
Στη φύση του ανθρώπου συνυπάρχουν (χωρίς σειρά αξιολόγησης):
1. Ο αντ_αγωνισμός. Βλέπε ανταγωνιστικός (επαγγελματικός - υψηλού επιπέδου) αθλητισμός και η ανθρώπινη (ναι!) συμπεριφορά για επιβίωση στα στρατόπεδα του Χίτλερ, εις βάρος του διπλανού.
2. Ο συν_αγωνισμός. Βλέπε συναγωνιστικός (ερασιτεχνικός - κακώς αποκαλούμενος μαζικός) αθλητισμός και η ανθρώπινη συμπεριφορά για βοήθεια (πέρα από το υποχρεωτικό από το νόμο, κανονισμούς, κ.λπ.) προς το διπλανό. Βλέπε στηλοβάτες MQN. Χαρακτηριστικό του είναι η ενδόμυχη προσδοκία - αναγκαιότητα ανταπόδωσης. Οδηγεί σε ατομική και οργανωσιακή "Κοινωνική και Περιβαλλοντική Υπευθυνότητα".
3. Η φιλ_ανθρωπεία. Βλέπε από "Χαμόγελο του Παιδιού" έως κέρμα στο "Παιδί των φαναριών", δηλαδή ανθρώπινη συμπεριφορά για (ίσως μάταιη) βοήθεια στον αναξιοπαθούντα διπλανό, χωρίς προσδοκία ανταπόδωσης (πέρα από τον όποιο Παράδεισο, ή απλώς ως ατομική πράξη αποποίησης ευθύνης και ατομικής ψυχοθεραπείας - ανακούφισης).
4. Η γονιδιακή υποταγή - κακώς αποκαλόυμενη αλτρουϊσμός - στην υπεράσπιση των συγγενών (από τους κοντινότερους στους πλέον απομακρυσμένους). Βλέπε από οικογένεια - φυλή - έθνος - τοπική κοινότητα - συντεχνία κ.λπ.