Τι όμορφο που'ναι να σε συλλογιέμαι,
μέσα απ'τους θορύβους του θανάτου και της νίκης
Να συλλογιέμαι εσένανε μέσα στη φυλακή
κι έχοντας περασμένα ,περασμένα τα σαράντα.
Όμορφο που'ναι να σε συλλογιέμαι,
να το ένα χερι σου,
σ'ένα ύφασμα γαλάζιο ξεχασμένο,ξεχασμένο..
Και να,να μες τα μαλλιά σου,
η ραθυμιά η περήφανη της Ισταμπούλ της γής μου..
Όμορφο που'ναι να σε συλλογιέμαι,
να γράφω όλο για σένα.
Να σε κοιτάζω ξαπλωμένος έτσι ανάσκελα
μες στο κελί μου..
Μια λέξη που'χες πεί την τάδε μέρα,
στο τάδε μέρος,
όχι η λέξη η ίδια,
μ'αυτός ο τρόπος που είχε,
που είχε μέσα της να κλείνει όλο τον κόσμο..
Όμορφο που'ναι να σε συλλογιέμαι,
για σένα θα σκαλίσω ακόμα τόσα πράγματα..
Θα φτιάξω ένα μικρό κουτί μ'ένα δαχτυλίδι.
Θα υφάνω τρείς οργιές μετάξι.
Και ξαφνικά,πετιέμαι ορθός,
τρέχοντας να χουφτώσω του παραθυριού τα κάγγελα
και να φωνάξω,στον γαλάζιο ουρανό της λευτεριάς,
όλα μου τα τραγούδια,
όλα μου τα τραγούδια,
όλα μου τα τραγούδια που'γραψα,
που'γραψα για σένα..
Όμορφο που'ναι να σε συλλογιέμαι,
μέσα απ'τους θορύβους του θανάτου και της νίκης.
Να συλλογιέμαι εσένανε μέσα στη φυλακή
κι έχοντας περασμένα τα σαράντα..