Ειδήσεις & Κείμενα

[paktomenos]

Αν και παλιό, το κείμενο είναι άκρος επίκαιρο.

«Καλώ τους Έλληνες νοικοκυραίους να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ για να διασφαλίσουν το μικροαστικό τους όνειρο».
Με αυτά ακριβώς τα λόγια προειδοποιούσε κυνικότατα ο Θ. Πάγκαλος τους υπηκόους του για τους κινδύνους που υπήρχαν αν έχανε το ΠΑΣΟΚ την εξουσία. Πριν μερικά χρόνια μια τέτοια δήλωση δεν θα τολμούσε να την κάνει ούτε ο πλέον συντηρητικός Έλληνας πολιτικός. Το γεγονός ότι σήμερα ο Πάγκαλος δηλώνει κάτι τέτοιο και κανείς δε θίγεται -ούτε καν σε αισθητικό επίπεδο- σημαίνει πάρα πολλά.
Το παράδοξο δεν είναι ότι ένας πρώην σταλινικός αποφασίζει να γίνει ο αυτόκλητος Ζορρό των Ελλήνων νοικοκυραίων. Η κατάντια τόσων και τόσων πρώην αριστερών και ακροαριστερών είναι τέτοια που αυτό είναι πταίσμα. Το παράδοξο είναι ότι αυτοί οι νοικοκυραίοι και η υπεράσπιση του μικροαστικού τους ονείρου είναι επί της ουσίας -είτε αυτό δηλώνεται ρητά είτε όχι- το μήλον της έριδας εν όψει της εκλογικής διαμάχης και όχι μόνο. Είναι το πολυπόθητο αγαθό που σύμπασα η ελληνική κοινωνία πασχίζει να διασφαλίσει. Πρόκειται για μια μετάλλαξη που είχε αρχίσει εδώ και δεκαετίες και σήμερα όχι μόνο έχει ολοκληρωθεί αλλά γίνεται προσπάθεια και για να αποενοχοποιηθεί πλήρως. Και αυτό είναι κάτι που μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει ο καθένας σε πολλά επίπεδα.
Ο πάλαι ποτέ κατάπτυστος μπασκίνας είναι πλέον ένας καθώς πρέπει δημόσιος υπάλληλος και αυτοί που πριν λίγα χρόνια τον έβριζαν σήμερα τον θέλουν δίπλα τους. Οι καραβανάδες, άλλοτε περίγελος της κοινωνίας, σήμερα απολαμβάνουν την εκτίμηση του κόσμου που ξεχειλίζει από περηφάνια αν δει τα παιδιά του έστω και…επαγγελματίες οπλίτες. Το αίτημα για ασφάλεια είναι το υπ’ αριθμόν ένα αίτημα της ελληνικής κοινωνίας και ολόκληρου του δυτικού κόσμου. Το παμπάλαιο δίλημμα: ελευθερία ή ασφάλεια, οι νεοέλληνες δεν το αντιμετωπίζουν πλέον ούτε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας όσον αφορά το πρώτο του σκέλος. Η επερχόμενη Ολυμπιάδα δίνει την καλύτερη αφορμή για την πραγματοποίηση αυτού του αιτήματος. Η εκσυγχρονισμένη αστυνομία με ολοσέλιδες καταχωρήσεις στις εφημερίδες μας προειδοποιεί: «η ασφάλεια των Ολυμπιακών αγώνων δεν είναι παιχνίδι. Η αστυνομία θα φροντίσει γι’ αυτήν όχι μόνο κατά τη διάρκεια των αγώνων αλλά και μετά». Οι Έλληνες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι μπροστά στις οθόνες των τηλεοράσεών τους. Η κοινωνία της μηδενικής ανοχής ήρθε και θα μείνει, γιατί μην ξεχνάμε ότι κάποιος πρέπει να προστατέψει τους νοικοκυραίους του Πάγκαλου όχι μόνο από την εγκληματικότητα αλλά και από την τρομοκρατία. Ο παλιός κομμουνιστής, που κυνηγούσε με τα κονσερβοκούτια τους εθνικόφρονες, πέθανε και τη θέση του πήρε ο τρομοκράτης, που κυνηγά τους πρωτοκοσμικούς υπηκόους, χωρίς κονσερβοκούτια αυτή τη φορά, αλλά με υπερσύγχρονα όπλα. Βέβαια, κανείς δεν μας είπε αν οι τρομοκράτες φταίνε και για τους δεκάδες νεκρούς και τραυματίες των ολυμπιακών έργων. Αστεία πράγματα. Οι νεκροί αυτοί είναι ο κόκορας που σφάζεται στα θεμέλια της σύγχρονης Μεγάλης Ιδέας για να στεριώσει. Το ολυμπιακό πανηγυράκι της αρπαχτής και της γκλαμουριάς είναι στημένο με αίμα. Και κάποιος πρέπει να θυμίσει, διάολε, στους Έλληνες πως σε ποσοστό 98% το ήθελαν αυτό το πανηγυράκι και επομένως και τα δικά τους χέρια είναι λερωμένα. Δεν μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα.
Τα δυσάρεστα όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν σταματούν εδώ.
Με άλλη αφορμή, πάλι ο Θ. Πάγκαλος είχε δηλώσει πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει ισχυρό ακροδεξιό κόμμα, όπως συμβαίνει σε πολλές δυτικοευρωπαϊκές χώρες, επειδή οι Έλληνες φασίστες βρίσκονται μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Ευσεβείς πόθοι. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ισχυρό ακροδεξιό κόμμα γιατί οι Έλληνες φασίστες βρίσκονται σε όλο το πολιτικό φάσμα. Μην προσπαθήσετε να τους εντοπίσετε από τα ξυρισμένα κεφάλια και το μιλιτάντ ντύσιμο. Ο φασισμός δεν ξεκινάει από τις ακροδεξιές σέχτες. Τελειώνει εκεί. Ο φασισμός ξεκινάει από τους νοικοκυραίους του Πάγκαλου. Κοστούμια, γραβάτες, ταγιέρ και απλά τζιν αρκούν για να τον ντύσουν. Δεν χρειάζονται αισθητικοί εξτρεμισμοί. Ο φασισμός ξεκινάει από τις καθημερινές μικροσυμπεριφορές. Από τη μήτρα του μικροαστισμού που γεννά τέρατα, όπως το αίτημα για περισσότερη ασφάλεια, η ανακούφιση μπροστά στη θέα του αστυνομικού της γειτονιάς, το κλειδαμπάρωμα πίσω από πόρτες και σιδεριές, το «μην μας ενοχλείτε, μην χτυπάτε τα θυροτηλέφωνα», το «ο δράστης μιλούσε σπαστά ελληνικά», τον εθνικό τσαμπουκά, εκ του ασφαλούς, βέβαια, απέναντι στον κάθε κακομοίρη, τις βόλτες των βορειοελλαδιτών οικογενειαρχών στη βαλκανική γειτονιά για φτηνά ψώνια και φτηνές μπουρδελότσαρκες, μπας και ξεφύγουν από την μικροαστική τους πλήξη.
Οι μέχρι πρότινος καρπαζοεισπράκτορες κάτοικοι της πρώην Ψωροκώσταινας έγιναν ξαφνικά τ’ αφεντικά των Βαλκανίων. Το μικροαστικό τους όνειρο, καταπιεσμένο τόσα χρόνια, έχει πάρει τώρα σάρκα και οστά και δεν είναι διατεθειμένοι να το χάσουν με τίποτα. Λίγοι τριτοκοσμικοί στον πάτο του Αιγαίου, όπως συνέβη στο πρόσφατο ναυάγιο, δεν συγκινούν κανέναν. Οι υπήκοοι του πρώτου κόσμου δεν θέλουν να ξέρουν τίποτα για όλ’ αυτά. Χαζοχαρούμενα και αυτοκαταστροφικά θα συνεχίσουν να καταναλώνουν εμπορεύματα, φόβο, ψέματα και αυταπάτες. Σε αγαστή συνεργασία με τους πεφωτισμένους πολιτικούς ηγέτες τους θα φροντίσουν ώστε να διατηρήσουν το μικροαστικό τους όνειρο, επιβεβαιώνοντας καθημερινά τη φράση του Κλάες Άντερσεν: Να φοβάσαι όσους θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους ήσυχα και ειρηνικά. Είναι αδίστακτοι.

