανταγωνισμό, αλλά για αλληλοκάλυψη, συγκοινωνούντα δοχεία. Όνειρο της ΧΑ να διανύσει την διαδρομή του Βορίδη: Από τις συμμορίες με τα μαχαίρια και τα τσεκούρια, στα βουλευτικά κοστούμια. Απαράλλακτες ομοιότητες. Άλλωστε ο αρχηγός της, Ν. Μιχολολιάκος, είναι και αυτός ‘’της οικογενείας’’, καθώς ήταν ‘’αρχηγός της Νεολαίας ΕΠΕΝ, κατόπιν προσωπικής εντολής του Γεώργιου Παπαδόπουλου’’, όπως περηφανεύονται.

Θα έλεγε μάλιστα κανείς, πως η ΧΑ αν και εξωκοινοβουλευτική και περιθωριακή, είναι πολύ προσεκτική στη δημαγωγία της και δεν ανοίγεται δημαγωγικά.

Ενώ κάνει λόγο για ‘’καταγγελία του Μνημονίου και όλων των δανειακών συμβάσεων που δέσμευσαν την χώρα μας’’, δεν θα βρει κανείς θέση για διαγραφή του χρέους.

Ενώ διατυπώνεται μια αόριστη θέση για ‘’αποδέσμευση από διεθνείς οργανισμούς που δεν εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα’’, πουθενά δεν ονοματίζεται η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αντίθετα, διατυπώνεται η γνωστή διαφυγή: ‘’Ναι στην Ευρώπη των Εθνών, όχι στην Ευρώπη του κεφαλαίου’’. Ας μην κάνουμε πικρόχολα σχόλια εδώ

Φασισμός: ακραία αστική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση και γέννημα της

Κάθε εκμεταλλευτική τάξη όταν κινδυνεύει, αναπτύσσει την τάση προς την απολυταρχία, το χτύπημα της δημοκρατίας, την συντριβή της ελευθερίας των εκμεταλλευόμενων.

Το φασιστικό κίνημα γέννημα των δεκαετιών 1920 και 1930, συμπύκνωσε τον διπλό φόβο του αστικού κόσμου.

Από τη μια, ο κίνδυνος από την αναρχία στην καπιταλιστική παραγωγή, τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, τις καπιταλιστικές κρίσεις.

Από την άλλη, ο κίνδυνος των εργατικών κοινωνικών επαναστάσεων, με τον κύκλο που εγκαινίασαν οι μπολσεβίκοι αλλά όχι μόνο.

Στην πρώτη απειλή, ο φασισμός διατυπώνει την απάντηση της σωτηρίας, μέσα από μια περισσότερο διευθυνόμενη οικονομία και ένα καπιταλιστικό κράτος πραγματικό στρατόπεδο. Πρόκειται για την προσπάθεια να περισωθεί, με ελάχιστους και φαινομενικούς περιορισμούς, η βάση της αστικής κοινωνίας, η ατομική ιδιοκτησία της παραγωγής και η ατομική ιδιοποίηση των προϊόντων της. Είναι η αυταπάτη να παγιοποιηθεί η εκμεταλλευτική σχέση εργοδότη και εργάτη. Δεν πρόκειται για νέα μορφή οικονομίας, ούτε για νέα σχέση παραγωγής. Γίνεται μόνο προσπάθεια να καταργηθούν όλα εκείνα τα στοιχεία, που δημιουργούν κλονισμό και κίνδυνο μεταβολής της σημερινής βασικής εκμεταλλευτικής σχέσης.

Στην πολιτική απειλή του εργατικού κινήματος και της κοινωνικής επανάστασης ο φασισμός απαντά με συντριβή των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, κατάργηση του δικαιώματος της ελεύθερης οργάνωσης, έκφρασης, σκέψης και φυσικά του δικαιώματος του λαού να επιβάλει τη θέληση του.

Στο επίπεδο της φασιστικής ιδεολογίας, ο εθνικισμός και η ‘’ενιαία εθνότητα, χωρίς κόμματα και τάξεις’’, είναι το αναγκαίο επίστρωμα για την ουτοπία της κατάργησης της ταξικής πάλης, για την δικαιολόγηση της διάλυσης των εργατικών οργανώσεων και των επαναστατικών (αλλά και όλων, πλην φασιστικού) κομμάτων. Ο φυλετικός ρατσισμός είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα του αστικού εθνικισμού για να λυθεί τεχνητά η αντίφαση μεταξύ των χωριστών εθνικισμών και να δικαιολογηθεί στη βάση της ανωτερότητας κάποιας ράτσας/φυλής/έθνους, το δικαίωμα να συντρίψει άλλα.