Κώστας Δεσποινιάδης
(Πρώτη δημοσίευση, περιοδικό Πανοπτικόν, τχ.6, Μάρτιος 2004
Περιέχεται στο βιβλίο Πόλεμος και ασφάλεια, εκδ. Πανοπτικόν, 2008)

[neaoktana]

Κόμμα κατά του PowerPoint στην Ελβετία...

Τα στοιχεία άμεσης δημοκρατίας που περιλαμβάνει το ελβετικό μοντέλο συχνά αφήνουν χώρο για να ανθίσουν κάθε είδους παράδοξα λουλούδια.
Όπως, ας πούμε, το νεοσύστατο κόμμα κατά του PowerPoint, το οποίο φιλοδοξεί να καταστεί το τέταρτο σε δύναμη στη χώρα των Άλπεων. Και πέρα από αυτήν, να καταστεί «η φωνή των 250 εκατ. ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που κάθε μήνα είναι υποχρεωμένο να παρακολουθούν βαρετές παρουσιάσεις, και μέχρι τώρα δεν είχαν πολιτική εκπροσώπηση».
Το ότι το Anti PowerPoint Party έχει αυτή τη στιγμή μόλις 245 μέλη δεν αποθαρρύνει τους ιδρυτές του: διότι εάν ευοδωθεί η καμπάνια τους για τη συλλογή 100.000 υπογραφών, τότε θα ‘χει εκπληρωθεί ο στόχος τους για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το ερώτημα της απαγόρευσης του γνωστού λογισμικού παρουσιάσεων της Microsoft. Ή για την ακρίβεια, της απαγόρευσης της επιβολής της χρήσης του PowerPoint, που ισχύει σε χώρους εργασίας και σπουδών.
Άλλωστε δεν προϋποτίθεται να είναι κανείς Ελβετός πολίτης για να στρατευθεί στο κίνημα: μοναδική προϋπόθεση είναι το να αγοράσει το βιβλίο The PowerPoint Fallacy του εμπνευστή της όλης ιστορίας Matthias Poehm. Ποιος είπε ότι η αποτελεσματική αυτοπροβολή περνά υποχρεωτικά μέσα από βαρετές παρουσιάσεις με τη βοήθεια διαγραμμάτων;

Περισσότερα εδώ: http://www.capital.gr/gmessages/showTop ... &OrderDir=

[gandalf]

Προλαβαίνουμε κάτι αντίστοιχο και εδώ μέχρι τις 22 που είναι οι παρουσιάσεις των διπλωματικών?

[chris_z]

http://www.tovima.gr/science/article/?a ... 71&h1=true
Πείραμα έδειξε ότι ένα διαδραστικά οργανωμένο μάθημα αξίζει πολύ περισσότερο από την καλύτερη διάλεξη

[neaoktana]

Η μέθοδος εφαρμόζεται πιλοτικά και στην Ελλάδα - Φυσικό του Α.Π.Θ.
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω σχετική παρουσίαση πέρυσι. Το διαδραστικό υλικό δεν είναι ακριβό, ΑΛΛΑ η τάξη δεν πρέπει να υπερβαίνει τα ΤΡΙΑΝΤΑ άτομα
Επί της ουσίας είναι μια οργανωμένη πληροφοριακή μέθοδος αυτού που προσπαθώ να κάνω manually: Ερωτήσεις, "ψηφίζουμε το Α,Β,Γ" κ.λπ.

[BougatsaMeTyri]

Στο νοσοκομείο βρίσκεται από το μεσημέρι του Σαββάτου ένας νεαρός, ηλικίας 22 ετών, έπειτα από επίθεση που δέχθηκε στο κεφάλι και στο υπόλοιπο σώμα του από αστυνομικούς.

Σύμφωνα με τον πατέρα του, ο οποίος επικοινώνησε με τη zougla.gr, ο νεαρός το βράδυ της Παρασκευής βρέθηκε σε μία συναυλία που γινόταν στον χώρο του Πολυτεχνείου.

Λίγα στενά πιο κάτω είχαν σημειωθεί επεισόδια και όταν ο νεαρός έφυγε από το πάρτι (ξημερώματα Σαββάτου) δέχθηκε την αναίτια επίθεση από αστυνομικούς, οι οποίοι τον χτύπησαν με γκλοπ στο κεφάλι και στο σώμα.

Ο 22χρονος αφού πέρασε ολόκληρη τη νύχτα τραυματισμένος στα γραφεία της Γ.Α.Δ.Α. μεταφέρθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου αρχικά στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο και επειδή οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι τον μετέφεραν στον Ερυθρό Σταυρό.

Εκεί διαπιστώθηκε η σοβαρότητα των τραυμάτων του, ειδικά στο κεφάλι όπου φέρει κάταγμα. Ο νεαρός έχει σπασμένα δόντια, το σώμα του είναι γεμάτο μώλωπες και είναι τραυματισμένος στα νεφρά του, με αποτέλεσμα να χρειάζεται καθετήρα.

Οι γονείς του 22χρονου βρίσκονται σε απόγνωση καθώς δεν ξέρουν τι μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν τον γιο τους.


http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=346579&cid=4

[intelx86]

Έχω μεγάλο ντέρτι μες στην καρδιά
Από τον Γιάννη Παπαδημητρίου, Φωτογραφίες: Αλεξία Τσαγκάρη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Μακρύ ταξίδι της κρίσης στην αθηναϊκή νύχτα των «σκυλάδικων» β' διαλογής: οι ακραίες επιδείξεις νεοπλουτισμού και η cult ανεμελιά ανήκουν στο (πρόσφατο) ένδοξο παρελθόν, αλλά το πνεύμα της ζαμανφού παρακμής υπάρχει ακόμα στα νυχτερινά μαγαζιά, από τη Νέα Ερυθραία ως το Αιγάλεω.

Φοίνικες στην είσοδο του μαγαζιού κι από πάνω μια γιγάντια μαρκίζα με τις φωτογραφίες των τραγουδιστών, περιστοιχισμένη από απαστράπτοντα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια. Λίγο πιο δίπλα, στο πάρκινγκ, στριμωγμένα αυτοκίνητα πολυτελείας. Κάπου διακρίνεται κι ένα αγροτικό με κλούβες. Στο εσωτερικό –ένας παραλληλόγραμμος χώρος με το μπαρ να καταλαμβάνει όλη τη δεξιά πλευρά– έχεις την αίσθηση ότι επισκέπτεσαι το σπίτι του Φρεντ Φλίνστοουν. Η οροφή είναι βραχώδης με διάσπαρτους γκριζοπράσινους σταλακτίτες, οι οποίοι στολίζουν τις τέσσερις κολόνες της τετράγωνης πίστας, που βρίσκεται στο κέντρο. Oι καρέκλες, με σούρα στη μέση, είναι «ντυμένες» με άσπρα και πράσινα καλύμματα, όπως ακριβώς και τα τραπεζομάντιλα. Tα τραπέζια, καμιά εξηνταριά, δεν είναι κολλημένα μεταξύ τους. Βρισκόμαστε στο τέρμα της Λιοσίων, περιοχή Τρεις Γέφυρες, στο «Focus», που παλιότερα έγραψε ιστορία ως «Φαντασία».