Η προσφυγή των φασιστών στα γνωστά μας και από την απριλιανή δικτατορία 1967-1973 στο τρίπτυχο ‘’πατρίς-θρησκεία-οικογένεια’’, αντανακλά την αναζήτηση ενός συνεκτικού κοσμοθεωρητικού οράματος με μια εξωιστορική επιστροφή στο παρελθόν, πίσω και από την αστική επανάσταση και τον διαφωτισμό. Η αρχαιοπρέπεια και αρχαιολατρεία (και μάλιστα στην σπαρτιατική πολεμική εκδοχή) είναι μια κλασσική έκφραση αυτών των φαντασιώσεων

Ο φασισμός ενάντια στον κομμουνισμό

Ειδικά μετά την κατάρρευση του 1989 στην Ανατολική Ευρώπη, στο πλαίσιο του λεγόμενου ‘’ιστορικού αναθεωρητισμού’’, επιχειρείται από τους αστούς ιδεολόγους η ταύτιση φασισμού και κομμουνισμού, ως ιδεολογιών νομιμοποίησης των «ολοκληρωτικών καθεστώτων».

Είναι μια τοποθέτηση αντιϊστορική.

Αξιοποιεί ωστόσο μορφολογικές ομοιότητες που σκόπιμα επινόησε ο φασισμός στα οργανωτικά και θεωρητικά του σχήματα, ως στοιχείο της πειθούς του (μαζί με τη βία φυσικά).

Εκμεταλλεύεται την αποτυχία της σοβιετικής επανάστασης, να κινηθεί στην οικοδόμηση αταξικής κομμουνιστικής κοινωνίας με ελευθερία για το λαό και την επικράτηση εκμεταλλευτικών και καταπιεστικών σχέσεων σε όλη την ανατολική Ευρώπη.

Παρ’ όλα αυτά, η ουσία δεν αλλάζει.

Ο φασισμός ήταν και είναι η ακραία επιθετική απάντηση της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων στον κομμουνισμό και το εργατικό κίνημα. Συντρίφτηκε κυρίως χάρη στη Σοβιετική Ένωση και τον κόκκινο στρατό των εργατών και αγροτών.

Ο Δημήτρης Γληνός, στο υπέροχο έργο του «Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ - Η φασιστική ιδεολογία- Οι μονόλογοι του ερημίτη της Σαντορίνης», συνοψίζει εξαιρετικά εύστοχα με την γνωστή δημοτική γλώσσα του:

‘’Ο φασισμός είνε η βασική άρνηση της δημοκρατίας, ο σοσιαλισμός είνε η ολοκλήρωση της δημοκρατίας, η μετάβαση από τη φαινομενική αστική δημοκρατία στην ουσιαστική σοσιαλιστική δημοκρατία, που έχει για προϋπόθεσή της την οικονομική δημοκρατία’’.

Και ο μεγάλος διανοητής, προεκτείνοντας τη σκέψη του στο φιλοσοφικό επίπεδο, συμπληρώνει:

‘’Ο φασισμός είνε η δέσμευση του ανθρώπινου, για να διατηρηθεί η εκμετάλλεψη του υλικού,ο σοσιαλισμός είνε η ρύθμιση του υλικού για να απολυτρωθεί το ανθρώπινο μέσα στον άνθρωπο’’.

Παναγιώτης Μαυροειδής

Πηγή : http://aristeroblog.gr/node/356
Reporter
 
Δημοσιεύσεις: 1330
Εγγραφή: Δευτ, 11 Οκτ 2010 1:04 pm
Έτος εισαγωγής: 0

Re: Ειδήσεις & Κείμενα

Δημοσίευσηαπό paktomenos » Πέμ, 12 Ιαν 2012 11:37 pm

pano.jpeg
pano.jpeg (36.59 KiB) 1585 προβολές

Μπορεί η ομάδα βόλεϊ του Ηρακλή να έχασε χθες το βράδυ 0 – 3 σετ από την τουρκική Αρκάς, αλλά οι οπαδοί της ιστορικής ομάδας της Θεσσαλονίκης σημείωσαν “άσσο” από την εξέδρα του κλειστού γηπέδου του ΕΑΚ Ευόσμου, όταν σήκωσαν δύο πανό στα οποία αναγράφονταν, στα ελληνικά και στα τουρκικά, το σύνθημα “Σε Ελλάδα, Τουρκία, Αλβανία, ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία.” Μάλιστα, το πανό είναι γραμμένο και στα τουρκικά…

Από Αριστερό Εξτρέμ
Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή.
Έλντερ Πεσσόα Κάμαρα, αρχιεπίσκοπος Ολίντα-Ρετσίφε Βραζιλίας
(καλά σου κάνουν! οι φτωχοί είναι χαζοί! Αξιοκρατία ΡΕ!!!!)
paktomenos
 
Δημοσιεύσεις: 1349
Εγγραφή: Παρ, 05 Μαρ 2010 11:14 pm
Τοποθεσία: Ανάμεσα σε Σκύλλα και Χάρυβδη.
Έτος εισαγωγής: 2008

ΠροηγούμενηΕπόμενο

Επιστροφή στο Πολιτική-Κοινωνική Συζήτηση

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 0 επισκέπτες

cron