Η ώρα κοντεύει 2 και το μαγαζί είναι μισογεμάτο. Στην πίστα, τρεις τραγουδίστριες προσπαθούν να ανεβάσουν το κέφι των παρευρισκόμενων λικνίζοντας αισθησιακά το κορμί τους υπό το ρυθμό γνωστών τσιφτετελιών. Η εμφάνισή τους είναι προκλητική, αλλά όχι χυδαία. Εφαρμοστά φορέματα μέχρι το γόνατο, διχτυωτά καλσόν ή και καθόλου, ψηλοτάκουνες γόβες, βαμμένα νύχια και μαλλί πρόχειρα φτιαγμένο με την «τοστιέρα» στα μικροσκοπικά καμαρίνια (ελάχιστα τετραγωνικά, μέσα τους στριμώχνονται τα πάντα: βαλιτσάκια καλλυντικών, τιγρέ παντοφλίτσες, πεταμένα φουστάνια και εσώρουχα, δεκάδες παπούτσια, φλιτζάνια από «διαβασμένους» καφέδες, εικόνες της Παναγίας, φουλαρισμένα τασάκια, αρκουδάκια κρεμασμένα στον καθρέφτη κ.ά). Oι λουλουδούδες, φορώντας λαμέ φουστάνια με βαθύ ντεκολτέ, περιφέρονται άσκοπα βαστώντας με μαεστρία τα χάρτινα πανέρια. Πού και πού πιάνουν κουβέντα με κανέναν θαμώνα ή πειράζουν τους νυσταγμένους μα, κατά τα άλλα, πολύ ευγενικούς μετρ.

O κόσμος κάθε λογής. Λαχανέμποροι με τις φόρμες τους που ήθελαν να πιουν ένα ποτό πριν κατέβουν στον Ρέντη, ιδιοκτήτες άλλων μαγαζιών που είχαν βαρεθεί να ακούν το δικό τους πρόγραμμα (ή είχαν έρθει για δημόσιες σχέσεις), Ρουμάνοι οικοδόμοι με τα τζόκεϊ καπέλα στο κεφάλι που διασκέδαζαν με τις γυναίκες τους, κάποιος αφηρημένος με ξεχασμένο το μολύβι στ' αφτί, Τσιγγάνοι με μαύρα πουκάμισα και χρυσές καδένες –η λεπτομέρεια που θα τους χάριζε άνετα το βραβείο των «Χρυσών Βατόμουρων» ήταν η νάιλον άσπρη κάλτσα με μαύρο σκαρπίνι– που ήταν συγγενείς με έναν από τους τραγουδιστές, μέχρι και μια παρέα κοστουμαρισμένων πιλότων της Oλυμπιακής που διψούσε για «εκτόνωση».

Η νέα ανθρωπογεωγραφία της νύχτας

Τα σκυλάδικα της πρωτεύουσας, από τη Νέα Ερυθραία μέχρι το Αιγάλεω, θα πρέπει να είναι καμιά δεκαριά πλέον και δουλεύουν πέντε ή έξι φορές την εβδομάδα. Δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος για τον ακριβή αριθμό, διότι αυτός αλλάζει συνεχώς. Είτε γιατί ανοίγουν σχήματα, τα οποία δεν «τραβάνε» και κλείνουν τα μαγαζιά μέσα σε δύο Σαββατοκύριακα, μέχρι την επόμενη προσπάθεια, είτε γιατί οι ιδιοκτήτες τους εν μία νυκτί βρίσκονται στον Κορυδαλλό, είτε γιατί κατεβάζουν ρολά –κυριολεκτικά, καθώς υπήρξε μαγαζί στο Μπουρνάζι που η πρόσοψή του θύμιζε γκαράζ–, επειδή τους παίρνουν την άδεια λειτουργίας, όπως συνέβη, για παράδειγμα, στο θρυλικό «Στορκίνο». O όρος «σκυλάδικα», ειδικά στην Αθήνα, χρησιμοποιείται πλέον κατ' ευφημισμόν, τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται ο Μάκης, ιδιοκτήτης του κέντρου «Νεφέλη» (από εδώ έκανε το πέρασμά της και η Στέλλα Μπεζεντάκου, τραγουδώντας το αλησμόνητο «Θέλεις τραλαλά, θέλω τραλαλό, θέλεις γλειφιτζούρι, χωνάκι παγωτό», εδώ εμφανίζεται και ο Χρήστος Βολιώτης που ερμηνεύει στο «Καραϊσκάκη» τον ύμνο του Oλυμπιακού) στην οδό Θηβών. Μου εξηγεί ότι πήραν το όνομά τους από ένα κέντρο στη Θεσσαλονίκη, όπου ο πορτιέρης συνήθιζε να ταΐζει τα αδέσποτα σκυλιά επειδή τα λυπόταν. Έτσι προέκυψε η φράση «πάμε στο σκυλάδικο». Διαφορετική εκδοχή έχει η τραγουδίστρια Ροδούλα (τραγουδάει στο «Απρόοπτο», στο Παλατάκι Χαϊδαρίου – μαγαζί που έχει ως γκεστ τον Σταμάτη Κόκοτα), η οποία υποστηρίζει ότι «σκυλάδικο» ουσιαστικά σημαίνει η παραποίηση του λαϊκού τραγουδιού, υπό την έννοια ότι οι τραγουδιστές αλλάζουν τους στίχους – φέρ' ειπείν η λέξη «καψούρα» χρησιμοποιείται ως πασπαρτού.

Σε γενικές γραμμές, με εξαίρεση τη συνηθισμένη αισθητική που συντροφεύει τα σκυλάδικα (συναντήσαμε από κόκκινες οροφές επενδυμένες με σωλήνες βιομηχανικού ντιζάιν μέχρι ολόκληρες τοιχογραφίες που απεικονίζουν το δωδεκάθεο), δηλαδή αυτό το ιδιόμορφο κράμα τελειωμένης ντέκας και ορίτζιναλ αλήθειας, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Κατ' αρχάς, σύμφωνα με τον κύριο Ανέστη, ιδιοκτήτη, μία εικοσαετία, του κέντρου «Απρόοπτο», από τη στιγμή που χάθηκαν από προσώπου γης οι «αεριτζήδες» –ήτοι, αυτοί που κέρδιζαν χρήματα με οποιονδήποτε τρόπο και αρέσκονταν στο να επιδεικνύονται κάνοντας «ζημιές» δεκάδων εκατομμυρίων και χιλιάδων ευρώ–, η κατανάλωση έχει περιοριστεί στο ελάχιστο. «Σαματάς πλέον σπάνια γίνεται», μου λέει και συνεχίζει: «Ελπίζουμε σε ένα καλό Σάββατο για να ρεφάρουμε τα σπασμένα της εβδομάδας».

Αν και ο ίδιος τα πρώτα τραπέζια στο μαγαζί του τα έχει βιδωμένα στο πάτωμα για ασφάλεια, γνωρίζει ότι ελάχιστοι θαμώνες έχουν την «τσέπη» για να αντέξουν μια τέτοια ενέργεια. Θυμάται ότι την οκταετία του Ανδρέα Παπανδρέου και πολύ περισσότερο την περίοδο του χρηματιστηρίου, η πίστα του μετατρεπόταν σε πεδίο επίδειξης νεοπλουτισμού διάφορων εφετζήδων. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ενός πελάτη και της παρέας του, οι οποίοι πλήρωσαν την ορχήστρα και δυο τραγουδιστές για να συνεχίσουν το πρόγραμμα μέχρι τις δύο το μεσημέρι. Μάλιστα, δεν δίστασαν να παραγγείλουν και σουβλάκια.

Καψούρα, σαματάς και ντέρτι «με το δελτίο» πλέον

Πολλές φορές, όταν ακούς ιστορίες από σκυλάδικα, έχεις έντονη την αίσθηση ότι συμμετέχεις σε ανδρική συζήτηση περί σεξουαλικών ανδραγαθημάτων. Η υπερβολή ξεχειλίζει, δύσκολο να εντοπίσεις τι μπορεί να ισχύει. Το σίγουρο είναι ότι μαγεύεσαι κατά έναν ανεξιχνίαστο τρόπο. Είναι η ίδια υπερβολή που κρύβεται πίσω από την «καψούρα» και τον νταλκά, τις κινητήριες δυνάμεις της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα. «O Έλληνας τόσα χρόνια ήταν καβαλημένο μυαλό, υπερβολικός στη χαρά του, υπερβολικός και στη λύπη του», μου λέει η τραγουδίστρια Χριστίνα Φάνου και προσθέτει: «Την πραγματική καψούρα την κρατάς μέσα σου, δεν έχεις ανάγκη να τη δείξεις».

Η απουσία χρήματος, εκτός από τον περιορισμό του αυθορμητισμού των πελατών και τη διαφοροποίηση που επέφερε στην εθνολογική σύνθεση του ακροατηρίου –σε αρκετά μαγαζιά, για παράδειγμα, οι Αλβανοί αποτελούν την πλειοψηφία και συμπεριφέρονται όπως οι Έλληνες πριν από μία δεκαετία–, προξένησε και αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των σκυλάδικων. Το προσωπικό, ξένο ως επί το πλείστον (μετά το άνοιγμα του ανατολικού μπλοκ οι Έλληνες προτιμούσαν στα τραπέζια τους την αλλοδαπή παρέα, καθώς, σύμφωνα με τη Φραντζέσκα, μπαργούμαν από τη Ρουμανία, «τους έκανε εντύπωση το διαφορετικό και τρελαίνονταν με τα σπαστά ελληνικά»), έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα πληρώνεται λιγότερα νυχτοκάματα. Αντίστοιχα, μείωση στις αποδοχές τους έχουν δεχθεί αγόγγυστα και οι τραγουδιστές, οι οποίοι, βλέποντας τα κέντρα να διατηρούνται με δυσκολία, ζουν με το μόνιμο άγχος ότι μια μέρα δεν θα υπάρχει μαγαζί για να τραγουδήσουν. Όταν έχουν έκτακτες ανάγκες, παίρνουν ρεπό και παρελαύνουν στα κέντρα της επαρχίας – τα χρήματα εκεί είναι σαφώς καλύτερα.
Έχουν επίσης σχεδόν εκλείψει οι «παραδοσιακές» κονσοματρίς, επειδή οι πελάτες δεν έχουν χρήματα να τις «συντηρήσουν». Το ρόλο τους, ως ένα βαθμό, κυρίως όσον αφορά στις δημόσιες σχέσεις, τον έχουν αναλάβει οι τραγουδιστές, άντρες και γυναίκες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάδρομο των καμαρινιών ενός σκυλάδικου υπάρχει η εξής σημείωση: «Απαγορεύεται αυστηρά η παραμονή στα καμαρίνια». Ακόμη, έχουν περιοριστεί σε σημαντικό βαθμό η προμήθεια των λουλουδιών –παλιότερα έρχονταν ολόκληρα φορτηγά, τώρα αυτοκίνητα με μαύρες σακούλες– και η ποικιλία των ποτών. Τέλος, ορισμένα καταστήματα, ψάχνοντας να βρουν φθηνότερα αναλώσιμα, προμηθεύονται αναψυκτικά απευθείας από τη Ρωσία, ενώ οι γαρδένιες αποσύρθηκαν λόγω κόστους και αντικαταστάθηκαν από τα γαρίφαλα. Oι σαμπάνιες είναι είδος υπό εξαφάνιση, ενώ τα τραπέζια παραμένουν στη θέση τους. Κι όμως, υπάρχουν ακόμη παρέες που πηγαίνουν στα σκυλάδικα. Πρώτον, διότι αναζητούν προσιτή διασκέδαση. Δεύτερον, γιατί δεν επιθυμούν να παίζουν τα αγαλματάκια ακούνητα στις μεγάλες πίστες. Και τρίτον, γιατί θεωρούν ότι, αν η νύχτα έχει μια τελευταία ρουφηξιά, αυτή αξίζει να είναι σε ένα μέρος αληθινό, κι ας τύχει να μυρίζει φέτα. Άλλωστε κι αυτή ελληνικό προϊόν είναι.

Πηγή: Τα Νέα

[paktomenos]

O Δημήτρης Χριστοδούλου, καθηγητής στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ETH) και ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μαθηματικούς, τιμήθηκε με Βραβείο Shaw στα Μαθηματικά, γνωστό και ως το «Νόμπελ της Ασίας» (δες εδώ).Τα τρία βραβεία του Ιδρύματος Shaw, για την Αστρονομία, την Ιατρική, τα Μαθηματικά απονέμονται κάθε χρόνο από το 2004. Το Βραβείο για τα μαθηματικά είναι ένα από τα δύο σημαντικότερα διεθνή βραβεία Μαθηματικών μαζί με το Abel της Νορβηγίας. Το Βραβείο, που ο καθηγητής Δ. Χριστοδούλου μοιράζεται μαζί με τον Αμερικανό μαθηματικό Richard Hamilton, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Columbia, συνοδεύεται από ένα εκατομμύριο δολάρια. Οι δύο καθηγητές βραβεύτηκαν για το έργο τους στις Μη Γραμμικές Διαφορικές Εξισώσεις, στις γεωμετρίες Lorenz και Riemann, καθώς και στις εφαρμογές των εξισώσεων αυτών στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, και την Τοπολογία, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του Ιδρύματος Shaw (εδώ). Το έργο του Δ. Χριστοδούλου αναφέρεται στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, αλλά όχι από πλευράς φυσικής. Ανέπτυξε καινούργιες μαθηματικές μεθόδους για την επίλυση ή την κατανόηση των λύσεων, των εξισώσεων του Αϊνστάιν οι οποίες, όπως γράφει και η ανακοίνωση του Ιδρύματος, ενώ ήταν τόσο όμορφες, ήταν περιβόητες για τη δυσκολία τους. Γι’ αυτό και η επεξεργασία τους ώστε να βγει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα συνάντησε ανυπέρβλητες μαθηματικές δυσκολίες για πάρα πάρα πολλά χρόνια, από το 1915 που γράφτηκαν μέχρι τα τελευταία είκοσι χρόνια. Σημαντικό ρόλο για την επίλυση τους έπαιξε η μελέτη του για τη δημιουργία και την εξέλιξη των μαύρων οπών. Κι αυτό ο ίδιος το θεωρεί ότι ήταν ίσως το πιο εντυπωσιακό έργο που έχει κάνει, και μάλιστα στην ηλικία των 57 ετών. Ο Δ. Χριστοδούλου έχει λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις και θεωρείται από τους μεγαλύτερους Έλληνες μαθηματικούς των τελευταίων σαράντα χρόνων. Πριν αναλάβει την επώνυμη καθηγητική έδρα στο ΕΤΗ της Ζυρίχης, δίδασκε επί πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και σε άλλα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα γνωρίζει το πρωτότυπο ερευνητικό και συγγραφικό έργο του (δες κι εδώ). Η απονομή του Βραβείου Shaw θα γίνει σε ειδική τελετή στο Χονγκ Κονγκ στις 28 Σεπτεμβρίου 2011.

Πηγή:σελίδες φυσικής

Εδώ μπορείτε να δείτε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στην εκπομπή Ανιχνεύσεις.

[Reporter]

Τα ονόματα των νεκρών και οι υποκριτικές επίσημες δηλώσεις

- Παραιτήθηκαν υπουργός Άμυνας και Αρχηγός ΓΕΕΦ. Κανείς όμως δεν ανέλαβε την ευθύνη
- Αρνείται να ενημερώσει τους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος Πυροσβεστικής Κύπρου

Το Κυπριακό πολιτικό κατεστημένο επέλεξε μέσω των παραιτήσεων του υπουργού Άμυνας και του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς να εκτονώσει την λαϊκή οργή για το τεράστιο έγκλημα που φέρει ακέραιη την ευθύνη, την οποία φυσικά κανείς δεν ανέλαβε!

Από την άλλη μεριά και ενώ δύο (2) σοβαρά τραυματισμένοι χαροπαλεύουν, σκόπιμο κρίνουμε να παρουσιάσουμε τα ονόματα των 12 νεκρών από την έκρηξη μεγάλης ισχύος στη ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» που έδωσαν απόψε στη δημοσιότητα με κοινή ανακοίνωσή τους η Αστυνομία και το Υπουργείο Άμυνας:

1. Πλοίαρχος Ιωαννίδης Ανδρέας, Διοικητής Ναυτικού/ ΓΕΕΦ

2. Αντιπλοίαρχος Λάμπρου Λάμπρος, Διοικητής της Ναυτικής Βάσης

3. Αρχικελευστής Κλεάνθους Κλεάνθης, Υπαξιωματικός στη Διοίκηση της Ναυτικής Βάσης

4. ΕΠΥ Κελευστής Ηρακλέους Μιχάλης, Υπαξιωματικός στη Διοίκηση της Ναυτικής Βάσης

5. Ναύτης (Εθνοφρουρός) Χριστοφόρου Μιλτιάδης, της Διοίκησης Ναυτικής Βάσης

6. Ναύτης (Εθνοφρουρός) Χριστοφόρου Χριστάκης, της Διοίκησης Ναυτικής Βάσης

7. Αρχιλοχίας Πυροσβεστικής Υπηρεσίας 3591 Ανδρέας Παπαδόπουλος

8. Πυροσβέστης 74 Βασίλης Κρόκος

9. Πυροσβέστης 2446 Σπύρος Τταντής

10. Πυροσβέστης 3520 Παναγιώτης Θεοφίλου

11. Αρχιπυροσβέστης 3311 Γιώργος Γιακουμή

12. Πυροσβέστης 4829 Αδάμος Αδάμου.

Συγκλονίζει το δράμα της μάνας που έχασε τα δύο δίδυμα παιδιά της.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι οι αρχές προέβαλαν προσκόμματα στην ενημέρωση, ενώ με δυσκολία παραδέχτηκαν ότι "η φωτιά ξεκίνησε εντός του στρατοπέδου".

Οι γεμάτες Υποκρισία δηλώσεις των επισήμων…

Οι δηλώσεις του Κύπριου κυβερνητικού εκπροσώπου είχαν την πρόθεση να συγκαλύψουν τις ευθύνες της κυβέρνησης. Αφού ο κ. Στεφάνου έκανε σαφές, ότι δεν πρόκειται για δολιοφθορά και ανέφερε ότι η έκρηξη σημειώθηκε σε υλικό που είχε κατασχεθεί το 2009 από το ιρανικό πλοίο Monchegorsk, το οποίο έπλεε στα χωρικά ύδατα της Κύπρου και είχε προορισμό τη Συρία, δήλωσε ότι «Η Κυπριακή Δημοκρατία, ενήργησε τότε στη βάση ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και σε συνεννόηση με το διεθνή οργανισμό». Η φύλαξη του υλικού, πρόσθεσε, είχε ανατεθεί στην Εθνική Φρουρά.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επεσήμανε, ότι θα γίνει πλήρης και ενδελεχής διερεύνηση όλων των ζητημάτων που προκύπτουν, αναφορικά με τη φύλαξη του υλικού και πώς καταλήξαμε στη σημερινή τραγωδία. Απέφυγε, ωστόσο, να απαντήσει κατά πόσο υπήρχαν γραπτές προειδοποιήσεις για την επικινδυνότητα των πυρομαχικών. Περιορίστηκε να πει, ότι έγιναν διάφορες επισημάνσεις και ότι την περασμένη εβδομάδα είχε πραγματοποιηθεί σύσκεψη στο υπουργείο 'Άμυνας για το θέμα, ενώ στη συνέχεια έγινε έρευνα επιτόπου και ελήφθησαν κάποιες αποφάσεις για την προστασία του υλικού.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που επισκέφτηκε την κατεστραμμένη ναυτική βάση. Η υποκρισία εναλλάσσονταν με τον ψευτοσυναισθηματισμό. Ο κ. Χριστόφιας δήλωσε συγκλονισμένος από την τραγωδία, τονίζοντας ότι «σήμερα καταγράφεται μια ακόμη μαύρη μέρα Ιουλίου για την Κυπριακή Δημοκρατία και το λαό της». «Συγκλονιστήκαμε από αυτό το γεγονός, όχι τόσο από τα ζημιές όσο από την απώλεια ανθρώπινων ζωών και τον τραυματισμό πολλών συμπατριωτών μας», τόνισε στη συνέχεια και εξέφρασε τη συμπάθεια και τα συλλυπητήριά του «στις οικογένειες των ανθρώπων που εκτελώντας το καθήκον τους με αυταπάρνηση έχασαν τη ζωή τους». «Οι υλικές ζημιές επανορθώνονται όσο μεγάλες και αν είναι, οι ζωές δεν επιστρέφουν πίσω», πρόσθεσε.

Παρόμοιες ήταν και οι δηλώσεις του γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Αντρος Κυπριανού, αποκαλύπτοντας την κοινή προπαγανδιστική γραμμή του κόμματος και της κυβέρνησης. Ανείπωτη τραγωδία για την Κύπρο χαρακτήρισε τα όσα συνέβησαν στη ναυτική βάση. Ο κ. Κυπριανού, ο οποίος μετέβη επίσης στο χώρο της τραγωδίας τόνισε ότι δεν είναι υπερβολή αυτό που ακούγεται, ότι πρόκειται περί βιβλικής καταστροφής. Βεβαίως, πρόσθεσε, οι υλικές ζημιές θα επιδιορθωθούν. Επισήμανε ωστόσο το ανεπανόρθωτο της απώλειας ανθρώπινων ζωών.

Όμως οι Φίλοι στα δύσκολα φαίνονται.

Η Ισραηλινή κυβέρνηση του Βενιαμίν Νετανιάχου όχι μόνο εξέφρασε την οδύνη της αλλά θέλησε να σταθεί έμπρακτα στο κυπριακό κράτος, αποστέλλοντας αεροπλάνο-γεννήτρια στην Κύπρο για παροχή βοήθειας. Βλέπεις, η κυπριακή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ έχει κάνει τόσα για το κράτος τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής.

Εντύπωση όμως προκαλούν οι σχεδόν ταυτόσημες δηλώσεις των ΚΚΕ και Δημοκρατικής Αριστεράς.

«Δεχτείτε τα θερμά συλλυπητήρια μας για το σοβαρό δυστύχημα στη ναυτική βάση της Εθνικής Φρουράς στο Ζύγι, που προκάλεσε τραγικές συνέπειες με νεκρούς και τραυματίες», αναφέρει σε μήνυμά του προς την ΚΕ του ΑΚΕΛ το ΚΚΕ. «Το Κόμμα μας εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξή του στον Κυπριακό λαό και την κυβέρνηση και έχουμε την πεποίθηση πως θα καταφέρουν να ξεπεράσουν κι αυτή τη δύσκολη δοκιμασία», προσθέτει.

Tην αλληλεγγύη της στον κυπριακό λαό και την κυβέρνηση της Κύπρου εξέφρασε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φ. Κουβέλης. «Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στις οικογένειας των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος στη Ναυτική Βάση της Εθνικής Φρουράς. Σε αυτές τις δύσκολες ώρες είμαστε κοντά σας», ανάφερε σε δήλωσή του.

Πως είναι δυνατόν να εκφράζεις την Αλληλεγγύη σου σε μια κυβέρνηση που σκοτώνει τους πολίτες της για χάρη των συμμαχιών της με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και επιδεικνύει συστηματικά εγκληματική αμέλεια;

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

www.Diktiospartakos.blogspot.com

[Elendil]

Οι άντρες θέλουν αγκαλιά, οι γυναίκες σεξ!

Οι άντρες χρειάζονται περισσότερο τις αγκαλιές και τα φιλιά απ’ ό,τι οι γυναίκες, ενώ για τις κυρίες η σεξουαλική ικανοποίηση σε μια σχέση είναι πιο σημαντική απ’ ό,τι για τους συντρόφους τους!

Αυτά ανακάλυψαν – με πολύ μεγάλη τους έκπληξη – αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι είπαν να διερευνήσουν την ικανοποίηση από το σεξ και την συμβίωση σε ζευγάρια με μακροχρόνιες σχέσεις (ήταν μαζί από 1 χρόνο και πάνω).

«Υπάρχουν άπειρα στερεότυπα, κλισέ και ανέκδοτα για τις σχέσεις και το σεξ, όμως άλλα περιμέναμε και άλλα βρήκαμε», είπε ο δρ Ρέιμοντ Ρόουζεν, από τα Ερευνητικά Ιδρύματα της Νέας Αγγλίας, έναν ιδιωτικό ερευνητικό οργανισμό στη Μασαχουσέτη.

«Επί τη ουσία, η μελέτη μας έδειξε πως στο μέσο ζευγάρι, το σεξ είναι πιο σημαντικό για τη γυναίκα παρά για τον άντρα, και ότι ο άντρας είναι τελικά αυτός που έχει ανάγκη την τρυφερότητα – άλλο, βέβαια, αν δεν το δείχνει».

Ο δρ Ρόουζεν πραγματοποίησε τη μελέτη σε συνεργασία με επιστήμονες από το Ίδρυμα Kinsey του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα.

Σε αυτήν, συμμετείχαν 1.009 ετεροφυλόφιλα ζευγάρια από ΗΠΑ, Βραζιλία, Γερμανία, Ιαπωνία και Ισπανία, που είχαν ηλικία 25 έως 76 ετών.

Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Archives of Sexual Behavior», ζήτησαν από τους εθελοντές τους να συμπληρώσουν ειδικά ερωτηματολόγια, ώστε να αξιολογήσουν την ικανοποίησή τους από τη σχέση τους και την ερωτική τους ζωή.

Οι απαντήσεις τους αποκάλυψαν απίστευτα πράγματα. Οι άντρες λ.χ. που ανέφεραν πως συχνά αγκαλιάζονται και φιλιούνται με τις συντρόφους τους, ήταν κατά μέσον όρο τρεις φορές πιο ικανοποιημένοι από τη σχέση τους σε σύγκριση με όσους είχαν περιορισμένες αγκαλίτσες.

Για τις γυναίκες, όμως, αυτού του είδους η τρυφερότητα δεν επηρέαζε ιδιαιτέρως την ικανοποίηση από τη σχέση.

Ωστόσο, άντρες και γυναίκες που ανέφεραν πως συχνά χαϊδεύονται, φιλιούνται κι αγκαλιάζονται, είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν και πιο ικανοποιητική σεξουαλική ζωή.

Ένα άλλο εύρημα της μελέτης είναι πως για τις γυναίκες, το σεξ φάνηκε να βελτιώνεται με το πέρασμα του χρόνου: όσες ήταν μαζί με τον σύντροφό τους επί 15 χρόνια ή περισσότερο, δήλωσαν μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτό.

http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8 ... 12617&la=1